Co to jest projektant usługi Azure Machine Learning (wersja 2)?
Projektant usługi Azure Machine Learning to interfejs użytkownika przeciągania i upuszczania do tworzenia potoków uczenia maszynowego w obszarach roboczych usługi Azure Machine Learning.
Jak pokazano poniżej pliku GIF, możesz wizualnie utworzyć potok, przeciągając i upuszczając bloki konstrukcyjne i łącząc je.
Uwaga
Projektant obsługuje dwa typy składników, klasyczne wstępnie utworzone składniki (wersja 1) i składniki niestandardowe (wersja 2). Te dwa typy składników nie są zgodne.
Klasyczne wstępnie utworzone składniki obsługują typowe zadania przetwarzania danych i uczenia maszynowego, w tym regresji i klasyfikacji. Chociaż klasyczne wstępnie utworzone składniki będą nadal obsługiwane, nie zostaną dodane żadne nowe składniki.
Składniki niestandardowe umożliwiają zawijanie własnego kodu jako składnika umożliwiającego udostępnianie między obszarami roboczymi i bezproblemowe tworzenie w interfejsach usługi Azure Machine Learning Studio, interfejsu wiersza polecenia w wersji 2 i zestawu SDK w wersji 2.
W przypadku nowych projektów zdecydowanie zalecamy używanie składników niestandardowych, ponieważ są one zgodne z usługą AzureML w wersji 2 i będą nadal otrzymywać nowe aktualizacje.
Ten artykuł dotyczy składników niestandardowych.
Elementy zawartości
Bloki konstrukcyjne potoku są nazywane elementami zawartości w usłudze Azure Machine Learning, w tym:
Projektant ma bibliotekę elementów zawartości po lewej stronie, w której można uzyskać dostęp do wszystkich zasobów potrzebnych do utworzenia potoku. Pokazuje on zarówno zasoby utworzone w obszarze roboczym, jak i zasoby udostępnione w rejestrze , do których masz uprawnienia dostępu.
Aby wyświetlić zasoby z określonego rejestru, wybierz filtr Nazwa rejestru nad biblioteką zasobów. Zasoby utworzone w bieżącym obszarze roboczym znajdują się w rejestrze = obszar roboczy. Zasoby udostępniane przez usługę Azure Machine Learning znajdują się w rejestrze = azureml.
Projektant pokazuje tylko zasoby utworzone i nazwane w obszarze roboczym. W bibliotece zasobów nie będą widoczne żadne nienazwane zasoby. Aby dowiedzieć się, jak tworzyć zasoby danych i składników, przeczytaj następujące artykuły:
Potok
Projektant to narzędzie, które umożliwia tworzenie potoków przy użyciu zasobów w sposób wizualny. W przypadku korzystania z projektanta napotkasz dwie koncepcje związane z potokami: projekt potoku i zadania potoku.
Wersja robocza potoku
Podczas edytowania potoku w projektancie postęp jest zapisywany jako wersja robocza potoku. Projekt potoku można edytować w dowolnym momencie, dodając lub usuwając składniki, konfigurując obiekty docelowe obliczeniowe, tworząc parametry itd.
Prawidłowa wersja robocza potoku ma następujące cechy:
- Zasoby danych mogą łączyć się tylko ze składnikami.
- Składniki mogą łączyć się tylko z elementami zawartości danych lub innymi składnikami.
- Wszystkie wymagane porty wejściowe dla składników muszą mieć pewne połączenie z przepływem danych.
- Wszystkie wymagane parametry dla każdego składnika muszą być ustawione.
Gdy wszystko będzie gotowe do uruchomienia wersji roboczej potoku, prześlij zadanie potoku.
Zadanie potoku
Za każdym razem, gdy uruchamiasz potok, konfiguracja potoku i jego wyniki są przechowywane w obszarze roboczym jako zadanie potoku. Możesz wrócić do dowolnego zadania potoku, aby sprawdzić je pod kątem rozwiązywania problemów lub inspekcji. Sklonuj zadanie potoku tworzy nową wersję roboczą potoku, aby kontynuować edytowanie.
Podejścia do tworzenia potoku w projektancie
Tworzenie nowego potoku od podstaw
Możesz utworzyć nowy potok i skompilować od podstaw. Pamiętaj, aby wybrać opcję Składnik niestandardowy podczas tworzenia potoku w projektancie.
Klonowanie istniejącego zadania potoku
Jeśli chcesz pracować na podstawie istniejącego zadania potoku w obszarze roboczym, możesz łatwo sklonować go do nowej wersji roboczej potoku, aby kontynuować edytowanie.
Po sklonowaniu możesz również wiedzieć, z którego zadania potoku jest klonowane, wybierając pozycję Pokaż pochodzenie.
Potok można edytować, a następnie przesłać ponownie. Po przesłaniu możesz zobaczyć pochodzenie między przesłanym zadaniem a oryginalnym zadaniem, wybierając pozycję Pokaż pochodzenie na stronie szczegółów zadania.