Ana() ve komut satırı bağımsız değişkenleri

2025-04-17

Main yöntemi, bir C# uygulamasının giriş noktasıdır. Uygulama başlatıldığında, Main yöntemi çağrılan ilk yöntemdir.

C# programında yalnızca bir giriş noktası olabilir. Yöntemi olan Main birden fazla sınıfınız varsa, giriş noktası olarak hangisini kullanacağınızı belirtmek için programınızı StartupObject ile derlemeniz gerekir. Daha fazla bilgi için bkz . StartupObject (C# Derleyici Seçenekleri).
Aşağıda, yürütülen ilk satırın komut satırı bağımsız değişkenlerinin sayısını görüntülediği örnek verilmiştir:

class TestClass
{
    static void Main(string[] args)
    {
        Console.WriteLine(args.Length);
    }
}

Uygulamanızın giriş noktası olarak bir dosyada Üst düzey deyimleri de kullanabilirsiniz. Yönteminde Main olduğu gibi, üst düzey deyimler de değer döndürebilir ve komut satırı bağımsız değişkenlerine erişebilir. Daha fazla bilgi için bkz . Üst düzey deyimler.
Aşağıdaki örnek, foreach değişkenini kullanarak komut satırı bağımsız değişkenlerini görüntülemek için bir args döngüsü kullanır ve programın sonunda bir başarı kodu döndürür (0):

using System.Text;

StringBuilder builder = new();
builder.AppendLine("The following arguments are passed:");

foreach (var arg in args)
{
    builder.AppendLine($"Argument={arg}");
}

Console.WriteLine(builder.ToString());

return 0;

Genel bakış

Main yöntemi yürütülebilir bir programın giriş noktasıdır; program denetiminin başladığı ve bittiği yerdir.
Main bir sınıf veya yapı içinde bildirilmelidir. Kapsayan class olabilir static.
Main olmalıdır static.
Main herhangi bir erişim değiştiricisi olabilir (dışında file).
Main, , voidveya intTask dönüş türüne sahip Task<int>olabilir.
Ancak ve ancak Main bir Task veya Task<int> döndürürse, bildirimi Main değiştirici olarak async içerebilir. Bu özellikle bir async void Main yöntemi dışlar.
Main yöntemi, komut satırı bağımsız değişkenleri içeren bir string[] parametre ile veya parametre olmadan bildirilebilir. Windows uygulamaları oluşturmak için Visual Studio kullanırken, parametreyi el ile ekleyebilir ya da komut satırı bağımsız değişkenlerini almak için GetCommandLineArgs() yöntemini de kullanabilirsiniz. Parametreler sıfır dizinli komut satırı bağımsız değişkenleri olarak okunur. C ve C++'ın aksine, programın adı dizideki args ilk komut satırı bağımsız değişkeni olarak değerlendirilmez, ancak yöntemin GetCommandLineArgs() ilk öğesidir.

Aşağıdaki listede en yaygın Main bildirimler gösterilmektedir:

static void Main() { }
static int Main() { }
static void Main(string[] args) { }
static int Main(string[] args) { }
static async Task Main() { }
static async Task<int> Main() { }
static async Task Main(string[] args) { }
static async Task<int> Main(string[] args) { }

Yukarıdaki örnekler bir erişim değiştirici belirtmediğinden varsayılan olarak örtük olarak private gösterilir. Bu tipik bir durum olsa da herhangi bir açık erişim değiştirici belirtmek mümkündür.

İpucu

async ve Task eklenmesi, Task<int> dönüş türleri, konsol uygulamalarının await zaman uyumsuz işlemler başlatması gerektiğinde Main içinde program kodunu basitleştirir.

Main() dönüş değerleri

yöntemini aşağıdaki yollardan biriyle tanımlayarak yönteminden int bir Main döndürebilirsiniz:

`Main` bildirim	`Main` yöntem kodu
`static int Main()`	`args` veya `await` kullanımına yer yok
`static int Main(string[] args)`	kullanır `args`, kullanımı yok `await`
`static async Task<int> Main()`	Kullanımı `args` yok, `await` kullanılıyor.
`static async Task<int> Main(string[] args)`	Kullanır `args` ve `await`

değerinin Main dönüş değeri kullanılmazsa, döndürme void veya Task biraz daha basit koda izin verir.

`Main` bildirim	`Main` yöntem kodu
`static void Main()`	`args` veya `await` kullanımına yer yok
`static void Main(string[] args)`	kullanır `args`, kullanımı yok `await`
`static async Task Main()`	Kullanımı `args` yok, `await` kullanılıyor.
`static async Task Main(string[] args)`	Kullanır `args` ve `await`

Ancak, geri döndürmek int veya Task<int> programın yürütülebilir dosyayı çağıran diğer programlara veya betiklere durum bilgilerini iletmesini sağlar.

Aşağıdaki örnekte, işlemin çıkış koduna nasıl erişilebileceği gösterilmektedir.

Bu örnekte .NET Core komut satırı araçları kullanılmıştır. .NET Core komut satırı araçlarını bilmiyorsanız, bu başlangıç makalesinde bu araçlar hakkında bilgi edinebilirsiniz.

komutunu çalıştırarak dotnet new consoleyeni bir uygulama oluşturun. Main Program.cs yöntemini aşağıdaki gibi değiştirin:

class MainReturnValTest
{
    static int Main()
    {
        //...
        return 0;
    }
}

Bu programı MainReturnValTest.csolarak kaydetmeyi unutmayın.

Bir program Windows'ta yürütürken, işlevden Main döndürülen tüm değerler bir ortam değişkeninde depolanır. Bu ortam değişkeni ERRORLEVEL kullanılarak bir toplu iş dosyasından veya $LastExitCode kullanılarak PowerShell'den alınabilir.

Uygulamayı dotnet CLIdotnet build komutunu kullanarak oluşturabilirsiniz.

Ardından, uygulamayı çalıştırmak ve sonucu görüntülemek için bir PowerShell betiği oluşturun. Aşağıdaki kodu bir metin dosyasına yapıştırın ve projeyi içeren klasörde olduğu gibi test.ps1 kaydedin. PowerShell istemine gidip test.ps1 yazarak PowerShell betiğini çalıştırın.

Kod sıfır döndürdüğünden, toplu iş dosyası başarıyı bildirir. Ancak, MainReturnValTest.cs sıfır olmayan bir değer döndürecek şekilde değiştirir ve ardından programı yeniden derlerseniz, PowerShell betiğinin sonraki yürütülmesi hata bildirir.

dotnet run
if ($LastExitCode -eq 0) {
    Write-Host "Execution succeeded"
} else
{
    Write-Host "Execution Failed"
}
Write-Host "Return value = " $LastExitCode

Execution succeeded
Return value = 0

Asenkron Ana dönüş değerleri

async için bir Main dönüş değeri bildirdiğinizde, derleyici Main zaman uyumsuz yöntemleri çağırmak için şablon kodu oluşturur. Anahtar sözcüğü belirtmezseniz async , aşağıdaki örnekte gösterildiği gibi bu kodu kendiniz yazmanız gerekir. Örnekteki kod, zaman uyumsuz işlem tamamlanana kadar programınızın çalışmasını sağlar:

class AsyncMainReturnValTest
{
    public static int Main()
    {
        return AsyncConsoleWork().GetAwaiter().GetResult();
    }

    private static async Task<int> AsyncConsoleWork()
    {
        return 0;
    }
}

Bu ortak kod şu şekilde değiştirilebilir:

class Program
{
    static async Task<int> Main(string[] args)
    {
        return await AsyncConsoleWork();
    }

    private static async Task<int> AsyncConsoleWork()
    {
        return 0;
    }
}

Her iki örnekte de programın ana gövdesi AsyncConsoleWork() yönteminin gövdesindedir.

Derleyicinin her zaman doğru kodu oluşturmasının bir avantajı, bildirimin Main olarak async yapılmasıdır.

Uygulama giriş noktası veya TaskTask<int>döndürdüğünde derleyici, uygulama kodunda bildirilen giriş noktası yöntemini çağıran yeni bir giriş noktası oluşturur. Bu giriş noktasının olarak adlandırıldığını $GeneratedMainvarsayarsak, derleyici bu giriş noktaları için aşağıdaki kodu oluşturur:

static Task Main() eşdeğerini yayan derleyiciyle sonuç private static void $GeneratedMain() => Main().GetAwaiter().GetResult();
static Task Main(string[]) eşdeğerini yayan derleyiciyle sonuç private static void $GeneratedMain(string[] args) => Main(args).GetAwaiter().GetResult();
static Task<int> Main() eşdeğerini yayan derleyiciyle sonuç private static int $GeneratedMain() => Main().GetAwaiter().GetResult();
static Task<int> Main(string[]) eşdeğerini yayan derleyiciyle sonuç private static int $GeneratedMain(string[] args) => Main(args).GetAwaiter().GetResult();

Not

Örnekler async değiştiricisini Main yöntemi üzerinde kullandıysa, derleyici aynı kodu oluştururdu.

Komut Satırı Bağımsız Değişkenleri

Yöntemini aşağıdaki yollardan biriyle tanımlayarak yöntemine bağımsız değişkenler Main gönderebilirsiniz:

`Main` bildirim	`Main` yöntem kodu
`static void Main(string[] args)`	Dönüş değeri yok, `await` kullanılmaz.
`static int Main(string[] args)`	Dönüş değeri, kullanımı yok `await`
`static async Task Main(string[] args)`	Dönüş değeri yok, kullanır `await`
`static async Task<int> Main(string[] args)`	Dönüş değerini, `await` kullanır.

Bağımsız değişkenler kullanılmazsa, biraz daha basit bir kod için yöntem bildiriminden args'yi çıkartabilirsiniz.

`Main` bildirim	`Main` yöntem kodu
`static void Main()`	Dönüş değeri yok, `await` kullanılmaz.
`static int Main()`	Dönüş değeri, kullanımı yok `await`
`static async Task Main()`	Dönüş değeri yok, kullanır `await`
`static async Task<int> Main()`	Dönüş değerini, `await` kullanır.

Not

Ya da Environment.CommandLine Environment.GetCommandLineArgs kullanarak konsol veya Windows Forms uygulamasının herhangi bir noktasından komut satırı bağımsız değişkenlerine erişebilirsiniz. Bir Windows Forms uygulamasında yöntem bildiriminde Main komut satırı bağımsız değişkenlerini etkinleştirmek için bildirimini Mainel ile değiştirmeniz gerekir. Windows Forms tasarımcısı tarafından oluşturulan kod, giriş parametresi olmadan oluşturulur Main .

yönteminin Main parametresi, komut satırı bağımsız değişkenlerini temsil eden bir String dizidir. Genellikle özelliği test ederek bağımsız değişkenlerin Length mevcut olup olmadığını belirlersiniz, örneğin:

if (args.Length == 0)
{
    System.Console.WriteLine("Please enter a numeric argument.");
    return 1;
}

İpucu

Dizi args null olamaz. Bu nedenle, null denetimi olmadan özelliğine Length erişmek güvenlidir.

Ayrıca, Convert sınıfını veya Parse yöntemini kullanarak dize bağımsız değişkenlerini sayısal türlere dönüştürebilirsiniz. Örneğin, aşağıdaki deyim yöntemini kullanarak öğesini string bir long sayıya Parse dönüştürür:

long num = Int64.Parse(args[0]);

Diğer adları longolan C# türünü Int64kullanmak da mümkündür:

long num = long.Parse(args[0]);

Aynı işlemi yapmak için sınıf yöntemini Convert de kullanabilirsinizToInt64:

long num = Convert.ToInt64(s);

Daha fazla bilgi için bkz. Parse ve Convert.

İpucu

Komut satırı bağımsız değişkenlerini ayrıştırma karmaşık olabilir. İşlemi basitleştirmek için System.CommandLine kitaplığını (şu anda beta sürümündedir) kullanmayı göz önünde bulundurun.

Aşağıdaki örnekte, konsol uygulamasında komut satırı bağımsız değişkenlerinin nasıl kullanılacağı gösterilmektedir. Uygulama çalışma zamanında bir bağımsız değişken alır, bağımsız değişkeni tamsayıya dönüştürür ve sayının faktöriyelini hesaplar. Bağımsız değişken sağlanmazsa, uygulama programın doğru kullanımını açıklayan bir ileti görüntüler.

Uygulamayı bir komut isteminden derlemek ve çalıştırmak için şu adımları izleyin:

Aşağıdaki kodu herhangi bir metin düzenleyicisine yapıştırın ve dosyayı Factorial.cs adlı bir metin dosyası olarak kaydedin.

public class Functions
{
    public static long Factorial(int n)
    {
        // Test for invalid input.
        if ((n < 0) || (n > 20))
        {
            return -1;
        }

        // Calculate the factorial iteratively rather than recursively.
        long tempResult = 1;
        for (int i = 1; i <= n; i++)
        {
            tempResult *= i;
        }
        return tempResult;
    }
}

class MainClass
{
    static int Main(string[] args)
    {
        if (args.Length == 0)
        {
            Console.WriteLine("Please enter a numeric argument.");
            Console.WriteLine("Usage: Factorial <num>");
            return 1;
        }

        int num;
        bool test = int.TryParse(args[0], out num);
        if (!test)
        {
            Console.WriteLine("Please enter a numeric argument.");
            Console.WriteLine("Usage: Factorial <num>");
            return 1;
        }

        long result = Functions.Factorial(num);

        if (result == -1)
            Console.WriteLine("Input must be >= 0 and <= 20.");
        else
            Console.WriteLine($"The Factorial of {num} is {result}.");

        return 0;
    }
}

Main yönteminin başında program, args bağımsız değişkeninin uzunluğunu 0 ile karşılaştırarak giriş bağımsız değişkenlerinin sağlanmadığını test eder ve bağımsız değişken bulunamazsa yardımı görüntüler.
Bağımsız değişkenler sağlanıyorsa (args.Length 0'dan büyükse) program giriş bağımsız değişkenlerini sayılara dönüştürmeye çalışır. Bağımsız değişken bir sayı değilse, bir istisna fırlatır.
Faktöriyel hesaplandıktan sonra (resulttüründeki long değişkende depolanır), result değişkenine bağlı olarak ayrıntılı sonuç yazdırılır.

Başlangıç ekranından veya Başlat menüsünden bir Visual Studio Geliştirici Komut İstemi penceresi açın ve oluşturduğunuz dosyayı içeren klasöre gidin.
Uygulamayı derlemek için aşağıdaki komutu girin.

dotnet build

Uygulamanızda derleme hatası yoksa, Factorial.exe adlı bir yürütülebilir dosya oluşturulur.
3'ün faktöriyelini hesaplamak için aşağıdaki komutu girin:

dotnet run -- 3
Programın bağımsız değişkeni olarak komut satırına 3 girilirse çıkış şu şekilde olur: The factorial of 3 is 6.

Not

Visual Studio'da bir uygulama çalıştırırken, Hata Ayıklama Sayfası, Proje Tasarımcısı'nda komut satırı bağımsız değişkenleri belirtebilirsiniz.

C# dili belirtimi

Daha fazla bilgi edinmek için, bkz. C# Dil Belirtimi. Dil belirtimi, C# sözdizimi ve kullanımı için kesin bir kaynaktır.

Aracılığıyla paylaş

Ana() ve komut satırı bağımsız değişkenleri

Genel bakış

Main() dönüş değerleri

Asenkron Ana dönüş değerleri

Komut Satırı Bağımsız Değişkenleri

C# dili belirtimi

Ayrıca bkz.

Ek kaynaklar