Udostępnij za pośrednictwem

ICorProfilerInfo2::GetCodeInfo2 — Metoda

  • Artykuł

Pobiera zakresy kodu natywnego skojarzonego z określonym FunctionIDelementem .

Składnia

HRESULT GetCodeInfo2(
    [in]  FunctionID functionID,
    [in]  ULONG32 cCodeInfos,
    [out] ULONG32 *pcCodeInfos,
    [out, size_is(cCodeInfos), length_is(*pcCodeInfos)]
    COR_PRF_CODE_INFO codeInfos[]);

Parametry

functionID [in] Identyfikator funkcji, z którą jest skojarzony kod macierzysty.

cCodeInfos [in] Rozmiar tablicy codeInfos .

pcCodeInfos [out] Wskaźnik do całkowitej liczby dostępnych struktur COR_PRF_CODE_INFO .

codeInfos [out] Bufor dostarczony przez obiekt wywołujący. Po powrocie metody zawiera tablicę COR_PRF_CODE_INFO struktur, z których każdy opisuje blok kodu natywnego.

Uwagi

Zakresy są sortowane w kolejności zwiększania przesunięcia wspólnego języka pośredniego (CIL).

Po GetCodeInfo2 powrocie należy sprawdzić, czy codeInfos bufor był wystarczająco duży, aby zawierał wszystkie COR_PRF_CODE_INFO struktury. W tym celu porównaj wartość cCodeInfos parametru z wartością parametru cchName . Jeśli cCodeInfos rozmiar COR_PRF_CODE_INFO struktury jest mniejszy niż pcCodeInfos, przydziel większy codeInfos bufor, zaktualizuj cCodeInfos go przy użyciu nowego, większego rozmiaru i wywołaj GetCodeInfo2 ponownie.

Alternatywnie można najpierw wywołać GetCodeInfo2 bufor o zerowej długości codeInfos , aby uzyskać prawidłowy rozmiar buforu. Następnie można ustawić rozmiar buforu codeInfos na wartość zwracaną w pcCodeInfospliku , pomnożona przez rozmiar COR_PRF_CODE_INFO struktury i wywołać GetCodeInfo2 ponownie.

Wymagania

Platformy: zobacz Wymagania systemowe.

Nagłówek: CorProf.idl, CorProf.h

Biblioteka: CorGuids.lib

Wersje programu .NET Framework: dostępne od wersji 2.0

Zobacz też