OpCodes.Bne_Un_S Pole

Definicja

Przestrzeń nazw:

System.Reflection.Emit

Zestaw:

System.Reflection.Primitives.dll

Źródło:

OpCodes.cs

Przenosi kontrolkę do instrukcji docelowej (skrócona forma), gdy dwie niepodpisane wartości całkowite lub nieurządkowane wartości zmiennoprzecinkowe nie są równe.

public: static initonly System::Reflection::Emit::OpCode Bne_Un_S;

public static readonly System.Reflection.Emit.OpCode Bne_Un_S;

 staticval mutable Bne_Un_S : System.Reflection.Emit.OpCode

Public Shared ReadOnly Bne_Un_S As OpCode 

Wartość pola

OpCode

Uwagi

W poniższej tabeli wymieniono format zestawu szesnastkowy instrukcji i microsoft intermediate language (MSIL) wraz z krótkim podsumowaniem referencyjnym:

Format	Format zestawu	Opis
33 <int8>	bne.un.s target	Rozgałęzienie do instrukcji docelowej przy określonym przesunięcie, jeśli dwie niepodpisane wartości całkowite nie są równe (niepodpisane wartości), krótka forma.

Zachowanie przejściowe stosu w kolejności sekwencyjnej jest następujące:

1. value1 jest wypychany do stosu.

2. value2 jest wypychany do stosu.

3. value2 i value1 są wyskoczone ze stosu; jeśli value1 nie jest równe value2, wykonywana jest operacja gałęzi.

Instrukcja bne.un przenosi kontrolkę do określonej instrukcji docelowej, jeśli value1 nie jest równa value2, w porównaniu z użyciem niepodpisanej liczby całkowitej lub nieurządkowanych wartości zmiennoprzecinkowych. Efekt jest identyczny z wykonywaniem ceq instrukcji, po której następuje brfalse gałąź do określonej instrukcji docelowej. Instrukcja docelowa jest reprezentowana jako 4-bajtowe przesunięcie ze znakiem od początku instrukcji zgodnie z bieżącą instrukcją.

Jeśli instrukcja docelowa zawiera co najmniej jeden kod prefiksu, kontrolkę można przenieść tylko do pierwszego z tych prefiksów. W tej instrukcji nie można wykonywać transferów kontrolek do i z try, catchfilter, i finally bloków.

Emit Następujące przeciążenie metody może używać bne.un.s kodu opcode:

• ILGenerator.Emit(OpCode, Label)