Omówienie hierarchii zasobów usługi Azure Storage Mover
Kilka zasobów platformy Azure jest zaangażowanych we wdrożenie usługi Storage Mover. W tym artykule opisano każdy z tych zasobów, ich zastosowania i najlepsze rozwiązania dotyczące wyrażania potrzeb migracji.
Omówienie
Azure Storage Mover to hybrydowa usługa w chmurze. Usługi hybrydowe mają zarówno składnik usługi w chmurze, jak i składnik infrastruktury. Administrator usługi uruchamia składnik infrastruktury w swoim środowisku firmowym. W przypadku usługi Storage Mover ten składnik hybrydowy składa się z agenta migracji. Agenci to maszyny wirtualne, wdrażane na hoście i uruchamiane na hoście w pobliżu magazynu źródłowego. Aby dowiedzieć się więcej na temat agenta i sposobu jego wdrażania, przeczytaj artykuł Wdrażanie agenta Mover magazynu.
Z wyjątkiem procesu rejestracji agenta wszystkie aspekty migracji są zarządzane z usługi w chmurze. Szczegółowe informacje o procesie rejestracji agenta są dostępne w artykule dotyczącym rejestracji agenta.
Zasób mover magazynu
Zasób mover magazynu to nazwa zasobu usługi najwyższego poziomu wdrażanego w wybranej grupie zasobów. Wszystkie aspekty usługi i migracji są kontrolowane z tego zasobu. W większości przypadków wdrożenie pojedynczego zasobu mover magazynu jest wystarczające dla nawet największych migracji.
Lepiej możesz korzystać z agentów i zarządzać migracjami, jeśli wszystkie zasoby znajdą swój dom w tym samym wystąpieniu magazynu.
Agenta migracji można zarejestrować tylko w jednym magazynie.
Podczas wdrażania zasobu subskrypcja jest zarejestrowana u dostawców zasobów Microsoft.StorageMover i Microsoft.HybridCompute . Przypisujesz również region, w którym są przechowywane komunikaty i metadane dotyczące migracji. Sam zasób usługi Storage Mover nie jest bezpośrednio odpowiedzialny za migrację danych. Zamiast tego agent migracji kopiuje dane ze źródła i wysyła je bezpośrednio do miejsca docelowego w usłudze Azure Storage. Ponieważ agent wykonuje większość pracy, bliskość między źródłowym, agentem i docelowym magazynem jest ważniejsza dla wydajności migracji niż lokalizacja zasobu mover magazynu.
Agent migracji
Usługa Storage Mover jest usługą hybrydową i korzysta z co najmniej jednego agenta migracji w celu ułatwienia migracji. Agent to maszyna wirtualna, która działa w sieci. Jest to również nazwa zasobu nadrzędnego dla zasobu magazynu, który został wdrożony w grupie zasobów.
Możesz wdrożyć kilka maszyn wirtualnych agenta migracji i zarejestrować je przy użyciu unikatowej nazwy w tym samym zasobie mover magazynu. Jeśli potrzebujesz migracji w różnych lokalizacjach, najlepiej mieć agenta migracji bardzo blisko magazynu źródłowego, który chcesz migrować.
Agenci pojawiają się w przejściu do magazynu po ich zarejestrowaniu. Rejestracja tworzy relację zaufania z zasobem mover magazynu wybranym podczas rejestracji. To zaufanie umożliwia zarządzanie wszystkimi aspektami związanymi z migracją z usługi w chmurze za pośrednictwem witryny Azure Portal, programu Azure PowerShell lub interfejsu wiersza polecenia platformy Azure.
Napiwek
Bliskość i jakość sieci między agentem migracji a docelowym magazynem na platformie Azure określają szybkość migracji na wczesnym etapie migracji. Region wdrożonego zasobu mover magazynu nie odgrywa roli w zakresie wydajności.
Uwaga
Aby zminimalizować przestój obciążenia, możesz zdecydować się na wielokrotne kopiowanie ze źródła do miejsca docelowego. W kolejnych przebiegach kopiowania szybkość migracji jest często większa niż szybkość, z jaką agent migracji może ocenić, czy plik musi zostać skopiowany, czy nie. Oznacza to, że lokalne zasoby obliczeniowe i pamięci na agencie mogą stać się ważniejsze niż jakość sieci.
Projekt migracji
Projekt umożliwia organizowanie migracji w chmurze na większą skalę w mniejsze, bardziej zarządzane jednostki, które mają sens w danej sytuacji.
Najmniejsza jednostka migracji może być zdefiniowana jako zawartość jednego źródła przechodzącego do jednego miejsca docelowego, ale migracje centrów danych rzadko są takie proste. Często wiele źródeł obsługuje jedno obciążenie i musi być migrowanych razem w celu terminowego przejścia obciążenia w tryb failover do nowych lokalizacji magazynu w chmurze na platformie Azure.
W innym przykładzie jedno źródło może nawet wymagać podziału na wiele lokalizacji docelowych. Odwrotnie jest również możliwe, gdzie należy połączyć wiele źródeł w ścieżki podrzędne tej samej lokalizacji docelowej na platformie Azure.
Grupowanie źródeł w projekt nie oznacza konieczności równoległego migrowania wszystkich z nich. Masz kontrolę nad tym, co należy uruchomić i kiedy go uruchomić. W pozostałych sekcjach w tym artykule opisano więcej zasobów, które umożliwiają taką szczegółową kontrolę.
Napiwek
Opcjonalnie możesz dodać opis do projektu. Opis może pomóc w śledzeniu dodatkowych informacji dotyczących projektu. Jeśli plan migracji został już utworzony w innym miejscu, pole opisu może służyć do łączenia tego projektu z planem. Można go również użyć do rejestrowania informacji, których współpracownik może potrzebować później. Opisy można dodawać do wszystkich zasobów trybu mover magazynu, a każdy opis może zawierać maksymalnie 1024 znaki.
Definicja zadania
Definicja zadania jest zawarta w projekcie. Definicja zadania opisuje źródło, element docelowy i ustawienia migracji, których chcesz użyć przy następnym uruchomieniu kopii ze zdefiniowanego źródła do zdefiniowanego elementu docelowego na platformie Azure.
Ważne
Po utworzeniu definicji zadania nie można zmienić informacji źródłowych i docelowych. Jednak ustawienia migracji można zmienić w dowolnym momencie. Zmiana nie wpłynie na uruchomione zadanie migracji, ale zacznie obowiązywać przy następnym uruchomieniu zadania migracji.
Nie może się wydawać od razu logiczne, że zmiana informacji źródłowych i docelowych w istniejącej definicji zadania nie jest dozwolona. Załóżmy na przykład, że definiujesz element Share A jako źródło migracji i uruchamiasz kilka operacji kopiowania. Załóżmy również, że zmienisz źródło migracji na Udostępnij B. Ta zmiana może mieć potencjalnie niebezpieczne konsekwencje.
Dublowanie to typowe ustawienie migracji, które tworzy "dublowanie" obrazu źródła w obiekcie docelowym. Jeśli to ustawienie zostanie zastosowane do naszego przykładu, pliki z udziału A mogą zostać usunięte w obiekcie docelowym, gdy operacja kopiowania rozpocznie migrację plików z udziału B. Aby zapobiec błędom i zachować integralność historii uruchamiania zadania, nie można edytować źródła ani celu aprowizowanej definicji zadania. Informacje o źródle, obiekcie docelowym i ich opcjonalnych ścieżkach podrzędnych są blokowane podczas tworzenia definicji zadania. Jeśli chcesz ponownie użyć tego samego obiektu docelowego, ale użyj innego źródła (lub odwrotnie), musisz utworzyć nową definicję zadania.
Definicja zadania przechowuje również historyczny rekord poprzednich przebiegów kopiowania i ich wyników.
Uruchamianie zadania
Po uruchomieniu definicji zadania tworzony jest niejawnie nowy zasób: zasób uruchamiania zadania. Definicja zadania zawiera wszystkie informacje potrzebne do uruchomienia kopii przez usługę mover magazynu. W typowej migracji można skopiować z lokalizacji źródłowej do lokalizacji docelowej kilka razy. Za każdym razem, gdy uruchamiasz definicję zadania, jest ona rejestrowana w uruchomieniu zadania.
Uruchomienie zadania to migawka definicji zadania i nadana wybranemu agentowi migracji. Następnie agent ma wszystkie niezbędne informacje o źródle, docelowym i zachowaniu migracji, które musi wykonać, aby przeprowadzić wcześniej zdefiniowaną migrację.
Ważne
Zmiana ustawień migracji nie wpłynie na uruchomione zadanie migracji. Podczas uruchamiania uruchomienia zadania wykonywana jest migawka definicji zadania i wykonywana b agenta migracji. Nie można zmienić przebiegu zadania. Jedyną opcją jest anulowanie go.
Przebieg zadania ma stan, informacje o postępie i kopiowanie informacji o wynikach. Najbardziej krytyczne informacje o zadaniu są uruchamiane jako właściwości samego zasobu uruchamiania zadania. Agent migracji ma niestandardowy kanał telemetrii, który umożliwia mu przechowywanie tych informacji bezpośrednio w zasobie uruchamiania zadania.
Agent emituje również dodatkowe informacje i wyniki migracji za pośrednictwem usługi Azure Monitor:
- Metryki to wartości liczbowe rejestrowane w czasie. Można je wykreślić przy użyciu usługi Azure Monitor. Niektóre wybrane metryki są również dostępne bezpośrednio podczas zarządzania definicją zadania/przebiegiem zadania w portalu.
- Dzienniki kopiowania są opcjonalne. Jeśli to ustawienie jest włączone, każde uruchomienie zadania ma własny dziennik kopiowania. Wpis dziennika jest generowany dla każdego elementu przestrzeni nazw, który agent napotka w źródle, którego nie można skopiować.
Ważne
Informacje o metryce są domyślnie dostępne, ale musisz wyrazić zgodę na włączenie dzienników kopiowania. Można to zrobić w ramach tworzenia zasobu mover magazynu, a także później. Jeśli chcesz sprawdzić, czy dzienniki kopiowania są włączone, lub zarządzać szczegółami, możesz użyć menu Ustawienia diagnostyczne na stronie witryny Azure Portal dla zasobu mover magazynu.
Punkt końcowy
Migracje wymagają dobrze zdefiniowanych lokalizacji źródłowych i docelowych. Chociaż termin punkt końcowy jest często używany w sieci, w tym miejscu opisuje lokalizację przechowywania na wysokim poziomie szczegółów. Punkt końcowy zawiera ścieżkę do lokalizacji magazynu i dodatkowe informacje.
Chociaż istnieje tylko jeden zasób punktu końcowego, właściwości poszczególnych punktów końcowych mogą się różnić w zależności od typu punktu końcowego. Na przykład udziały NFS, udziały SMB i punkty końcowe kontenera obiektów blob usługi Azure Storage wymagają zasadniczo różnych informacji.
Punkty końcowe są używane podczas tworzenia definicji zadania. Jako źródło lub docelowy można używać tylko niektórych typów punktów końcowych. Zapoznaj się z sekcją Obsługiwane źródła i cele w artykule Omówienie usługi Azure Storage Mover.
Punkty końcowe są nadrzędne do zasobu mover magazynu najwyższego poziomu i mogą być ponownie używane w różnych definicjach zadań.
Następne kroki
Po zrozumieniu zasobów związanych z wdrożeniem usługi Azure Storage Mover warto rozpocząć wdrożenie weryfikacji koncepcji. Te artykuły są dobre, następne odczyty: