Nuta
Dostęp do tej strony wymaga autoryzacji. Możesz spróbować zalogować się lub zmienić katalogi.
Dostęp do tej strony wymaga autoryzacji. Możesz spróbować zmienić katalogi.
PowerShell daje możliwość uzupełniania danych wejściowych, aby zapewnić podpowiedzi, ułatwić odnajdywanie i przyspieszyć wprowadzanie danych wejściowych. Nazwy poleceń, nazwy parametrów, wartości argumentów i ścieżki plików można uzupełnić, naciskając Tab.
Klawisz Tab jest domyślnym powiązaniem klawisza w systemie Windows.
Funkcja PSReadLine udostępnia również funkcję powiązaną z MenuComplete Ctrl +Spacja. Funkcja MenuComplete wyświetla listę pasujących uzupełnień poniżej wiersza polecenia.
Powiązania kluczy można zmienić przy użyciu poleceń cmdlet PSReadLine lub aplikacji hostujących program PowerShell. Powiązania kluczy mogą być różne na platformach innych niż Windows. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz about_PSReadLine_Functions.
Wbudowane funkcje uzupełniania poleceń
Program PowerShell umożliwia uzupełnianie nazw za pomocą klawisza Tab dla wielu aspektów środowiska wiersza polecenia.
Uzupełnianie nazwy pliku
Aby automatycznie wypełnić nazwę pliku lub ścieżkę z dostępnych opcji, wpisz część nazwy i naciśnij Tab. Program PowerShell automatycznie rozszerza nazwę na pierwsze dopasowanie, które znajdzie. Naciśnięcie klawisza Tab ponownie przechodzi przez wszystkie dostępne opcje za każdym razem, gdy go naciśniesz.
Uzupełnianie nazw poleceń i parametrów
Rozszerzenie tabulatora nazw poleceń cmdlet działa nieco inaczej. Aby użyć rozszerzenia tabulatora w nazwie polecenia cmdlet, wpisz całą pierwszą część nazwy, czyli czasownik, oraz łącznik, który następuje po nim. Możesz wpisać więcej części nazwy dla częściowego dopasowania. Jeśli na przykład wpiszesz get-co i naciśniesz klawisz Tab, PowerShell automatycznie rozszerza to, co wpisałeś, na polecenie cmdlet (zwróć uwagę, że zmienia również wielkość liter na ich standardowy format). Jeśli ponownie naciśniesz Tab , program PowerShell zastąpi go następnym pasującym poleceniem cmdlet , Get-Content. Uzupełnianie tabulatorem działa również w celu rozwiązywania aliasów programu PowerShell i natywnych plików wykonywalnych.
Na poniższej ilustracji przedstawiono przykłady uzupełnienia zakładek i menu.
Przykłady uzupełniania kart i menu 
Inne ulepszenia uzupełniania za pomocą tabulatora
Każda nowa wersja programu PowerShell zawiera ulepszenia uzupełniania kart, które naprawiają błędy i zwiększają użyteczność.
Program PowerShell 7.0PowerShell 7.0
- Dopełnianie tabulatorem uzupełnia przypisania zmiennych, które są enumami lub są ograniczone typem.
- Automatyczne uzupełnianie przyciskiem Tab rozszerza skrócone polecenia cmdlet i funkcje. Na przykład
i-psdf<tab>zwracaImport-PowerShellDataFile
PowerShell 7.2
- Naprawianie uzupełniania kart dla nielokalizowanych
about*artykułów - Naprawianie rozplatania traktowanego jako parametru pozycyjnego w zakończeniach
- Dodawanie uzupełniania dla słów kluczowych Pomocy opartej na komentarzach
- Dodawanie uzupełniania dla instrukcji
#Requires - Dodaj uzupełnianie tabulacji dla parametru View poleceń cmdlet
Format-* - Dodano obsługę uzupełniania argumentów opartych na klasach
Program PowerShell 7.3
- Napraw uzupełnianie za pomocą tabulatora w bloku skryptu określonym dla
ValidateScriptAttribute - Dodano uzupełnianie tabulatora dla etykiet pętli po
breakicontinue - Ulepszanie uzupełniania tabeli skrótu w wielu scenariuszach
- Rozplatanie parametrów
-
Parametr argumentów dla
Invoke-CimMethod -
FilterHashtable parametr dla
Get-WinEvent - Parametr właściwości dla poleceń cmdlet CIM
- Usuwa duplikaty ze scenariuszy uzupełniania składowych
- Obsługa ukośników w ramach uzupełniania udziału sieciowego (ścieżki UNC)
- Ulepszanie automatycznego uzupełniania elementów członkowskich
- Nadaj priorytet ukończeniu
ValidateSetnad wyliczeniami dla parametrów - Dodano obsługę wnioskowania typów dla metod ogólnych z parametrami typu
- Ulepszanie wnioskowania typów i uzupełniania
- Umożliwia wyświetlanie metod w wynikach uzupełniania dla
ForEach-Object -MemberName - Zapobiega uzupełnianiu w wyrażeniach, które zwracają void, takie jak (
[void]"") - Umożliwia konstruktorom klasy niestandardowej pojawienie się w przypadku, gdy uzupełnianie klasy jest oparte na AST.
- Umożliwia wyświetlanie metod w wynikach uzupełniania dla
Inne sposoby ulepszania uzupełniania tabulatorów parametrów polecenia
Wbudowane uzupełnianie tabulatorów jest kontrolowane przez funkcję wewnętrzną TabExpansion lub TabExpansion2. Istnieje możliwość utworzenia funkcji lub modułów, które zastępują domyślne zachowanie tych funkcji. Przykłady można znaleźć w galerii programu PowerShell, wyszukując słowo kluczowe TabExpansion.
Używanie atrybutów ValidateSet lub ArgumentCompletions z parametrami
Atrybut ArgumentCompletions umożliwia dodawanie wartości uzupełniania tabulatora do określonego parametru.
Atrybut ArgumentCompletions jest podobny do atrybutu ValidateSet. Oba atrybuty przyjmują listę wartości, które mają być prezentowane, gdy użytkownik naciska Tab po nazwie parametru. Jednak w przeciwieństwie do ValidateSetwartości nie są weryfikowane.
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz:
Używanie atrybutu ArgumentCompleter lub Register-ArgumentCompleter z parametrami
Completer argumentu to blok skryptu lub funkcja, która zapewnia dynamiczne uzupełnianie tabulacji dla wartości parametrów.
Atrybut ArgumentCompleter umożliwia zarejestrowanie funkcji, która udostępnia wartości uzupełniania tabulatora dla parametru. Funkcja uzupełniająca argumenty musi być dostępna dla funkcji zawierającej parametr z atrybutem ArgumentCompleter. Zwykle funkcja jest definiowana w tym samym skrycie lub module. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz ArgumentCompleter.
Polecenie cmdlet Register-ArgumentCompleter rejestruje blok skryptu jako funkcję uzupełniania argumentów w trakcie działania dla każdego polecenia, które wskażesz. Użycie Register-ArgumentCompleter umożliwia definiowanie uzupełniaczy argumentów poza skryptem lub modułem, a także dla poleceń natywnych. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Register-ArgumentCompleter.
Predykcyjna funkcja IntelliSense w funkcji PSReadLine
Program PSReadLine 2.1.0 wprowadził funkcję Predictive IntelliSense. Predykcyjna funkcja IntelliSense udostępnia sugestie dotyczące pełnych poleceń opartych na elementach z historii PSReadLine.
Funkcja PSReadLine 2.2.2 rozszerza możliwości IntelliSense prognozującej, dodając obsługę modułów wtyczek korzystających z zaawansowanej logiki w celu dostarczania sugestii dotyczących pełnych poleceń. Moduł Az.Tools.Predictor był pierwszą wtyczką dla predykcyjnej funkcji IntelliSense. Używa usługi Machine Learning do przewidywania polecenia programu Azure PowerShell, które chcesz uruchomić, oraz parametrów, których chcesz użyć.
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Korzystanie z predyktorów.