Łączność obramowania
Planowanie integracji z siecią jest ważnym wymaganiem wstępnym dla pomyślnego wdrożenia, operacji i zarządzania zintegrowanymi systemami usługi Azure Stack Hub. Planowanie łączności obramowania rozpoczyna się od wybrania, jeśli chcesz używać routingu dynamicznego z protokołem BGP (Border Gateway Protocol). Wymaga to przypisania 16-bitowego numeru systemu autonomicznego (ASN), publicznego lub prywatnego albo przy użyciu routingu statycznego.
Ważne
Przełączniki tor (top of rack) wymagają pasma warstwy 3 z adresami IP punkt-punkt (/30 sieci) skonfigurowanymi w interfejsach fizycznych. Pasma warstwy 2 z przełącznikami TOR obsługującymi operacje usługi Azure Stack Hub nie są obsługiwane. Urządzenie Border może obsługiwać 32-bitowy numer systemu autonomicznego BGP (ASN).
Łączność fizyczna między urządzeniami granicznymi a przełącznikami tor (Top of Rack) usługi Azure Stack Hub wymaga transceiktywatorów sieciowych. Należy upewnić się, że wymagany typ modułu (SR, LR, ER lub inny) jest omówiony z dostawcą rozwiązań sprzętowych przed wdrożeniem w lokacji.
Routing protokołu BGP
Korzystanie z protokołu routingu dynamicznego, takiego jak BGP, gwarantuje, że system zawsze zna zmiany sieci i ułatwia administrowanie. W przypadku zwiększonych zabezpieczeń można ustawić hasło w komunikacji równorzędnej BGP między tor i obramowaniem.
Jak pokazano na poniższym diagramie, reklama prywatnej przestrzeni IP na przełączniku TOR jest blokowana przy użyciu listy prefiksów. Lista prefiksów odrzuca anons sieci prywatnej i jest stosowana jako mapa tras w połączeniu między tor i obramowaniem.
Oprogramowanie Load Balancer (SLB) uruchomione wewnątrz elementu równorzędnego rozwiązania Azure Stack Hub do urządzeń TOR, dzięki czemu może dynamicznie anonsować adresy VIP.
Aby zapewnić natychmiastowe i przezroczyste odzyskiwanie ruchu użytkowników po awarii, VPC lub MLAG skonfigurowane między urządzeniami TOR umożliwia korzystanie z agregacji linków z wieloma obudowami do hostów i HSRP lub VRRP, które zapewniają nadmiarowość sieci dla sieci IP.
Routing statyczny
Routing statyczny wymaga dodatkowej konfiguracji urządzeń obramowania. Wymaga to bardziej ręcznej interwencji i zarządzania, a także dokładnej analizy przed każdą zmianą. Problemy spowodowane błędem konfiguracji mogą zająć więcej czasu na wycofanie w zależności od wprowadzonych zmian. Ta metoda routingu nie jest zalecana, ale jest obsługiwana.
Aby zintegrować usługę Azure Stack Hub ze środowiskiem sieciowym przy użyciu routingu statycznego, wszystkie cztery połączenia fizyczne między obramowaniem a urządzeniem TOR muszą być połączone. Wysoka dostępność nie może być gwarantowana ze względu na sposób działania routingu statycznego.
Urządzenie obramowania musi być skonfigurowane przy użyciu tras statycznych wskazujących każdy z czterech adresów IP P2P ustawionych między tor i obramowaniem dla ruchu kierowanego do dowolnej sieci w usłudze Azure Stack Hub, ale do operacji jest wymagana tylko sieć zewnętrznego lub publicznego adresu VIP. Trasy statyczne do kontrolera BMC i sieci zewnętrzne są wymagane do początkowego wdrożenia. Operatorzy mogą pozostawić trasy statyczne na granicy, aby uzyskać dostęp do zasobów zarządzania, które znajdują się w kontrolerze BMC i sieci infrastruktury . Dodawanie tras statycznych do przełączania infrastruktury i przełączników sieci zarządzania jest opcjonalne.
Urządzenia TOR są konfigurowane przy użyciu statycznej trasy domyślnej wysyłającej cały ruch do urządzeń obramowania. Jednym wyjątkiem ruchu od reguły domyślnej jest przestrzeń prywatna, która jest blokowana przy użyciu listy Access Control zastosowanej na tor do połączenia obramowania.
Routing statyczny ma zastosowanie tylko do pasma między przełącznikami TOR i obramowania. Routing dynamiczny BGP jest używany wewnątrz stojaka, ponieważ jest to podstawowe narzędzie dla SLB i innych składników i nie można go wyłączyć ani usunąć.
* Sieć BMC jest opcjonalna po wdrożeniu.
** Sieć infrastruktury przełącznika jest opcjonalna, ponieważ cała sieć może być uwzględniona w sieci zarządzania przełącznikami.
*** Sieć zarządzania przełącznikami jest wymagana i można dodać oddzielnie od sieci infrastruktury przełącznika.