Przeciążanie operatora
W tym temacie opisano sposób przeciążania operatorów arytmetycznych w klasie lub typie rekordu oraz na poziomie globalnym.
Składnia
// Overloading an operator as a class or record member.
static member (operator-symbols) (parameter-list) =
method-body
// Overloading an operator at the global level
let [inline] (operator-symbols) parameter-list = function-body
Uwagi
W poprzedniej składni symbol-operatora jest jednym z +
, -
, *
, /
, , =
i tak dalej. Lista parametrów określa operandy w kolejności, w której są wyświetlane w zwykłej składni dla tego operatora. Treść metody konstruuje wynikową wartość.
Przeciążenia operatorów muszą być statyczne. Przeciążenia operatorów jednoargumentowych, takich jak +
i -
, muszą używać tyldy (~
) w symbolu operatora, aby wskazać, że operator jest operatorem jednoargumentowym, a nie operatorem binarnym, jak pokazano w poniższej deklaracji.
static member (~-) (v : Vector)
Kod poniżej ilustruje klasę wektorową, która ma tylko dwa operatory: jeden dla jednoargumentowego znaku minusa, a drugi dla mnożenia przez wartość skalarną. W przykładzie są wymagane dwa przeciążenia mnożenia skalarnego, ponieważ operator musi działać niezależnie od kolejności występowania wartości wektorowej i skalarnej.
type Vector(x: float, y : float) =
member this.x = x
member this.y = y
static member (~-) (v : Vector) =
Vector(-1.0 * v.x, -1.0 * v.y)
static member (*) (v : Vector, a) =
Vector(a * v.x, a * v.y)
static member (*) (a, v: Vector) =
Vector(a * v.x, a * v.y)
override this.ToString() =
this.x.ToString() + " " + this.y.ToString()
let v1 = Vector(1.0, 2.0)
let v2 = v1 * 2.0
let v3 = 2.0 * v1
let v4 = - v2
printfn "%s" (v1.ToString())
printfn "%s" (v2.ToString())
printfn "%s" (v3.ToString())
printfn "%s" (v4.ToString())
Tworzenie nowych operatorów
Można przeciążać wszystkie operatory standardowe, ale także tworzyć nowe operatory z sekwencji określonych znaków. Dozwolone znaki operatora to !
, $
@
-
.
+
/
*
<
=
&
%
?
^
>
|
i .~
Znak ~
odgrywa specjalną rolę (oznacza operator jednoargumentowy) i nie jest częścią sekwencji znaków operatora. Nie wszystkie operatory mogą być jednoargumentowe.
W zależności od konkretnej sekwencji użytych znaków operator będzie miał określone pierwszeństwo i łączność. Łączność może być typu od lewej do prawej lub od prawej do lewej. Jest wykorzystywana zawsze wtedy, gdy operatory o tym samym poziomie pierwszeństwa występują w sekwencji bez nawiasów.
Znak operatora .
nie wpływa na pierwszeństwo, dlatego na przykład w celu zdefiniowania własnej wersji mnożenia, która ma takie samo pierwszeństwo i łączność jak zwykłe mnożenie, można utworzyć operatora .*
albo podobnego.
Operator $
musi być autonomiczny i bez dodatkowych symboli.
Tabela przedstawiająca pierwszeństwo wszystkich operatorów w języku F# można znaleźć w temacie Symbol i Odwołanie operatora.
Nazwy przeciążonych operatorów
Gdy kompilator języka F# kompiluje wyrażenie operatora, tworzy dla tego operatora metodę o wygenerowanej przez siebie nazwie. Jest to nazwa wyświetlana w typowym języku pośrednim (CIL) dla metody, a także w odbiciu i funkcji IntelliSense. Zazwyczaj nie trzeba używać tych nazw w kodzie języka F#.
W tabeli poniżej pokazano standardowe operatory oraz odpowiadające im wygenerowane nazwy.
Operator | Wygenerowana nazwa |
---|---|
[] |
op_Nil |
:: |
op_Cons |
+ |
op_Addition |
- |
op_Subtraction |
* |
op_Multiply |
/ |
op_Division |
@ |
op_Append |
^ |
op_Concatenate |
% |
op_Modulus |
&&& |
op_BitwiseAnd |
||| |
op_BitwiseOr |
^^^ |
op_ExclusiveOr |
<<< |
op_LeftShift |
~~~ |
op_LogicalNot |
>>> |
op_RightShift |
~+ |
op_UnaryPlus |
~- |
op_UnaryNegation |
= |
op_Equality |
<= |
op_LessThanOrEqual |
>= |
op_GreaterThanOrEqual |
< |
op_LessThan |
> |
op_GreaterThan |
? |
op_Dynamic |
?<- |
op_DynamicAssignment |
|> |
op_PipeRight |
<| |
op_PipeLeft |
! |
op_Dereference |
>> |
op_ComposeRight |
<< |
op_ComposeLeft |
<@ @> |
op_Quotation |
<@@ @@> |
op_QuotationUntyped |
+= |
op_AdditionAssignment |
-= |
op_SubtractionAssignment |
*= |
op_MultiplyAssignment |
/= |
op_DivisionAssignment |
.. |
op_Range |
.. .. |
op_RangeStep |
Należy pamiętać, że not
operator w języku F# nie emituje op_Inequality
, ponieważ nie jest operatorem symbolicznym. Jest to funkcja, która emituje IL, która neguje wyrażenie logiczne.
Jako operatorów można również używać innych, niewymienionych tutaj kombinacji znaków operatorów. Ich nazwy mogą powstawać z połączenia nazw poszczególnych znaków podanych w tabeli poniżej. Na przykład +! staje się .op_PlusBang
Znak operatora | Nazwisko |
---|---|
> |
Greater |
< |
Less |
+ |
Plus |
- |
Minus |
* |
Multiply |
/ |
Divide |
= |
Equals |
~ |
Twiddle |
$ |
Dollar |
% |
Percent |
. |
Dot |
& |
Amp |
| |
Bar |
@ |
At |
^ |
Hat |
! |
Bang |
? |
Qmark |
( |
LParen |
, |
Comma |
) |
RParen |
[ |
LBrack |
] |
RBrack |
Operatory przedrostkowe i wrostkowe
Oczekuje się, że operatory prefiksu zostaną umieszczone przed operandem lub operandami, podobnie jak funkcja. Operatory infiksu powinny zostać umieszczone między dwoma operandami.
Jako operatorów przedrostkowych można używać tylko niektórych operatorów. Niektóre operatory są zawsze operatorami przedrostkowymi, inne mogą być wrostkowe lub przedrostkowe, a pozostałe są zawsze operatorami wrostkowymi. Operatory, które zaczynają się znakiem !
(z wyjątkiem !=
), oraz operator ~
lub powtarzające się sekwencje operatora ~
, są zawsze operatorami przedrostkowymi. Operatory +
, -
, +.
, -.
, &
, &&
, %
i %%
mogą być przedrostkowe lub wrostkowe. Przedrostkowe wersje tych operatorów można odróżnić od wersji wrostkowych przez dodanie znaku ~
na początku operatora przedrostkowego podczas jego definiowania. Znak ~
nie jest wykorzystywany podczas używania operatora, a tylko podczas jego definiowania.
Przykład
Poniższy kod ilustruje zastosowania przeciążenia operatora w celu zaimplementowania typu ułamkowego. Ułamek jest reprezentowany przez licznik i mianownik. Funkcja hcf
służy do określenia największego wspólnego dzielnika, który pozwala zmniejszyć ułamek.
// Determine the highest common factor between
// two positive integers, a helper for reducing
// fractions.
let rec hcf a b =
if a = 0u then b
elif a<b then hcf a (b - a)
else hcf (a - b) b
// type Fraction: represents a positive fraction
// (positive rational number).
type Fraction =
{
// n: Numerator of fraction.
n : uint32
// d: Denominator of fraction.
d : uint32
}
// Produce a string representation. If the
// denominator is "1", do not display it.
override this.ToString() =
if (this.d = 1u)
then this.n.ToString()
else this.n.ToString() + "/" + this.d.ToString()
// Add two fractions.
static member (+) (f1 : Fraction, f2 : Fraction) =
let nTemp = f1.n * f2.d + f2.n * f1.d
let dTemp = f1.d * f2.d
let hcfTemp = hcf nTemp dTemp
{ n = nTemp / hcfTemp; d = dTemp / hcfTemp }
// Adds a fraction and a positive integer.
static member (+) (f1: Fraction, i : uint32) =
let nTemp = f1.n + i * f1.d
let dTemp = f1.d
let hcfTemp = hcf nTemp dTemp
{ n = nTemp / hcfTemp; d = dTemp / hcfTemp }
// Adds a positive integer and a fraction.
static member (+) (i : uint32, f2: Fraction) =
let nTemp = f2.n + i * f2.d
let dTemp = f2.d
let hcfTemp = hcf nTemp dTemp
{ n = nTemp / hcfTemp; d = dTemp / hcfTemp }
// Subtract one fraction from another.
static member (-) (f1 : Fraction, f2 : Fraction) =
if (f2.n * f1.d > f1.n * f2.d)
then failwith "This operation results in a negative number, which is not supported."
let nTemp = f1.n * f2.d - f2.n * f1.d
let dTemp = f1.d * f2.d
let hcfTemp = hcf nTemp dTemp
{ n = nTemp / hcfTemp; d = dTemp / hcfTemp }
// Multiply two fractions.
static member (*) (f1 : Fraction, f2 : Fraction) =
let nTemp = f1.n * f2.n
let dTemp = f1.d * f2.d
let hcfTemp = hcf nTemp dTemp
{ n = nTemp / hcfTemp; d = dTemp / hcfTemp }
// Divide two fractions.
static member (/) (f1 : Fraction, f2 : Fraction) =
let nTemp = f1.n * f2.d
let dTemp = f2.n * f1.d
let hcfTemp = hcf nTemp dTemp
{ n = nTemp / hcfTemp; d = dTemp / hcfTemp }
// A full set of operators can be quite lengthy. For example,
// consider operators that support other integral data types,
// with fractions, on the left side and the right side for each.
// Also consider implementing unary operators.
let fraction1 = { n = 3u; d = 4u }
let fraction2 = { n = 1u; d = 2u }
let result1 = fraction1 + fraction2
let result2 = fraction1 - fraction2
let result3 = fraction1 * fraction2
let result4 = fraction1 / fraction2
let result5 = fraction1 + 1u
printfn "%s + %s = %s" (fraction1.ToString()) (fraction2.ToString()) (result1.ToString())
printfn "%s - %s = %s" (fraction1.ToString()) (fraction2.ToString()) (result2.ToString())
printfn "%s * %s = %s" (fraction1.ToString()) (fraction2.ToString()) (result3.ToString())
printfn "%s / %s = %s" (fraction1.ToString()) (fraction2.ToString()) (result4.ToString())
printfn "%s + 1 = %s" (fraction1.ToString()) (result5.ToString())
Wyjście:
3/4 + 1/2 = 5/4
3/4 - 1/2 = 1/4
3/4 * 1/2 = 3/8
3/4 / 1/2 = 3/2
3/4 + 1 = 7/4
Operatory na poziomie globalnym
Operatory można również definiować na poziomie globalnym. Poniższy kod definiuje operator +?
.
let inline (+?) (x: int) (y: int) = x + 2*y
printf "%d" (10 +? 1)
Danymi wyjściowymi powyższego kodu jest wartość 12
.
W ten sposób można zmieniać definicje zwykłych operatorów arytmetycznych, ponieważ reguły określania zakresów w języku F# narzucają pierwszeństwo nowo definiowanych operatorów przed operatorami wbudowanymi.
W połączeniu z operatorami globalnymi często używa się słowa kluczowego inline
, ponieważ operatory te są przeważnie małymi funkcjami, które najlepiej integrować w kodzie wywołującym. Wbudowanie funkcji operatorów umożliwia im także współpracę z parametrami typów rozpoznawanymi statycznie i dzięki temu generowanie statycznie rozpoznawanego kodu ogólnego. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Funkcje wbudowane i statycznie rozwiązane parametry typu.