Udostępnij za pośrednictwem

historia wersji Planista wdrażania usługi Azure Site Recovery

  • Artykuł

Ten artykuł zawiera historię wszystkich wersji planisty wdrażania usługi Azure Site Recovery wraz z poprawkami, znanymi ograniczeniami w każdej z wersji i ich datami wydania.

Wersja 3.0

Data wydania: 4 czerwca 2024 r.

Poprawki:

  • Dodano obsługę narzędzia RCM W wersji 2A. Najnowsza wersja nie będzie obsługiwać starszej wersji CS i obsługuje tylko narzędzie RCM w wersji 2A.
  • Dodano obsługę następujących elementów:
    • Windows 2016/2019/2022
    • RHEL 9, Oracle Linux 9, Debian 10 i Debian 11 Linux dystrybucji
  • Dodano obsługę programu vCenter 8.0
  • Dodano obsługę dysku rozruchowego UEFI
  • Dodano obsługę konta magazynu GPv2 w celu obliczenia przepływności
  • Obsługa dysków zarządzanych dla i s60p60
  • Obsługa dysku danych o pojemności 32 TB

Wersja 2.52

Data wydania: 4 czerwca 2020 r.

Poprawki:

  • Dodano obsługę programu vCenter 7.0

  • Dodano obsługę następujących systemów operacyjnych:

    • SUSE Linux Enterprise 15 (ze wszystkimi wersjami pomocniczymi)
    • Red Hat Enterprise Linux 8 (ze wszystkimi wersjami pomocniczymi)

Wersja 2.51

Data wydania: 22 sierpnia 2019 r.

Poprawki:

  • Rozwiązano problem z zaleceniem o koszcie z planistą wdrażania w wersji 2.5

Wersja 2.5

Data wydania: 29 lipca 2019 r.

Poprawki:

  • W przypadku maszyn wirtualnych VMware zalecenie jest aktualizowane tak, aby było oparte na replikacji do Dyski zarządzane.
  • Dodano obsługę systemu Windows 10 (x64), Windows 8.1 (x64), Windows 8 (x64), Windows 7 (x64) z dodatkiem SP1 lub nowszym

Wersja 2.4

Data wydania: 17 kwietnia 2019 r.

Poprawki:

  • Ulepszona zgodność systemu operacyjnego, szczególnie w przypadku obsługi błędów opartych na lokalizacji.
  • Dodano maszyny wirtualne z maksymalnie 20 Mb/s współczynnika zmian danych (współczynnik zmian) do listy kontrolnej zgodności.
  • Ulepszono komunikaty o błędach
  • Dodano obsługę programu vCenter 6.7.
  • Dodano obsługę stacji roboczej z systemami Windows Server 2019 i Red Hat Enterprise Linux (RHEL).

Uwaga

  • Nie zaleca się uruchamiania planisty wdrożenia w wersji ESXi w wersji 6.7.0 Update 2 Build 13006603, ponieważ nie działa zgodnie z oczekiwaniami.

Wersja 2.3

Data wydania: 3 grudnia 2018 r.

Poprawki:

  • Rozwiązano problem uniemożliwiający planistę wdrażania generowanie raportu z podaną lokalizacją docelową i subskrypcją.

Wersja 2.2

Data wydania: 25 kwietnia 2018 r.

Poprawki:

  • Operacje GetVMList:
    • Rozwiązano problem powodujący niepowodzenie polecenia GetVMList, jeśli określony folder nie istnieje. Teraz tworzy katalog domyślny lub tworzy katalog określony w parametrze outputfile.
    • Dodano bardziej szczegółowe przyczyny niepowodzenia getVMList.
  • Dodano informacje o typie maszyny wirtualnej jako kolumnę w arkuszu zgodnych maszyn wirtualnych raportu Planista wdrażania.
  • Odzyskiwanie po awarii z funkcji Hyper-V do platformy Azure:
    • Wykluczone maszyny wirtualne z udostępnionymi dyskami VHD i passThrough z profilowania. Operacja uruchamianiaprofilowania zawiera listę wykluczonych maszyn wirtualnych w konsoli programu .
    • Dodano maszyny wirtualne z więcej niż 64 dyskami do listy niezgodnych maszyn wirtualnych.
    • Zaktualizowano współczynnik kompresji replikacji początkowej (IR) i replikacji różnicowej (DR).
    • Dodano ograniczoną obsługę magazynu SMB.

Wersja 2.1

Data wydania: 3 stycznia 2018 r.

Poprawki:

  • Zaktualizowano raport programu Excel.
  • Usunięto błędy w operacji GetThroughput.
  • Dodano opcję ograniczania liczby maszyn wirtualnych do profilowania lub generowania raportu. Domyślny limit to 1000 maszyn wirtualnych.
  • Odzyskiwanie po awarii z programu VMware do platformy Azure:
    • Rozwiązano problem z maszyną wirtualną z systemem Windows Server 2016 przechodzącą do niezgodnej tabeli.
    • Zaktualizowano komunikaty zgodności dla maszyn wirtualnych z systemem Windows extensible Firmware Interface (EFI).
  • Zaktualizowano program VMware do platformy Azure i funkcji Hyper-V na platformę Azure, limit współczynnika zmian danych maszyny wirtualnej na maszynę wirtualną.
  • Zwiększona niezawodność analizowania plików listy maszyn wirtualnych.

Wersja 2.0.1

Data wydania: 7 grudnia 2017 r.

Poprawki:

  • Dodano zalecenie, aby zoptymalizować przepustowość sieci.

Wersja 2.0

Data wydania: 28 listopada 2017 r.

Poprawki:

  • Dodano obsługę funkcji Hyper-V do odzyskiwania po awarii platformy Azure.
  • Dodano kalkulator kosztów.
  • Dodano sprawdzanie wersji systemu operacyjnego dla programu VMware do odzyskiwania po awarii platformy Azure w celu określenia, czy maszyna wirtualna jest zgodna lub niezgodna z ochroną. Narzędzie używa ciągu wersji systemu operacyjnego zwróconego przez serwer vCenter dla tej maszyny wirtualnej. Jest to wersja systemu operacyjnego gościa wybrana przez użytkownika podczas tworzenia maszyny wirtualnej w programie VMware.

Znane ograniczenia:

  • W przypadku odzyskiwania po awarii funkcji Hyper-V do platformy Azure maszyna wirtualna o nazwie zawierającej znaki takie jak , ,, [", , ]i ` nie są obsługiwane. W przypadku profilowania generowanie raportu zakończy się niepowodzeniem lub będzie miało nieprawidłowy wynik.
  • W przypadku odzyskiwania po awarii z programu VMware do platformy Azure maszyna wirtualna o nazwie zawierającej przecinek nie jest obsługiwana. W przypadku profilowania generowanie raportu kończy się niepowodzeniem lub będzie miało nieprawidłowy wynik.

Wersja 1.3.1

Data wydania: 19 lipca 2017 r.

Poprawki:

  • Dodano obsługę dużych dysków (> 1 TB) w generowaniu raportów. Teraz możesz użyć planisty wdrażania, aby zaplanować replikację maszyn wirtualnych o rozmiarach dysków większych niż 1 TB (do 4095 GB). Dowiedz się więcej na temat obsługi dużych dysków w usłudze Azure Site Recovery

Wersja 1.3

Data wydania: 9 maja 2017 r.

Poprawki:

  • Dodano obsługę dysku zarządzanego w generowaniu raportów. Liczba maszyn wirtualnych, które można umieścić na jednym koncie magazynu, jest obliczana na podstawie tego, czy dysk zarządzany jest wybrany do pracy w trybie failover/testu pracy w trybie failover.

Wersja 1.2

Data wydania: 7 kwietnia 2017 r.

Poprawki:

  • Dodano typ rozruchu (BIOS lub EFI) sprawdza, czy każda maszyna wirtualna jest zgodna lub niezgodna z ochroną.
  • Dodano informacje o typie systemu operacyjnego dla każdej maszyny wirtualnej w zgodnych maszynach wirtualnych i niezgodnych arkuszach maszyn wirtualnych.
  • Dodano obsługę operacji GetThroughput dla regionów instytucji rządowych USA i Chin platformy Microsoft Azure.
  • Dodano kilka testów wymagań wstępnych dla serwerów vCenter i ESXi.
  • Rozwiązano problem polegający na tym, że niepoprawny raport był generowany, gdy ustawienia regionalne są ustawione na inne niż angielski.

Wersja 1.1

Data wydania: 9 marca 2017 r.

Poprawki:

  • Rozwiązano problem uniemożliwiający profilowanie maszyn wirtualnych, gdy istnieją co najmniej dwie maszyny wirtualne o tej samej nazwie lub adresie IP na różnych hostach vCenter ESXi.
  • Rozwiązano problem powodujący wyłączenie kopiowania i wyszukiwania dla zgodnych maszyn wirtualnych i niezgodnych arkuszy maszyn wirtualnych.

Wersja 1.0

Data wydania: 23 lutego 2017 r.

Znane ograniczenia:

  • Obsługuje tylko scenariusze odzyskiwania po awarii z programu VMware do platformy Azure. W przypadku scenariuszy odzyskiwania po awarii funkcji Hyper-V do platformy Azure użyj narzędzia planisty wydajności funkcji Hyper-V.
  • Nie obsługuje operacji GetThroughput dla regionów platformy Microsoft Azure dla instytucji rządowych USA i Chin.
  • Narzędzie nie może profilować maszyn wirtualnych, jeśli serwer vCenter ma co najmniej dwie maszyny wirtualne o tej samej nazwie lub adresie IP na różnych hostach ESXi. W tej wersji narzędzie pomija profilowanie w przypadku zduplikowanych nazw lub adresów IP w parametrze VMListFile. Obejście polega na profilowaniu maszyn wirtualnych przy użyciu hosta ESXi zamiast serwera vCenter. Upewnij się, że uruchomiono jedno wystąpienie dla każdego hosta ESXi.