Udostępnij za pośrednictwem

Migrowanie kontenerów niepartycjonowanych do kontenerów podzielonych na partycje

  • Artykuł

DOTYCZY: NoSQL

Usługa Azure Cosmos DB obsługuje tworzenie kontenerów bez klucza partycji. Obecnie można tworzyć kontenery niepartycyjne przy użyciu interfejsu wiersza polecenia platformy Azure i zestawów SDK usługi Azure Cosmos DB (.NET, Java, NodeJs), które mają wersję mniejszą lub równą 2.x. Nie można tworzyć kontenerów niepartycjonowanych przy użyciu witryny Azure Portal. Jednak takie kontenery niepartycyjne nie są elastyczne i mają stałą pojemność magazynu wynoszącą 20 GB i limit przepływności wynoszący 10 000 RU/s.

Kontenery niepartycyjne są starsze i należy zmigrować istniejące kontenery niepartycyjne do kontenerów podzielonych na partycje w celu skalowania magazynu i przepływności. Usługa Azure Cosmos DB udostępnia zdefiniowany przez system mechanizm migrowania kontenerów niepartycjonowanych do kontenerów podzielonych na partycje. W tym dokumencie wyjaśniono, jak wszystkie istniejące kontenery niepartycyjne są automatycznie migrowane do kontenerów podzielonych na partycje. Możesz skorzystać z funkcji automatycznej migracji tylko wtedy, gdy używasz wersji 3 zestawów SDK we wszystkich językach.

Uwaga

Obecnie nie można migrować bazy danych MongoDB i interfejsu API usługi Azure Cosmos DB dla kont języka Gremlin, wykonując kroki opisane w tym dokumencie.

Migrowanie kontenera przy użyciu klucza partycji zdefiniowanego przez system

Aby zapewnić obsługę migracji, usługa Azure Cosmos DB udostępnia zdefiniowany przez system klucz partycji o nazwie /_partitionkey na wszystkich kontenerach, które nie mają klucza partycji. Nie można zmienić definicji klucza partycji po przeprowadzeniu migracji kontenerów. Na przykład definicja kontenera migrowanego do kontenera podzielonego na partycje będzie następująca:

{
    "Id": "CollId"
  "partitionKey": {
    "paths": [
      "/_partitionKey"
    ],
    "kind": "Hash"
  },
}

Po zmigrowaniu kontenera można tworzyć dokumenty, wypełniając _partitionKey właściwość wraz z innymi właściwościami dokumentu. Właściwość _partitionKey reprezentuje klucz partycji dokumentów.

Wybranie odpowiedniego klucza partycji jest ważne, aby optymalnie wykorzystać aprowizowaną przepływność. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz artykuł dotyczący wybierania klucza partycji.

Uwaga

Możesz skorzystać z klucza partycji zdefiniowanego przez system tylko wtedy, gdy używasz najnowszej/3 wersji zestawów SDK we wszystkich językach.

W poniższym przykładzie pokazano przykładowy kod umożliwiający utworzenie dokumentu przy użyciu klucza partycji zdefiniowanego przez system i odczytanie tego dokumentu:

Reprezentacja JSON dokumentu

DeviceInformationItem = new DeviceInformationItem
{
   "id": "elevator/PugetSound/Building44/Floor1/1",
   "deviceId": "3cf4c52d-cc67-4bb8-b02f-f6185007a808",
   "_partitionKey": "3cf4c52d-cc67-4bb8-b02f-f6185007a808"
}

public class DeviceInformationItem
{
    [JsonProperty(PropertyName = "id")]
    public string Id { get; set; }

    [JsonProperty(PropertyName = "deviceId")]
    public string DeviceId { get; set; }

    [JsonProperty(PropertyName = "_partitionKey", NullValueHandling = NullValueHandling.Ignore)]
    public string PartitionKey { get {return this.DeviceId; set; }
}

CosmosContainer migratedContainer = database.Containers["testContainer"];

DeviceInformationItem deviceItem = new DeviceInformationItem() {
  Id = "1234",
  DeviceId = "3cf4c52d-cc67-4bb8-b02f-f6185007a808"
}

ItemResponse<DeviceInformationItem > response =
  await migratedContainer.CreateItemAsync<DeviceInformationItem>(
    deviceItem.PartitionKey,
    deviceItem
  );

// Read back the document providing the same partition key
ItemResponse<DeviceInformationItem> readResponse =
  await migratedContainer.ReadItemAsync<DeviceInformationItem>(
    partitionKey: deviceItem.PartitionKey,
    id: device.Id
  );

Pełny przykład można znaleźć w repozytorium GitHub przykładów platformy .NET.

Migrowanie dokumentów

Chociaż definicja kontenera jest rozszerzona o właściwość klucza partycji, dokumenty w kontenerze nie są migrowane automatycznie. Oznacza to, że ścieżka właściwości /_partitionKey klucza partycji systemowej nie jest automatycznie dodawana do istniejących dokumentów. Należy ponownie podzielić istniejące dokumenty, odczytując dokumenty utworzone bez klucza partycji i ponownie zapisz je z powrotem przy użyciu _partitionKey właściwości w dokumentach.

Uzyskiwanie dostępu do dokumentów, które nie mają klucza partycji

Aplikacje mogą uzyskać dostęp do istniejących dokumentów, które nie mają klucza partycji przy użyciu specjalnej właściwości systemowej o nazwie "PartitionKey.None", jest to wartość dokumentów niemigrowanych. Tej właściwości można używać we wszystkich operacjach CRUD i zapytań. W poniższym przykładzie pokazano przykład odczytu pojedynczego dokumentu z elementu NonePartitionKey.

CosmosItemResponse<DeviceInformationItem> readResponse =
await migratedContainer.Items.ReadItemAsync<DeviceInformationItem>(
  partitionKey: PartitionKey.None,
  id: device.Id
);

Zgodność z zestawami SDK

Starsza wersja zestawów SDK usługi Azure Cosmos DB, takich jak V2.x.x i V1.x.x, nie obsługuje właściwości klucza partycji zdefiniowanego przez system. Dlatego podczas odczytywania definicji kontenera ze starszego zestawu SDK nie zawiera żadnej definicji klucza partycji, a te kontenery będą zachowywać się dokładnie tak jak wcześniej. Aplikacje, które są kompilowane ze starszą wersją zestawów SDK, nadal działają z niepartycjonowaną wersją, podobnie jak bez żadnych zmian.

Jeśli zmigrowany kontener jest używany przez najnowszą/3 wersję zestawu SDK i rozpoczynasz wypełnianie klucza partycji zdefiniowanego przez system w nowych dokumentach, nie możesz już uzyskać dostępu (odczytywać, aktualizować, usuwać, wykonywać zapytań) takich dokumentów ze starszych zestawów SDK.

Znane problemy

Wykonywanie zapytań dotyczących liczby elementów wstawionych bez klucza partycji przy użyciu zestawu SDK w wersji 3 może obejmować większe użycie przepływności

Jeśli wykonujesz zapytanie z zestawu SDK w wersji 3 dla elementów wstawionych przy użyciu zestawu SDK w wersji 2 lub elementów wstawionych przy użyciu zestawu SDK w wersji 3 z parametrem PartitionKey.None , zapytanie liczby może zużywać więcej jednostek RU/s, jeśli PartitionKey.None parametr jest dostarczany w elemecie FeedOptions. Zalecamy, aby nie podać parametru PartitionKey.None , jeśli żadne inne elementy nie zostaną wstawione z kluczem partycji.

Jeśli nowe elementy są wstawiane z różnymi wartościami klucza partycji, wykonywanie zapytań o takie liczby elementów przez przekazanie odpowiedniego klucza w FeedOptions elemencie nie będzie miało żadnych problemów. Po wstawieniu nowych dokumentów z kluczem partycji, jeśli musisz wykonać zapytanie tylko o liczbę dokumentów bez wartości klucza partycji, to zapytanie może ponownie spowodować naliczenie wyższych jednostek RU/s podobnych do zwykłych kolekcji partycjonowanych.

Następne kroki