Instrukcja let

Instrukcja let służy do ustawiania nazwy zmiennej równej wyrażeniu lub funkcji albo do tworzenia widoków.

let instrukcje są przydatne w następujących celach:

• Podzielenie złożonego wyrażenia na wiele części, z których każda jest reprezentowana przez zmienną.
• Definiowanie stałych poza treścią zapytania w celu zapewnienia czytelności.
• Definiowanie zmiennej raz i używanie jej wiele razy w zapytaniu.

Jeśli zmienna wcześniej reprezentowała inną wartość, na przykład w instrukcjach zagnieżdżonych, stosuje się najbardziej let wewnętrzną instrukcję.

Aby zoptymalizować wiele zastosowań instrukcji let w ramach jednego zapytania, zobacz Optymalizowanie zapytań używających nazwanych wyrażeń.

Uwaga

Instrukcja let wiąże nazwę z obliczeniem, a nie z obliczoną wartością tego obliczenia. To zachowanie oznacza, że wiele odwołań do tej samej nazwy może zwracać różne wartości ze względu na obliczanie obliczane wiele razy. Jeśli nie jest to pożądane zachowanie, użyj metody toscalar() lub materialize().

Składnia: wyrażenia skalarne lub tabelaryczne

letNazwa=Wyrażenie

Ważne

Instrukcje Let muszą być następnie średnikami. Nie może istnieć puste wiersze między instrukcjami let lub między instrukcjami let i innymi instrukcjami zapytania.

Dowiedz się więcej o konwencjach składniowych.

Parametry

Nazwa	Typ	Wymagane	Opis
Nazwa	string	✔️	Nazwa zmiennej. Możesz uciec od nazwy z nawiasami kwadratowymi. Na przykład ["Name with spaces"].
Wyrażenie	string	✔️	Wyrażenie z wynikiem skalarnym lub tabelarycznym. Na przykład wyrażenie z wynikiem skalarnym to let one=1;, a wyrażenie z wynikiem tabelarycznym to let RecentLog = Logs | where Timestamp > ago(1h).

Składnia: Wyświetlanie lub funkcja

letNazwa= [view] ([ Parametry ]){FunctionBody}

Ważne

Instrukcje Let muszą być następnie średnikami. Nie może istnieć puste wiersze między instrukcjami let lub między instrukcjami let i innymi instrukcjami zapytania.

Dowiedz się więcej o konwencjach składniowych.

Parametry

Nazwa	Typ	Wymagane	Opis
FunctionBody	string	✔️	Wyrażenie, które daje funkcję zdefiniowaną przez użytkownika.
view	string		Dotyczy tylko instrukcji bez let parametrów. W przypadku użycia instrukcja let jest uwzględniana w zapytaniach z operatorem z wyborem union symboli wieloznacznych tabel/widoków. Aby zapoznać się z przykładem, zobacz Tworzenie widoku lub tabeli wirtualnej.
Parametry	string		Zero lub więcej parametrów funkcji rozdzielanych przecinkami tabelarycznych lub skalarnych. Dla każdego parametru typu tabelarycznego parametr powinien być w formacie TableName:TableSchema, w którym TableSchema jest rozdzielaną przecinkami listę kolumn w formacie ColumnName:ColumnType lub symbol wieloznaczny (*). Jeśli określono kolumny, argument tabelaryczny danych wejściowych musi zawierać te kolumny. Jeśli zostanie określony symbol wieloznaczny, wówczas argument tabelaryczny danych wejściowych może mieć dowolny schemat. Aby odwołać się do kolumn w treści funkcji, należy je określić. Aby zapoznać się z przykładami, zobacz Argument tabelaryczny ze schematem i argumentem tabelarycznym z symbolami wieloznacznymi. Dla każdego parametru typu skalarnego podaj nazwę parametru i typ parametru w formacie Typ nazwy:. Nazwa może pojawić się w obiekcie FunctionBody i jest powiązana z określoną wartością po wywołaniu funkcji zdefiniowanej przez użytkownika. Jedynymi obsługiwanymi typami są bool, , timespandatetimerealstringlong, dynamici aliasy tych typów.

Uwaga

• Parametry tabelaryczne muszą pojawić się przed parametrami skalarnymi.
• Wszystkie dwie instrukcje muszą być oddzielone średnikiem.

Przykłady

Definiowanie wartości skalarnych

W poniższym przykładzie użyto instrukcji wyrażenia skalarnego.

let n = 10;  // number
let place = "Dallas";  // string
let cutoff = ago(62d); // datetime 
Events 
| where timestamp > cutoff 
    and city == place 
| take n

Poniższy przykład wiąże nazwę some number przy użyciu ['name'] notacji, a następnie używa jej w instrukcji wyrażenia tabelarycznego.

Uruchamianie zapytania

let ['some number'] = 20;
range y from 0 to ['some number'] step 5

Tworzenie funkcji zdefiniowanej przez użytkownika przy użyciu obliczeń skalarnych

W tym przykładzie użyto instrukcji let z argumentami dla obliczeń skalarnych. Zapytanie definiuje funkcję MultiplyByN do mnożenia dwóch liczb.

Uruchamianie zapytania

let MultiplyByN = (val:long, n:long) { val * n };
range x from 1 to 5 step 1 
| extend result = MultiplyByN(x, 5)

Dane wyjściowe

x	result
1	5
2	10
3	15
4	20
5	25

Tworzenie funkcji zdefiniowanej przez użytkownika, która przycina dane wejściowe

Poniższy przykład usuwa wiodące i końcowe z danych wejściowych.

Uruchamianie zapytania

let TrimOnes = (s:string) { trim("1", s) };
range x from 10 to 15 step 1 
| extend result = TrimOnes(tostring(x))

Dane wyjściowe

x	result
10	0
11
12	2
13	3
14	4
15	5

Używanie wielu instrukcji let

W tym przykładzie zdefiniowano dwie instrukcje let, w których jedna instrukcja (foo2) używa innej (foo1).

Uruchamianie zapytania

let foo1 = (_start:long, _end:long, _step:long) { range x from _start to _end step _step};
let foo2 = (_step:long) { foo1(1, 100, _step)};
foo2(2) | count

Dane wyjściowe

result
50

Tworzenie widoku lub tabeli wirtualnej

W tym przykładzie pokazano, jak utworzyć tabelę wirtualnąview lub za pomocą instrukcji let.

Uruchamianie zapytania

let Range10 = view () { range MyColumn from 1 to 10 step 1 };
let Range20 = view () { range MyColumn from 1 to 20 step 1 };
search MyColumn == 5

Dane wyjściowe

$table	MyColumn
Zakres10	5
Zakres 20	5

Używanie funkcji materializowanie

Funkcja materialize() umożliwia buforowanie wyników podquery w czasie wykonywania zapytania. Gdy używasz materialize() funkcji, dane są buforowane, a każde kolejne wywołanie wyniku używa buforowanych danych.

let totalPagesPerDay = PageViews
| summarize by Page, Day = startofday(Timestamp)
| summarize count() by Day;
let materializedScope = PageViews
| summarize by Page, Day = startofday(Timestamp);
let cachedResult = materialize(materializedScope);
cachedResult
| project Page, Day1 = Day
| join kind = inner
(
    cachedResult
    | project Page, Day2 = Day
)
on Page
| where Day2 > Day1
| summarize count() by Day1, Day2
| join kind = inner
    totalPagesPerDay
on $left.Day1 == $right.Day
| project Day1, Day2, Percentage = count_*100.0/count_1

Dane wyjściowe

Dzień1	Dzień2	Procent
2016-05-01 00:00:00.0000000	2016-05-02 00:00:00.0000000	34.0645725975255
2016-05-01 00:00:00.0000000	2016-05-03 00:00:00.0000000	16.618368960101
2016-05-02 00:00:00.0000000	2016-05-03 00:00:00.0000000	14.6291376489636

Używanie zagnieżdżonych instrukcji let

Zagnieżdżone instrukcje let są dozwolone, w tym w wyrażeniu funkcji zdefiniowanej przez użytkownika. Instrukcje i argumenty let mają zastosowanie zarówno w bieżącym, jak i wewnętrznym zakresie treści funkcji.

let start_time = ago(5h); 
let end_time = start_time + 2h; 
T | where Time > start_time and Time < end_time | ...

Tabelaryczny argument ze schematem

Poniższy przykład określa, że parametr T tabeli musi mieć kolumnę State typu string. T Tabela może również zawierać inne kolumny, ale nie można odwoływać się do nich w funkcjiStateState, ponieważ nie są zadeklarowane.

Uruchamianie zapytania

let StateState=(T: (State: string)) { T | extend s_s=strcat(State, State) };
StormEvents
| invoke StateState()
| project State, s_s

Dane wyjściowe

Stan	s_s
POŁUDNIE ATLANTYCKIE	ATLANTYK SOUTHATLANTIC SOUTH
FLORIDA	FLORIDAFLORIDA
FLORIDA	FLORIDAFLORIDA
GRUZJA	GEORGIAGEORGIA
MISSISSIPPI	MISSISSIPPISSISSIPPI
...	...

Tabelaryczny argument z symbolem wieloznacznym

Parametr T tabeli może mieć dowolny schemat, a funkcja CountRecordsInTable będzie działać.

Uruchamianie zapytania

let CountRecordsInTable=(T: (*)) { T | count };
StormEvents | invoke CountRecordsInTable()

Dane wyjściowe

Liczba
59,066