Regiony i strefy na platformie Azure
Awarie mogą się różnić pod względem zakresu ich wpływu. Niektóre awarie sprzętowe, takie jak dysk, który zakończył się niepowodzeniem, mogą mieć wpływ na jedną maszynę hosta. Uszkodzony przełącznik sieciowy może mieć wpływ na cały stojak serwerów. Rzadziej występują awarie powodujące zakłócenia pracy całego centrum danych, takie jak utrata zasilania w centrum danych. Sporadycznie niedostępny może stać się cały region.
Jednym z głównych sposobów uodpornienia aplikacji jest nadmiarowość. Ale tę nadmiarowość należy zaplanować podczas projektowania aplikacji. Ponadto wymagany poziom nadmiarowości zależy od wymagań biznesowych — nie każda aplikacja wymaga nadmiarowości między regionami w celu ochrony przed awarią regionalną. Na ogół istnieje zależność między większą nadmiarowością i niezawodnością a wyższym kosztem i stopniem skomplikowania.
Na platformie Azure niektóre regiony są dalej podzielone na trzy Strefy dostępności. Strefa dostępności odpowiada fizycznie izolowanemu centrum danych w regionie geograficznym. Platforma Azure ma wiele funkcji zapewniających nadmiarowość aplikacji na każdym poziomie potencjalnych awarii, w tym zestawy dostępności, strefy dostępności i sparowane regiony.
Diagram ma trzy części. W pierwszej części przedstawiono maszyny wirtualne w zestawie dostępności w sieci wirtualnej. Druga część przedstawia strefę dostępności z dwoma zestawami dostępności w sieci wirtualnej. Trzecia część przedstawia pary regionalne z zasobami w każdym regionie.
Poniższa tabela zawiera podsumowanie każdej opcji.
| Zestaw dostępności | Strefa dostępności | Region sparowany | |
|---|---|---|---|
| Zakres awarii | Rack | Centrum danych | Region (Region) |
| Routing żądań | Load Balancer | Moduł równoważenia obciążenia między strefami | Traffic Manager |
| Opóźnienie sieci | Bardzo małe | Niski | Między średnim a wysokim |
| Sieć wirtualna | Sieć wirtualna | Sieć wirtualna | Komunikacja równorzędna sieci wirtualnej między regionami |
Zestawy dostępności
Aby zapewnić ochronę przed awariami sprzętu zlokalizowanego, takimi jak awaria dysku lub przełącznika sieciowego, należy wdrożyć co najmniej dwie maszyny wirtualne w zestawie dostępności. Zestaw dostępności składa się z dwóch lub więcej domen błędów, które korzystają ze wspólnego źródła zasilania i przełącznika sieciowego. Maszyny wirtualne w zestawie dostępności są rozproszone między domeny błędów, dlatego jeśli awaria sprzętowa ma wpływ na jedną domenę błędów, ruch sieciowy nadal można kierować do maszyn wirtualnych w innych domenach błędów. Aby uzyskać więcej informacji na temat zestawów dostępności, zobacz Zarządzanie dostępnością maszyn wirtualnych systemu Windows na platformie Azure.
Po dodaniu wystąpień maszyn wirtualnych do zestawów dostępności zostanie im również przypisana domena aktualizacji. Domena aktualizacji to grupa maszyn wirtualnych, które w tym samym czasie uczestniczą w planowanych pracach konserwacyjnych. Rozdzielenie maszyn wirtualnych między wiele domen aktualizacji gwarantuje, że zaplanowana aktualizacja i uzyskiwanie poprawek ma w danym momencie wpływ wyłącznie na podzestaw tych maszyn wirtualnych.
Zestawy dostępności powinny być uporządkowane według wystąpienia roli w aplikacji, aby zapewnić działanie przynajmniej jednego wystąpienia w każdej roli. Na przykład w trójwarstwowej aplikacji internetowej utwórz oddzielne zestawy dostępności dla warstwy frontonu, aplikacji i danych.
Strefy dostępności
Strefa dostępności to fizycznie oddzielona strefa w regionie świadczenia usługi Azure. Każda strefa dostępności ma oddzielne źródło zasilania, sieć i chłodzenie. Wdrożenie maszyn wirtualnych w różnych strefach dostępności ułatwia ochronę aplikacji przed awariami całego centrum danych. Nie wszystkie regiony obsługują strefy dostępności.
Sparowane regiony
Aby ochronić aplikację przed awarią regionalną, możesz ją wdrożyć w wielu regionach, dystrybuując ruch internetowy do różnych regionów przy użyciu usługi Azure Traffic Manager. Każdy region świadczenia usługi Azure jest sparowany z innym regionem. Razem tworzą one parę regionalną. Z wyjątkiem Brazylii Południowej, pary regionalne znajdują się w tej samej lokalizacji geograficznej w celu spełnienia wymagań dotyczących rezydencji danych do celów podatkowych i egzekwowania prawa.
W przeciwieństwie do Strefy dostępności, które są fizycznie oddzielnymi centrami danych, ale mogą znajdować się w stosunkowo pobliskich obszarach geograficznych, sparowane regiony są zwykle oddzielone co najmniej 300 milami. Dzięki temu projektowi awarie na większą skalę mają wpływ tylko na jeden z regionów w parze. Sąsiednie pary regionów mogą służyć do synchronizacji bazy danych i przechowywania danych usługi. Są skonfigurowane tak, aby wdrażanie aktualizacji platformy odbywało się tylko w jednym regionie jednocześnie.
Magazyn geograficznie nadmiarowy platformy Azure (GRS) jest automatycznie tworzona w odpowiednim sparowanym regionie. W przypadku pozostałych zasobów tworzenie w pełni nadmiarowego rozwiązania za pomocą środków dostępnych w sparowanych regionach sprowadza się do utworzenia pełnej kopii rozwiązania w obu regionach.