Udostępnij za pośrednictwem

Migrowanie wdrożeń i zasobów do Virtual Machine Scale Sets w elastycznej aranżacji

  • Artykuł

Podobnie jak w przypadku zestawów dostępności, Virtual Machine Scale Sets umożliwia rozpowszechnianie maszyn wirtualnych w wielu domenach błędów. Virtual Machine Scale Sets z elastyczną orkiestracją umożliwia połączenie skalowalności Virtual Machine Scale Sets w trybie jednolitej aranżacji z regionalnymi gwarancjami dostępności zestawów dostępności. W tym artykule opisano zagadnienia dotyczące migracji podczas przełączania do trybu elastycznej aranżacji dla Virtual Machine Scale Sets.

Aktualizowanie szablonów i skryptów wdrożeń zestawu dostępności

Najpierw należy utworzyć zestaw skalowania maszyn wirtualnych bez profilu automatycznego skalowania za pośrednictwem interfejsu wiersza polecenia platformy Azure, Azure PowerShell ani szablonu usługi ARM. Azure Portal zezwala tylko na tworzenie zestawu skalowania maszyn wirtualnych z profilem skalowania automatycznego. Jeśli nie chcesz lub potrzebujesz profilu skalowania automatycznego i chcesz utworzyć zestaw skalowania przy użyciu Azure Portal, możesz ustawić początkową pojemność na 0.

Należy określić liczbę domen błędów dla zestawu skalowania maszyn wirtualnych. W przypadku wdrożeń regionalnych (bez strefowych) Virtual Machine Scale Sets oferuje te same gwarancje domeny błędów co zestawy dostępności. Można jednak skalować do 1000 wystąpień. W przypadku wdrożeń strefowych, w których rozprzestrzeniasz wystąpienia w wielu strefach dostępności, liczba domen błędów musi być ustawiona na 1.

Domeny aktualizacji zostały uznane za przestarzałe w trybie elastycznej orkiestracji. Większość aktualizacji platformy z jednostkami SKU ogólnego przeznaczenia jest wykonywana z migracją na żywo i nie wymaga ponownego uruchomienia wystąpienia. Przy okazji, gdy konserwacja platformy wymaga ponownego uruchomienia wystąpień, aktualizacje są stosowane domeny błędów przez domenę błędów.

Elastyczna aranżacja Virtual Machine Scale Sets obsługuje również wdrażanie wystąpień w wielu strefach dostępności. Warto rozważyć zaktualizowanie wdrożeń maszyn wirtualnych w celu rozłożenia ich w wielu strefach dostępności.

Ostatnim krokiem tego procesu jest utworzenie maszyny wirtualnej. Zamiast określać zestaw dostępności, określ zestaw skalowania maszyn wirtualnych. Opcjonalnie możesz określić strefę dostępności lub domenę błędów, w której chcesz umieścić maszynę wirtualną.

Migrowanie istniejących maszyn wirtualnych zestawu dostępności

Obecnie nie ma zautomatyzowanych narzędzi do bezpośredniego przenoszenia istniejących wystąpień w zestawie dostępności do zestawu skalowania maszyn wirtualnych. Istnieje jednak kilka strategii, których można użyć do migrowania istniejących wystąpień do elastycznego zestawu skalowania:

Migracja niebieska/zielona lub obok siebie

  1. Wywołanie nowych wystąpień maszyn wirtualnych zestawu skalowania z podobną konfiguracją do tej samej grupy zasobów, sieci wirtualnej, modułu równoważenia obciążenia itp., co maszyny wirtualne w ramach dostępności
  2. Migrowanie danych, ruchu sieciowego itp., aby używać nowych wystąpień zestawu skalowania
  3. Cofanie przydziału lub usuwanie oryginalnych maszyn wirtualnych zestawu dostępności, pozostawiając maszyny wirtualne zestawu skalowania uruchomione dla aplikacji

Zastępowanie wystąpień maszyn wirtualnych

  1. Zwróć uwagę na parametry, które chcesz zachować z maszyny wirtualnej (nazwa, identyfikator karty sieciowej, identyfikatory dysków systemu operacyjnego i danych, ustawienia konfiguracji maszyny wirtualnej, umieszczanie domeny błędów itp.)
  2. Usuń maszynę wirtualną zestawu dostępności. Karty sieciowe i dyski maszyny wirtualnej nie zostaną usunięte
  3. Tworzenie nowego obiektu maszyny wirtualnej przy użyciu parametrów oryginalnej maszyny wirtualnej
    • Identyfikator karty sieciowej
    • Dyski systemu operacyjnego i danych
    • Umieszczanie domeny błędów
    • Inne ustawienia maszyny wirtualnej

Aktualizowanie szablonów wdrożeń i skryptów ujednoliconych zestawów skalowania

Zaktualizuj szablony i skrypty wdrożenia uniform Virtual Machine Scale Sets, aby używać elastycznej aranżacji. Zmień następujące elementy w szablonach, aby pomyślnie ukończyć proces.

  • Usuń LoadBalancerNATPool (nieprawidłowy dla flex)
  • Usuń parametr overprovisioning (nieprawidłowy dla flex)
  • Usuń upgradePolicy (nie jest jeszcze prawidłowy dla flex, jeszcze)
  • Aktualizacja interfejsu API obliczeniowego do wersji 2021-03-01
  • Dodawanie trybu aranżacji flexible
  • platformFaultDomainCount Wymagane
  • singlePlacementGroup=fałsz wymagane
  • Dodawanie interfejsu API sieci do wersji 2021-11-01 lub nowszej
  • Ustaw wartość true dla adresu IP configuration.properties.primary (wymagane dla reguł ruchu wychodzącego)

Migrowanie istniejących ujednoliconych zestawów skalowania

Obecnie nie ma zautomatyzowanych narzędzi do bezpośredniego przenoszenia istniejących wystąpień ani uaktualniania zestawu skalowania uniform do elastycznego zestawu skalowania maszyn wirtualnych. Jednak poniżej przedstawiono strategię migracji istniejących wystąpień do elastycznego zestawu skalowania:

Migracja niebieska/zielona lub obok siebie

  1. Wprowadzenie nowego zestawu skalowania trybu elastycznego orkiestracji z podobną konfiguracją do tej samej grupy zasobów, sieci wirtualnej, modułu równoważenia obciążenia itp., co oryginalny zestaw skalowania w trybie jednolitej aranżacji
  2. Migrowanie danych, ruchu sieciowego itp., aby używać nowych wystąpień zestawu skalowania
  3. Skalowanie w dół lub usuwanie oryginalnych maszyn wirtualnych z zestawem skalowania jednolitego, pozostawiając maszyny wirtualne zestawu skalowania uruchomione dla aplikacji

Zagadnienia dotyczące elastycznych zestawów skalowania

Virtual Machine Scale Sets z elastyczną aranżacją umożliwia połączenie skalowalności Virtual Machine Scale Sets w ujednoliconej aranżacji z regionalnymi gwarancjami dostępności zestawów dostępności. Poniżej przedstawiono kluczowe kwestie podczas podejmowania decyzji o pracy z trybem elastycznej aranżacji.

Tworzenie skalowalnej łączności sieciowej

Zachowanie dostępu wychodzącego w sieci będzie się różnić w zależności od sposobu tworzenia maszyn wirtualnych w zestawie skalowania. Ręcznie dodane wystąpienia maszyn wirtualnych mają domyślny dostęp wychodzący do łączności. Jawnie utworzone wystąpienia maszyn wirtualnych nie mają domyślnego dostępu.

Aby zwiększyć domyślne zabezpieczenia sieci, wystąpienia maszyn wirtualnych tworzone niejawnie za pośrednictwem profilu skalowania automatycznego nie mają domyślnego dostępu wychodzącego. Aby można było używać Virtual Machine Scale Sets z niejawnie utworzonymi wystąpieniami maszyn wirtualnych, dostęp wychodzący musi być jawnie zdefiniowany za pomocą jednej z następujących metod:

  • W przypadku większości scenariuszy zalecamy użycie bramy translatora adresów sieciowych dołączonych do podsieci.
  • W przypadku scenariuszy z wysokimi wymaganiami dotyczącymi zabezpieczeń lub w przypadku używania Azure Firewall lub wirtualnego urządzenia sieciowego (WUS) można określić niestandardową trasę zdefiniowaną przez użytkownika jako następny przeskok przez zaporę.
  • Wystąpienia znajdują się w puli zaplecza Azure Load Balancer jednostki SKU w warstwie Standardowa.
  • Dołącz publiczny adres IP do interfejsu sieciowego wystąpienia.

Typowe scenariusze, które wymagają jawnej łączności wychodzącej, obejmują:

  • Aktywacja maszyny wirtualnej z systemem Windows wymaga zdefiniowanej łączności wychodzącej z wystąpienia maszyny wirtualnej do usługi zarządzania kluczami aktywacji systemu Windows (KMS). Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Rozwiązywanie problemów z aktywacją maszyn wirtualnych z systemem Windows.
  • Dostęp do kont magazynu lub Key Vault. Łączność z usługami platformy Azure można również ustanowić za pośrednictwem Private Link.
  • Aktualizacje systemu Windows.
  • Dostęp do menedżerów pakietów systemu Linux.

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Domyślny dostęp wychodzący na platformie Azure.

W przypadku maszyn wirtualnych z pojedynczym wystąpieniem, na których jawnie tworzysz kartę sieciową, zapewniany jest domyślny dostęp wychodzący. Virtual Machine Scale Sets w trybie jednolitej orkiestracji ma również domyślną łączność wychodzącą.

Ważne

Upewnij się, że masz jawną łączność sieciową wychodzącą. Dowiedz się więcej o tym w temacie Sieci wirtualne i maszyny wirtualne na platformie Azure i upewnij się, że obserwujesz najlepsze rozwiązania dotyczące sieci platformy Azure.

Przypisywanie domeny błędów podczas tworzenia maszyny wirtualnej

Możesz wybrać liczbę domen błędów dla elastycznego zestawu skalowania aranżacji. Domyślnie po dodaniu maszyny wirtualnej do elastycznego zestawu skalowania platforma Azure równomiernie rozkłada wystąpienia między domenami błędów. Zaleca się, aby umożliwić platformie Azure przypisanie domeny błędów, w przypadku scenariuszy zaawansowanych lub rozwiązywania problemów można zastąpić to zachowanie domyślne i określić domenę błędów, w której zostanie wylądować wystąpienie.

az vm create –vmss "myVMSS"  –-platform_fault_domain 1

Nazewnictwo wystąpień

Podczas tworzenia maszyny wirtualnej i dodawania jej do elastycznego zestawu skalowania masz pełną kontrolę nad nazwami wystąpień w regułach konwencji nazewnictwa platformy Azure. Gdy maszyny wirtualne są automatycznie dodawane do zestawu skalowania za pośrednictwem skalowania automatycznego, należy podać prefiks, a platforma Azure dołącza unikatowy numer na końcu nazwy.

Wyświetlanie listy zmian interfejsu API maszyn wirtualnych zestawów skalowania

Virtual Machine Scale Sets umożliwia wyświetlenie listy wystąpień należących do zestawu skalowania. Dzięki elastycznej aranżacji lista Virtual Machine Scale Sets polecenia maszyny wirtualnej zawiera listę identyfikatorów maszyn wirtualnych zestawów skalowania. Następnie możesz wywołać polecenia GET Virtual Machine Scale Sets maszyny wirtualnej, aby uzyskać więcej informacji na temat sposobu pracy zestawu skalowania z wystąpieniem maszyny wirtualnej. Aby uzyskać pełne szczegóły maszyny wirtualnej, użyj standardowych poleceń get maszyny wirtualnej lub usługi Azure Resource Graph.

Wykonywanie zapytań dotyczących wystąpień stanu zasilania

Preferowaną metodą jest użycie usługi Azure Resource Graph do wykonywania zapytań dotyczących wszystkich maszyn wirtualnych w zestawie skalowania maszyn wirtualnych. Usługa Azure Resource Graph zapewnia wydajne możliwości zapytań dla zasobów platformy Azure na dużą skalę w ramach subskrypcji.

| where type =~ 'Microsoft.Compute/virtualMachines'
| where properties.virtualMachineScaleSet contains "demo"
| extend powerState = properties.extended.instanceView.powerState.code
| project name, resourceGroup, location, powerState
| order by resourceGroup desc, name desc

Wykonywanie zapytań dotyczących zasobów za pomocą usługi Azure Resource Graph to wygodny i wydajny sposób wykonywania zapytań dotyczących zasobów platformy Azure i minimalizowania wywołań interfejsu API do dostawcy zasobów. Usługa Azure Resource Graph to ostatecznie spójna pamięć podręczna, w której nowe lub zaktualizowane zasoby mogą nie być odzwierciedlane przez maksymalnie 60 sekund. Możesz:

  • Wyświetlanie listy maszyn wirtualnych w grupie zasobów lub subskrypcji.
  • Użyj opcji rozwiń, aby pobrać widok wystąpienia (przypisania domeny błędów, stan zasilania i aprowizacji) dla wszystkich maszyn wirtualnych w subskrypcji.
  • Użyj interfejsu API i poleceń uzyskiwania interfejsu API maszyny wirtualnej, aby uzyskać widok modelu i wystąpienia dla pojedynczego wystąpienia.

Operacje wsadowe maszyn wirtualnych w usłudze Scale Sets

Użyj standardowych poleceń maszyn wirtualnych, aby uruchomić, zatrzymać, ponownie uruchomić, usunąć wystąpienia zamiast interfejsów API maszyn wirtualnych zestawu skalowania maszyn wirtualnych. Operacje wsadowe zestawu skalowania maszyn wirtualnych (uruchamianie wszystkich, zatrzymywanie wszystkich, ponownego obrazu itp.) nie są używane w trybie elastycznej aranżacji.

Monitorowanie kondycji aplikacji

Monitorowanie kondycji aplikacji umożliwia aplikacji zapewnienie platformie Azure pulsu w celu określenia, czy aplikacja jest w dobrej kondycji, czy w złej kondycji. Platforma Azure może automatycznie zastąpić wystąpienia maszyn wirtualnych, które są w złej kondycji. W przypadku wystąpień elastycznego zestawu skalowania należy zainstalować i skonfigurować rozszerzenie kondycji aplikacji na maszynie wirtualnej. W przypadku wystąpień ujednoliconego zestawu skalowania można użyć rozszerzenia kondycji aplikacji lub mierzyć kondycję za pomocą niestandardowej sondy kondycji Azure Load Balancer.

Pobieranie danych diagnostycznych rozruchu

Użyj standardowych interfejsów API maszyn wirtualnych i poleceń, aby pobrać dane i zrzuty ekranu diagnostyki rozruchu wystąpienia. Interfejsy API i polecenia diagnostyki rozruchu maszyny wirtualnej Virtual Machine Scale Sets nie są używane z wystąpieniami trybu elastycznej aranżacji.

Rozszerzenia maszyn wirtualnych

Używaj rozszerzeń przeznaczonych dla standardowych maszyn wirtualnych, a nie rozszerzeń przeznaczonych dla wystąpień trybu jednolitej aranżacji.

Ochrona wystąpień przed usunięciem

Virtual Machine Scale Sets w trybie elastycznej aranżacji nie mają obecnie opcji ochrony wystąpienia. Jeśli w zestawie skalowania maszyn wirtualnych włączono autoskalowanie, niektóre maszyny wirtualne mogą być narażone na usunięcie podczas skalowania w procesie. Jeśli chcesz chronić niektóre wystąpienia maszyn wirtualnych przed usunięciem, użyj blokady usługi Azure Resource Manager.

Następne kroki

Porównaj różnice interfejsu API między trybami jednolitej i elastycznej aranżacji.