Udostępnij za pośrednictwem

SiteIdentityPermission Klasa

  • Odwołanie

Definicja

Przestrzeń nazw:
System.Security.Permissions
Zestaw:
System.Security.Permissions.dll
Zestaw:
mscorlib.dll
Pakiet:
System.Security.Permissions v8.0.0
Pakiet:
System.Security.Permissions v9.0.0-rc.2.24473.5
Źródło:
SiteIdentityPermission.cs
Źródło:
SiteIdentityPermission.cs

Przestroga

Code Access Security is not supported or honored by the runtime.

Definiuje uprawnienia tożsamości dla witryny sieci Web, z której pochodzi kod. Klasa ta nie może być dziedziczona.

public ref class SiteIdentityPermission sealed : System::Security::CodeAccessPermission
[System.Obsolete("Code Access Security is not supported or honored by the runtime.", DiagnosticId="SYSLIB0003", UrlFormat="https://aka.ms/dotnet-warnings/{0}")]
public sealed class SiteIdentityPermission : System.Security.CodeAccessPermission
[System.Serializable]
public sealed class SiteIdentityPermission : System.Security.CodeAccessPermission
[System.Serializable]
[System.Runtime.InteropServices.ComVisible(true)]
public sealed class SiteIdentityPermission : System.Security.CodeAccessPermission
public sealed class SiteIdentityPermission : System.Security.CodeAccessPermission
[<System.Obsolete("Code Access Security is not supported or honored by the runtime.", DiagnosticId="SYSLIB0003", UrlFormat="https://aka.ms/dotnet-warnings/{0}")>]
type SiteIdentityPermission = class
    inherit CodeAccessPermission
[<System.Serializable>]
type SiteIdentityPermission = class
    inherit CodeAccessPermission
[<System.Serializable>]
[<System.Runtime.InteropServices.ComVisible(true)>]
type SiteIdentityPermission = class
    inherit CodeAccessPermission
type SiteIdentityPermission = class
    inherit CodeAccessPermission
Public NotInheritable Class SiteIdentityPermission
Inherits CodeAccessPermission
Dziedziczenie
Object
CodeAccessPermission
SiteIdentityPermission
Atrybuty
ObsoleteAttribute SerializableAttribute ComVisibleAttribute

Uwagi

Przestroga

Zabezpieczenia dostępu kodu (CAS) zostały uznane za przestarzałe we wszystkich wersjach .NET Framework i .NET. Najnowsze wersje platformy .NET nie honorują adnotacji CAS i generują błędy, jeśli są używane interfejsy API związane z usługą CAS. Deweloperzy powinni szukać alternatywnych sposobów wykonywania zadań zabezpieczeń.

Korzystając z tej klasy, można upewnić się, że wywołujące pochodzą z określonej witryny sieci Web. Tożsamość witryny jest definiowana tylko dla kodu z adresów URL przy użyciu protokołów HTTP, HTTPS i FTP. Witryna jest ciągiem między ciągiem "//" po protokole adresu URL i następującym ciągiem "/", jeśli istnieje, na przykład www.fourthcoffee.com w adresie URL http://www.fourthcoffee.com/process/grind.htm. Nie obejmuje to numerów portów. Jeśli podany adres URL to http://www.fourthcoffee.com:8000/, witryna to www.fourthcoffee.com, a nie www.fourthcoffee.com:8000.

Witryny mogą być dokładnie dopasowane lub za pomocą prefiksu symbolu wieloznakowego ("*") w ograniczniku kropki. Na przykład ciąg *.fourthcoffee.com nazwy witryny jest zgodny fourthcoffee.com , a także www.fourthcoffee.com. Bez symbolu wieloznakowego nazwa witryny musi być dokładnym dopasowaniem. Ciąg nazwy witryny * będzie zgodny z dowolną witryną, ale nie będzie zgodny z kodem, który nie ma dowodów na witrynę.

Ważne

Począwszy od .NET Framework 4, uprawnienia tożsamości nie są używane.

W .NET Framework w wersji 1.0 i 1.1 wymagania dotyczące uprawnień tożsamości są skuteczne, nawet jeśli zestaw wywołujący jest w pełni zaufany. Oznacza to, że mimo że zestaw wywołujący ma pełne zaufanie, żądanie uprawnienia tożsamości kończy się niepowodzeniem, jeśli zestaw nie spełnia wymagań kryteriów. Począwszy od .NET Framework w wersji 2.0, wymagania dotyczące uprawnień tożsamości są nieskuteczne, jeśli zestaw wywołujący ma pełne zaufanie. Zapewnia to spójność wszystkich uprawnień, eliminując traktowanie uprawnień tożsamości jako szczególnego przypadku.

Uwaga

W wersjach .NET Framework przed .NET Framework 4 można użyć CodeAccessPermission.Deny metody , aby zapobiec niezamierzonemu dostępowi do zasobów systemowych za pomocą zaufanego kodu. Deny jest teraz przestarzały, a dostęp do zasobów jest teraz określany wyłącznie przez przyznany zestaw uprawnień. Aby ograniczyć dostęp do plików, należy uruchomić częściowo zaufany kod w piaskownicy i przypisać mu uprawnienia tylko do zasobów, do których kod może uzyskiwać dostęp. Aby uzyskać informacje na temat uruchamiania aplikacji w piaskownicy, zobacz Instrukcje: uruchamianie częściowo zaufanego kodu w piaskownicy.

Uwaga

W .NET Framework wersji 1.0 i 1.1 uprawnienia tożsamości nie mogą mieć Unrestricted wartości stanu uprawnień. Począwszy od .NET Framework w wersji 2.0, uprawnienia tożsamości mogą mieć dowolną wartość stanu uprawnień. Oznacza to, że w wersji 2.0 i nowszych uprawnienia tożsamości mają takie samo zachowanie jak uprawnienia implementujące IUnrestrictedPermission interfejs.

Konstruktory

SiteIdentityPermission(PermissionState)
Przestarzałe.

Inicjuje SiteIdentityPermission nowe wystąpienie klasy z określonym PermissionStateelementem .
SiteIdentityPermission(String)
Przestarzałe.

Inicjuje SiteIdentityPermission nowe wystąpienie klasy w celu reprezentowania określonej tożsamości lokacji.

Właściwości

Site
Przestarzałe.

Pobiera lub ustawia bieżącą witrynę.

Metody

Assert()
Przestarzałe.

Deklaruje, że kod wywołujący może uzyskać dostęp do zasobu chronionego przez żądanie uprawnień za pośrednictwem kodu, który wywołuje tę metodę, nawet jeśli obiekty wywołujące wyższe w stosie nie otrzymały uprawnień dostępu do zasobu. Za pomocą polecenia Assert() można tworzyć problemy z zabezpieczeniami.

(Odziedziczone po CodeAccessPermission)
Copy()
Przestarzałe.

Tworzy i zwraca identyczną kopię bieżącego uprawnienia.
Demand()
Przestarzałe.

Wymusza w SecurityException czasie wykonywania, jeśli wszystkie elementy wywołujące wyższe w stosie wywołań nie otrzymały uprawnienia określonego przez bieżące wystąpienie.

(Odziedziczone po CodeAccessPermission)
Deny()
Przestarzałe.
Przestarzałe.

Zapobiega wywoływaniom wyższym w stosie wywołań przy użyciu kodu, który wywołuje tę metodę w celu uzyskania dostępu do zasobu określonego przez bieżące wystąpienie.

(Odziedziczone po CodeAccessPermission)
Equals(Object)
Przestarzałe.

Określa, czy określony CodeAccessPermission obiekt jest równy bieżącemu CodeAccessPermission.

(Odziedziczone po CodeAccessPermission)
FromXml(SecurityElement)
Przestarzałe.

Rekonstruuje uprawnienie z określonym stanem kodowania XML.
GetHashCode()
Przestarzałe.

Pobiera kod skrótu CodeAccessPermission dla obiektu, który jest odpowiedni do użycia w algorytmach tworzenia skrótów i strukturach danych, takich jak tabela skrótów.

(Odziedziczone po CodeAccessPermission)
GetType()
Przestarzałe.

Type Pobiera wartość bieżącego wystąpienia.

(Odziedziczone po Object)
Intersect(IPermission)
Przestarzałe.

Tworzy i zwraca uprawnienie, które jest skrzyżowaniem bieżącego uprawnienia i określonego uprawnienia.
IsSubsetOf(IPermission)
Przestarzałe.

Określa, czy bieżące uprawnienie jest podzbiorem określonego uprawnienia.
MemberwiseClone()
Przestarzałe.

Tworzy płytkią kopię bieżącego Objectelementu .

(Odziedziczone po Object)
PermitOnly()
Przestarzałe.

Zapobiega wywoływaniom wyższym w stosie wywołań przy użyciu kodu, który wywołuje tę metodę w celu uzyskania dostępu do wszystkich zasobów z wyjątkiem zasobu określonego przez bieżące wystąpienie.

(Odziedziczone po CodeAccessPermission)
ToString()
Przestarzałe.

Tworzy i zwraca ciąg reprezentujący bieżący obiekt uprawnień.

(Odziedziczone po CodeAccessPermission)
ToXml()
Przestarzałe.

Tworzy kodowanie XML uprawnienia i jego bieżącego stanu.
Union(IPermission)
Przestarzałe.

Tworzy uprawnienie będące połączeniem bieżącego uprawnienia i określonego uprawnienia.

Dotyczy

Zobacz też