InstancePersistenceContext Klasa

Definicja

Przestrzeń nazw:

System.Runtime.DurableInstancing

Zestaw:

System.Runtime.DurableInstancing.dll

Reprezentuje informacje o stanie wykonywania podczas wykonywania polecenia trwałości.

public ref class InstancePersistenceContext sealed

public sealed class InstancePersistenceContext

type InstancePersistenceContext = class

Public NotInheritable Class InstancePersistenceContext

Dziedziczenie

Object

InstancePersistenceContext

Uwagi

Wystąpienie tej klasy jest przekazywane do metody TryCommand implementacji dostawcy trwałości. Dostawcy trwałości używają tej klasy do sprawdzania widoku w pamięci wystąpienia, a także wskazywania wyników operacji w magazynie zewnętrznym, które mogą mieć wpływ na widok lub inny kontekst w pamięci.

Właściwości

InstanceHandle	Pobiera bieżący uchwyt wystąpienia.
InstanceVersion	Pobiera wersję blokady przechowywanej w bieżącym wystąpieniu przez bieżące dojście wystąpienia.
InstanceView	Pobiera obiekt widoku wystąpienia, który reprezentuje stan w pamięci bieżącego wystąpienia. Ten widok odzwierciedla aktualizacje w miarę ich wykonywania przez polecenie w toku.
LockToken	Pobiera token blokady właściciela wystąpienia powiązanego z bieżącym dojściem wystąpienia.
UserContext	Pobiera informacje kontekstowe użytkownika dołączone do bieżącego dojścia wystąpienia.

Metody

AssociatedInstanceKey(Guid)	Wskazuje, że dostawca trwałości pomyślnie skojarzył klucz z bieżącym wystąpieniem w magazynie wystąpień. Identyfikator klucza jest określony jako parametr.
BeginBindReclaimedLock(Int64, TimeSpan, AsyncCallback, Object)	Rozpocznij operację asynchroniczną, aby powiązać istniejącą blokadę w wystąpieniu z bieżącym dojściem wystąpienia. Wersja istniejącej blokady jest przekazywana jako parametr.
BeginExecute(InstancePersistenceCommand, TimeSpan, AsyncCallback, Object)	Rozpoczyna wykonywanie polecenia trwałości asynchronicznie.
BindAcquiredLock(Int64)	Tworzy powiązanie nowo nabytej blokady na wystąpieniu z bieżącym dojściem wystąpienia. Wersja uzyskanej blokady jest przekazywana jako parametr.
BindEvent(InstancePersistenceEvent)	Tworzy powiązanie elementu z InstancePersistenceEvent dojściem wystąpienia.
BindInstance(Guid)	Tworzy powiązanie wystąpienia, którego identyfikator jest określony jako parametr do bieżącego dojścia wystąpienia.
BindInstanceOwner(Guid, Guid)	Wiąże właściciela wystąpienia z bieżącym dojściem wystąpienia.
BindReclaimedLock(Int64, TimeSpan)	Wiąże istniejącą blokadę wystąpienia z bieżącym dojściem wystąpienia. Wersja istniejącej blokady jest przekazywana jako parametr.
CompletedInstance()	Wskazuje, że dostawca trwałości pomyślnie oznaczył bieżące wystąpienie jako ukończone w magazynie wystąpień.
CompletedInstanceKey(Guid)	Wskazuje, że dostawca trwałości pomyślnie oznaczył klucz jako ukończony w magazynie zewnętrznym. Identyfikator klucza jest określony jako parametr.
CreateBindReclaimedLockException(Int64)	Tworzy wystąpienie wyjątku, który można zgłosić z polecenia TryCommand w celu wyzwolenia zachowania BindReclaimedLock.
EndBindReclaimedLock(IAsyncResult)	Kończy operację asynchroniczną rozpoczętą przez metodę BeginBindReclaimedLock(Int64, TimeSpan, AsyncCallback, Object) .
EndExecute(IAsyncResult)	Kończy operację asynchroniczną.
Equals(Object)	Określa, czy dany obiekt jest taki sam, jak bieżący obiekt. (Odziedziczone po Object)
Execute(InstancePersistenceCommand, TimeSpan)	Wykonuje polecenie trwałości.
GetHashCode()	Służy jako domyślna funkcja skrótu. (Odziedziczone po Object)
GetType()	Type Pobiera wartość bieżącego wystąpienia. (Odziedziczone po Object)
LoadedInstance(InstanceState, IDictionary<XName,InstanceValue>, IDictionary<XName,InstanceValue>, IDictionary<Guid,IDictionary<XName, InstanceValue>>, IDictionary<Guid,IDictionary<XName,InstanceValue>>)	Wskazuje, że dostawca trwałości pomyślnie pobrał bieżące wystąpienie z magazynu wystąpień.
MemberwiseClone()	Tworzy płytkią kopię bieżącego Objectelementu . (Odziedziczone po Object)
PersistedInstance(IDictionary<XName,InstanceValue>)	Wskazuje, że dostawca trwałości pomyślnie utrwał zestaw danych wystąpienia w magazynie wystąpień. Ma to wpływ na zainicjowanie wystąpienia, jeśli jeszcze nie było.
QueriedInstanceStore(InstanceStoreQueryResult)	InstanceStoreQueryResult Dodaje przekazany parametr jako parametr do listy InstanceStoreQueryResult obiektów w obiekcie InstanceView.
ReadInstanceKeyMetadata(Guid, IDictionary<XName,InstanceValue>, Boolean)	Wskazuje, że dostawca trwałości pomyślnie odczytał metadane klucza wystąpienia dla klucza skojarzonego z bieżącym wystąpieniem z magazynu wystąpień.
ReadInstanceMetadata(IDictionary<XName,InstanceValue>, Boolean)	Wskazuje, że dostawca trwałości pomyślnie odczytał metadane wystąpienia dla bieżącego wystąpienia z magazynu wystąpień.
ReadInstanceOwnerMetadata(IDictionary<XName,InstanceValue>, Boolean)	Ustawia metadane właściciela wystąpienia przy użyciu danych przekazanych w parametrze .
SetCancellationHandler(Action<InstancePersistenceContext>)	Ustawia procedurę obsługi anulowania, która ma być wywoływana po żądaniu anulowania operacji.
ToString()	Zwraca ciąg reprezentujący bieżący obiekt. (Odziedziczone po Object)
UnassociatedInstanceKey(Guid)	Wskazuje, że dostawca trwałości pomyślnie cofnął skojarzenie klucza z bieżącego wystąpienia w magazynie wystąpień. Identyfikator klucza jest określony jako parametr.
WroteInstanceKeyMetadataValue(Guid, XName, InstanceValue)	Wskazuje, że dostawca trwałości pomyślnie zapisał wartość metadanych dla klucza wystąpienia skojarzonego z bieżącym wystąpieniem do magazynu wystąpień.
WroteInstanceMetadataValue(XName, InstanceValue)	Wskazuje, że dostawca trwałości pomyślnie zapisał wartość metadanych dla bieżącego wystąpienia w zewnętrznym magazynie wystąpień.
WroteInstanceOwnerMetadataValue(XName, InstanceValue)	Wskazuje, że dostawca trwałości pomyślnie zapisał wartość metadanych dla bieżącego właściciela wystąpienia w magazynie wystąpień.