Udostępnij za pośrednictwem

Szybki start: wykrywanie nazwanych jednostek (NER)

  • Artykuł

Dokumentacja referencyjna Więcej przykładów | Package (NuGet) | Library source code |

Użyj tego przewodnika Szybki start, aby utworzyć aplikację rozpoznawania jednostek nazwanych (NER) z biblioteką klienta dla platformy .NET. W poniższym przykładzie utworzysz aplikację języka C#, która będzie mogła identyfikować rozpoznane jednostki w tekście.

Napiwek

Możesz użyć programu Language Studio , aby wypróbować funkcje usługi językowej bez konieczności pisania kodu.

Wymagania wstępne

Konfigurowanie

Tworzenie zasobu platformy Azure

Aby użyć poniższego przykładu kodu, musisz wdrożyć zasób platformy Azure. Ten zasób będzie zawierać klucz i punkt końcowy używany do uwierzytelniania wywołań interfejsu API wysyłanych do usługi językowej.

  1. Użyj poniższego linku, aby utworzyć zasób językowy przy użyciu witryny Azure Portal. Musisz zalogować się przy użyciu subskrypcji platformy Azure.

  2. Na wyświetlonym ekranie Wybierz dodatkowe funkcje wybierz pozycję Kontynuuj, aby utworzyć zasób.

    Zrzut ekranu przedstawiający dodatkowe opcje funkcji w witrynie Azure Portal.

  3. Na ekranie Tworzenie języka podaj następujące informacje:

    Szczegół opis
    Subskrypcja Konto subskrypcji, z którymi zostanie skojarzony zasób. Wybierz subskrypcję platformy Azure z menu rozwijanego.
    Grupa zasobów Grupa zasobów to kontener, który przechowuje tworzone zasoby. Wybierz pozycję Utwórz nową , aby utworzyć nową grupę zasobów.
    Region (Region) Lokalizacja zasobu Language. Różne regiony mogą wprowadzać opóźnienia w zależności od lokalizacji fizycznej, ale nie mają wpływu na dostępność zasobu w czasie wykonywania. W tym przewodniku Szybki start wybierz dostępny region w pobliżu, lub wybierz pozycję Wschodnie stany USA.
    Nazwisko Nazwa zasobu Language. Ta nazwa będzie również używana do tworzenia adresu URL punktu końcowego używanego przez aplikacje do wysyłania żądań interfejsu API.
    Warstwa cenowa Warstwa cenowa zasobu Language. Możesz użyć warstwy Bezpłatna F0 , aby wypróbować usługę i uaktualnić ją później do warstwy płatnej dla środowiska produkcyjnego.

    Zrzut ekranu przedstawiający szczegóły tworzenia zasobów w witrynie Azure Portal.

  4. Upewnij się, że pole wyboru Odpowiedzialne powiadomienie o sztucznej inteligencji jest zaznaczone.

  5. Wybierz pozycję Przejrzyj i utwórz w dolnej części strony.

  6. Na wyświetlonym ekranie upewnij się, że walidacja została pomyślnie przekazana i czy informacje zostały wprowadzone poprawnie. Następnie wybierz Utwórz.

Uzyskiwanie klucza i punktu końcowego

Następnie będziesz potrzebować klucza i punktu końcowego z zasobu, aby połączyć aplikację z interfejsem API. W dalszej części przewodnika Szybki start wklejesz klucz i punkt końcowy do kodu.

  1. Po pomyślnym wdrożeniu zasobu Language kliknij przycisk Przejdź do zasobu w obszarze Następne kroki.

    Zrzut ekranu przedstawiający następne kroki po wdrożeniu zasobu.

  2. Na ekranie zasobu wybierz pozycję Klucze i punkt końcowy w menu nawigacji po lewej stronie. Użyjesz jednego z kluczy i punktu końcowego w poniższych krokach.

    Zrzut ekranu przedstawiający sekcję kluczy i punktów końcowych dla zasobu.

Tworzenie zmiennych środowiskowych

Aby wysyłać żądania interfejsu API, aplikacja musi być uwierzytelniona. W środowisku produkcyjnym należy użyć bezpiecznego sposobu przechowywania poświadczeń i uzyskiwania do nich dostępu. W tym przykładzie zostaną zapisane poświadczenia do zmiennych środowiskowych na komputerze lokalnym z uruchomioną aplikacją.

Aby ustawić zmienną środowiskową dla klucza zasobu Language, otwórz okno konsoli i postępuj zgodnie z instrukcjami dotyczącymi systemu operacyjnego i środowiska programistycznego.

  • Aby ustawić zmienną LANGUAGE_KEY środowiskową, zastąp your-key element jednym z kluczy zasobu.
  • Aby ustawić zmienną LANGUAGE_ENDPOINT środowiskową, zastąp your-endpoint element punktem końcowym zasobu.

Ważne

Jeśli używasz klucza interfejsu API, zapisz go bezpiecznie w innym miejscu, na przykład w usłudze Azure Key Vault. Nie dołączaj klucza interfejsu API bezpośrednio do kodu i nigdy nie publikuj go publicznie.

Aby uzyskać więcej informacji na temat zabezpieczeń usług sztucznej inteligencji, zobacz Uwierzytelnianie żądań w usługach Azure AI.

setx LANGUAGE_KEY your-key

setx LANGUAGE_ENDPOINT your-endpoint

Uwaga

Jeśli musisz uzyskać dostęp tylko do zmiennych środowiskowych w bieżącej uruchomionej konsoli, możesz ustawić zmienną środowiskową z wartością set zamiast setx.

Po dodaniu zmiennych środowiskowych może być konieczne ponowne uruchomienie wszystkich uruchomionych programów, które będą musiały odczytać zmienne środowiskowe, w tym okno konsoli. Jeśli na przykład używasz programu Visual Studio jako edytora, uruchom ponownie program Visual Studio przed uruchomieniem przykładu.

Tworzenie nowej aplikacji .NET Core

Za pomocą środowiska IDE programu Visual Studio utwórz nową aplikację konsolową platformy .NET Core. Spowoduje to utworzenie projektu "Hello World" z pojedynczym plikiem źródłowym języka C#: program.cs.

Zainstaluj bibliotekę klienta, klikając prawym przyciskiem myszy rozwiązanie w Eksploratorze rozwiązań i wybierając polecenie Zarządzaj pakietami NuGet. W menedżerze pakietów, który zostanie otwarty, wybierz pozycję Przeglądaj i wyszukaj ciąg Azure.AI.TextAnalytics. Wybierz wersję 5.2.0, a następnie pozycję Zainstaluj. Możesz również użyć konsoli menedżera pakietów.

Przykład kodu

Skopiuj następujący kod do pliku program.cs i uruchom kod.

using Azure;
using System;
using Azure.AI.TextAnalytics;

namespace Example
{
    class Program
    {
        // This example requires environment variables named "LANGUAGE_KEY" and "LANGUAGE_ENDPOINT"
        static string languageKey = Environment.GetEnvironmentVariable("LANGUAGE_KEY");
        static string languageEndpoint = Environment.GetEnvironmentVariable("LANGUAGE_ENDPOINT");

        private static readonly AzureKeyCredential credentials = new AzureKeyCredential(languageKey);
        private static readonly Uri endpoint = new Uri(languageEndpoint);
        
        // Example method for extracting named entities from text 
        static void EntityRecognitionExample(TextAnalyticsClient client)
        {
            var response = client.RecognizeEntities("I had a wonderful trip to Seattle last week.");
            Console.WriteLine("Named Entities:");
            foreach (var entity in response.Value)
            {
                Console.WriteLine($"\tText: {entity.Text},\tCategory: {entity.Category},\tSub-Category: {entity.SubCategory}");
                Console.WriteLine($"\t\tScore: {entity.ConfidenceScore:F2},\tLength: {entity.Length},\tOffset: {entity.Offset}\n");
            }
        }

        static void Main(string[] args)
        {
            var client = new TextAnalyticsClient(endpoint, credentials);
            EntityRecognitionExample(client);

            Console.Write("Press any key to exit.");
            Console.ReadKey();
        }

    }
}

Wyjście

Named Entities:
        Text: trip,     Category: Event,        Sub-Category:
                Score: 0.74,    Length: 4,      Offset: 18

        Text: Seattle,  Category: Location,     Sub-Category: GPE
                Score: 1.00,    Length: 7,      Offset: 26

        Text: last week,        Category: DateTime,     Sub-Category: DateRange
                Score: 0.80,    Length: 9,      Offset: 34

Dokumentacja referencyjna Więcej przykładów | Package (Maven) | Library source code |

Użyj tego przewodnika Szybki start, aby utworzyć aplikację rozpoznawania jednostek nazwanych (NER) z biblioteką klienta dla języka Java. W poniższym przykładzie utworzysz aplikację Java, która będzie mogła identyfikować rozpoznane jednostki w tekście.

Wymagania wstępne

Konfigurowanie

Tworzenie zasobu platformy Azure

Aby użyć poniższego przykładu kodu, musisz wdrożyć zasób platformy Azure. Ten zasób będzie zawierać klucz i punkt końcowy używany do uwierzytelniania wywołań interfejsu API wysyłanych do usługi językowej.

  1. Użyj poniższego linku, aby utworzyć zasób językowy przy użyciu witryny Azure Portal. Musisz zalogować się przy użyciu subskrypcji platformy Azure.

  2. Na wyświetlonym ekranie Wybierz dodatkowe funkcje wybierz pozycję Kontynuuj, aby utworzyć zasób.

    Zrzut ekranu przedstawiający dodatkowe opcje funkcji w witrynie Azure Portal.

  3. Na ekranie Tworzenie języka podaj następujące informacje:

    Szczegół opis
    Subskrypcja Konto subskrypcji, z którymi zostanie skojarzony zasób. Wybierz subskrypcję platformy Azure z menu rozwijanego.
    Grupa zasobów Grupa zasobów to kontener, który przechowuje tworzone zasoby. Wybierz pozycję Utwórz nową , aby utworzyć nową grupę zasobów.
    Region (Region) Lokalizacja zasobu Language. Różne regiony mogą wprowadzać opóźnienia w zależności od lokalizacji fizycznej, ale nie mają wpływu na dostępność zasobu w czasie wykonywania. W tym przewodniku Szybki start wybierz dostępny region w pobliżu, lub wybierz pozycję Wschodnie stany USA.
    Nazwisko Nazwa zasobu Language. Ta nazwa będzie również używana do tworzenia adresu URL punktu końcowego używanego przez aplikacje do wysyłania żądań interfejsu API.
    Warstwa cenowa Warstwa cenowa zasobu Language. Możesz użyć warstwy Bezpłatna F0 , aby wypróbować usługę i uaktualnić ją później do warstwy płatnej dla środowiska produkcyjnego.

    Zrzut ekranu przedstawiający szczegóły tworzenia zasobów w witrynie Azure Portal.

  4. Upewnij się, że pole wyboru Odpowiedzialne powiadomienie o sztucznej inteligencji jest zaznaczone.

  5. Wybierz pozycję Przejrzyj i utwórz w dolnej części strony.

  6. Na wyświetlonym ekranie upewnij się, że walidacja została pomyślnie przekazana i czy informacje zostały wprowadzone poprawnie. Następnie wybierz Utwórz.

Uzyskiwanie klucza i punktu końcowego

Następnie będziesz potrzebować klucza i punktu końcowego z zasobu, aby połączyć aplikację z interfejsem API. W dalszej części przewodnika Szybki start wklejesz klucz i punkt końcowy do kodu.

  1. Po pomyślnym wdrożeniu zasobu Language kliknij przycisk Przejdź do zasobu w obszarze Następne kroki.

    Zrzut ekranu przedstawiający następne kroki po wdrożeniu zasobu.

  2. Na ekranie zasobu wybierz pozycję Klucze i punkt końcowy w menu nawigacji po lewej stronie. Użyjesz jednego z kluczy i punktu końcowego w poniższych krokach.

    Zrzut ekranu przedstawiający sekcję kluczy i punktów końcowych dla zasobu.

Tworzenie zmiennych środowiskowych

Aby wysyłać żądania interfejsu API, aplikacja musi być uwierzytelniona. W środowisku produkcyjnym należy użyć bezpiecznego sposobu przechowywania poświadczeń i uzyskiwania do nich dostępu. W tym przykładzie zostaną zapisane poświadczenia do zmiennych środowiskowych na komputerze lokalnym z uruchomioną aplikacją.

Aby ustawić zmienną środowiskową dla klucza zasobu Language, otwórz okno konsoli i postępuj zgodnie z instrukcjami dotyczącymi systemu operacyjnego i środowiska programistycznego.

  • Aby ustawić zmienną LANGUAGE_KEY środowiskową, zastąp your-key element jednym z kluczy zasobu.
  • Aby ustawić zmienną LANGUAGE_ENDPOINT środowiskową, zastąp your-endpoint element punktem końcowym zasobu.

Ważne

Jeśli używasz klucza interfejsu API, zapisz go bezpiecznie w innym miejscu, na przykład w usłudze Azure Key Vault. Nie dołączaj klucza interfejsu API bezpośrednio do kodu i nigdy nie publikuj go publicznie.

Aby uzyskać więcej informacji na temat zabezpieczeń usług sztucznej inteligencji, zobacz Uwierzytelnianie żądań w usługach Azure AI.

setx LANGUAGE_KEY your-key

setx LANGUAGE_ENDPOINT your-endpoint

Uwaga

Jeśli musisz uzyskać dostęp tylko do zmiennych środowiskowych w bieżącej uruchomionej konsoli, możesz ustawić zmienną środowiskową z wartością set zamiast setx.

Po dodaniu zmiennych środowiskowych może być konieczne ponowne uruchomienie wszystkich uruchomionych programów, które będą musiały odczytać zmienne środowiskowe, w tym okno konsoli. Jeśli na przykład używasz programu Visual Studio jako edytora, uruchom ponownie program Visual Studio przed uruchomieniem przykładu.

Dodawanie biblioteki klienta

Utwórz projekt Maven w preferowanym środowisku IDE lub w środowisku deweloperskim. Następnie dodaj następującą zależność do pliku pom.xml projektu. Składnię implementacji dla innych narzędzi kompilacji można znaleźć w Internecie.

<dependencies>
     <dependency>
        <groupId>com.azure</groupId>
        <artifactId>azure-ai-textanalytics</artifactId>
        <version>5.2.0</version>
    </dependency>
</dependencies>

Przykład kodu

Utwórz plik Java o nazwie Example.java. Otwórz plik i skopiuj poniższy kod. Następnie uruchom kod.

import com.azure.core.credential.AzureKeyCredential;
import com.azure.ai.textanalytics.models.*;
import com.azure.ai.textanalytics.TextAnalyticsClientBuilder;
import com.azure.ai.textanalytics.TextAnalyticsClient;

public class Example {

    // This example requires environment variables named "LANGUAGE_KEY" and "LANGUAGE_ENDPOINT"
    private static String languageKey = System.getenv("LANGUAGE_KEY");
    private static String languageEndpoint = System.getenv("LANGUAGE_ENDPOINT");

    public static void main(String[] args) {
        TextAnalyticsClient client = authenticateClient(languageKey, languageEndpoint);
        recognizeEntitiesExample(client);
    }
    // Method to authenticate the client object with your key and endpoint
    static TextAnalyticsClient authenticateClient(String key, String endpoint) {
        return new TextAnalyticsClientBuilder()
                .credential(new AzureKeyCredential(key))
                .endpoint(endpoint)
                .buildClient();
    }
    // Example method for recognizing entities in text
    static void recognizeEntitiesExample(TextAnalyticsClient client)
    {
        // The text that needs to be analyzed.
        String text = "I had a wonderful trip to Seattle last week.";
    
        for (CategorizedEntity entity : client.recognizeEntities(text)) {
            System.out.printf(
                "Recognized entity: %s, entity category: %s, entity sub-category: %s, score: %s, offset: %s, length: %s.%n",
                entity.getText(),
                entity.getCategory(),
                entity.getSubcategory(),
                entity.getConfidenceScore(),
                entity.getOffset(),
                entity.getLength());
        }
    }
}

Wyjście

Recognized entity: trip, entity category: Event, entity sub-category: null, score: 0.74, offset: 18, length: 4.
Recognized entity: Seattle, entity category: Location, entity sub-category: GPE, score: 1.0, offset: 26, length: 7.
Recognized entity: last week, entity category: DateTime, entity sub-category: DateRange, score: 0.8, offset: 34, length: 9.

Dokumentacja referencyjna Więcej przykładów | Package (npm) | Kod źródłowy biblioteki |

Użyj tego przewodnika Szybki start, aby utworzyć aplikację rozpoznawania jednostek nazwanych (NER) z biblioteką klienta dla Node.js. W poniższym przykładzie utworzysz aplikację JavaScript, która może identyfikować rozpoznane jednostki w tekście.

Wymagania wstępne

Konfigurowanie

Tworzenie zasobu platformy Azure

Aby użyć poniższego przykładu kodu, musisz wdrożyć zasób platformy Azure. Ten zasób będzie zawierać klucz i punkt końcowy używany do uwierzytelniania wywołań interfejsu API wysyłanych do usługi językowej.

  1. Użyj poniższego linku, aby utworzyć zasób językowy przy użyciu witryny Azure Portal. Musisz zalogować się przy użyciu subskrypcji platformy Azure.

  2. Na wyświetlonym ekranie Wybierz dodatkowe funkcje wybierz pozycję Kontynuuj, aby utworzyć zasób.

    Zrzut ekranu przedstawiający dodatkowe opcje funkcji w witrynie Azure Portal.

  3. Na ekranie Tworzenie języka podaj następujące informacje:

    Szczegół opis
    Subskrypcja Konto subskrypcji, z którymi zostanie skojarzony zasób. Wybierz subskrypcję platformy Azure z menu rozwijanego.
    Grupa zasobów Grupa zasobów to kontener, który przechowuje tworzone zasoby. Wybierz pozycję Utwórz nową , aby utworzyć nową grupę zasobów.
    Region (Region) Lokalizacja zasobu Language. Różne regiony mogą wprowadzać opóźnienia w zależności od lokalizacji fizycznej, ale nie mają wpływu na dostępność zasobu w czasie wykonywania. W tym przewodniku Szybki start wybierz dostępny region w pobliżu, lub wybierz pozycję Wschodnie stany USA.
    Nazwisko Nazwa zasobu Language. Ta nazwa będzie również używana do tworzenia adresu URL punktu końcowego używanego przez aplikacje do wysyłania żądań interfejsu API.
    Warstwa cenowa Warstwa cenowa zasobu Language. Możesz użyć warstwy Bezpłatna F0 , aby wypróbować usługę i uaktualnić ją później do warstwy płatnej dla środowiska produkcyjnego.

    Zrzut ekranu przedstawiający szczegóły tworzenia zasobów w witrynie Azure Portal.

  4. Upewnij się, że pole wyboru Odpowiedzialne powiadomienie o sztucznej inteligencji jest zaznaczone.

  5. Wybierz pozycję Przejrzyj i utwórz w dolnej części strony.

  6. Na wyświetlonym ekranie upewnij się, że walidacja została pomyślnie przekazana i czy informacje zostały wprowadzone poprawnie. Następnie wybierz Utwórz.

Uzyskiwanie klucza i punktu końcowego

Następnie będziesz potrzebować klucza i punktu końcowego z zasobu, aby połączyć aplikację z interfejsem API. W dalszej części przewodnika Szybki start wklejesz klucz i punkt końcowy do kodu.

  1. Po pomyślnym wdrożeniu zasobu Language kliknij przycisk Przejdź do zasobu w obszarze Następne kroki.

    Zrzut ekranu przedstawiający następne kroki po wdrożeniu zasobu.

  2. Na ekranie zasobu wybierz pozycję Klucze i punkt końcowy w menu nawigacji po lewej stronie. Użyjesz jednego z kluczy i punktu końcowego w poniższych krokach.

    Zrzut ekranu przedstawiający sekcję kluczy i punktów końcowych dla zasobu.

Tworzenie zmiennych środowiskowych

Aby wysyłać żądania interfejsu API, aplikacja musi być uwierzytelniona. W środowisku produkcyjnym należy użyć bezpiecznego sposobu przechowywania poświadczeń i uzyskiwania do nich dostępu. W tym przykładzie zostaną zapisane poświadczenia do zmiennych środowiskowych na komputerze lokalnym z uruchomioną aplikacją.

Aby ustawić zmienną środowiskową dla klucza zasobu Language, otwórz okno konsoli i postępuj zgodnie z instrukcjami dotyczącymi systemu operacyjnego i środowiska programistycznego.

  • Aby ustawić zmienną LANGUAGE_KEY środowiskową, zastąp your-key element jednym z kluczy zasobu.
  • Aby ustawić zmienną LANGUAGE_ENDPOINT środowiskową, zastąp your-endpoint element punktem końcowym zasobu.

Ważne

Jeśli używasz klucza interfejsu API, zapisz go bezpiecznie w innym miejscu, na przykład w usłudze Azure Key Vault. Nie dołączaj klucza interfejsu API bezpośrednio do kodu i nigdy nie publikuj go publicznie.

Aby uzyskać więcej informacji na temat zabezpieczeń usług sztucznej inteligencji, zobacz Uwierzytelnianie żądań w usługach Azure AI.

setx LANGUAGE_KEY your-key

setx LANGUAGE_ENDPOINT your-endpoint

Uwaga

Jeśli musisz uzyskać dostęp tylko do zmiennych środowiskowych w bieżącej uruchomionej konsoli, możesz ustawić zmienną środowiskową z wartością set zamiast setx.

Po dodaniu zmiennych środowiskowych może być konieczne ponowne uruchomienie wszystkich uruchomionych programów, które będą musiały odczytać zmienne środowiskowe, w tym okno konsoli. Jeśli na przykład używasz programu Visual Studio jako edytora, uruchom ponownie program Visual Studio przed uruchomieniem przykładu.

Tworzenie nowej aplikacji Node.js

W oknie konsoli (na przykład cmd, PowerShell lub Bash) utwórz nowy katalog dla aplikacji i przejdź do niego.

mkdir myapp 

cd myapp

Uruchom polecenie npm init, aby utworzyć aplikację Node przy użyciu pliku package.json.

npm init

Instalowanie biblioteki klienta

Zainstaluj pakiet npm:

npm install @azure/ai-language-text

Przykład kodu

Otwórz plik i skopiuj poniższy kod. Następnie uruchom kod.

"use strict";

const { TextAnalyticsClient, AzureKeyCredential } = require("@azure/ai-text-analytics");

// This example requires environment variables named "LANGUAGE_KEY" and "LANGUAGE_ENDPOINT"
const key = process.env.LANGUAGE_KEY;
const endpoint = process.env.LANGUAGE_ENDPOINT;

//an example document for entity recognition
const documents = [ "Microsoft was founded by Bill Gates and Paul Allen on April 4, 1975, to develop and sell BASIC interpreters for the Altair 8800"];

//example of how to use the client library to recognize entities in a document.
async function main() {
    console.log("== NER sample ==");
  
    const client = new TextAnalysisClient(endpoint, new AzureKeyCredential(key));
  
    const results = await client.analyze("EntityRecognition", documents);
  
    for (const result of results) {
      console.log(`- Document ${result.id}`);
      if (!result.error) {
        console.log("\tRecognized Entities:");
        for (const entity of result.entities) {
          console.log(`\t- Entity ${entity.text} of type ${entity.category}`);
        }
      } else console.error("\tError:", result.error);
    }
  }

//call the main function
main().catch((err) => {
    console.error("The sample encountered an error:", err);
});

Wyjście

Document ID: 0
        Name: Microsoft         Category: Organization  Subcategory: N/A
        Score: 0.29
        Name: Bill Gates        Category: Person        Subcategory: N/A
        Score: 0.78
        Name: Paul Allen        Category: Person        Subcategory: N/A
        Score: 0.82
        Name: April 4, 1975     Category: DateTime      Subcategory: Date
        Score: 0.8
        Name: 8800      Category: Quantity      Subcategory: Number
        Score: 0.8
Document ID: 1
        Name: 21        Category: Quantity      Subcategory: Number
        Score: 0.8
        Name: Seattle   Category: Location      Subcategory: GPE
        Score: 0.25

Dokumentacja referencyjna Więcej przykładów | Package (PyPi) | Library source code |

Użyj tego przewodnika Szybki start, aby utworzyć aplikację rozpoznawania jednostek nazwanych (NER) z biblioteką klienta dla języka Python. W poniższym przykładzie utworzysz aplikację w języku Python, która może identyfikować rozpoznane jednostki w tekście.

Wymagania wstępne

Konfigurowanie

Instalowanie biblioteki klienta

Po zainstalowaniu środowiska Python możesz zainstalować bibliotekę klienta przy użyciu następującego polecenia:

pip install azure-ai-textanalytics==5.2.0

Przykład kodu

Utwórz nowy plik języka Python i skopiuj poniższy kod. Następnie uruchom kod.

# This example requires environment variables named "LANGUAGE_KEY" and "LANGUAGE_ENDPOINT"
language_key = os.environ.get('LANGUAGE_KEY')
language_endpoint = os.environ.get('LANGUAGE_ENDPOINT')

from azure.ai.textanalytics import TextAnalyticsClient
from azure.core.credentials import AzureKeyCredential

# Authenticate the client using your key and endpoint 
def authenticate_client():
    ta_credential = AzureKeyCredential(language_key)
    text_analytics_client = TextAnalyticsClient(
            endpoint=language_endpoint, 
            credential=ta_credential)
    return text_analytics_client

client = authenticate_client()

# Example function for recognizing entities from text
def entity_recognition_example(client):

    try:
        documents = ["I had a wonderful trip to Seattle last week."]
        result = client.recognize_entities(documents = documents)[0]

        print("Named Entities:\n")
        for entity in result.entities:
            print("\tText: \t", entity.text, "\tCategory: \t", entity.category, "\tSubCategory: \t", entity.subcategory,
                    "\n\tConfidence Score: \t", round(entity.confidence_score, 2), "\tLength: \t", entity.length, "\tOffset: \t", entity.offset, "\n")

    except Exception as err:
        print("Encountered exception. {}".format(err))
entity_recognition_example(client)

Wyjście

Named Entities:

    Text:    trip   Category:        Event  SubCategory:     None
    Confidence Score:        0.74   Length:          4      Offset:          18

    Text:    Seattle        Category:        Location       SubCategory:     GPE
    Confidence Score:        1.0    Length:          7      Offset:          26

    Text:    last week      Category:        DateTime       SubCategory:     DateRange
    Confidence Score:        0.8    Length:          9      Offset:          34

Dokumentacja referencyjna

Skorzystaj z tego przewodnika Szybki start, aby wysyłać żądania rozpoznawania jednostek nazwanych (NER) przy użyciu interfejsu API REST. W poniższym przykładzie użyjesz biblioteki cURL do identyfikowania rozpoznanych jednostek w tekście.

Wymagania wstępne

Konfigurowanie

Tworzenie zasobu platformy Azure

Aby użyć poniższego przykładu kodu, musisz wdrożyć zasób platformy Azure. Ten zasób będzie zawierać klucz i punkt końcowy używany do uwierzytelniania wywołań interfejsu API wysyłanych do usługi językowej.

  1. Użyj poniższego linku, aby utworzyć zasób językowy przy użyciu witryny Azure Portal. Musisz zalogować się przy użyciu subskrypcji platformy Azure.

  2. Na wyświetlonym ekranie Wybierz dodatkowe funkcje wybierz pozycję Kontynuuj, aby utworzyć zasób.

    Zrzut ekranu przedstawiający dodatkowe opcje funkcji w witrynie Azure Portal.

  3. Na ekranie Tworzenie języka podaj następujące informacje:

    Szczegół opis
    Subskrypcja Konto subskrypcji, z którymi zostanie skojarzony zasób. Wybierz subskrypcję platformy Azure z menu rozwijanego.
    Grupa zasobów Grupa zasobów to kontener, który przechowuje tworzone zasoby. Wybierz pozycję Utwórz nową , aby utworzyć nową grupę zasobów.
    Region (Region) Lokalizacja zasobu Language. Różne regiony mogą wprowadzać opóźnienia w zależności od lokalizacji fizycznej, ale nie mają wpływu na dostępność zasobu w czasie wykonywania. W tym przewodniku Szybki start wybierz dostępny region w pobliżu, lub wybierz pozycję Wschodnie stany USA.
    Nazwisko Nazwa zasobu Language. Ta nazwa będzie również używana do tworzenia adresu URL punktu końcowego używanego przez aplikacje do wysyłania żądań interfejsu API.
    Warstwa cenowa Warstwa cenowa zasobu Language. Możesz użyć warstwy Bezpłatna F0 , aby wypróbować usługę i uaktualnić ją później do warstwy płatnej dla środowiska produkcyjnego.

    Zrzut ekranu przedstawiający szczegóły tworzenia zasobów w witrynie Azure Portal.

  4. Upewnij się, że pole wyboru Odpowiedzialne powiadomienie o sztucznej inteligencji jest zaznaczone.

  5. Wybierz pozycję Przejrzyj i utwórz w dolnej części strony.

  6. Na wyświetlonym ekranie upewnij się, że walidacja została pomyślnie przekazana i czy informacje zostały wprowadzone poprawnie. Następnie wybierz Utwórz.

Uzyskiwanie klucza i punktu końcowego

Następnie będziesz potrzebować klucza i punktu końcowego z zasobu, aby połączyć aplikację z interfejsem API. W dalszej części przewodnika Szybki start wklejesz klucz i punkt końcowy do kodu.

  1. Po pomyślnym wdrożeniu zasobu Language kliknij przycisk Przejdź do zasobu w obszarze Następne kroki.

    Zrzut ekranu przedstawiający następne kroki po wdrożeniu zasobu.

  2. Na ekranie zasobu wybierz pozycję Klucze i punkt końcowy w menu nawigacji po lewej stronie. Użyjesz jednego z kluczy i punktu końcowego w poniższych krokach.

    Zrzut ekranu przedstawiający sekcję kluczy i punktów końcowych dla zasobu.

Tworzenie zmiennych środowiskowych

Aby wysyłać żądania interfejsu API, aplikacja musi być uwierzytelniona. W środowisku produkcyjnym należy użyć bezpiecznego sposobu przechowywania poświadczeń i uzyskiwania do nich dostępu. W tym przykładzie zostaną zapisane poświadczenia do zmiennych środowiskowych na komputerze lokalnym z uruchomioną aplikacją.

Aby ustawić zmienną środowiskową dla klucza zasobu Language, otwórz okno konsoli i postępuj zgodnie z instrukcjami dotyczącymi systemu operacyjnego i środowiska programistycznego.

  • Aby ustawić zmienną LANGUAGE_KEY środowiskową, zastąp your-key element jednym z kluczy zasobu.
  • Aby ustawić zmienną LANGUAGE_ENDPOINT środowiskową, zastąp your-endpoint element punktem końcowym zasobu.

Ważne

Jeśli używasz klucza interfejsu API, zapisz go bezpiecznie w innym miejscu, na przykład w usłudze Azure Key Vault. Nie dołączaj klucza interfejsu API bezpośrednio do kodu i nigdy nie publikuj go publicznie.

Aby uzyskać więcej informacji na temat zabezpieczeń usług sztucznej inteligencji, zobacz Uwierzytelnianie żądań w usługach Azure AI.

setx LANGUAGE_KEY your-key

setx LANGUAGE_ENDPOINT your-endpoint

Uwaga

Jeśli musisz uzyskać dostęp tylko do zmiennych środowiskowych w bieżącej uruchomionej konsoli, możesz ustawić zmienną środowiskową z wartością set zamiast setx.

Po dodaniu zmiennych środowiskowych może być konieczne ponowne uruchomienie wszystkich uruchomionych programów, które będą musiały odczytać zmienne środowiskowe, w tym okno konsoli. Jeśli na przykład używasz programu Visual Studio jako edytora, uruchom ponownie program Visual Studio przed uruchomieniem przykładu.

Tworzenie pliku JSON z przykładową treścią żądania

W edytorze kodu utwórz nowy plik o nazwie test_ner_payload.json i skopiuj poniższy przykład JSON. To przykładowe żądanie zostanie wysłane do interfejsu API w następnym kroku.

{
    "kind": "EntityRecognition",
    "parameters": {
        "modelVersion": "latest"
    },
    "analysisInput":{
        "documents":[
            {
                "id":"1",
                "language": "en",
                "text": "I had a wonderful trip to Seattle last week."
            }
        ]
    }
}

Zapisz test_ner_payload.json gdzieś na komputerze. Na przykład pulpit.

Wysyłanie nazwanego żądania interfejsu API rozpoznawania jednostek

Użyj następujących poleceń, aby wysłać żądanie interfejsu API przy użyciu używanego programu. Skopiuj polecenie do terminalu i uruchom je.

parametr Opis
-X POST <endpoint> Określa punkt końcowy na potrzeby uzyskiwania dostępu do interfejsu API.
-H Content-Type: application/json Typ zawartości do wysyłania danych JSON.
-H "Ocp-Apim-Subscription-Key:<key> Określa klucz dostępu do interfejsu API.
-d <documents> Kod JSON zawierający dokumenty, które chcesz wysłać.

Zastąp C:\Users\<myaccount>\Desktop\test_ner_payload.json element lokalizacją przykładowego pliku żądania JSON utworzonego w poprzednim kroku.

Wiersz polecenia

curl -X POST "%LANGUAGE_ENDPOINT%/language/:analyze-text?api-version=2022-05-01" ^
-H "Content-Type: application/json" ^
-H "Ocp-Apim-Subscription-Key: %LANGUAGE_KEY%" ^
-d "@C:\Users\<myaccount>\Desktop\test_ner_payload.json"

PowerShell

curl.exe -X POST $env:LANGUAGE_ENDPOINT/language/:analyze-text?api-version=2022-05-01 `
-H "Content-Type: application/json" `
-H "Ocp-Apim-Subscription-Key: $env:LANGUAGE_KEY" `
-d "@C:\Users\<myaccount>\Desktop\test_ner_payload.json"

Odpowiedź w formacie JSON

Uwaga

  • Interfejs API ogólnie dostępny i bieżący interfejs API w wersji zapoznawczej mają różne formaty odpowiedzi. Zapoznaj się z ogólnie dostępnym artykułem dotyczącym mapowania interfejsu API w wersji zapoznawczej.
  • Interfejs API w wersji zapoznawczej jest dostępny od wersji 2023-04-15-previewinterfejsu API .
{
	"kind": "EntityRecognitionResults",
	"results": {
		"documents": [{
			"id": "1",
			"entities": [{
				"text": "trip",
				"category": "Event",
				"offset": 18,
				"length": 4,
				"confidenceScore": 0.74
			}, {
				"text": "Seattle",
				"category": "Location",
				"subcategory": "GPE",
				"offset": 26,
				"length": 7,
				"confidenceScore": 1.0
			}, {
				"text": "last week",
				"category": "DateTime",
				"subcategory": "DateRange",
				"offset": 34,
				"length": 9,
				"confidenceScore": 0.8
			}],
			"warnings": []
		}],
		"errors": [],
		"modelVersion": "2021-06-01"
	}
}

Czyszczenie zasobów

Jeśli chcesz wyczyścić i usunąć subskrypcję usług Azure AI, możesz usunąć zasób lub grupę zasobów. Usunięcie grupy zasobów powoduje również usunięcie wszelkich innych skojarzonych z nią zasobów.

Następne kroki