Dołączanie dysku danych do maszyny wirtualnej z systemem Linux przy użyciu portalu

Dotyczy: ✔️ Maszyny wirtualne z systemem Linux — elastyczne zestawy skalowania ✔️

W tym artykule przedstawiono sposób dołączania zarówno nowych, jak i istniejących dysków do maszyny wirtualnej z systemem Linux za pośrednictwem witryny Azure Portal. Dysk danych można również dołączyć do maszyny wirtualnej z systemem Windows w witrynie Azure Portal.

Wymagania wstępne

Przed dołączeniem dysków do maszyny wirtualnej zapoznaj się z następującymi wskazówkami:

  • Rozmiar maszyny wirtualnej określa liczbę dysków danych, które można dołączyć. Aby uzyskać szczegółowe informacje, zobacz Rozmiary maszyn wirtualnych.

Znajdowanie maszyny wirtualnej

Wykonaj te kroki:

  1. Przejdź do witryny Azure Portal, aby znaleźć maszynę wirtualną. Wyszukaj i wybierz maszyny wirtualne.

  2. Wybierz maszynę wirtualną, do której chcesz dołączyć dysk z listy.

  3. Na stronie Maszyny wirtualne w obszarze Ustawienia wybierz pozycję Dyski.

Dołączanie nowego dysku

Wykonaj te kroki:

  1. W okienku Dyski w obszarze Dyski wybierz pozycję Utwórz i dołącz nowy dysk.

  2. Wprowadź nazwę dysku zarządzanego. Przejrzyj ustawienia domyślne i zaktualizuj w razie potrzeby typ magazynu, rozmiar (GiB), szyfrowanie i buforowanie hosta.

    Zrzut ekranu przedstawiający przeglądanie ustawień dysku.

  3. Po zakończeniu wybierz pozycję Zapisz w górnej części strony, aby utworzyć dysk zarządzany i zaktualizować konfigurację maszyny wirtualnej.

Dołączanie istniejącego dysku

Wykonaj te kroki:

  1. W okienku Dyski w obszarze Dyski wybierz pozycję Dołącz istniejące dyski.

  2. Wybierz menu rozwijane nazwa dysku i wybierz dysk z listy dostępnych dysków zarządzanych.

  3. Wybierz pozycję Zapisz , aby dołączyć istniejący dysk zarządzany i zaktualizować konfigurację maszyny wirtualnej:

Nawiązywanie połączenia z maszyną wirtualną z systemem Linux w celu zainstalowania nowego dysku

Aby podzielić na partycje, sformatować i zainstalować nowy dysk, aby maszyna wirtualna z systemem Linux mogła z niego korzystać, użyj protokołu SSH na maszynie wirtualnej. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz temat dotyczący korzystania z protokołu SSH systemu Linux na platformie Azure. Poniższy przykład łączy się z maszyną wirtualną z publicznym adresem IP 10.123.123.25 z nazwą użytkownika azureuser:

ssh azureuser@10.123.123.25

Znajdowanie dysku

Po nawiązaniu połączenia z maszyną wirtualną należy znaleźć dysk. W tym przykładzie używamy lsblk polecenia , aby wyświetlić listę dysków.

lsblk -o NAME,HCTL,SIZE,MOUNTPOINT | grep -i "sd"

The output is similar to the following example:

sda     0:0:0:0      30G
├─sda1             29.9G /
├─sda14               4M
└─sda15             106M /boot/efi
sdb     1:0:1:0      14G
└─sdb1               14G /mnt
sdc     3:0:0:0       4G

In this example, the disk that was added was sdc. It's a LUN 0 and is 4GB.

For a more complex example, here's what multiple data disks look like in the portal:

Screenshot of multiple disks shown in the portal.

In the image, you can see that there are 3 data disks: 4 GB on LUN 0, 16GB at LUN 1, and 32G at LUN 2.

Here's what that might look like using lsblk:

sda     0:0:0:0      30G
├─sda1             29.9G /
├─sda14               4M
└─sda15             106M /boot/efi
sdb     1:0:1:0      14G
└─sdb1               14G /mnt
sdc     3:0:0:0       4G
sdd     3:0:0:1      16G
sde     3:0:0:2      32G

From the output of lsblk you can see that the 4GB disk at LUN 0 is sdc, the 16GB disk at LUN 1 is sdd, and the 32G disk at LUN 2 is sde.

Prepare a new empty disk

Important

If you are using an existing disk that contains data, skip to mounting the disk. The following instructions will delete data on the disk.

If you're attaching a new disk, you need to partition the disk.

The parted utility can be used to partition and to format a data disk.

  • Use the latest version parted that is available for your distro.
  • If the disk size is 2 tebibytes (TiB) or larger, you must use GPT partitioning. If disk size is under 2 TiB, then you can use either MBR or GPT partitioning.

The following example uses parted on /dev/sdc, which is where the first data disk will typically be on most VMs. Replace sdc with the correct option for your disk. We're also formatting it using the XFS filesystem.

sudo parted /dev/sdc --script mklabel gpt mkpart xfspart xfs 0% 100%
sudo mkfs.xfs /dev/sdc1
sudo partprobe /dev/sdc1

Use the partprobe utility to make sure the kernel is aware of the new partition and filesystem. Failure to use partprobe can cause the blkid or lslbk commands to not return the UUID for the new filesystem immediately.

Mount the disk

Create a directory to mount the file system using mkdir. The following example creates a directory at /datadrive:

sudo mkdir /datadrive

Use mount to then mount the filesystem. The following example mounts the /dev/sdc1 partition to the /datadrive mount point:

sudo mount /dev/sdc1 /datadrive

To ensure that the drive is remounted automatically after a reboot, it must be added to the /etc/fstab file. It's also highly recommended that the UUID (Universally Unique Identifier) is used in /etc/fstab to refer to the drive rather than just the device name (such as, /dev/sdc1). If the OS detects a disk error during boot, using the UUID avoids the incorrect disk being mounted to a given location. Remaining data disks would then be assigned those same device IDs. To find the UUID of the new drive, use the blkid utility:

sudo blkid

The output looks similar to the following example:

/dev/sda1: LABEL="cloudimg-rootfs" UUID="11111111-1b1b-1c1c-1d1d-1e1e1e1e1e1e" TYPE="ext4" PARTUUID="1a1b1c1d-11aa-1234-1a1a1a1a1a1a"
/dev/sda15: LABEL="UEFI" UUID="BCD7-96A6" TYPE="vfat" PARTUUID="1e1g1cg1h-11aa-1234-1u1u1a1a1u1u"
/dev/sdb1: UUID="22222222-2b2b-2c2c-2d2d-2e2e2e2e2e2e" TYPE="ext4" TYPE="ext4" PARTUUID="1a2b3c4d-01"
/dev/sda14: PARTUUID="2e2g2cg2h-11aa-1234-1u1u1a1a1u1u"
/dev/sdc1: UUID="33333333-3b3b-3c3c-3d3d-3e3e3e3e3e3e" TYPE="xfs" PARTLABEL="xfspart" PARTUUID="c1c2c3c4-1234-cdef-asdf3456ghjk"

Note

Improperly editing the /etc/fstab file could result in an unbootable system. If unsure, refer to the distribution's documentation for information on how to properly edit this file. You should create a backup of the /etc/fstab file is created before editing.

Next, open the /etc/fstab file in a text editor. Add a line to the end of the file, using the UUID value for the /dev/sdc1 device that was created in the previous steps, and the mountpoint of /datadrive. Using the example from this article, the new line would look like the following:

UUID=33333333-3b3b-3c3c-3d3d-3e3e3e3e3e3e   /datadrive   xfs   defaults,nofail   1   2

When you're done editing the file, save and close the editor.

Note

Later removing a data disk without editing fstab could cause the VM to fail to boot. Most distributions provide either the nofail and/or nobootwait fstab options. These options allow a system to boot even if the disk fails to mount at boot time. Consult your distribution's documentation for more information on these parameters.

The nofail option ensures that the VM starts even if the filesystem is corrupt or the disk does not exist at boot time. Without this option, you may encounter behavior as described in Cannot SSH to Linux VM due to FSTAB errors

Weryfikowanie dysku

Teraz możesz ponownie użyć lsblk polecenia , aby wyświetlić dysk i punkt instalacji.

lsblk -o NAME,HCTL,SIZE,MOUNTPOINT | grep -i "sd"

Dane wyjściowe będą przypominać następujące:

sda     0:0:0:0      30G
├─sda1             29.9G /
├─sda14               4M
└─sda15             106M /boot/efi
sdb     1:0:1:0      14G
└─sdb1               14G /mnt
sdc     3:0:0:0       4G
└─sdc1                4G /datadrive

Zobaczysz, że sdc jest teraz zainstalowany na /datadrivestronie .

Obsługa funkcji TRIM/UNMAP dla systemu Linux na platformie Azure

Niektóre jądra systemu Linux obsługują operacje TRIM/UNMAP w celu odrzucenia nieużywanych bloków na dysku. Ta funkcja jest przydatna przede wszystkim do informowania platformy Azure o tym, że usunięte strony nie są już prawidłowe i można je odrzucić. Ta funkcja może zaoszczędzić pieniądze na dyskach, które są rozliczane na podstawie ilości zużytego magazynu, takiego jak niezarządzane dyski standardowe i migawki dysków.

Istnieją dwa sposoby włączania obsługi przycinania na maszynie wirtualnej z systemem Linux. Jak zwykle zapoznaj się z rozkładem zalecanym podejściem:

  1. discard Użyj opcji instalacji w pliku /etc/fstab, na przykład:

    ```config
    UUID=33333333-3b3b-3c3c-3d3d-3e3e3e3e3e3e   /datadrive   xfs   defaults,discard   1   2
    ```
    
  2. W niektórych przypadkach discard opcja może mieć wpływ na wydajność. Alternatywnie możesz uruchomić fstrim polecenie ręcznie z poziomu wiersza polecenia lub dodać je do narzędzia crontab w celu regularnego uruchamiania:

    Ubuntu

    sudo apt-get install util-linux
    sudo fstrim /datadrive
    

    RHEL

    sudo yum install util-linux
    sudo fstrim /datadrive
    

    SUSE

    sudo zypper install util-linux
    sudo fstrim /datadrive