Uwaga
Dostęp do tej strony wymaga autoryzacji. Może spróbować zalogować się lub zmienić katalogi.
Dostęp do tej strony wymaga autoryzacji. Możesz spróbować zmienić katalogi.
Ważne jest, aby zrozumieć relację między kodem źródłowym a kodem w strukturze MFC. Po uruchomieniu aplikacji większość przepływu sterowania znajduje się w kodzie platformy. Platforma zarządza pętlą komunikatów, która pobiera komunikaty z systemu Windows, gdy użytkownik wybiera polecenia i edytuje dane w widoku. Zdarzenia, które platforma może obsługiwać samodzielnie, w ogóle nie polegają na kodzie. Na przykład struktura wie, jak zamknąć okna i jak zamknąć aplikację w odpowiedzi na polecenia użytkownika. W miarę obsługi tych zadań platforma używa programów obsługi komunikatów i funkcji wirtualnych języka C++, aby umożliwić reagowanie na te zdarzenia. Kod nie jest jednak pod kontrolą; struktura jest.
Platforma wywołuje Twój kod dla zdarzeń specyficznych dla aplikacji. Na przykład gdy użytkownik wybierze polecenie menu, platforma kieruje polecenie wzdłuż sekwencji obiektów języka C++: bieżący widok i okno ramki, dokument skojarzony z widokiem, szablon dokumentu i obiekt aplikacji. Jeśli jeden z tych obiektów może obsłużyć polecenie, to robi to, wywołując odpowiednią funkcję obsługi komunikatów. W przypadku dowolnego polecenia, kod wywoływany może być Twój lub może należeć do struktury.
Ten układ jest nieco znany programistom doświadczonym w tradycyjnym programowaniu dla systemu Windows lub programowania opartego na zdarzeniach.
W powiązanych tematach dowiesz się, co platforma wykonuje podczas inicjowania i uruchamiania aplikacji, a następnie czyści się po zakończeniu działania aplikacji. Dowiesz się również, gdzie kod, w którym piszesz, pasuje.
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Klasa CWinApp: klasa aplikacji i szablony dokumentów oraz proces tworzenia dokumentu/widoku.