Udostępnij za pośrednictwem


Konfiguruj hosta lub klaster Hyper-V z surowych komputerów

Ten artykuł służy do wdrażania hosta lub klastra Hyper-V na komputerach typu bare metal w ramach struktury programu System Center Virtual Machine Manager (VMM).

Oprócz dodawania istniejących serwerów z systemem Windows do sieci szkieletowej jako hostów i klastrów funkcji Hyper-V program VMM może odnajdywać fizyczne maszyny bez systemu operacyjnego, automatycznie instalować system operacyjny i aprowizować je jako hosty i klastry serwera funkcji Hyper-V.

Oto jak to zrobić:

  1. Sprawdź wymagania wstępne: przed rozpoczęciem upewnij się, że zostały spełnione wszystkie wymagania wstępne.
  2. Konfiguracja początkowa: Skonfiguruj BIOS na maszynie, aby obsługiwał wirtualizację, ustaw kolejność rozruchu w BIOS-ie, aby jako pierwsze urządzenie uruchamiać się z karty sieciowej obsługującej środowisko wykonawcze pre-boot (PXE), i skonfiguruj poświadczenia logowania oraz ustawienia adresu IP dla kontrolera BMC na każdym komputerze. Należy utworzyć wpisy DNS i konto usługi Active Directory dla nazw maszyn, a także zalecamy, aby dać czas na zakończenie replikacji DNS.
  3. Przygotuj środowisko serwera PXE: Dodaj serwer PXE do zarządzania w programie VMM (jak opisano w Wymaganiach wstępnych: tworzenie hostów, klastrów hostów, klastrów Scale-Out File Server z komputerów bez systemu operacyjnego w VMM, oraz Jak dodać serwer PXE do VMM).
  4. Dodaj zasoby do biblioteki programu VMM: Dodaj zasoby, które zawierają zunifikowany wirtualny dysk twardy z odpowiednim systemem operacyjnym (zgodnie z wymaganiami wstępnymi: tworzenia hostów, klastrów hostów lub klastrów serwerów plików skalowalnych od podstaw w VMM) do użycia jako obraz podstawowy oraz opcjonalne pliki sterowników do dodania do systemu operacyjnego podczas instalacji.
  5. Tworzenie profilów: w bibliotece utwórz co najmniej jeden profil komputera fizycznego. Te profile obejmują ustawienia konfiguracji, takie jak lokalizacja obrazu systemu operacyjnego i ustawień konfiguracji sprzętu i systemu operacyjnego.
  6. Tworzenie hosta lub klastra Hyper-V: uruchamiasz różne kreatory w zależności od tego, czy chcesz skonfigurować samodzielny host lub klaster.

Przed rozpoczęciem

Uwaga

Program VMM nie obsługuje aprowizacji bare metal maszyn fizycznych w rozłącznych przestrzeniach nazw. Aby obejść ten problem, wykonaj następujące kroki:

  1. Przygotuj infrastrukturę fizyczną w niezależnej domenie przestrzeni nazw.
  2. Usuń aprowizowanego hosta z programu VMM.
  3. Dołącz hosta do oddzielonej domeny przestrzeni nazw będącej przedmiotem zainteresowania.
  4. Dodaj hosta z powrotem do programu VMM. Użyj tej procedury.

Upewnij się, że spełnione są następujące wymagania wstępne:

Składnik Wymaganie wstępne Szczegóły
Komputer fizyczny Wsparcie w odkrywaniu Każdy komputer fizyczny musi mieć zainstalowany kontroler zarządzania płytą główną (BMC), który umożliwia zarządzanie poza pasmem. Za pośrednictwem kontrolera BMC można uzyskać zdalny dostęp do komputera niezależnie od systemu operacyjnego i funkcji systemu sterowania, takich jak możliwość wyłączenia lub włączenia komputera. Wymagania kontrolera BMC

Kontrolery BMC muszą używać jednego z obsługiwanych protokołów zarządzania poza pasmem, a protokół zarządzania musi być włączony w ustawieniach kontrolera BMC.

Obsługiwane protokoły to: Intelligent Platform Management Interface (IPMI) w wersji 1.5 lub 2.0; Interfejs zarządzania centrum danych (DCMI) w wersji 1.0; Architektura zarządzania systemem dla sprzętu serwera (SMASH) w wersji 1.0 przez WS-Management (WS-Man); protokoły niestandardowe, takie jak Integrated Lights-Out (iLO)

Kontrolery BMC muszą używać najnowszej wersji oprogramowania układowego dla modelu kontrolera BMC.

Kontrolery BMC muszą być skonfigurowane przy użyciu poświadczeń logowania i muszą używać statycznego adresowania IP lub PROTOKOŁU DHCP. Jeśli używasz protokołu DHCP, zalecamy skonfigurowanie protokołu DHCP w celu przypisania stałego adresu IP do każdego kontrolera BMC, na przykład przy użyciu rezerwacji DHCP.

Serwer zarządzania programu VMM musi mieć dostęp do segmentu sieci, na którym skonfigurowano kontrolery BMC.
Komputer fizyczny Wymagania dotyczące roli Hyper-V Komputer obsługujący rolę funkcji Hyper-V musi używać procesorów opartych na architekturze x64 i mieć włączone odpowiednie ustawienia podstawowego systemu danych wejściowych/wyjściowych (BIOS).
Komputery fizyczne System Nazw Domenowych (DNS) Jeśli środowisko ma wiele serwerów systemu nazw domen (DNS), gdzie replikacja DNS może zająć trochę czasu, zdecydowanie zalecamy utworzenie wpisów DNS dla nazw komputerów przypisanych do komputerów fizycznych i umożliwić czas replikacji DNS. W przeciwnym razie wdrożenie komputerów może zakończyć się niepowodzeniem.
Komputer fizyczny BIOS/EFI Określ, czy na komputerach jest używany interfejs EFI (Extensible Firmware Interface) czy BIOS. Jeśli masz komputery każdego typu, musisz utworzyć oddzielny profil dla każdego typu.
Komputery fizyczne System operacyjny Można dodać węzeł systemu Windows Server 2016 do klastra systemu Windows Server 2012 R2, z zastrzeżeniem określonych wcześniej wymagań; nie można jednak dodać węzła systemu Windows Server 2012 R2 do klastra systemu Windows Server 2016.

Uwaga: program VMM 2019 UR3 lub nowszy obsługuje infrastrukturę hiperkonwergentną usługi Azure Stack (HCI, wersja 20H2).
Serwer PXE Wymagania dotyczące wdrażania Musisz mieć serwer PXE skonfigurowany z usługami wdrażania systemu Windows.

Jeśli masz istniejący serwer PXE w środowisku skonfigurowanym za pomocą usług wdrażania systemu Windows, możesz dodać ten serwer do programu VMM. Następnie można go użyć do aprowizacji w programie VMM (a program VMM rozpoznaje tylko wynikowe serwery). Wszystkie pozostałe żądania są nadal obsługiwane przez serwer PXE zgodnie z jego konfiguracją.

Jeśli nie masz istniejącego serwera PXE, możesz wdrożyć rolę Usługi wdrażania systemu Windows na serwerze z obsługiwanym systemem operacyjnym (Windows Server 2012 R2 lub nowszym).

Podczas instalowania usług wdrażania systemu Windows należy zainstalować zarówno opcje Serwer wdrażania, jak i Serwer transportu. Nie musisz dodawać obrazów. Podczas wdrażania hosta program VMM używa wirtualnego dysku twardego, który utworzyłeś i przechowałeś w bibliotece. Ponadto nie trzeba konfigurować ustawień na karcie odpowiedzi PXE. Program VMM udostępnia własnego dostawcę środowiska PXE.

Serwer PXE musi znajdować się w tej samej podsieci co komputery fizyczne, które chcesz aprowizować.

Po dodaniu serwera PXE należy określić poświadczenia konta dla konta z uprawnieniami administratora lokalnego na serwerze PXE. Możesz wprowadzić nazwę użytkownika i hasło lub określić konto Uruchom jako. Jeśli chcesz użyć konta Uruchom jako, możesz je utworzyć przed rozpoczęciem lub podczas wdrażania.
Serwer PXE Kolejność rozruchu Na każdym komputerze ustaw kolejność rozruchu systemu BIOS, aby jako pierwsze urządzenie użyć adaptera sieciowego z obsługą PXE.
Wirtualny dysk twardy System operacyjny Upewnij się, że masz uogólniony wirtualny dysk twardy w udziale biblioteki programu VMM. Musi być uruchomiony system Windows Server 2012 R2 lub nowszy.

Zalecamy, aby w przypadku serwerów produkcyjnych używać dysku stałego (format pliku vhd lub vhdx), aby zwiększyć wydajność i chronić dane użytkowników. Domyślnie podczas tworzenia profilu komputera fizycznego program VMM konwertuje dysk dynamiczny na dysk stały.

Jeśli planujesz przypisać sterowniki klienckie, muszą one istnieć w bibliotece.

Aby utworzyć wirtualny dysk twardy, możesz utworzyć maszynę wirtualną, zainstalować system operacyjny gościa, a następnie użyć narzędzia sysprep z opcjami /generalize i /oobe.

System operacyjny na wirtualnym dysku twardym wdrożony na hostach lub klastrach musi obsługiwać rozruch z wirtualnego dysku twardego (VHD).

Jeśli używasz usług pulpitu zdalnego (RDS) do zarządzania serwerami, zalecamy włączenie połączeń usług pulpitu zdalnego na obrazie. RDS można również włączyć, używając pliku odpowiedzi w profilu komputera fizycznego.
Sieć Sieci logiczne Jeśli w programie VMM skonfigurowano już sieci logiczne lub przełączniki logiczne, możesz uwzględnić te konfiguracje w profilu komputera fizycznego.

Aby uwzględnić przełącznik logiczny, który chcesz zastosować do fizycznych kart sieciowych w profilu fizycznego komputera (w przypadku hostów lub klastrów hostów), należy najpierw wykonać określone kroki. Upewnij się, że na komputerze lub komputerach hosta zainstalowano zamierzoną liczbę kart sieciowych. Ponadto przed utworzeniem profilu komputera fizycznego w programie VMM utwórz przełącznik logiczny.

Aby uwzględnić statyczne adresowanie IP kontrolowane za pośrednictwem sieci logicznej w profilu komputera fizycznego, skonfiguruj sieć logiczną. Sieć logiczna musi zawierać co najmniej jedną lokację sieciową i pulę statycznych adresów IP. Strona sieci musi być również dostępna dla grupy hostów lub nadrzędnej grupy hostów, do której chcesz przypisać hosty tworzone z wyjściowego sprzętu.

Aby uwzględnić wirtualną kartę sieciową dla hostów w profilu komputera fizycznego (w przypadku hostów lub klastrów hostów), należy najpierw wykonać pewne kroki. Upewnij się, że na komputerze lub komputerach, które mają stać się hostami, zainstalowano wymaganą liczbę fizycznych kart sieciowych. Ponadto na serwerze zarządzania programu VMM zainstaluj wszystkie niezbędne rozszerzenia przełącznika wirtualnego i dostawców rozszerzeń, utwórz co najmniej jedną sieć maszyn wirtualnych i utwórz przełącznik logiczny. W przełączniku logicznym najlepszym rozwiązaniem jest uwzględnienie co najmniej jednej klasyfikacji portów dla portów wirtualnych.
Profil komputera fizycznego Plik odpowiedzi Jeśli chcesz, aby profil komputera fizycznego zawierał odwołania do pliku odpowiedzi (pliku Unattend.xml) lub zasobów niestandardowych (na przykład instalatora aplikacji, odwołującego się do poleceń skryptu wykonywanych po wdrożeniu), utwórz plik odpowiedzi lub pozyskaj zasoby niestandardowe przed wdrożeniem i dodaj je do udostępnionych zasobów biblioteki programu VMM. W udostępnionej przestrzeni biblioteki umieść zasoby niestandardowe w jednym lub kilku folderach z rozszerzeniem .CR (zasób niestandardowy). Program VMM rozpoznaje je jako zasoby niestandardowe. Możesz na przykład utworzyć plik odpowiedzi, aby włączyć usługi pulpitu zdalnego i umieścić go na udostępnionym zasobie bibliotecznym. Następnie możesz wybrać ten plik podczas konfigurowania profilu komputera fizycznego.

Domyślnie, podczas wdrażania serwerów lub klastrów bez istniejącego systemu operacyjnego, program VMM automatycznie wykonuje następujące czynności (nie jest wymagany plik odpowiedzi ani polecenia po wdrożeniu): instaluje rolę Hyper-V dla hostów Hyper-V. Instaluje rolę Hyper-V, funkcję klastra z przełączaniem awaryjnym oraz wielościeżkowe we/wy (MPIO) dla klastrów Hyper-V.
Klienci Potrzebne są dwa konta „Uruchom jako”.

Konto Run As do dołączania komputerów do domeny. W obszarze roboczym Ustawienia można utworzyć konto Uruchom jako.

Konto Uruchom jako w celu uzyskania dostępu do kontrolera zarządzania płytą główną (BMC) na każdym komputerze.
Składnik Wymaganie wstępne Szczegóły
Komputer fizyczny Wsparcie w odkrywaniu Każdy komputer fizyczny musi mieć zainstalowany kontroler zarządzania płytą główną (BMC), który umożliwia zarządzanie poza pasmem. Za pośrednictwem kontrolera BMC można uzyskać zdalny dostęp do komputera niezależnie od systemu operacyjnego i funkcji systemu sterowania, takich jak możliwość wyłączenia lub włączenia komputera. Wymagania kontrolera BMC

Kontrolery BMC muszą używać jednego z obsługiwanych protokołów zarządzania poza pasmem, a protokół zarządzania musi być włączony w ustawieniach kontrolera BMC.

Obsługiwane protokoły to: Intelligent Platform Management Interface (IPMI) w wersji 1.5 lub 2.0; Interfejs zarządzania centrum danych (DCMI) w wersji 1.0; Architektura zarządzania systemem dla sprzętu serwera (SMASH) w wersji 1.0 przez WS-Management (WS-Man); protokoły niestandardowe, takie jak Integrated Lights-Out (iLO)

Kontrolery BMC powinny korzystać z najnowszej wersji oprogramowania układowego odpowiedniego dla danego modelu.

Kontrolery BMC muszą być skonfigurowane przy użyciu poświadczeń logowania i muszą używać statycznego adresowania IP lub PROTOKOŁU DHCP. Jeśli używasz protokołu DHCP, zalecamy skonfigurowanie protokołu DHCP w celu przypisania stałego adresu IP do każdego kontrolera BMC, na przykład przy użyciu rezerwacji DHCP.

Serwer zarządzania programu VMM musi mieć dostęp do segmentu sieci, na którym skonfigurowano kontrolery BMC.
Komputer fizyczny Wymagania dotyczące roli Hyper-V Komputer obsługujący rolę funkcji Hyper-V musi używać procesorów opartych na architekturze x64 i mieć włączone odpowiednie ustawienia podstawowego systemu danych wejściowych/wyjściowych (BIOS).
Komputery fizyczne System Nazw Domenowych (DNS) Jeśli środowisko ma wiele serwerów systemu nazw domen (DNS), gdzie replikacja DNS może zająć trochę czasu, zdecydowanie zalecamy utworzenie wpisów DNS dla nazw komputerów przypisanych do komputerów fizycznych i umożliwić czas replikacji DNS. W przeciwnym razie wdrożenie komputerów może zakończyć się niepowodzeniem.
Komputer fizyczny BIOS/EFI Określ, czy na komputerach jest używany interfejs EFI (Extensible Firmware Interface) czy BIOS. Jeśli masz komputery każdego typu, musisz utworzyć oddzielny profil dla każdego typu.
Komputery fizyczne System operacyjny Węzeł systemu Windows Server 2025 można dodać do klastra systemu Windows Server 2022 z zastrzeżeniem określonych wcześniej wymagań; nie można jednak dodać węzła systemu Windows Server 2022 do klastra systemu Windows Server 2025.

Uwaga: VMM 2025 obsługuje Azure Local (wersje 23H2 i 22H2).
Serwer PXE Wymagania dotyczące wdrażania Musisz mieć serwer PXE skonfigurowany z usługami wdrażania systemu Windows.

Jeśli masz istniejący serwer PXE w środowisku skonfigurowanym za pomocą usług wdrażania systemu Windows, możesz dodać ten serwer do programu VMM. Następnie można go użyć do aprowizacji w programie VMM (a program VMM rozpoznaje tylko wynikowe serwery). Wszystkie pozostałe żądania są nadal obsługiwane przez serwer PXE zgodnie z jego konfiguracją.

Jeśli nie masz istniejącego serwera PXE, możesz wdrożyć rolę Usługi wdrażania systemu Windows na serwerze z obsługiwanym systemem operacyjnym (Windows Server 2019 lub nowszym).

Podczas instalowania usług wdrażania systemu Windows należy zainstalować zarówno opcje Serwer wdrażania, jak i Serwer transportu. Nie musisz dodawać obrazów. Podczas wdrażania hosta program VMM używa wirtualnego dysku twardego, który utworzyłeś i przechowałeś w bibliotece. Ponadto nie trzeba konfigurować ustawień na karcie odpowiedzi PXE. Program VMM udostępnia własnego dostawcę środowiska PXE.

Serwer PXE musi znajdować się w tej samej podsieci co komputery fizyczne, które chcesz aprowizować.

Po dodaniu serwera PXE należy określić poświadczenia konta dla konta z uprawnieniami administratora lokalnego na serwerze PXE. Możesz wprowadzić nazwę użytkownika i hasło lub określić konto Uruchom jako. Jeśli chcesz użyć konta Uruchom jako, możesz je utworzyć przed rozpoczęciem lub podczas wdrażania.
Serwer PXE Kolejność rozruchu Na każdym komputerze ustaw kolejność rozruchu systemu BIOS, aby jako pierwsze urządzenie użyć adaptera sieciowego z obsługą PXE.
Wirtualny dysk twardy System operacyjny Upewnij się, że masz uogólniony wirtualny dysk twardy w udziale biblioteki programu VMM. Musi być uruchomiony system Windows Server 2019 lub nowszy.

Zalecamy, aby w przypadku serwerów produkcyjnych używać dysku stałego (format pliku vhd lub vhdx), aby zwiększyć wydajność i chronić dane użytkowników. Domyślnie podczas tworzenia profilu komputera fizycznego program VMM konwertuje dysk dynamiczny na dysk stały.

Jeśli planujesz przypisać sterowniki klienckie, muszą one istnieć w bibliotece.

Aby utworzyć wirtualny dysk twardy, możesz utworzyć maszynę wirtualną, zainstalować system operacyjny gościa, a następnie użyć narzędzia sysprep z opcjami /generalize i /oobe.

System operacyjny na wirtualnym dysku twardym wdrożony na hostach lub klastrach musi obsługiwać rozruch z wirtualnego dysku twardego (VHD).

Jeśli używasz usług pulpitu zdalnego (RDS) do zarządzania serwerami, zalecamy włączenie połączeń usług pulpitu zdalnego na obrazie. RDS można również włączyć, używając pliku odpowiedzi w profilu komputera fizycznego.
Sieć Sieci logiczne Jeśli w programie VMM skonfigurowano już sieci logiczne lub przełączniki logiczne, możesz uwzględnić te konfiguracje w profilu komputera fizycznego.

Aby uwzględnić przełącznik logiczny, który chcesz zastosować do fizycznych kart sieciowych w profilu fizycznego komputera (w przypadku hostów lub klastrów hostów), należy najpierw wykonać określone kroki. Upewnij się, że na komputerze lub komputerach hosta zainstalowano zamierzoną liczbę kart sieciowych. Ponadto przed utworzeniem profilu komputera fizycznego w programie VMM utwórz przełącznik logiczny.

Aby uwzględnić statyczne adresowanie IP kontrolowane za pośrednictwem sieci logicznej w profilu komputera fizycznego, skonfiguruj sieć logiczną. Sieć logiczna musi zawierać co najmniej jedną lokację sieciową i pulę statycznych adresów IP. Strona sieci musi być również dostępna dla grupy hostów lub nadrzędnej grupy hostów, do której chcesz przypisać hosty tworzone z wyjściowego sprzętu.

Aby uwzględnić wirtualną kartę sieciową dla hostów w profilu komputera fizycznego (w przypadku hostów lub klastrów hostów), należy najpierw wykonać pewne kroki. Upewnij się, że na komputerze lub komputerach, które mają stać się hostami, zainstalowano wymaganą liczbę fizycznych kart sieciowych. Ponadto na serwerze zarządzania programu VMM zainstaluj wszystkie niezbędne rozszerzenia przełącznika wirtualnego i dostawców rozszerzeń, utwórz co najmniej jedną sieć maszyn wirtualnych i utwórz przełącznik logiczny. W przełączniku logicznym najlepszym rozwiązaniem jest uwzględnienie co najmniej jednej klasyfikacji portów dla portów wirtualnych.
Profil komputera fizycznego Plik odpowiedzi Jeśli chcesz, aby profil komputera fizycznego zawierał odwołania do pliku odpowiedzi (pliku Unattend.xml) lub zasobów niestandardowych (na przykład instalatora aplikacji, odwołującego się do poleceń skryptu wykonywanych po wdrożeniu), utwórz plik odpowiedzi lub pozyskaj zasoby niestandardowe przed wdrożeniem i dodaj je do udostępnionych zasobów biblioteki programu VMM. W udostępnionej przestrzeni biblioteki umieść zasoby niestandardowe w jednym lub kilku folderach z rozszerzeniem .CR (zasób niestandardowy). Program VMM rozpoznaje je jako zasoby niestandardowe. Możesz na przykład utworzyć plik odpowiedzi, aby włączyć usługi pulpitu zdalnego i umieścić go na udostępnionym zasobie bibliotecznym. Następnie możesz wybrać ten plik podczas konfigurowania profilu komputera fizycznego.

Domyślnie, podczas wdrażania serwerów lub klastrów bez istniejącego systemu operacyjnego, program VMM automatycznie wykonuje następujące czynności (nie jest wymagany plik odpowiedzi ani polecenia po wdrożeniu): instaluje rolę Hyper-V dla hostów Hyper-V. Instaluje rolę Hyper-V, funkcję klastra z przełączaniem awaryjnym oraz wielościeżkowe we/wy (MPIO) dla klastrów Hyper-V.
Klienci Potrzebne są dwa konta „Uruchom jako”.

Konto Run As do dołączania komputerów do domeny. W obszarze roboczym Ustawienia można utworzyć konto Uruchom jako.

Konto Uruchom jako w celu uzyskania dostępu do kontrolera zarządzania płytą główną (BMC) na każdym komputerze.

Dodawanie serwera PXE do sieci szkieletowej programu VMM

  1. Wybierz Fabric>Dodaj>Dodaj zasoby>Serwer PXE.
  2. W polu Nazwa komputera określ nazwę serwera PXE.
  3. Dodaj poświadczenia dla konta z uprawnieniami administratora lokalnego na serwerze PXE. Możesz określić istniejące konto "Uruchom jako" (lub wybrać opcję Utwórz konto Uruchom jako, aby utworzyć nowe). Ręcznie wprowadź poświadczenia użytkownika w formacie domain_name\user_name. Wybierz Dodaj.
  4. W obszarze Zadania sprawdź, czy stan zadania to Ukończono i zamknij okno dialogowe. Zadanie konfiguruje nowy serwer PXE, instaluje agenta programu VMM na serwerze PXE, importuje nowy obraz środowiska preinstalacji systemu Windows (Windows PE) i dodaje konto komputera dla serwera PXE do programu VMM.
  5. Sprawdź, czy serwer PXE został dodany w Fabric>Serwery>Serwery PXE>Główne>Pokaż>Zasoby sieci szkieletowej>Serwery PXE. Stan agenta musi być Odpowiadający.

Dodawanie i przypisywanie plików sterowników

Jeśli planujesz przypisać sterowniki niestandardowe, pliki sterowników muszą istnieć w bibliotece. Sterowniki można oznaczyć w bibliotece, aby później filtrować je według tagu. Po dodaniu plików podczas konfigurowania profilu komputera fizycznego można określić pliki sterowników. Program VMM instaluje określone sterowniki podczas instalowania systemu operacyjnego na komputerze fizycznym.

W profilu komputera fizycznego można wybrać filtrowanie sterowników według tagów lub wybrać filtrowanie sterowników z pasującymi identyfikatorami Plug and Play (PnP) na komputerze fizycznym. Jeśli wybierzesz filtrowanie sterowników według tagów, program VMM określa, które sterowniki zastosować, dopasowując tagi przypisane sterownikom w bibliotece do tagów przypisanych w profilu. Jeśli wybierzesz filtrowanie sterowników z pasującymi identyfikatorami pnP, nie musisz przypisywać tagów niestandardowych.

  1. Znajdź pakiet sterowników, który chcesz dodać do biblioteki.
  2. W udziale biblioteki znajdującym się na serwerze biblioteki skojarzonym z grupą, w której chcesz wdrożyć komputery fizyczne, utwórz folder do przechowywania sterowników, a następnie skopiuj pakiet sterowników do folderu.
  3. Zdecydowanie zalecamy utworzenie osobnego folderu dla każdego pakietu sterowników oraz unikanie mieszania zasobów w folderach sterowników. Jeśli dołączysz inne zasoby biblioteki, takie jak obrazy .iso, pliki vhd lub skrypty z rozszerzeniem nazwy pliku inf w tym samym folderze, serwer biblioteki programu VMM nie może odnaleźć zasobów. Ponadto po usunięciu pakietu sterownika inf z biblioteki program VMM usuwa cały folder, w którym znajduje się plik inf sterownika.
  4. W konsoli programu VMM otwórz obszar roboczy Biblioteka. W Bibliotece>Serwerach biblioteki, rozwiń serwer biblioteki, na którym znajduje się udział, kliknij prawym przyciskiem myszy na udział, a następnie wybierz polecenie Odśwież. Po odświeżeniu biblioteki zostanie wyświetlony folder utworzony do przechowywania sterowników.
  5. Teraz przypisz tagi, jeśli jest to wymagane. W obszarze Biblioteka rozwiń folder utworzony do przechowywania sterowników w poprzedniej procedurze, a następnie wybierz folder zawierający pakiet sterowników.
  6. W obiektach biblioteki fizycznej kliknij prawym przyciskiem myszy plik inf sterownika, a następnie wybierz polecenie Właściwości.
  7. W Właściwościach nazwy pliku sterownika>Tagach niestandardowych wprowadź tagi niestandardowe oddzielone średnikiem lub wybierz Wybierz, aby przypisać dostępne tagi lub utworzyć i przypisać nowe. Jeśli wybierzesz pozycję Wybierz , a następnie wybierz pozycję Nowy tag, możesz zmienić nazwę tagu po wybraniu przycisku OK. Jeśli na przykład dodano plik sterownika karty sieciowej, można utworzyć tag o nazwie ServerModel NetworkAdapterModel, gdzie ServerModel jest modelem serwera, a NetworkAdapterModel jest modelem karty sieciowej.

Tworzenie profilu komputera fizycznego

  1. Wybierz Biblioteka>Strona główna>Utwórz>Profil komputera fizycznego.
  2. W kreatorze Nowe profile komputerów fizycznych>Opis profilu, wprowadź nazwę i opis, a następnie wybierz hosta VM.
  3. W obszarze Obraz systemu operacyjnego>Plik wirtualnego dysku twardego>Przeglądaj wybierz uogólniony wirtualny dysk twardy, który został dodany do udziału biblioteki. Domyślnie, jeśli dysk jest dynamiczny, program VMM konwertuje go na dysk stały podczas wdrażania hosta. Zalecamy, aby w przypadku serwerów produkcyjnych używać dysku stałego w celu zwiększenia wydajności i ochrony danych użytkowników.
  4. W Konfiguracji sprzętu>Karta zarządzająca, wybierz kartę sieciową używaną do komunikacji z VMM oraz określ, czy używać protokołu DHCP, czy adresu statycznego. Jeśli chcesz użyć spójnego nazewnictwa urządzeń (CDN) dla adaptera lub konfiguracji przełączników logicznych i portów, wybierz Fizyczne Właściwości. Wybierz Dodaj, aby dodać adapter.
  5. W polu Dysk określ schemat partycjonowania dla pierwszego dysku. Jeśli profil komputera fizycznego to EFI, można użyć GPT. W sekcji Informacje o partycji wybierz etykietę woluminu, zdecyduj, czy użyć całego wolnego miejsca, czy określonego rozmiaru, oraz czy ustawić partycję jako rozruchową. Możesz również dodać nowy dysk lub partycję. Podczas wdrażania program VMM kopiuje plik wirtualnego dysku twardego do partycji rozruchowej i automatycznie tworzy partycję systemową na tym samym dysku.
  6. W Filtrze sterownika wybierz filtry, które mają być stosowane do systemu operacyjnego podczas wdrażania hosta. Możesz filtrować według identyfikatora Plug and Play lub według określonych tagów. Jeśli wybierzesz filtrowanie sterowników z pasującymi tagami, upewnij się, że do biblioteki dodano pliki sterowników i przypisano odpowiednie tagi.
  7. W konfiguracji systemu operacyjnego określ domenę, do której musi dołączyć host lub klaster Hyper-V, oraz określ lokalne poświadczenia administratora i informacje o tożsamości. Dodaj klucz produktu do instalacji i ustaw strefę czasową. W GUIRunOnce określ co najmniej jedno polecenie do uruchomienia, gdy użytkownik loguje się do hosta Hyper-V po raz pierwszy.
  8. W Ustawieniach hosta określ ścieżkę do hosta do przechowywania plików skojarzonych z maszynami wirtualnymi umieszczonymi na hoście. Nie należy określać dysku C, ponieważ nie jest dostępny do umieszczania. Jeśli nie określisz ścieżki, mechanizm umieszczania VMM określi najbardziej odpowiednie miejsce.
  9. W obszarze Podsumowanie sprawdź ustawienia. Poczekaj, aż Jobs pokaże status ukończenia, a następnie sprawdź profil w Bibliotece>Profilach>Profilach komputerów fizycznych.

Ustawienia po wdrożeniu PCP

Po pomyślnym utworzeniu i wdrożeniu PCP można skonfigurować dodatkowe ustawienia, takie jak RDMA, QoS i SET, używając skryptu po wdrożeniu PCP.

Przykładowy skrypt

Oto przykładowy skrypt służący do konfigurowania funkcji RDMA, SET i QoS.

# Install data center bridging
Install-WindowsFeature Data-Center-Bridging

#Enable RDMA, assuming customer chosen switch name for storage as Storage1Switch and Storage2Switch
Enable-NetAdapterRDMA "Storage1Switch"
Enable-NetAdapterRDMA "Storage2Switch"

# set Qos Policy
New-NetQosPolicy "SMB" -NetDirectPortMatchCondition 445 -PriorityValue8021Action 3

# Enable net qos flow control
Enable-NetQosFlowControl  -Priority 3

# Disable net qos flow control other than 3
Disable-NetQosFlowControl  -Priority 0,1,2,4,5,6,7

# Enable net adapter qos on all adapters
Enable-NetAdapterQos  -InterfaceAlias "*"

# set qos traffic class
New-NetQosTrafficClass "SMB"  -Priority 3  -BandwidthPercentage 50  -Algorithm ETS

# Install windows feature
Install-WindowsFeature –Name Hyper-V

Install-WindowsFeature –Name RSAT-Hyper-V-Tools

# set net adapter property "encapsulated overhead"
NetAdapterAdvancedProperty -Name "*" -DisplayName "Encapsulated Overhead" -DisplayValue "160"

#disable ipv6
netsh int ipv6 isatap set state disabled

#Configure SET team mapping between virtual network adapter to physical network adapters. (Note: to get names of adapters, use command Get-NetAdapater. For team mapping use command
$physicalAdapters = Get-NetAdapter -Physical
$virtualStorageAdapter1 = Get-VMNetworkAdapter -ManagementOS | Where-Object {$_.Name -eq "Storage1Switch"}
$virtualStorageAdapter1 = Get-VMNetworkAdapter -ManagementOS | Where-Object {$_.Name -eq "Storage2Switch"}

Set-VMNetworkAdapterTeamMapping -ManagementOS -PhysicalNetAdapterName $physicalAdapters[0].Name -VMNetworkAdapterName $virtualStorageAdapter1.Name
Set-VMNetworkAdapterTeamMapping -ManagementOS -PhysicalNetAdapterName $physicalAdapters[1].Name -VMNetworkAdapterName $virtualStorageAdapter2.Name

#Set firewall rules.
[System.String[]]$Alias=@("vEthernet (WssdStorage2)", "vEthernet WssdStorage1)");
$Profile ='Any'
$Name="File and Printer Sharing"
$rules = Get-NetFirewallRule -DisplayGroup $Name

foreach ($rule in $rules)
     {
   		 $rule | Get-NetFirewallAddressFilter | Set-NetFirewallAddressFilter -  
         LocalAddress Any -RemoteAddress Any
     }

 Set-NetFirewallRule -DisplayGroup $Name -Enabled True -Profile $Profile – InterfaceAlias $Alias
 $Profile='Any'
 $Name=='FPS-LLMNR-In-UDP'
 Set-NetFirewallRule -Name $Name -Enabled True -Profile $Profile
 [System.String[]]$Alias=@("Storage2Switch", "Storage1Switch", "ManagementSwitch");
 $Profile ='Any'
 $Name="Windows Remote Management"
 Set-NetFirewallRule -DisplayGroup $Name -Enabled True -Profile $Profile –InterfaceAlias $Alias

 #Set assurance settings
 reg add HKLM\SYSTEM\CurrentControlSet\Control\DeviceGuard /v EnableVirtualizationBasedSecurity /t REG_DWORD /d 1 /f
 reg add HKLM\SYSTEM\CurrentControlSet\Control\DeviceGuard /v RequirePlatformSecurityFeatures /t REG_DWORD /d 2 /f
 reg add HKLM\SYSTEM\CurrentControlSet\Control\LSA /v LsaCfgFlags /t REG_DWORD /d 1 /f
 reg add HKLM\SYSTEM\CurrentControlSet\Control\LSA /v DisableRestrictedAdmin /t REG_DWORD /d 0 /f

Konfiguruj serwer Hyper-V od podstaw

Podczas wdrażania hosta Hyper-V od zera, program VMM wykonuje następujące czynności:

  1. Odnajduje komputer fizyczny za pośrednictwem zarządzania poza pasmem.
  2. Wdraża obraz systemu operacyjnego na komputerze za pośrednictwem profilu komputera fizycznego.
  3. Włącza rolę Hyper-V na komputerze.
  4. Przenosi komputer pod zarządzanie przez program VMM jako zarządzanego hosta Hyper-V.

Postanowienia są następujące:

  1. Wybierz Fabric>Serwery>Strona główna>Dodaj>Dodaj zasoby>Hosty i klastry Hyper-V.
  2. W kreatorze Dodawania zasobów>, w lokalizacji Zasób, wybierz pozycję Komputery fizyczne, które mają być dostarczone jako hosty maszyn wirtualnych.
  3. W obszarze Poświadczenia i protokół wybierz konto Uruchom jako z uprawnieniami dostępu do BMC. Na liście Protokół wybierz protokół zarządzania poza pasmem używany przez kontrolery BMC. Jeśli chcesz użyć interfejsu zarządzania centrum danych (DCMI), wybierz pozycję Intelligent Platform Management Interface (IPMI). Mimo że kontroler DCMI 1.0 nie jest wymieniony na liście, jest obsługiwany. Upewnij się, że wybrano prawidłowy port.
  4. W Zakresie Odkrywania określ zakres adresów IP, który zawiera adresy IP kontrolerów BMC. Istnieje możliwość wprowadzenia pojedynczego adresu IP, podsieci IP lub zakresu adresów IP.
    • Jeśli przygotowujesz jeden komputer, możesz określić pojedynczy adres IP lub określić zakres adresów IP, który zaczyna się i kończy docelowym adresem IP. Jeśli określisz pojedynczy adres IP, po wybraniu pozycji Dalej komputer zostanie uruchomiony ponownie.
    • Jeśli określisz zakres adresów IP, po wybraniu opcji Dalej wyświetlane są informacje o komputerze, dzięki czemu możesz potwierdzić, że wybrałeś właściwy komputer.
  5. Jeśli na poprzedniej stronie określono pojedynczy adres IP, pomiń ten krok. W przeciwnym razie zostanie wyświetlona strona Zasoby Docelowe. Przejrzyj listę odnalezionych kontrolerów BMC (zidentyfikowanych przez adresy IP) i wybierz te, które chcesz przydzielać jako hosty. Jeśli nie widzisz wszystkich oczekiwanych kontrolerów BMC, upewnij się, że znajdują się one w sieci dostępnej dla serwera programu VMM, a w razie potrzeby wybierz pozycję Odśwież.
  6. W Opcjach aprowizacji wybierz grupę hostów dla nowych hostów funkcji Hyper-V. Wybierz profil komputera fizycznego, który chcesz zastosować.
  7. W obszarze Dostosowywanie wdrożenia ponownie przejrzyj listę komputerów i podaj informacje dotyczące każdego komputera, który chcesz uwzględnić.
    • Jeśli widzisz komputer, który nie chcesz dołączyć, wybierz kontroler BMC (identyfikowany przez adres IP), a następnie wybierz pozycję Usuń.
    • Aby skonfigurować komputery, wybierz adres IP BMC.
    • Określ unikatową nazwę komputera bez symboli wieloznacznych.
    • Wybierz lub wyczyść Pomiń Active Directory dla tej nazwy komputera. Sprawdzanie usługi Active Directory uniemożliwia wdrożenie, jeśli konto komputera już istnieje. Pomaga to zapobiec wdrażaniu komputera o tej samej nazwie co istniejący komputer. Jeśli pominiesz sprawdzanie usługi Active Directory i istnieje konto komputera w usługach AD DS inne niż konto Uruchom jako określone w profilu komputera fizycznego, proces wdrażania nie może dołączyć komputera do domeny.
  8. Dla konfigurowanego komputera wybierz kartę sieciową (po lewej stronie). Możesz zmodyfikować konfigurację lub wypełnić więcej informacji.
  9. Można określić adres MAC karty sieciowej do zarządzania i statyczne ustawienia adresu IP dla tej karty sieciowej, a nie dla kontrolera BMC. Jeśli określisz adres, wybierz sieć logiczną i podsieć IP, jeśli ma to zastosowanie. Jeśli wybrana podsieć IP zawiera pulę adresów IP, możesz sprawdzić pozycję Uzyskaj adres IP odpowiadający wybranej podsieci. W przeciwnym razie wprowadź adres IP należący do sieci logicznej lub jej podsieci. Jeśli wybierzesz podsieć IP, upewnij się, że odpowiada ona lokalizacji fizycznej, w której wdrażasz hosta, oraz sieci, z którą karta sieciowa jest połączona. W przeciwnym razie wdrożenie może zakończyć się niepowodzeniem.
  10. Skonfiguruj ustawienia adaptera dla każdej karty sieciowej.

Uwaga

Jeśli liczba fizycznych kart sieciowych na komputerze nie jest zgodna z liczbą fizycznych kart sieciowych zdefiniowanych w profilu komputera fizycznego, należy określić wszelkie brakujące informacje dla kart. Jeśli zdecydujesz się nie aprowizować tego komputera w tej chwili (na przykład, jeśli sprzęt fizyczny musi zostać zainstalowany lub odinstalowany), możesz wybrać adres IP BMC komputera z listy, a następnie wybierz opcję Usuń.

  1. Powtórz konfigurację dla każdego adresu IP BMC na liście adresów IP. Po wypełnieniu informacji dla wszystkich komputerów, które chcesz aprowizować, wybierz przycisk Dalej.
  2. W obszarze Podsumowanie potwierdź ustawienia, a następnie wybierz pozycję Zakończ , aby wdrożyć nowe hosty funkcji Hyper-V i przenieść je do zarządzania programu VMM. W zależności od ustawień może zostać wyświetlone okno dialogowe Zadania . Upewnij się, że wszystkie kroki w zadaniu mają stan Ukończono, a następnie zamknij okno dialogowe.
  3. Aby potwierdzić, że host został dodany, wybierz grupę hostów Fabric>Serwery>Wszystkie hosty> i sprawdź, czy nowy host Hyper-V pojawia się w grupie.

Konfiguruj klaster Hyper-V od zera

Podczas wdrażania klastra Hyper-V od podstaw program VMM wykonuje następujące czynności:

  1. Wykrywa komputery fizyczne za pośrednictwem zarządzania poza pasmem.
  2. Wdraża obraz systemu operacyjnego na komputerach przy użyciu wybranego profilu komputera fizycznego.
  3. Instaluje funkcję klastra przełączania awaryjnego, rolę Hyper-V i funkcję MPIO.
  4. Wprowadza aprowizowany klaster pod zarządzanie VMM.

Postanowienia są następujące:

  1. Wybierz Serwery Fabric>Dodaj>Dodaj zasoby>Hosty i klastry Hyper-V.

  2. W obszarze Konfiguracja ogólna określ nazwę klastra hostów. Wybierz konfigurację magazynu, jeśli jest to wymagane:

    • W przypadku magazynu udostępnionego wybierz pozycję Magazyn połączony z klastrem przy użyciu współużytkowanej magistrali SAS, FC lub iSCSI.
    • W przypadku Storage Spaces Direct wybierz pozycję Podsystem dysków połączony bezpośrednio z poszczególnymi węzłami w klastrze.
  3. W obszarze Typ> zasobu wybierz pozycję Komputery fizyczne do aprowizacji:

    • Określ konto do uruchamiania jako administrator, które ma być używane do tworzenia klastra.
    • Wybierz profil komputera fizycznego (który zawiera nazwę domeny i konto Run As administratora dla każdego węzła).
    • Obok pola Konto Uruchom jako wybierz Przeglądaj, a następnie wybierz konto Uruchom jako, które ma uprawnienia dostępu do BMC.
    • Na liście Protokoły zarządzania poza pasmem wybierz protokół używany przez twoje kontrolery BMC. Jeśli chcesz użyć interfejsu zarządzania centrum danych (DCMI), wybierz pozycję Intelligent Platform Management Interface (IPMI). Mimo że kontroler DCMI 1.0 nie jest wymieniony na liście, jest obsługiwany. Upewnij się, że wybrano prawidłowy port.
    • Jeśli zostanie wyświetlona opcja Pomiń walidację klastra i nie potrzebujesz pomocy technicznej firmy Microsoft dla tego klastra, możesz pominąć walidację.
  4. W Zakresie Odkrywania określ zakres adresów IP, który zawiera adresy IP kontrolerów BMC. Istnieje możliwość wprowadzenia pojedynczego adresu IP, podsieci IP lub zakresu adresów IP. Głębokie odkrywanie zawiera szczegółowe informacje o komputerze (na przykład adresy MAC kart sieciowych), ale ponownie uruchamia komputer i zajmuje dodatkowy czas. Możesz zezwolić na szczegółową analizę lub ją pominąć.

  5. Jeśli na poprzedniej stronie określono pojedynczy adres IP, pomiń ten krok. W przeciwnym razie zostanie wyświetlona strona Zasoby Docelowe. Przejrzyj listę odnalezionych kontrolerów BMC (zidentyfikowanych przez adresy IP) i wybierz te, które chcesz uwzględnić w klastrze.

  6. Jeśli nie widzisz wszystkich oczekiwanych kontrolerów BMC, upewnij się, że są one w sieci dostępnej dla serwera programu VMM, a w razie potrzeby wybierz pozycję Odśwież. Zezwól na głębokie odkrywanie lub pomiń. Głębokie odkrywanie zawiera szczegółowe informacje o komputerze (na przykład adresy MAC kart sieciowych), ale ponownie uruchamia komputer i zajmuje dodatkowy czas. Następnie kliknij przycisk Dalej.

  7. W obszarze Dostosowywanie wdrożenia podaj informacje dotyczące każdego komputera, który chcesz uwzględnić. Jeśli widzisz komputer, który nie chcesz dołączyć, wybierz kontroler BMC (identyfikowany przez adres IP), a następnie wybierz pozycję Usuń.

    • Aby skonfigurować komputery, wybierz adres IP BMC. Określ unikatową nazwę komputera bez symboli wieloznacznych.
    • Wybierz lub wyczyść Pomiń Active Directory dla tej nazwy komputera. Sprawdzanie usługi Active Directory uniemożliwia wdrożenie, jeśli konto komputera już istnieje.

    Uwaga

    Jeśli pominiesz sprawdzanie, a w AD istnieje konto komputera inne niż konto "Uruchom jako", które jest określone w profilu komputera fizycznego, proces wdrażania nie może dołączyć komputera do domeny.

    • Dla konfigurowanego komputera wybierz kartę sieciową. Możesz zmodyfikować konfigurację lub wypełnić więcej informacji.
    • Można określić adres MAC karty sieciowej do zarządzania i statyczne ustawienia adresu IP dla tej karty sieciowej, a nie dla kontrolera BMC. Jeśli określisz adres, wybierz sieć logiczną i podsieć IP, jeśli ma to zastosowanie. Jeśli wybrana podsieć IP zawiera pulę adresów IP, możesz sprawdzić pozycję Uzyskaj adres IP odpowiadający wybranej podsieci. W przeciwnym razie wprowadź adres IP należący do sieci logicznej lub jej podsieci. Jeśli wybierzesz podsieć IP, upewnij się, że odpowiada ona lokalizacji fizycznej, w której wdrażasz hosta, oraz sieci, z którą karta sieciowa jest połączona. W przeciwnym razie wdrożenie może zakończyć się niepowodzeniem.
  8. Skonfiguruj ustawienia karty sieciowej dla każdej karty sieciowej.

Uwaga

Jeśli liczba fizycznych kart sieciowych w komputerze nie jest zgodna z liczbą fizycznych kart sieciowych zdefiniowanych w profilu komputera fizycznego, należy określić wszelkie brakujące informacje dla kart. Jeśli zdecydujesz się nie aprowizować tego komputera w tej chwili (na przykład, jeśli sprzęt fizyczny musi zostać zainstalowany lub odinstalowany), możesz wybrać adres IP BMC komputera z listy, a następnie wybierz opcję Usuń.

  1. Powtórz konfigurację dla każdego adresu IP BMC na liście adresów IP.
  2. Po wypełnieniu wymaganych informacji dla wszystkich komputerów, które chcesz aprowizować, wybierz przycisk Dalej.
  3. W obszarze Podsumowanie potwierdź ustawienia, a następnie wybierz pozycję Zakończ , aby wdrożyć nowe hosty funkcji Hyper-V i przenieść je do zarządzania programu VMM. W zależności od ustawień może zostać wyświetlone okno dialogowe Zadania. Upewnij się, że wszystkie kroki w zadaniu mają stan Ukończono, a następnie zamknij okno dialogowe.
  4. Aby potwierdzić, że host został dodany, wybierz Fabric>Serwery>Wszystkie hosty> i znajdź oraz wybierz nowy klaster hostów. W okienku Hosty w kolumnie Stan hosta sprawdź, czy każdy węzeł w klastrze ma wartość OK.