Bölüm 9 - İşlevler

Sık sık değiştirilmesi gereken PowerShell tek satırlık komutlar ve betikler, yeniden kullanılabilir işlevlere dönüştürmek için iyi birer adaydır.

Araç odaklı oldukları için mümkün olduğunca işlevler yazın. İşlevleri bir betik modülüne ekleyebilir, bu modülü $env:PSModulePathtanımlanan bir konuma yerleştirebilir ve işlevleri kaydettiğiniz yeri bulmanıza gerek kalmadan işlevleri çağırabilirsiniz. PowerShellGet modülünü kullanarak PowerShell modüllerinizi bir NuGet deposunda kolayca paylaşabilirsiniz. PowerShellGet, PowerShell sürüm 5.0 ve üzeri ile gönderilir. Ayrıca PowerShell sürüm 3.0 ve üzeri için ayrı bir indirme olarak da kullanılabilir.

İşleri fazla karmaşık hale getirmeyin. Basit tutun ve bir görevi gerçekleştirmek için en basit yolu kullanın. Yeniden kullandığınız herhangi bir kodda diğer adlardan ve konumsal parametrelerden kaçının. Kodunuzu okunabilirlik için biçimlendirin. Değerleri sabit kodlamayın; parametreleri ve değişkenleri kullanın. Hiçbir şeye zarar vermese bile gereksiz kod yazmayın. Gereksiz karmaşıklık ekler. Herhangi bir PowerShell kodu yazarken ayrıntılara dikkat uzun bir yol kat eder.

Adlandırma

PowerShell'de işlevlerinizi adlandırırken, onaylanmış bir fiil ve tekil bir isimle birlikte Pascal case adı kullanın. PowerShell'de onaylanan fiillerin listesini almak için Get-Verbçalıştırın. Aşağıdaki örnek, Get-Verb sonuçlarını Fiil özelliğine göre sıralar.

Get-Verb | Sort-Object -Property Verb

Group özelliği, fiillerin nasıl kullanılacağı hakkında size bir fikir verir.

Verb        Group
----        -----
Add         Common
Approve     Lifecycle
Assert      Lifecycle
Backup      Data
Block       Security
Checkpoint  Data
Clear       Common
Close       Common
Compare     Data
Complete    Lifecycle
Compress    Data
Confirm     Lifecycle
Connect     Communications
Convert     Data
ConvertFrom Data
ConvertTo   Data
Copy        Common
Debug       Diagnostic
Deny        Lifecycle
Disable     Lifecycle
Disconnect  Communications
Dismount    Data
Edit        Data
Enable      Lifecycle
Enter       Common
Exit        Common
Expand      Data
Export      Data
Find        Common
Format      Common
Get         Common
Grant       Security
Group       Data
Hide        Common
Import      Data
Initialize  Data
Install     Lifecycle
Invoke      Lifecycle
Join        Common
Limit       Data
Lock        Common
Measure     Diagnostic
Merge       Data
Mount       Data
Move        Common
New         Common
Open        Common
Optimize    Common
Out         Data
Ping        Diagnostic
Pop         Common
Protect     Security
Publish     Data
Push        Common
Read        Communications
Receive     Communications
Redo        Common
Register    Lifecycle
Remove      Common
Rename      Common
Repair      Diagnostic
Request     Lifecycle
Reset       Common
Resize      Common
Resolve     Diagnostic
Restart     Lifecycle
Restore     Data
Resume      Lifecycle
Revoke      Security
Save        Data
Search      Common
Select      Common
Send        Communications
Set         Common
Show        Common
Skip        Common
Split       Common
Start       Lifecycle
Step        Common
Stop        Lifecycle
Submit      Lifecycle
Suspend     Lifecycle
Switch      Common
Sync        Data
Test        Diagnostic
Trace       Diagnostic
Unblock     Security
Undo        Common
Uninstall   Lifecycle
Unlock      Common
Unprotect   Security
Unpublish   Data
Unregister  Lifecycle
Update      Data
Use         Other
Wait        Lifecycle
Watch       Common
Write       Communications

PowerShell işlevleriniz için onaylı bir fiil kullanmak önemlidir. Onaylanmamış fiilleri olan işlevler içeren modüller, PowerShell oturumuna aktarıldığında bir uyarı iletisi oluşturur. Bu uyarı iletisi, işlevlerinizin profesyonel görünmemesini sağlar. Onaylanmamış fiiller işlevlerinizin bulunabilirliğini de sınırlar.

Basit bir işlev

PowerShell'de bir işlev, function anahtar kelimesi, ardından işlev adı ve bir açma-kapama küme ayracı ({ }) ile tanımlanır. İşlevin yürüttüğü kod bu küme parantezleri içinde bulunur.

function Get-Version {
    $PSVersionTable.PSVersion
}

Aşağıdaki örnekte gösterilen işlev, PowerShell sürümünü döndüren basit bir örnektir.

Get-Version

Major  Minor  Build  Revision
-----  -----  -----  --------
5      1      14393  693

İşlevleriniz için Get-Versiongibi genel bir ad kullandığınızda, adlandırma çakışmaları olabilir. Gelecekte eklenen varsayılan komutlar veya başkalarının yazabileceği komutlar bunlarla çakışabilir. Adlandırma çakışmalarını önlemeye yardımcı olmak için işlev adlarınızın isim bölümüne ön ek ekleyin. Örneğin: <ApprovedVerb>-<Prefix><SingularNoun>.

Aşağıdaki örnekte PSön eki kullanılır.

function Get-PSVersion {
    $PSVersionTable.PSVersion
}

Bu işlev, adın dışında bir öncekiyle aynıdır.

Get-PSVersion

Major  Minor  Build  Revision
-----  -----  -----  --------
5      1      14393  693

Bir isme ön ek ekleseniz bile ad çakışması yaşayabilirsiniz. İşlev isimlerime baş harflerimin ön eklerini eklemeyi seviyorum. Bir standart geliştirin ve buna bağlı kalın.

function Get-MrPSVersion {
    $PSVersionTable.PSVersion
}

Bu işlev, diğer PowerShell komutlarıyla adlandırma çakışmalarını önlemek için daha benzersiz bir ad kullanmak dışında önceki iki işlevden farklı değildir.

Get-MrPSVersion

Major  Minor  Build  Revision
-----  -----  -----  --------
5      1      14393  693

Belleğe yüklendikten sonra İşlev PSDrive'da işlevleri görebilirsiniz.

Get-ChildItem -Path Function:\Get-*Version

CommandType     Name                                               Version
-----------     ----                                               -------
Function        Get-Version
Function        Get-PSVersion
Function        Get-MrPSVersion

Bu işlevleri geçerli oturumunuzdan kaldırmak istiyorsanız, bunları PSDrive İşlevinden kaldırın veya PowerShell'i kapatıp yeniden açın.

Get-ChildItem -Path Function:\Get-*Version | Remove-Item

İşlevlerin gerçekten kaldırıldığını doğrulayın.

Get-ChildItem -Path Function:\Get-*Version

İşlevler bir modülün parçası olarak yüklendiyse, bunları kaldırmak için modülü kaldırabilirsiniz.

Remove-Module -Name <ModuleName>

Remove-Module cmdlet'i geçerli PowerShell oturumunuzda PowerShell modüllerini bellekten kaldırır. Bunları sisteminizden veya diskinizde kaldırmaz.

Parametreler

Değerleri statik olarak atamayın. Bunun yerine parametreleri ve değişkenleri kullanın. Parametrelerinizi adlandırırken, mümkün olduğunda parametre adlarınız için varsayılan cmdlet'lerle aynı adı kullanın.

Aşağıdaki işlevde, parametre adı için Computer, ServerNameveya Host değil, ComputerName kullandığıma dikkat edin. ComputerName kullanılması, parametre adını varsayılan cmdlet'ler gibi parametre adı ve büyük/küçük harfle eşleşecek şekilde standartlaştırır.

function Test-MrParameter {

    param (
        $ComputerName
    )

    Write-Output $ComputerName

}

Aşağıdaki işlev sisteminizdeki tüm komutları sorgular ve belirli parametre adlarıyla sayıyı döndürür.

function Get-MrParameterCount {
    param (
        [string[]]$ParameterName
    )

    foreach ($Parameter in $ParameterName) {
        $Results = Get-Command -ParameterName $Parameter -ErrorAction SilentlyContinue

        [pscustomobject]@{
            ParameterName   = $Parameter
            NumberOfCmdlets = $Results.Count
        }
    }
}

Aşağıdaki sonuçlarda görebileceğiniz gibi, ComputerName parametresine sahip 39 komut. Computer, ServerName, Hostveya Machinegibi parametreleri olan komut yoktur.

Get-MrParameterCount -ParameterName ComputerName, Computer, ServerName,
    Host, Machine

ParameterName NumberOfCmdlets
------------- ---------------
ComputerName               39
Computer                    0
ServerName                  0
Host                        0
Machine                     0

Parametre adlarınız için varsayılan cmdlet'lerle aynı büyük harf kullanımını yapın. Örneğin, ComputerNamedeğil computernamekullanın. Bu adlandırma düzeni, PowerShell'i bilen kişilerin işlevlerinizi bulmasına ve varsayılan cmdlet'ler gibi görünmesine yardımcı olur.

param deyimi bir veya daha fazla parametre tanımlamanızı sağlar. Virgül (,), parametre tanımlarını ayırır. Daha fazla bilgi için bkz. about_Functions_Advanced_Parameters.

Gelişmiş işlevler

PowerShell'de bir işlevi gelişmiş bir işleve dönüştürmek basittir. İşlev ile gelişmiş işlev arasındaki farklardan biri, gelişmiş işlevlerin otomatik olarak eklenen ortak parametrelere sahip olmasıdır. Yaygın parametreler Ayrıntılı ve hata ayıklamagibi parametreleri içerir.

Önceki bölümde kullanılan Test-MrParameter işleviyle başlayın.

function Test-MrParameter {

    param (
        $ComputerName
    )

    Write-Output $ComputerName

}

Ortak parametreleri görmenin birkaç farklı yolu vardır. Bunlardan biri, söz dizimini Get-Commandile görüntülemektir.

Get-Command -Name Test-MrParameter -Syntax

Test-MrParameter işlevinin ortak parametreleri olmadığını fark edin.

Test-MrParameter [[-ComputerName] <Object>]

Bir diğeri ise Get-Command'un parametreler özelliğine inmek.

(Get-Command -Name Test-MrParameter).Parameters.Keys

ComputerName

İşlevi gelişmiş bir işleve dönüştürmek için CmdletBinding özniteliğini ekleyin.

function Test-MrCmdletBinding {

    [CmdletBinding()] # Turns a regular function into an advanced function
    param (
        $ComputerName
    )

    Write-Output $ComputerName

}

CmdletBindingbelirttiğinizde, ortak parametreler otomatik olarak eklenir. CmdletBinding bir param bloğu gerektirir, ancak param bloğu boş olabilir.

Get-Command -Name Test-MrCmdletBinding -Syntax

Test-MrCmdletBinding [[-ComputerName] <Object>] [<CommonParameters>]

Get-Command'nin parameters özelliğinin detayına inmek, ortak olanlar da dahil olmak üzere gerçek parametre adlarını gösterir.

(Get-Command -Name Test-MrCmdletBinding).Parameters.Keys

ComputerName
Verbose
Debug
ErrorAction
WarningAction
InformationAction
ErrorVariable
WarningVariable
InformationVariable
OutVariable
OutBuffer
PipelineVariable

İşlemDestekler

SupportsShouldProcess özelliği, WhatIf ve Confirm risk azaltma parametrelerini ekler. Bu parametreler yalnızca değişiklik yapacak komutlar için gereklidir.

function Test-MrSupportsShouldProcess {

    [CmdletBinding(SupportsShouldProcess)]
    param (
        $ComputerName
    )

    Write-Output $ComputerName

}

Şimdi WhatIf ve Confirm parametrelerinin olduğunu fark edin.

Get-Command -Name Test-MrSupportsShouldProcess -Syntax

Test-MrSupportsShouldProcess [[-ComputerName] <Object>] [-WhatIf] [-Confirm]
[<CommonParameters>]

Bir kez daha Get-Command kullanarak, yaygın olanlar da dahil olmak üzere gerçek parametre adlarının listesini döndürebilir, ayrıca WhatIf ve Confirmkomutlarını kullanabilirsiniz.

(Get-Command -Name Test-MrSupportsShouldProcess).Parameters.Keys

ComputerName
Verbose
Debug
ErrorAction
WarningAction
InformationAction
ErrorVariable
WarningVariable
InformationVariable
OutVariable
OutBuffer
PipelineVariable
WhatIf
Confirm

Parametre doğrulama

Girişi erken doğrula. Geçerli giriş olmadan tamamlanamadıklarında kodunuzun bir yolda devam etmesine izin verme.

Parametreler için kullanılan değişkenler için her zaman bir veri türü belirtin. Aşağıdaki örnekte, String, ComputerName parametresinin veri türü olarak belirtilir. Bu doğrulama, ComputerName parametresi için yalnızca tek bir bilgisayar adının belirtilmesine izin verecek şekilde sınırlar.

function Test-MrParameterValidation {

    [CmdletBinding()]
    param (
        [string]$ComputerName
    )

    Write-Output $ComputerName

}

Birden fazla bilgisayar adı belirtilirse bir hata oluşturulur.

Test-MrParameterValidation -ComputerName Server01, Server02

Test-MrParameterValidation : Cannot process argument transformation on
parameter 'ComputerName'. Cannot convert value to type System.String.
At line:1 char:42
+ Test-MrParameterValidation -ComputerName Server01, Server02
+                                          ~~~~~~~~~~~~~~~~~~
    + CategoryInfo          : InvalidData: (:) [Test-MrParameterValidation]
   , ParameterBindingArgumentTransformationException
    + FullyQualifiedErrorId : ParameterArgumentTransformationError,Test-MrP
   arameterValidation

Geçerli tanımla ilgili sorun, ComputerName parametresinin değerinin atlanmasının geçerli olmasıdır, ancak işlevin başarıyla tamamlanması için bir değer gerekir. Bu senaryo, Mandatory parametre özniteliğinin yararlı olduğu senaryodur.

Aşağıdaki örnekte kullanılan söz dizimi PowerShell sürüm 3.0 ve üzeri ile uyumludur. [Parameter(Mandatory=$true)], işlevi PowerShell sürüm 2.0 veya üzeriyle uyumlu hale getirmek için belirtilebilir.

function Test-MrParameterValidation {

    [CmdletBinding()]
    param (
        [Parameter(Mandatory)]
        [string]$ComputerName
    )

    Write-Output $ComputerName

}

Artık ComputerName gerekli olduğuna göre, belirtilmemişse işlev bir tane ister.

Test-MrParameterValidation

cmdlet Test-MrParameterValidation at command pipeline position 1
Supply values for the following parameters:
ComputerName:

ComputerName parametresi için birden fazla değere izin vermek istiyorsanız, Dize veri türünü kullanın, ancak bir dize dizisine izin vermek için veri türüne köşeli ayraçlar ([]) ekleyin.

function Test-MrParameterValidation {

    [CmdletBinding()]
    param (
        [Parameter(Mandatory)]
        [string[]]$ComputerName
    )

    Write-Output $ComputerName

}

Belirtilmemişse, ComputerName parametresi için varsayılan bir değer belirtmek isteyebilirsiniz. Sorun, varsayılan değerlerin zorunlu parametrelerle kullanılamayabilmesidir. Bunun yerine, varsayılan değerle ValidateNotNullOrEmpty parametre doğrulama özniteliğini kullanın.

Varsayılan bir değer ayarlarken bile statik değerleri kullanmamaya çalışın. Aşağıdaki örnekte, $env:COMPUTERNAME varsayılan değer olarak kullanılır ve bu değer sağlanmazsa otomatik olarak yerel bilgisayar adına çevrilir.

function Test-MrParameterValidation {

    [CmdletBinding()]
    param (
        [ValidateNotNullOrEmpty()]
        [string[]]$ComputerName = $env:COMPUTERNAME
    )

    Write-Output $ComputerName

}

Ayrıntılı çıkış

Satır içi açıklamalar, karmaşık kod yazıyorsanız yararlıdır, ancak kullanıcılar koda bakmadıkları sürece bunları görmez.

Aşağıdaki örnekteki işlevin foreach döngüsünde satır içi bir açıklaması vardır. Bu açıklamayı bulmak zor olmasa da işlevin yüzlerce kod satırı içerdiğini düşünün.

function Test-MrVerboseOutput {

    [CmdletBinding()]
    param (
        [ValidateNotNullOrEmpty()]
        [string[]]$ComputerName = $env:COMPUTERNAME
    )

    foreach ($Computer in $ComputerName) {
        #Attempting to perform an action on $Computer <<-- Don't use
        #inline comments like this, use write verbose instead.
        Write-Output $Computer
    }

}

Satır içi açıklamalar yerine Write-Verbose kullanmak daha iyi bir seçenektir.

function Test-MrVerboseOutput {

    [CmdletBinding()]
    param (
        [ValidateNotNullOrEmpty()]
        [string[]]$ComputerName = $env:COMPUTERNAME
    )

    foreach ($Computer in $ComputerName) {
        Write-Verbose -Message "Attempting to perform an action on $Computer"
        Write-Output $Computer
    }

}

İşlev Ayrıntılı parametresi olmadan çağrıldığında ayrıntılı çıkış görüntülenmez.

Test-MrVerboseOutput -ComputerName Server01, Server02

İşlev Ayrıntılı parametresiyle çağrıldığında ayrıntılı çıkış görüntülenir.

Test-MrVerboseOutput -ComputerName Server01, Server02 -Verbose

İşlem hattı girişi

İşlevinizin işlem hattı girişini kabul etmelerini istediğinizde ek kod gereklidir. Bu kitapta daha önce belirtildiği gibi, komutlar değer (türe göre) ya da özellik adındanişlem hattı girişini kabul edebilir. Bu giriş türlerinden birini veya her ikisini de kabul etmek için işlevlerinizi yerel komutlar gibi yazabilirsiniz.

Belirli bir parametre içindeğerine göre işlem hattı girdisi 'i kabul etmek için parametre özniteliğini belirtin. Her veri türünün yalnızca bir parametresinden değere göre işlem hattı girişi kabul edebilirsiniz. Dize girişini kabul eden iki parametreniz varsa, bunlardan yalnızca biri değerine göre işlem hattı girdisi kabul edebilir. Her iki dize parametresi için de değerine göre belirttiyseniz, giriş hangi parametreye bağlanacağını bilemezdi. Bu senaryo, bu tür işlem hattı girişine "değerine göre" yerine "türüne göre" dememin başka bir nedenidir.

İşlem hattı girdisi, öğelerin bir foreach döngüsünde işlenmesine benzer şekilde, tek seferde bir öğe alır. İşleviniz giriş olarak bir dizi kabul ederse her öğeyi işlemek için bir process bloğu gerekir. İşleviniz yalnızca tek bir değeri giriş olarak kabul ederse, process bloğu gerekli değildir, ancak tutarlılık için önerilir.

function Test-MrPipelineInput {

    [CmdletBinding()]
    param (
        [Parameter(Mandatory,
                   ValueFromPipeline)]
        [string[]]$ComputerName
    )

    process {
        Write-Output $ComputerName
    }

}

Özellik adına göre işlem hattı girişi kabul etmek benzerdir; ancak, parametre özniteliği ile belirtirsiniz ve bu, veri türüne bakılmaksızın herhangi bir sayıda parametre için belirtilebilir. Önemli olan, içeri aktarılmakta olan komutun çıkışının, işlevinizin parametre adı veya parametre diğer adıyla eşleşen bir özellik adına sahip olmasıdır.

function Test-MrPipelineInput {

    [CmdletBinding()]
    param (
        [Parameter(Mandatory,
                   ValueFromPipelineByPropertyName)]
        [string[]]$ComputerName
    )

    process {
            Write-Output $ComputerName
    }

}

begin ve end blokları isteğe bağlıdır. begin process bloğundan önce belirtilir ve öğeler işlem hattından alınmadan önce herhangi bir ilk işi gerçekleştirmek için kullanılır. Aktarılmış değerlere begin bloğundan erişilemez. end bloğu, process bloğundan sonra belirtilir ve tüm kanallanan öğeler işlendiğinde temizlik amacıyla kullanılır.

Hata işleme

Aşağıdaki örnekte gösterilen işlev, bir bilgisayarla bağlantı kurulamıyorsa işlenmeyen bir özel durum oluşturur.

function Test-MrErrorHandling {

    [CmdletBinding()]
    param (
        [Parameter(Mandatory,
                   ValueFromPipeline,
                   ValueFromPipelineByPropertyName)]
        [string[]]$ComputerName
    )

    process {
        foreach ($Computer in $ComputerName) {
            Test-WSMan -ComputerName $Computer
        }
    }

}

PowerShell'deki hataları işlemenin birkaç farklı yolu vardır. Try/Catch, hataları işlemenin daha modern bir yoludur.

function Test-MrErrorHandling {

    [CmdletBinding()]
    param (
        [Parameter(Mandatory,
                   ValueFromPipeline,
                   ValueFromPipelineByPropertyName)]
        [string[]]$ComputerName
    )

    process {
        foreach ($Computer in $ComputerName) {
            try {
                Test-WSMan -ComputerName $Computer
            }
            catch {
                Write-Warning -Message "Unable to connect to Computer: $Computer"
            }
        }
    }

}

Önceki örnekte gösterilen işlev hata işlemeyi kullansa da, komut sonlandırıcı bir hata oluşturmadığından işlenmeyen bir özel durum oluşturur. Yalnızca sonlandırıcı hatalar yakalanır. ErrorAction parametresinin değerini Stop olarak belirterek sonlandırılmayan bir hatayı sonlandırıcı hataya dönüştürün.

function Test-MrErrorHandling {

    [CmdletBinding()]
    param (
        [Parameter(Mandatory,
                   ValueFromPipeline,
                   ValueFromPipelineByPropertyName)]
        [string[]]$ComputerName
    )

    process {
        foreach ($Computer in $ComputerName) {
            try {
                Test-WSMan -ComputerName $Computer -ErrorAction Stop
            }
            catch {
                Write-Warning -Message "Unable to connect to Computer: $Computer"
            }
        }
    }

}

Kesinlikle gerekli olmadıkça genel $ErrorActionPreference değişkenini değiştirmeyin. Yerel kapsamda değiştirirseniz, bu kapsamdan çıktığınızda önceki değere geri döner.

Doğrudan PowerShell işlevinizin içinden .NET gibi bir şey kullanıyorsanız, komutun kendisinde ErrorAction parametresini belirtemezsiniz. .NET yöntemini çağırmadan hemen önce $ErrorActionPreference değişkenini değiştirebilirsiniz.

Açıklama tabanlı yardım

İşlevlerinize yardım eklemek en iyi uygulama olarak kabul edilir. Yardım, paylaştığınız kişilerin bunları nasıl kullanacaklarını bilmelerini sağlar.

function Get-MrAutoStoppedService {

<#
.SYNOPSIS
    Returns a list of services that are set to start automatically, are not
    currently running, excluding the services that are set to delayed start.

.DESCRIPTION
    Get-MrAutoStoppedService is a function that returns a list of services
    from the specified remote computer(s) that are set to start
    automatically, are not currently running, and it excludes the services
    that are set to start automatically with a delayed startup.

.PARAMETER ComputerName
    The remote computer(s) to check the status of the services on.

.PARAMETER Credential
    Specifies a user account that has permission to perform this action. The
    default is the current user.

.EXAMPLE
     Get-MrAutoStoppedService -ComputerName 'Server1', 'Server2'

.EXAMPLE
     'Server1', 'Server2' | Get-MrAutoStoppedService

.EXAMPLE
     Get-MrAutoStoppedService -ComputerName 'Server1' -Credential (Get-Credential)

.INPUTS
    String

.OUTPUTS
    PSCustomObject

.NOTES
    Author:  Mike F. Robbins
    Website: https://mikefrobbins.com
    Twitter: @mikefrobbins
#>

    [CmdletBinding()]
    param (

    )

    #Function Body

}

İşlevlerinize açıklama tabanlı yardım eklediğinizde, varsayılan yerleşik komutlar gibi bunlar için yardım alınabilir.

PowerShell'de işlev yazmak için kullanılan tüm söz dizimi, çalışmaya başlayan biri için çok zor görünebilir. Bir şeyin söz dizimini anımsayamıyorsanız, ayrı bir monitörde PowerShell Tümleşik Betik Ortamı'nın (ISE) ikinci bir örneğini açın ve işlevlerinizin kodunu yazarken "Cmdlet (gelişmiş işlev) - Complete" kod parçacığını görüntüleyin. Kod parçacıklarına PowerShell ISE'de Ctrl + J tuş bileşimi kullanılarak erişilebilir.

Özet

Bu bölümde, PowerShell'de aşağıdakiler de dahil olmak üzere işlev yazmanın temellerini öğrendiniz:

• Gelişmiş işlevler oluşturma
• Parametre doğrulamayı kullanma
• Ayrıntılı çıktı kullan
• işlem hattı girdisini destekle
• Hataları yönet
• Açıklama tabanlı yardım oluşturma

Eleştiri

1. PowerShell'de onaylanan fiillerin listesini nasıl elde edebilirsiniz?
2. PowerShell işlevini gelişmiş bir işleve nasıl dönüştürebilirsiniz?
3. PowerShell işlevlerinize WhatIf ve Confirm parametreleri ne zaman eklenmelidir?
4. Bitmeyen bir hatayı sonlanan bir hataya nasıl dönüştürebilirsiniz?
5. İşlevlerinize neden açıklama tabanlı yardım eklemelisiniz?

Kaynaklar

• İşlevler_Hakkında
• İleri Düzey Parametreler Hakkında Fonksiyonlar
• Ortak Parametreler Hakkında
• about_Functions_CmdletBindingAttribute
• işlevler_hakkında_Gelişmiş
• hakkında_Deneme_Yakalama_Son
• Yorum Tabanlı Yardım Hakkında
• Video: Gelişmiş İşlevler ve Betik Modülleri ile PowerShell Araç Yapımı