Udostępnij za pomocą


Optymalizowanie partycji blobów

Jeśli klienci przekazują dane przy użyciu małych rozmiarów bloków, możesz zwiększyć wydajność, wybierając wydajny schemat nazewnictwa. Mały rozmiar bloku jest mniejszy niż 256 KiB. Większe bloki nie mają wpływu na nazewnictwo partycji.

Klucze partycji i wydajne systemy nazewnictwa

Klucz partycji dla obiektu blob to nazwa konta + nazwa kontenera + nazwa obiektu blob. Klucz partycji jest używany do partycjonowania danych na zakresy, a te zakresy są równomiernie rozłożone w całym systemie.

Aby ułatwić wydajniejsze partycjonowanie danych systemu, unikaj sekwencyjnych schematów nazewnictwa, takich jak log20160101, , log20160102. log20160103 Te schematy koncentrują ruch na jednym serwerze, który może przekraczać cele skalowalności i powodować problemy z opóźnieniami.

Zamiast tego, jak najwcześniej w kluczu partycji obiektu blob, należy dodać sekwencję znaków skrótu (na przykład trzy cyfry). Jeśli planujesz używać sygnatur czasowych w nazwach, rozważ dodanie wartości sekund na początku tego znacznika czasu (na przykład: ssyyyymmdd).

Jeśli używasz sygnatur czasowych lub identyfikatorów liczbowych, unikaj wzorców tylko do dołączania lub tylko do poprzedzania. Te wzorce kierują cały ruch do jednej partycji, co uniemożliwia równoważenie obciążenia. Jeśli jednak planujesz używać tych wzorców, rozważ podzielenie danych na wiele blobów danych. Zastosuj prefiks skrótu do każdego obiektu danych, który reprezentuje interwał czasu, taki jak sekundy (ss) lub minuty (mm). W ten sposób ruch nie jest wielokrotnie kierowany do jednego bloba na pojedynczym serwerze partycji, co mogłoby przekroczyć limity skalowalności.

Dalsze kroki