Azure Relay — często zadawane pytania

Usługa Azure Relay ułatwia aplikacje hybrydowe, pomagając bezpieczniej uwidaczniać usługi, które znajdują się w sieci firmowej przedsiębiorstwa w chmurze publicznej. Usługi można uwidocznić bez otwierania połączenia zapory i bez konieczności wprowadzania niepożądanych zmian w infrastrukturze sieci firmowej.

Przestrzeń nazw to kontener określania zakresu, którego można użyć do adresowania zasobów usługi Relay w aplikacji. Aby korzystać z usługi Relay, musisz utworzyć przestrzeń nazw. Jest to jeden z pierwszych kroków w rozpoczęciu pracy.

Wcześniej nazwana usługa Service Bus Relay nosi teraz nazwę Azure Relay. Możesz nadal używać tej usługi w zwykły sposób. Funkcja hybrydowych Połączenie ions to zaktualizowana wersja usługi, która została przeszczepiona z usług Azure BizTalk Services. Przekaźnik WCF i Połączenie hybrydowe nadal są obsługiwane.

Kalkulacja cen

Ta sekcja zawiera odpowiedzi na niektóre często zadawane pytania dotyczące struktury cen usługi Relay. Zobacz również często zadawane pytania dotyczące pomocy technicznej platformy Azure, aby uzyskać ogólne informacje o cenach platformy Azure. Aby uzyskać pełne informacje o cenach usługi Relay, zobacz Szczegóły cennika usługi Service Bus.

Aby uzyskać pełne informacje o cenach usługi Relay, zobacz tabelę Hybrydowe Połączenie ions i przekaźniki WCF na stronie szczegółów cennika usługi Service Bus. Oprócz cen zanotowanych na tej stronie opłaty są naliczane za skojarzone transfery danych dla ruchu wychodzącego poza centrum danych, w którym jest aprowizowana aplikacja.

Przekaźnik WCF jest dostępny tylko w przestrzeniach nazw warstwy Standardowa. Ceny i limity przydziału połączeń dla przekaźników w przeciwnym razie nie uległy zmianie. Oznacza to, że przekaźniki nadal są naliczane na podstawie liczby komunikatów (nie operacji) i godzin przekazywania. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz tabelę "Hybrydowe Połączenie ions i przekaźniki WCF" na stronie szczegółów cennika.

W niektórych przypadkach pojedynczy przekaźnik ma wiele połączonych odbiorników. Przekaźnik jest uznawany za otwarty, gdy co najmniej jeden odbiornik przekaźnika jest z nim połączony. Dodanie odbiorników do otwartego przekaźnika powoduje dodatkowe godziny przekazywania. Liczba nadawców przekaźnika (klientów, którzy wywołują lub wysyłają komunikaty do przekaźników), które są połączone z przekaźnikiem, nie ma wpływu na obliczanie godzin przekazywania.

(Dotyczy to tylko przekaźników WCF. Komunikaty nie są kosztami Połączenie hybrydowych).

Ogólnie rzecz biorąc, rozliczane komunikaty dla przekaźników są obliczane przy użyciu tej samej metody, która jest używana dla jednostek obsługiwanych przez brokera (kolejek, tematów i subskrypcji), opisanych wcześniej. Istnieją jednak pewne istotne różnice.

Wysyłanie komunikatu do usługi Azure Relay jest traktowane jako "pełne za pośrednictwem" wysyłane do odbiornika przekaźnika, który odbiera komunikat. Nie jest ona traktowana jako operacja wysyłania do usługi Azure Relay, a następnie dostarczanie do odbiornika przekaźnika. Wywołanie usługi w stylu odpowiedzi żądania (do 64 KB) względem odbiornika przekaźnika powoduje dwa rozliczane komunikaty: jeden rozliczany komunikat dla żądania i jeden rozliczany komunikat dla odpowiedzi (przy założeniu, że odpowiedź jest również 64 KB lub mniejsza). Różni się to od użycia kolejki do pośrednicowania między klientem a usługą. Jeśli używasz kolejki do pośredniczenia między klientem a usługą, ten sam wzorzec odpowiedzi żądania wymaga wysłania żądania do kolejki, a następnie kolejki/dostarczania z kolejki do usługi. Następuje po nim odpowiedź wysyłana do innej kolejki oraz od kolejki/dostarczania z tej kolejki do klienta. Przy użyciu tych samych założeń dotyczących rozmiaru (do 64 KB) wzorzec kolejki mediatowanej generuje 4 komunikaty rozliczane. Opłaty są naliczane za dwa razy więcej komunikatów, aby zaimplementować ten sam wzorzec, który można osiągnąć za pomocą przekaźnika. Oczywiście istnieją korzyści wynikające z używania kolejek do osiągnięcia tego wzorca, takiego jak trwałość i bilansowanie obciążenia. Te korzyści mogą uzasadniać dodatkowe wydatki.

Przekaźniki, które są otwierane przy użyciu powiązania netTCPRelay WCF traktują komunikaty nie jako pojedyncze komunikaty, ale jako strumień danych przepływających przez system. Jeśli używasz tego powiązania, tylko nadawca i odbiornik mają wgląd w tworzenie ramek poszczególnych wiadomości wysłanych i odebranych. W przypadku przekaźników korzystających z powiązania netTCPRelay wszystkie dane są traktowane jako strumień do obliczania komunikatów rozliczanych. W takim przypadku usługa Service Bus oblicza łączną ilość danych wysyłanych lub odbieranych za pośrednictwem każdego przekaźnika na 5 minut. Następnie dzieli tę łączną ilość danych o 64 KB, aby określić liczbę rozliczanych komunikatów dla tego przekaźnika w tym okresie.

Normy sprzedaży

Domyślnie w przypadku dowolnej usługi w chmurze firma Microsoft ustawia zagregowany miesięczny limit przydziału użycia obliczany we wszystkich subskrypcjach klienta. Rozumiemy, że czasami Twoje potrzeby mogą przekraczać te limity. W dowolnym momencie możesz skontaktować się z działem obsługi klienta, abyśmy mogli odpowiednio zrozumieć Twoje potrzeby i dostosować te limity. W przypadku usługi Service Bus agregowane przydziały użycia są następujące:

• 5 miliardów komunikatów
• 2 miliony godzin przekazywania

Mimo że zastrzegamy sobie prawo do wyłączenia konta, które przekracza miesięczne limity przydziału użycia, udostępniamy powiadomienie e-mail i podejmujemy wiele prób skontaktowania się z klientem przed podjęciem jakichkolwiek działań. Klienci, którzy przekraczają te limity przydziału, są nadal odpowiedzialni za nadmierne opłaty.

Nazwa przestrzeni nazw przekaźnika musi mieć długość od 6 do 50 znaków.

Aby przenieść przestrzeń nazw z jednej subskrypcji platformy Azure do innej subskrypcji, możesz użyć witryny Azure Portal lub użyć poleceń programu PowerShell. Aby przenieść przestrzeń nazw do innej subskrypcji, przestrzeń nazw musi być już aktywna. Użytkownik z uruchomionymi poleceniami musi być użytkownikiem Administracja istrator zarówno w subskrypcjach źródłowych, jak i docelowych.

Witryna Azure Portal

Aby użyć witryny Azure Portal do migrowania przestrzeni nazw usługi Azure Relay z jednej subskrypcji do innej subskrypcji, zobacz Przenoszenie zasobów do nowej grupy zasobów lub subskrypcji.

Program PowerShell

Aby przenieść przestrzeń nazw z jednej subskrypcji platformy Azure do innej subskrypcji przy użyciu programu PowerShell, użyj następującej sekwencji poleceń. Aby wykonać tę operację, przestrzeń nazw musi być już aktywna, a użytkownik z uruchomionymi poleceniami programu PowerShell musi być użytkownikiem Administracja istrator zarówno w subskrypcjach źródłowych, jak i docelowych.

# Create a new resource group in the target subscription.
Select-AzSubscription -SubscriptionId 'ffffffff-ffff-ffff-ffff-ffffffffffff'
New-AzResourceGroup -Name 'targetRG' -Location 'East US'

# Move the namespace from the source subscription to the target subscription.
Select-AzSubscription -SubscriptionId 'aaaaaaaa-aaaa-aaaa-aaaa-aaaaaaaaaaaa'
$res = Find-AzResource -ResourceNameContains <NAMESPACE NAME> -ResourceType 'Microsoft.ServiceBus/namespaces'
Move-AzResource -DestinationResourceGroupName 'targetRG' -DestinationSubscriptionId 'ffffffff-ffff-ffff-ffff-ffffffffffff' -ResourceId $res.ResourceId

Opis typowych wyjątków i sugerowanych akcji, które można wykonać, zobacz Wyjątki przekaźnika.

Sygnatury dostępu współdzielonego (SAS) to mechanizm uwierzytelniania oparty na bezpiecznych skrótach SHA-256 lub identyfikatorach URI. Aby uzyskać informacje o sposobie generowania własnych podpisów w plikach Node.js, PHP, Python, Java, C i C#, zobacz Uwierzytelnianie usługi Service Bus przy użyciu sygnatur dostępu współdzielonego.

Tak. Klient przekaźnika nawiązuje połączenia z usługą Azure Relay przy użyciu w pełni kwalifikowanych nazw domen. Klienci mogą dodać wpis dla *.servicebus.windows.net zapór obsługujących listę zatwierdzeń DNS. Istnieje również możliwość zezwolenia na dodanie określonej przestrzeni nazw przy użyciu polecenia your-namespace-name.servicebus.windows.net. W takim przypadku należy również zezwolić na listę bram dla przestrzeni nazw, które można znaleźć przy użyciu tego skryptu programu PowerShell.

Następne kroki

• Tworzenie przestrzeni nazw
• Rozpoczęcie pracy z programem .NET
• Wprowadzenie do programu Node