Uwaga
Dostęp do tej strony wymaga autoryzacji. Może spróbować zalogować się lub zmienić katalogi.
Dostęp do tej strony wymaga autoryzacji. Możesz spróbować zmienić katalogi.
ANSI 2.1.2.2.1 Semantyka argumentów głównych
W języku Microsoft C funkcja wywoływana podczas uruchamiania programu nosi nazwę main
. Nie zadeklarowaliśmy prototypu dla main
parametru i można go zdefiniować z zerowymi, dwoma lub trzema parametrami:
int main( void )
int main( int argc, char *argv[] )
int main( int argc, char *argv[], char *envp[] )
Trzeci wiersz powyżej, w którym main
akceptuje trzy parametry, to rozszerzenie firmy Microsoft do standardu ANSI C. Trzeci parametr, envp
, jest tablicą wskaźników do zmiennych środowiskowych. Tablica envp
jest przerywana przez wskaźnik o wartości null. Aby uzyskać więcej informacji o systemach i , zobacz main
Wykonywanie funkcji i programu.envp
main
Zmienna argc
nigdy nie przechowuje wartości ujemnej.
Tablica ciągów kończy się ciągiem argv[argc]
, który zawiera wskaźnik o wartości null.
Wszystkie elementy argv
tablicy są wskaźnikami do ciągów.
Program wywoływany bez argumentów wiersza polecenia otrzyma wartość 1 dla argc
, ponieważ nazwa pliku wykonywalnego jest umieszczana w argv[0]
pliku . (W wersjach MS-DOS wcześniejszych niż 3.0 nazwa pliku wykonywalnego nie jest dostępna. Litera "C" jest umieszczona w pliku argv[0]
.) Ciągi wskazywane za argv[1]
pomocą funkcji argv[argc - 1]
reprezentują parametry programu.
Parametry argc
i argv
są modyfikowalne i zachowują ich ostatnie przechowywane wartości między uruchamianiem programu a kończeniem programu.