Udostępnij za pośrednictwem


Operatory grafu

język zapytań Kusto (KQL) operatory grafu umożliwiają analizę danych grafu, reprezentując dane tabelaryczne jako graf z węzłami i krawędziami. Ta konfiguracja pozwala nam używać operacji grafu do badania połączeń i relacji między różnymi punktami danych.

Analiza grafu zwykle składa się z następujących kroków:

  1. Przygotowywanie i wstępne przetwarzanie danych przy użyciu operatorów tabelarycznych
  2. Tworzenie grafu na podstawie przygotowanych danych tabelarycznych przy użyciu funkcji make-graph
  3. Wykonywanie analizy grafu przy użyciu dopasowania grafu
  4. Przekształcanie wyników analizy grafu z powrotem w formularz tabelaryczny przy użyciu wykresu do tabeli
  5. Kontynuuj zapytanie przy użyciu operatorów tabelarycznych

Obsługiwane operatory grafu

W poniższej tabeli opisano obsługiwane operatory grafu.

Operator opis
make-graph Tworzy wykres na podstawie danych tabelarycznych.
dopasowanie grafu Wyszukuje wzorce na grafie.
wykres-tabela Tworzy węzły lub tabele krawędzi z grafu.

Model grafu

Graf jest modelowany jako graf właściwości skierowanej, który reprezentuje dane jako sieć wierzchołków lub węzłów połączonych przez krawędzie. Oba węzły i krawędzie mogą mieć właściwości, które przechowują więcej informacji na ich temat, a węzeł na grafie musi mieć unikatowy identyfikator. Para węzłów może mieć wiele krawędzi między nimi, które mają różne właściwości lub kierunek. Nie ma specjalnego rozróżnienia etykiet na grafie, a każda właściwość może działać jako etykieta.

Okres istnienia grafu

Graf jest obiektem przejściowym. Jest ona wbudowana w każde zapytanie zawierające operatory grafu i przestaje istnieć po zakończeniu zapytania. Aby utrwały wykres, należy najpierw przekształcić go z powrotem w formularz tabelaryczny, a następnie przechowywać je jako krawędzie lub tabele węzłów.

Ograniczenia i zalecenia

Obiekt grafu jest wbudowany w pamięć na bieżąco dla każdego zapytania grafu. W związku z tym istnieje koszt wydajności tworzenia grafu i limit rozmiaru grafu, który można skompilować.

Mimo że nie jest to ściśle wymuszane, zalecamy tworzenie grafów z co najwyżej 10 milionami elementów (węzłami i krawędziami). Rzeczywisty limit pamięci dla grafu jest określany przez limit pamięci operatorów zapytań.