Udostępnij za pośrednictwem

ListView

  • Artykuł

Przeglądaj przykład. Przeglądanie przykładu

Interfejs użytkownika aplikacji wieloplatformowej platformy .NET (.NET MAUI) ListView wyświetla przewijaną pionową listę wybranych elementów danych. Chociaż ListView zarządza wyglądem listy, wygląd każdego elementu na liście jest definiowany przez element DataTemplate , który używa elementu Cell do wyświetlania elementów. Program .NET MAUI zawiera typy komórek do wyświetlania kombinacji tekstu i obrazów, a także można zdefiniować komórki niestandardowe, które wyświetlają dowolną zawartość. ListView Obejmuje również obsługę wyświetlania nagłówków i stopek, grupowanych danych, ściągania do odświeżania i elementów menu kontekstowego.

Klasa ListView pochodzi z ItemsView<Cell> klasy, z której dziedziczy następujące właściwości:

  • ItemsSource, typu IEnumerable, określa kolekcję elementów do wyświetlenia i ma wartość nulldomyślną .
  • ItemTemplate, typu DataTemplate, określa szablon do zastosowania do każdego elementu w kolekcji elementów do wyświetlenia.

ListView definiuje następujące właściwości:

  • Footer, typu object, określa ciąg lub widok, który będzie wyświetlany na końcu listy.
  • FooterTemplate, typu DataTemplate, określa DataTemplate , aby użyć do formatowania Footer.
  • GroupHeaderTemplate, typu DataTemplate, definiuje DataTemplate używany do definiowania wyglądu nagłówka każdej grupy. Ta właściwość wzajemnie wyklucza się z właściwością GroupDisplayBinding . W związku z tym ustawienie tej właściwości spowoduje ustawienie wartości GroupDisplayBinding null.
  • HasUnevenRows, typu bool, wskazuje, czy elementy na liście mogą mieć wiersze o różnych wysokościach. Wartość domyślna tej właściwości to false.
  • Header, typu object, określa ciąg lub widok, który będzie wyświetlany na początku listy.
  • HeaderTemplate, typu DataTemplate, określa DataTemplate , aby użyć do formatowania Header.
  • HorizontalScrollBarVisibility, typu ScrollBarVisibility, wskazuje, kiedy poziomy pasek przewijania będzie widoczny.
  • IsGroupedEnabled, typu bool, wskazuje, czy dane bazowe powinny być wyświetlane w grupach. Wartość domyślna tej właściwości to false.
  • IsPullToRefreshEnabled, typu bool, wskazuje, czy użytkownik może przesunąć palcem w dół, aby spowodować ListView odświeżenie danych. Wartość domyślna tej właściwości to false.
  • IsRefreshing, typu bool, wskazuje, czy ListView aktualnie odświeżane. Wartość domyślna tej właściwości to false.
  • RefreshCommand, typu ICommand, reprezentuje polecenie, które zostanie wykonane po wyzwoleniu odświeżania.
  • RefreshControlColor, typu Color, określa kolor wizualizacji odświeżania wyświetlanej podczas odświeżania.
  • RowHeight, typu int, określa wysokość każdego wiersza, gdy HasUnevenRows ma wartość false.
  • SelectedItem, typu object, reprezentuje aktualnie wybrany element w elemencie ListView.
  • SelectionMode, typu ListViewSelectionMode, wskazuje, czy elementy można wybrać w ListView obiekcie , czy nie. Wartość domyślna tej właściwości to Single.
  • SeparatorColor, typu Color, definiuje kolor paska, który oddziela elementy na liście.
  • SeparatorVisibility, typu SeparatorVisibility, określa, czy separatory są widoczne między elementami.
  • VerticalScrollBarVisibility, typu ScrollBarVisibility, wskazuje, kiedy pionowy pasek przewijania będzie widoczny.

Wszystkie te właściwości są wspierane przez BindableProperty obiekty, co oznacza, że mogą być obiektami docelowymi powiązań danych i stylizowanymi.

Ponadto ListView definiuje następujące właściwości, które nie są wspierane przez BindableProperty obiekty:

  • GroupDisplayBinding, typu BindingBase, powiązanie, które ma być używane do wyświetlania nagłówka grupy. Ta właściwość wzajemnie wyklucza się z właściwością GroupHeaderTemplate . W związku z tym ustawienie tej właściwości spowoduje ustawienie wartości GroupHeaderTemplate null.
  • GroupShortNameBinding, typu BindingBase, powiązanie nazwy do wyświetlenia na pogrupowanych listach skoków.
  • CachingStrategy, typu ListViewCachingStrategy, definiuje strategię ponownego użycia komórek w obiekcie ListView. Jest to właściwość tylko do odczytu.

ListView definiuje następujące zdarzenia:

  • ItemAppearing, który jest wywoływany po dodaniu wizualnej reprezentacji elementu do układu wizualnego elementu ListView. Obiekt ItemVisibilityEventArgs , który towarzyszy temu zdarzeniu, definiuje Item i Index właściwości.
  • ItemDisappearing, który jest zgłaszany, gdy wizualna reprezentacja elementu jest usuwana z układu wizualnego elementu ListView. Obiekt ItemVisibilityEventArgs , który towarzyszy temu zdarzeniu, definiuje Item i Index właściwości.
  • ItemSelected, który jest zgłaszany po wybraniu nowego elementu na liście. Obiekt SelectedItemChangedEventArgs , który towarzyszy temu zdarzeniu, definiuje SelectedItem i SelectedItemIndex właściwości.
  • ItemTapped, który został zgłoszony, gdy element w obiekcie ListView jest naciśnięty. Obiekt ItemTappedEventArgs , który towarzyszy temu zdarzeniu, definiuje Groupwłaściwości , Itemi ItemIndex .
  • Refreshing, który jest wywoływany, gdy operacja ściągania do odświeżania jest wyzwalana na .ListView
  • Scrolled, . Obiekt ScrolledEventArgs , który towarzyszy temu zdarzeniu, definiuje ScrollX i ScrollY właściwości.
  • ScrollToRequested . ObiektScrollToRequestedEventArgs, który towarzyszy temu zdarzeniu, definiuje Elementwłaściwości , , ModePosition, ScrollX, ScrollYi ShouldAnimate .

Wypełnianie obiektu ListView danymi

Element jest ListView wypełniany danymi, ustawiając jego ItemsSource właściwość na dowolną kolekcję, która implementuje IEnumerableelement .

Ważne

ListView Jeśli element jest wymagany do odświeżenia w miarę dodawania, usuwania lub zmieniania elementów w kolekcji źródłowej, podstawowa kolekcja powinna być kolekcjąIEnumerable, która wysyła powiadomienia o zmianie właściwości, takie jak ObservableCollection.

ListView Można wypełnić danymi za pomocą powiązania danych, aby powiązać jego ItemsSource właściwość z kolekcją IEnumerable . W języku XAML jest to osiągane za Binding pomocą rozszerzenia znaczników:

<ListView ItemsSource="{Binding Monkeys}" />

Równoważny kod języka C# to:

ListView listView = new ListView();
listView.SetBinding(ItemsView.ItemsSourceProperty, "Monkeys");

W tym przykładzie ItemsSource dane właściwości są powiązane z właściwością Monkeys połączonego modelu widoków.

Uwaga

Skompilowane powiązania można włączyć, aby zwiększyć wydajność powiązań danych w aplikacjach MAUI platformy .NET. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Skompilowane powiązania.

Aby uzyskać więcej informacji na temat powiązania danych, zobacz Powiązanie danych.

Definiowanie wyglądu elementu

Wygląd każdego elementu w obiekcie ListView można zdefiniować, ustawiając ItemTemplate właściwość na wartość DataTemplate:

<ListView ItemsSource="{Binding Monkeys}">
    <ListView.ItemTemplate>
        <DataTemplate>
            <ViewCell>
                <Grid Padding="10">
                    <Grid.RowDefinitions>
                        <RowDefinition Height="Auto" />
                        <RowDefinition Height="Auto" />
                    </Grid.RowDefinitions>
                    <Grid.ColumnDefinitions>
                        <ColumnDefinition Width="Auto" />
                        <ColumnDefinition Width="Auto" />
                    </Grid.ColumnDefinitions>
                    <Image Grid.RowSpan="2"
                           Source="{Binding ImageUrl}"
                           Aspect="AspectFill"
                           HeightRequest="60"
                           WidthRequest="60" />
                    <Label Grid.Column="1"
                           Text="{Binding Name}"
                           FontAttributes="Bold" />
                    <Label Grid.Row="1"
                           Grid.Column="1"
                           Text="{Binding Location}"
                           FontAttributes="Italic"
                           VerticalOptions="End" />
                </Grid>
            </ViewCell>
        </DataTemplate>
    </ListView.ItemTemplate>
</ListView>

Elementy określone w definicji DataTemplate wyglądu każdego elementu na liście, a element podrzędny obiektu DataTemplate musi być obiektem Cell . W tym przykładzie układ w obiekcie DataTemplate jest zarządzany przez element Grid. Obiekt Grid zawiera Image obiekt i dwa Label obiekty, które są powiązane z właściwościami Monkey klasy:

public class Monkey
{
    public string Name { get; set; }
    public string Location { get; set; }
    public string Details { get; set; }
    public string ImageUrl { get; set; }
}

Poniższy zrzut ekranu przedstawia wynik tworzenia szablonów dla każdego elementu na liście:

Zrzut ekranu przedstawiający obiekt ListView, na którym każdy element jest szablonowany.

Aby uzyskać więcej informacji na temat szablonów danych, zobacz Szablony danych.

Cells

Wygląd każdego elementu w obiekcie ListView jest definiowany przez DataTemplateelement , a DataTemplate element musi odwoływać się Cell do klasy, aby wyświetlić elementy. Każda komórka reprezentuje element danych w obiekcie ListView. Program .NET MAUI zawiera następujące wbudowane komórki:

  • TextCell, który wyświetla tekst podstawowy i pomocniczy w oddzielnych wierszach.
  • ImageCell, który wyświetla obraz z tekstem podstawowym i pomocniczym w osobnych wierszach.
  • SwitchCell, który wyświetla tekst i przełącznik, który można włączyć lub wyłączyć.
  • EntryCell, który wyświetla etykietę i tekst, który można edytować.
  • ViewCell, która jest komórką niestandardową, której wygląd jest definiowany Viewprzez element . Ten typ komórki powinien być używany, gdy chcesz w pełni zdefiniować wygląd każdego elementu w elemencie ListView.

SwitchCell Zazwyczaj i EntryCell będzie używany tylko w obiekcie TableView i nie będzie używany w obiekcie ListView. Aby uzyskać więcej informacji na temat SwitchCell elementów i EntryCell, zobacz TableView.

Komórka tekstowa

Element wyświetla TextCell tekst podstawowy i pomocniczy w oddzielnych wierszach. TextCell definiuje następujące właściwości:

  • Text, typu string, definiuje tekst podstawowy do wyświetlenia.
  • TextColor, typu Color, reprezentuje kolor tekstu podstawowego.
  • Detail, typu string, definiuje tekst pomocniczy do wyświetlenia.
  • DetailColor, typu Color, wskazuje kolor tekstu pomocniczego.
  • Command, typu ICommand, definiuje polecenie, które jest wykonywane, gdy komórka jest naciśnięta.
  • CommandParameter, typu object, reprezentuje parametr przekazany do polecenia.

Te właściwości są wspierane przez BindableProperty obiekty, co oznacza, że mogą być obiektami docelowymi powiązań danych i stylizowanymi.

W poniższym przykładzie pokazano użycie elementu w celu TextCell zdefiniowania wyglądu elementów w obiekcie ListView:

<ListView ItemsSource="{Binding Food}">
    <ListView.ItemTemplate>
        <DataTemplate>
            <TextCell Text="{Binding Name}"
                      Detail="{Binding Description}" />
        </DataTemplate>
    </ListView.ItemTemplate>
</ListView>

Poniższy zrzut ekranu przedstawia wynikowy wygląd komórki:

Zrzut ekranu przedstawiający obiekt ListView, na którym każdy element jest elementem TextCell.

Komórka obrazu

Obiekt ImageCell wyświetla obraz z tekstem podstawowym i pomocniczym w oddzielnych wierszach. ImageCell dziedziczy właściwości z TextCell, i definiuje ImageSource właściwość typu ImageSource, który określa obraz do wyświetlenia w komórce. Ta właściwość jest wspierana BindableProperty przez obiekt, co oznacza, że może być obiektem docelowym powiązań danych i być stylizowany.

W poniższym przykładzie pokazano użycie elementu w celu ImageCell zdefiniowania wyglądu elementów w obiekcie ListView:

<ListView ItemsSource="{Binding Food}">
    <ListView.ItemTemplate>
        <DataTemplate>
            <ImageCell ImageSource="{Binding Image}"
                       Text="{Binding Name}"
                       Detail="{Binding Description}" />
        </DataTemplate>
    </ListView.ItemTemplate>
</ListView>

Poniższy zrzut ekranu przedstawia wynikowy wygląd komórki:

Zrzut ekranu przedstawiający obiekt ListView, na którym każdy element jest elementem ImageCell.

Wyświetl komórkę

A ViewCell to komórka niestandardowa, której wygląd jest definiowany przez element View. ViewCellView definiuje właściwość typu View, która definiuje widok reprezentujący zawartość komórki. Ta właściwość jest wspierana BindableProperty przez obiekt, co oznacza, że może być obiektem docelowym powiązań danych i być stylizowany.

Uwaga

Właściwość View jest właściwością ViewCell content klasy i dlatego nie musi być jawnie ustawiana z języka XAML.

W poniższym przykładzie pokazano użycie elementu w celu ViewCell zdefiniowania wyglądu elementów w obiekcie ListView:

<ListView ItemsSource="{Binding Monkeys}">
    <ListView.ItemTemplate>
        <DataTemplate>
            <ViewCell>
                <Grid Padding="10">
                    <Grid.RowDefinitions>
                        <RowDefinition Height="Auto" />
                        <RowDefinition Height="Auto" />
                    </Grid.RowDefinitions>
                    <Grid.ColumnDefinitions>
                        <ColumnDefinition Width="Auto" />
                        <ColumnDefinition Width="Auto" />
                    </Grid.ColumnDefinitions>
                    <Image Grid.RowSpan="2"
                           Source="{Binding ImageUrl}"
                           Aspect="AspectFill"
                           HeightRequest="60"
                           WidthRequest="60" />
                    <Label Grid.Column="1"
                           Text="{Binding Name}"
                           FontAttributes="Bold" />
                    <Label Grid.Row="1"
                           Grid.Column="1"
                           Text="{Binding Location}"
                           FontAttributes="Italic"
                           VerticalOptions="End" />
                </Grid>
            </ViewCell>
        </DataTemplate>
    </ListView.ItemTemplate>
</ListView>

W systemie ViewCellukład może być zarządzany przez dowolny układ MAUI platformy .NET. W tym przykładzie układ jest zarządzany przez element Grid. Obiekt Grid zawiera Image obiekt i dwa Label obiekty, które są powiązane z właściwościami Monkey klasy.

Poniższy zrzut ekranu przedstawia wynik tworzenia szablonów dla każdego elementu na liście:

Zrzut ekranu przedstawiający obiekt ListView, na którym każdy element jest szablonowany za pomocą kontrolki ViewCell.

Wybieranie wyglądu elementu w czasie wykonywania

Wygląd każdego elementu w ListView obiekcie można wybrać w czasie wykonywania na podstawie wartości elementu, ustawiając ItemTemplate właściwość na DataTemplateSelector obiekt:

<ContentPage ...
             xmlns:templates="clr-namespace:ListViewDemos.Templates">
    <ContentPage.Resources>
        <DataTemplate x:Key="AmericanMonkeyTemplate">
            <ViewCell>
                ...
            </ViewCell>
        </DataTemplate>

        <DataTemplate x:Key="OtherMonkeyTemplate">
            <ViewCell>
                ...
            </ViewCell>
        </DataTemplate>

        <templates:MonkeyDataTemplateSelector x:Key="MonkeySelector"
                                             AmericanMonkey="{StaticResource AmericanMonkeyTemplate}"
                                             OtherMonkey="{StaticResource OtherMonkeyTemplate}" />
    </ContentPage.Resources>

    <StackLayout Margin="20">
        <ListView ItemsSource="{Binding Monkeys}"
                  ItemTemplate="{StaticResource MonkeySelector}" />
    </StackLayout>
</ContentPage>

Właściwość ItemTemplate jest ustawiana na MonkeyDataTemplateSelector obiekt. W poniższym przykładzie przedstawiono klasę MonkeyDataTemplateSelector :

public class MonkeyDataTemplateSelector : DataTemplateSelector
{
    public DataTemplate AmericanMonkey { get; set; }
    public DataTemplate OtherMonkey { get; set; }

    protected override DataTemplate OnSelectTemplate(object item, BindableObject container)
    {
        return ((Monkey)item).Location.Contains("America") ? AmericanMonkey : OtherMonkey;
    }
}

Klasa MonkeyDataTemplateSelector definiuje AmericanMonkey właściwości, OtherMonkey DataTemplate które są ustawione na różne szablony danych. Przesłonięcia OnSelectTemplate zwracają AmericanMonkey szablon, który wyświetla nazwę małpy i lokalizację w teal, gdy nazwa małpy zawiera "Ameryka". Gdy nazwa małpy nie zawiera "Ameryka", OnSelectTemplate zastąpienie zwraca OtherMonkey szablon, który wyświetla nazwę małpy i lokalizację w srebrze:

Zrzut ekranu przedstawiający wybór szablonu elementu środowiska uruchomieniowego ListView.

Aby uzyskać więcej informacji na temat selektorów szablonów danych, zobacz Create a DataTemplateSelector (Tworzenie selektora szablonów danych).

Odpowiadanie na wybór elementu

Domyślnie ListView zaznaczenie jest włączone. To zachowanie można jednak zmienić, ustawiając SelectionMode właściwość . Wyliczenie ListViewSelectionMode definiuje następujące elementy członkowskie:

  • None — wskazuje, że nie można wybrać elementów.
  • Single — wskazuje, że można wybrać pojedynczy element z wyróżnionym wybranym elementem. Jest to wartość domyślna.

ListViewItemSelected Definiuje zdarzenie, które jest zgłaszane, gdy SelectedItem właściwość ulegnie zmianie, albo z powodu wybrania elementu z listy przez użytkownika lub gdy aplikacja ustawia właściwość. Obiekt SelectedItemChangedEventArgs , który towarzyszy temu zdarzeniu, ma SelectedItem właściwości i SelectedItemIndex .

Gdy właściwość jest ustawiona SelectionMode na , można wybrać Singlepojedynczy element w elemencie ListView . Po wybraniu SelectedItem elementu właściwość zostanie ustawiona na wartość wybranego elementu. Gdy ta właściwość ulegnie zmianie, ItemSelected zdarzenie zostanie zgłoszone.

W poniższym przykładzie pokazano element ListView , który może odpowiadać na wybór pojedynczego elementu:

<ListView ItemsSource="{Binding Monkeys}"
          ItemSelected="OnItemSelected">
    ...
</ListView>

W tym przykładzie OnItemSelected program obsługi zdarzeń jest wykonywany po uruchomieniu ItemSelected zdarzenia, a program obsługi zdarzeń pobiera wybrany element:

void OnItemSelected(object sender, SelectedItemChangedEventArgs args)
{
    Monkey item = args.SelectedItem as Monkey;
}

Poniższy zrzut ekranu przedstawia wybór pojedynczego elementu w elemencie ListView:

Zrzut ekranu przedstawiający obiekt ListView z wyborem.

Wyczyść zaznaczenie

Właściwość SelectedItem można wyczyścić, ustawiając ją lub obiekt, z którą jest powiązana, na null.

Wyłączanie zaznaczenia

ListView zaznaczenie jest domyślnie włączone. Można go jednak wyłączyć, ustawiając SelectionMode właściwość na None:

<ListView ...
          SelectionMode="None" />

Gdy właściwość jest ustawiona SelectionMode na , nie można wybrać Noneelementów w ListView obiekcie , SelectedItem właściwość pozostanie null, a ItemSelected zdarzenie nie zostanie wyzwolone.

Dane pamięci podręcznej

ListView to zaawansowany widok wyświetlania danych, ale ma pewne ograniczenia. Wydajność przewijania może mieć miejsce w przypadku używania komórek niestandardowych, zwłaszcza gdy zawierają głęboko zagnieżdżone hierarchie widoków lub używają niektórych układów wymagających złożonego pomiaru. Na szczęście istnieją techniki, których można użyć, aby uniknąć niskiej wydajności.

Element A ListView jest często używany do wyświetlania znacznie większej ilości danych niż pasuje do ekranu. Na przykład aplikacja muzyczna może mieć bibliotekę piosenek z tysiącami wpisów. Utworzenie elementu dla każdego wpisu spowoduje marnowanie cennej pamięci i słabe działanie. Tworzenie i niszczenie wierszy stale wymagałoby, aby aplikacja tworzyła wystąpienia obiektów i czyściła je stale, co również działałoby źle.

Aby zaoszczędzić pamięć, natywne ListView odpowiedniki dla każdej platformy mają wbudowane funkcje ponownego użycia wierszy. Tylko komórki widoczne na ekranie są ładowane w pamięci, a zawartość jest ładowana do istniejących komórek. Ten wzorzec uniemożliwia aplikacji utworzenie wystąpienia tysięcy obiektów, oszczędność czasu i pamięci.

Program .NET MAUI umożliwia ListView ponowne użycie komórek za pomocą ListViewCachingStrategy wyliczenia, które definiuje następujące elementy członkowskie:

  • RetainElement, określa, że ListView wygeneruje komórkę dla każdego elementu na liście.
  • RecycleElement, określa, że ListView próba zminimalizowania zużycia pamięci i szybkości wykonywania przez odtworzenie komórek listy.
  • RecycleElementAndDataTemplate, podobnie jak RecycleElement podczas zapewniania, że w przypadku ListView użycia DataTemplate DataTemplateSelectorobiektu obiekty są buforowane przez typ elementu na liście.

Zachowaj elementy

Strategia RetainElement buforowania określa, że ListView wygeneruje komórkę dla każdego elementu na liście i jest zachowaniem domyślnym ListView . Należy go użyć w następujących okolicznościach:

  • Każda komórka ma dużą liczbę powiązań (20–30+).
  • Szablon komórki często się zmienia.
  • Testowanie pokazuje, że RecycleElement strategia buforowania powoduje zmniejszenie szybkości wykonywania.

Ważne jest, aby rozpoznać konsekwencje RetainElement strategii buforowania podczas pracy z komórkami niestandardowymi. Każdy kod inicjowania komórek musi zostać uruchomiony dla każdego utworzenia komórki, co może być wielokrotnie na sekundę. W takiej sytuacji techniki układu, które były w porządku na stronie, takie jak używanie wielu zagnieżdżonych StackLayout obiektów, stają się wąskimi gardłami wydajności podczas konfigurowania i niszczenia w czasie rzeczywistym podczas przewijania użytkownika.

Elementy recyklingu

Strategia RecycleElement buforowania określa, że ListView próba zminimalizowania zużycia pamięci i szybkości wykonywania przez odtworzenie komórek listy. Ten tryb nie zawsze oferuje poprawę wydajności, a testowanie należy wykonać w celu ustalenia wszelkich ulepszeń. Jest to jednak preferowany wybór i powinien być używany w następujących okolicznościach:

  • Każda komórka ma niewielką do umiarkowaną liczbę powiązań.
  • Każda BindingContext komórka definiuje wszystkie dane komórek.
  • Każda komórka jest w dużej mierze podobna, a szablon komórki jest niezmienny.

Podczas wirtualizacji komórka będzie miała zaktualizowany kontekst powiązania, a więc jeśli aplikacja korzysta z tego trybu, musi upewnić się, że aktualizacje kontekstu powiązania są odpowiednio obsługiwane. Mogą wystąpić wszystkie dane dotyczące komórki z kontekstu powiązania lub błędy spójności. Ten problem można uniknąć, używając powiązania danych do wyświetlania danych komórek. Alternatywnie dane komórek powinny być ustawiane w przesłonięć OnBindingContextChanged , a nie w konstruktorze komórki niestandardowej, jak pokazano w poniższym przykładzie:

public class CustomCell : ViewCell
{
    Image image = null;

    public CustomCell()
    {
        image = new Image();
        View = image;
    }

    protected override void OnBindingContextChanged()
    {
        base.OnBindingContextChanged();

        var item = BindingContext as ImageItem;
        if (item != null)
        {
            image.Source = item.ImageUrl;
        }
    }
}

Odtwarzanie elementów za pomocą elementu DataTemplateSelector

Jeśli element ListView używa DataTemplateSelector elementu do wybrania DataTemplateelementu , RecycleElement strategia buforowania nie buforuje DataTemplate obiektów. Zamiast tego element DataTemplate jest wybierany dla każdego elementu danych na liście.

Uwaga

Strategia RecycleElement buforowania wymaga, aby po DataTemplateSelector wyświetleniu monitu DataTemplate o wybranie elementu każdy DataTemplate musi zwrócić ten sam ViewCell typ. Na przykład w przypadku ListView elementu z wartością DataTemplateSelector , która może zwrócić wartość MyDataTemplateA (gdzie MyDataTemplateA zwraca ViewCell typ MyViewCellA), lub MyDataTemplateB (gdzie MyDataTemplateB zwraca ViewCell MyViewCellBtyp ), gdy MyDataTemplateA jest zwracana wartość musi zostać zwrócona MyViewCellA lub zostanie zgłoszony wyjątek.

Odtwarzanie elementów za pomocą elementów DataTemplates

Strategia RecycleElementAndDataTemplate buforowania opiera się na RecycleElement strategii buforowania, dodatkowo upewniając się, że w przypadku ListView DataTemplateSelector wybrania obiektu w DataTemplate celu wybrania DataTemplateobiektu obiekty są buforowane według typu elementu na liście. DataTemplate W związku z tym obiekty są wybierane raz na typ elementu, a nie raz na wystąpienie elementu.

Uwaga

Strategia RecycleElementAndDataTemplate buforowania wymaga, aby DataTemplate obiekty zwracane przez DataTemplateSelector obiekt musi używać konstruktora DataTemplate , który przyjmuje Typeelement .

Ustawianie strategii buforowania

Strategię ListView buforowania można zdefiniować w języku XAML, ustawiając CachingStrategy atrybut:

<ListView CachingStrategy="RecycleElement">
    <ListView.ItemTemplate>
        <DataTemplate>
            <ViewCell>
              ...
            </ViewCell>
        </DataTemplate>
    </ListView.ItemTemplate>
</ListView>

W języku C# strategia buforowania jest ustawiana za pośrednictwem przeciążenia konstruktora:

ListView listView = new ListView(ListViewCachingStrategy.RecycleElement);

Ustawianie strategii buforowania w podklasowanej klasie ListView

Ustawienie atrybutu CachingStrategy z XAML w podklasie ListView nie spowoduje uzyskania żądanego zachowania, ponieważ nie CachingStrategy ma właściwości na .ListView Rozwiązaniem tego problemu jest określenie konstruktora w podklasie ListView ListViewCachingStrategy , który akceptuje parametr i przekazuje go do klasy bazowej:

public class CustomListView : ListView
{
    public CustomListView (ListViewCachingStrategy strategy) : base (strategy)
    {
    }
    ...
}

ListViewCachingStrategy Następnie można określić wartość wyliczenia z języka XAML przy użyciu atrybutu x:Arguments :

<local:CustomListView>
    <x:Arguments>
        <ListViewCachingStrategy>RecycleElement</ListViewCachingStrategy>
    </x:Arguments>
</local:CustomListView>

Nagłówki i stopki

ListView może przedstawiać nagłówek i stopkę, która przewija się z elementami na liście. Nagłówek i stopka mogą być ciągami, widokami lub DataTemplate obiektami.

ListView definiuje następujące właściwości określania nagłówka i stopki:

  • Header, typu object, określa ciąg, powiązanie lub widok, który będzie wyświetlany na początku listy.
  • HeaderTemplate, typu DataTemplate, określa DataTemplate , aby użyć do formatowania Header.
  • Footer, typu object, określa ciąg, powiązanie lub widok, który będzie wyświetlany na końcu listy.
  • FooterTemplate, typu DataTemplate, określa DataTemplate , aby użyć do formatowania Footer.

Te właściwości są wspierane przez BindableProperty obiekty, co oznacza, że właściwości mogą być obiektami docelowymi powiązań danych.

Właściwości Header i Footer można ustawić na string wartości, jak pokazano w poniższym przykładzie:

<ListView ItemsSource="{Binding Monkeys}"
          Header="Monkeys"
          Footer="2022">
    ...
</ListView>

Poniższy zrzut ekranu przedstawia wynikowy nagłówek:

Zrzut ekranu przedstawiający nagłówek ciągu ListView.

Właściwości Header i Footer można ustawić na widok. Może to być pojedynczy widok lub widok zawierający wiele widoków podrzędnych. W poniższym przykładzie pokazano Header właściwości i Footer dla każdego zestawu StackLayout obiektów zawierającego Label obiekt:

<ListView ItemsSource="{Binding Monkeys}">
    <ListView.Header>
        <StackLayout BackgroundColor="LightGray">
            <Label Margin="10,0,0,0"
                   Text="Monkeys"
                   FontSize="12"
                   FontAttributes="Bold" />
        </StackLayout>
    </ListView.Header>
    <ListView.Footer>
        <StackLayout BackgroundColor="LightGray">
            <Label Margin="10,0,0,0"
                   Text="Friends of Monkey"
                   FontSize="12"
                   FontAttributes="Bold" />
        </StackLayout>
    </ListView.Footer>
    ...
</ListView>

Poniższy zrzut ekranu przedstawia wynikowy nagłówek:

Zrzut ekranu przedstawiający nagłówek i stopkę CollectionView przy użyciu widoków.

Właściwości HeaderTemplate i FooterTemplate można ustawić na DataTemplate obiekty, które są używane do formatowania nagłówka i stopki. W tym scenariuszu Header właściwości i Footer muszą być powiązane z bieżącym źródłem, aby szablony były stosowane, jak pokazano w poniższym przykładzie:

<ListView ItemsSource="{Binding Monkeys}"
          Header="{Binding .}"
          Footer="{Binding .}">
    <ListView.HeaderTemplate>
        <DataTemplate>
            <StackLayout BackgroundColor="LightGray">
                <Label Margin="10,0,0,0"
                       Text="Monkeys"
                       FontSize="12"
                       FontAttributes="Bold" />
            </StackLayout>
        </DataTemplate>
    </ListView.HeaderTemplate>
    <ListView.FooterTemplate>
        <DataTemplate>
            <StackLayout BackgroundColor="LightGray">
                <Label Margin="10,0,0,0"
                       Text="Friends of Monkey"
                       FontSize="12"
                       FontAttributes="Bold" />
            </StackLayout>
        </DataTemplate>
    </ListView.FooterTemplate>
    ...
</ListView>

Separatory elementów sterujących

Domyślnie separatory są wyświetlane między elementami ListView w systemach iOS i Android. To zachowanie można zmienić, ustawiając SeparatorVisibility właściwość typu SeparatorVisibility, na None:

<ListView ...
          SeparatorVisibility="None" />

Ponadto po włączeniu separatora można ustawić kolor za pomocą SeparatorColor właściwości :

<ListView ...
          SeparatorColor="Blue" />

Rozmiar elementów

Domyślnie wszystkie elementy w obiekcie ListView mają taką samą wysokość, która pochodzi z zawartości DataTemplate obiektu definiującego wygląd każdego elementu. To zachowanie można jednak zmienić za HasUnevenRows pomocą właściwości i RowHeight . Domyślnie HasUnevenRows właściwość to false.

Właściwość RowHeight można ustawić na wartość reprezentującą int wysokość każdego elementu w elemencie ListView, pod warunkiem, że HasUnevenRows jest to false. Gdy HasUnevenRows jest ustawiona wartość true, każdy element w obiekcie ListView może mieć inną wysokość. Wysokość każdego elementu będzie pochodzić z zawartości elementu DataTemplate, a więc każdy element będzie mieć rozmiar do jego zawartości.

Rozmiar poszczególnych ListView elementów można zmienić programowo w czasie wykonywania, zmieniając właściwości powiązane z układem elementów w obiekcie DataTemplate, pod warunkiem, że HasUnevenRows właściwość ma wartość true. Poniższy przykład zmienia wysokość obiektu po naciśnięciu Image :

void OnImageTapped(object sender, EventArgs args)
{
    Image image = sender as Image;
    ViewCell viewCell = image.Parent.Parent as ViewCell;

    if (image.HeightRequest < 250)
    {
      image.HeightRequest = image.Height + 100;
      viewCell.ForceUpdateSize();
    }
}

W tym przykładzie OnImageTapped program obsługi zdarzeń jest wykonywany w odpowiedzi na obiekt, który jest naciśnięty Image . Procedura obsługi zdarzeń aktualizuje wysokość Image obiektu , a Cell.ForceUpdateSize metoda aktualizuje rozmiar komórki, nawet jeśli nie jest ona obecnie widoczna.

Ostrzeżenie

Nadmierne wykorzystanie rozmiaru elementu dynamicznego może spowodować ListView obniżenie wydajności.

Układ od prawej do lewej

ListView może układać jego zawartość w kierunku przepływu od prawej do lewej, ustawiając jej FlowDirection właściwość na RightToLeft. FlowDirection Jednak właściwość powinna być ustawiana na stronie lub układzie głównym, co powoduje, że wszystkie elementy w obrębie strony lub układu głównego powinny odpowiadać na kierunek przepływu:

<ContentPage xmlns="http://schemas.microsoft.com/dotnet/2021/maui"
             xmlns:x="http://schemas.microsoft.com/winfx/2009/xaml"
             x:Class="ListViewDemos.RightToLeftListPage"
             Title="Right to left list"
             FlowDirection="RightToLeft">
    <StackLayout Margin="20">
        <ListView ItemsSource="{Binding Monkeys}">
            ...
        </ListView>
    </StackLayout>
</ContentPage>

Wartość domyślna FlowDirection elementu z elementem nadrzędnym to MatchParent. ListView W związku z tym właściwość dziedziczy FlowDirection wartość właściwości z StackLayoutklasy , która z kolei dziedziczy FlowDirection wartość właściwości z ContentPageklasy .

Wyświetlanie pogrupowanych danych

Duże zestawy danych często stają się niewygodne podczas ciągłego przewijania listy. W tym scenariuszu organizowanie danych w grupach może poprawić środowisko użytkownika, ułatwiając nawigowanie po danych.

Dane muszą być pogrupowane, zanim będzie można je wyświetlić. Można to zrobić, tworząc listę grup, w których każda grupa jest listą elementów. Lista grup powinna być kolekcją IEnumerable<T> , w której T definiuje się dwa fragmenty danych:

  • Nazwa grupy.
  • Kolekcja IEnumerable definiująca elementy należące do grupy.

W związku z tym proces grupowania danych polega na:

  • Utwórz typ, który modeluje pojedynczy element.
  • Utwórz typ, który modeluje pojedynczą grupę elementów.
  • Utwórz kolekcję, gdzie T jest typemIEnumerable<T>, który modeluje pojedynczą grupę elementów. Ta kolekcja jest kolekcją grup, która przechowuje zgrupowane dane.
  • Dodaj dane do kolekcji IEnumerable<T> .

Przykład

Podczas grupowania danych pierwszym krokiem jest utworzenie typu, który modeluje pojedynczy element. W poniższym przykładzie przedstawiono klasę Animal :

public class Animal
{
    public string Name { get; set; }
    public string Location { get; set; }
    public string Details { get; set; }
    public string ImageUrl { get; set; }
}

Klasa Animal modeluje pojedynczy element. Typ, który modeluje grupę elementów, można następnie utworzyć. W poniższym przykładzie przedstawiono klasę AnimalGroup :

public class AnimalGroup : List<Animal>
{
    public string Name { get; private set; }

    public AnimalGroup(string name, List<Animal> animals) : base(animals)
    {
        Name = name;
    }
}

Klasa AnimalGroup dziedziczy z List<T> klasy i dodaje właściwość reprezentującą Name nazwę grupy.

Następnie IEnumerable<T> można utworzyć kolekcję grup:

public List<AnimalGroup> Animals { get; private set; } = new List<AnimalGroup>();

Ten kod definiuje kolekcję o nazwie Animals, gdzie każdy element w kolekcji jest obiektem AnimalGroup . Każdy AnimalGroup obiekt składa się z nazwy i List<Animal> kolekcji definiującej Animal obiekty w grupie.

Pogrupowane dane można następnie dodać do kolekcji Animals :

Animals.Add(new AnimalGroup("Bears", new List<Animal>
{
    new Animal
    {
        Name = "American Black Bear",
        Location = "North America",
        Details = "Details about the bear go here.",
        ImageUrl = "https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/08/01_Schwarzbär.jpg"
    },
    new Animal
    {
        Name = "Asian Black Bear",
        Location = "Asia",
        Details = "Details about the bear go here.",
        ImageUrl = "https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b7/Ursus_thibetanus_3_%28Wroclaw_zoo%29.JPG/180px-Ursus_thibetanus_3_%28Wroclaw_zoo%29.JPG"
    },
    // ...
}));

Animals.Add(new AnimalGroup("Monkeys", new List<Animal>
{
    new Animal
    {
        Name = "Baboon",
        Location = "Africa & Asia",
        Details = "Details about the monkey go here.",
        ImageUrl = "https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fc/Papio_anubis_%28Serengeti%2C_2009%29.jpg/200px-Papio_anubis_%28Serengeti%2C_2009%29.jpg"
    },
    new Animal
    {
        Name = "Capuchin Monkey",
        Location = "Central & South America",
        Details = "Details about the monkey go here.",
        ImageUrl = "https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/40/Capuchin_Costa_Rica.jpg/200px-Capuchin_Costa_Rica.jpg"
    },
    new Animal
    {
        Name = "Blue Monkey",
        Location = "Central and East Africa",
        Details = "Details about the monkey go here.",
        ImageUrl = "https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/83/BlueMonkey.jpg/220px-BlueMonkey.jpg"
    },
    // ...
}));

Ten kod tworzy dwie grupy w kolekcji Animals . Pierwszy AnimalGroup nosi nazwę Bearsi zawiera List<Animal> kolekcję szczegółów niedźwiedzia. Drugi AnimalGroup nosi nazwę Monkeysi zawiera List<Animal> kolekcję szczegółów małpy.

ListView spowoduje wyświetlenie pogrupowanych danych, pod warunkiem, że dane zostały prawidłowo zgrupowane, ustawiając IsGroupingEnabled właściwość na true:

<ListView ItemsSource="{Binding Animals}"
          IsGroupingEnabled="True">
    <ListView.ItemTemplate>
        <DataTemplate>
            <ViewCell>
                <Grid Padding="10">
                    <Grid.RowDefinitions>
                        <RowDefinition Height="Auto" />
                        <RowDefinition Height="Auto" />
                    </Grid.RowDefinitions>
                    <Grid.ColumnDefinitions>
                        <ColumnDefinition Width="Auto" />
                        <ColumnDefinition Width="Auto" />
                    </Grid.ColumnDefinitions>
                    <Image Grid.RowSpan="2"
                           Source="{Binding ImageUrl}"
                           Aspect="AspectFill"
                           HeightRequest="60"
                           WidthRequest="60" />
                    <Label Grid.Column="1"
                           Text="{Binding Name}"
                           FontAttributes="Bold" />
                    <Label Grid.Row="1"
                           Grid.Column="1"
                           Text="{Binding Location}"
                           FontAttributes="Italic"
                           VerticalOptions="End" />
                </Grid>
            </ViewCell>
        </DataTemplate>
    </ListView.ItemTemplate>
</ListView>

Równoważny kod języka C# to:

ListView listView = new ListView
{
    IsGroupingEnabled = true
};
listView.SetBinding(ItemsView.ItemsSourceProperty, "Animals");
// ...

Wygląd każdego elementu w obiekcie ListView jest definiowany przez ustawienie jego ItemTemplate właściwości na DataTemplatewartość . Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Definiowanie wyglądu elementu.

Poniższy zrzut ekranu przedstawia ListView wyświetlane pogrupowane dane:

Zrzut ekranu przedstawiający pogrupowane dane w widoku ListView.

Uwaga

Domyślnie ListView nazwa grupy będzie wyświetlana w nagłówku grupy. To zachowanie można zmienić, dostosowując nagłówek grupy.

Dostosowywanie nagłówka grupy

Wygląd każdego nagłówka grupy można dostosować, ustawiając ListView.GroupHeaderTemplate właściwość na wartość DataTemplate:

<ListView ItemsSource="{Binding Animals}"
          IsGroupingEnabled="True">
    <ListView.GroupHeaderTemplate>
        <DataTemplate>
            <ViewCell>
                <Label Text="{Binding Name}"
                       BackgroundColor="LightGray"
                       FontSize="18"
                       FontAttributes="Bold" />
            </ViewCell>
        </DataTemplate>
    </ListView.GroupHeaderTemplate>
    ...
</ListView>

W tym przykładzie każdy nagłówek grupy jest ustawiony na , Label który wyświetla nazwę grupy i ma inne właściwości wyglądu ustawione. Poniższy zrzut ekranu przedstawia dostosowany nagłówek grupy:

Zrzut ekranu przedstawiający dostosowany nagłówek grupy w widoku ListView.

Ważne

Obiekt GroupHeaderTemplate wzajemnie się wyklucza z GroupDisplayBinding nieruchomością. W związku z tym nie należy ustawiać obu właściwości.

Grupuj bez szablonów

ListView może wyświetlać poprawnie zgrupowane dane bez ustawiania ItemTemplate właściwości na DataTemplatewartość :

<ListView ItemsSource="{Binding Animals}"
          IsGroupingEnabled="true" />

W tym scenariuszu można wyświetlić istotne dane, przesłaniając ToString metodę w typie modelowym pojedynczego elementu oraz typ modelujący pojedynczą grupę elementów.

Przewijanie kontrolki

ListView definiuje dwie ScrollTo metody, które przewijają elementy do widoku. Jedno z przeciążeń przewija określony element do widoku, podczas gdy drugi przewija określony element w określonej grupie do widoku. Oba przeciążenia mają dodatkowe argumenty, które umożliwiają dokładne położenie elementu po zakończeniu przewijania i czy można animować przewijania.

ListViewScrollToRequested definiuje zdarzenie, które jest wyzwalane po wywołaniu jednej z ScrollTo metod. Obiekt ScrollToRequestedEventArgs , który towarzyszy ScrollToRequested zdarzeniu ma wiele właściwości, w tym ShouldAnimate, Element, Modei Position. Niektóre z tych właściwości są ustawiane z argumentów określonych w ScrollTo wywołaniach metody.

Ponadto definiuje Scrolled zdarzenie, które jest wyzwalane, ListView aby wskazać, że wystąpiło przewijanie. Obiekt ScrolledEventArgs , który towarzyszy Scrolled zdarzeniu, ma ScrollX właściwości i ScrollY .

Wykrywanie przewijania

ListView definiuje zdarzenie Scrolled , które jest wyzwalane, aby wskazać, że wystąpiło przewijanie. Klasa ItemsViewScrolledEventArgs , która reprezentuje obiekt, który towarzyszy Scrolled zdarzeniu, definiuje następujące właściwości:

  • ScrollX, typu double, reprezentuje pozycję X przewijania
  • ScrollY, typu double, reprezentuje pozycję Y przewijania.

W poniższym przykładzie XAML pokazano element ListView , który ustawia procedurę obsługi zdarzeń dla Scrolled zdarzenia:

<ListView Scrolled="OnListViewScrolled">
    ...
</ListView>

Równoważny kod języka C# to:

ListView listView = new ListView();
listView.Scrolled += OnListViewScrolled;

W tym przykładzie OnListViewScrolled kodu program obsługi zdarzeń jest wykonywany po uruchomieniu Scrolled zdarzenia:

void OnListViewScrolled(object sender, ScrolledEventArgs e)
{
    // Custom logic
}

Ważne

Zdarzenie Scrolled jest wyzwalane dla przewijania inicjowanych przez użytkownika i przewijania programowego.

Przewijanie elementu do widoku

Metoda ScrollTo przewija określony element do widoku. ListView Biorąc pod uwagę obiekt o nazwie listView, w poniższym przykładzie pokazano, jak przewinąć element Proboscis Monkey do widoku:

MonkeysViewModel viewModel = BindingContext as MonkeysViewModel;
Monkey monkey = viewModel.Monkeys.FirstOrDefault(m => m.Name == "Proboscis Monkey");
listView.ScrollTo(monkey, ScrollToPosition.MakeVisible, true);

Alternatywnie element w pogrupowanych danych można przewinąć do widoku, określając element i grupę. W poniższym przykładzie pokazano, jak przewinąć element Proboscis Monkey w grupie Małpy w widoku:

GroupedAnimalsViewModel viewModel = BindingContext as GroupedAnimalsViewModel;
AnimalGroup group = viewModel.Animals.FirstOrDefault(a => a.Name == "Monkeys");
Animal monkey = group.FirstOrDefault(m => m.Name == "Proboscis Monkey");
listView.ScrollTo(monkey, group, ScrollToPosition.MakeVisible, true);

Uwaga

Zdarzenie ScrollToRequested jest wyzwalane po ScrollTo wywołaniu metody.

Wyłączanie animacji przewijania

Animacja przewijania jest wyświetlana podczas przewijania elementu do widoku. Tę animację można jednak wyłączyć, ustawiając animated argument ScrollTo metody na false:

listView.ScrollTo(monkey, position: ScrollToPosition.MakeVisible, animate: false);

Położenie przewijania kontrolki

Podczas przewijania elementu do widoku można określić dokładną pozycję elementu po zakończeniu przewijania za pomocą position argumentu ScrollTo metod. Ten argument akceptuje element członkowski ScrollToPosition wyliczenia.

MakeVisible

Element ScrollToPosition.MakeVisible członkowski wskazuje, że element powinien być przewijany, dopóki nie będzie widoczny w widoku:

listView.ScrollTo(monkey, position: ScrollToPosition.MakeVisible, animate: true);

Rozpocznij

Element ScrollToPosition.Start członkowski wskazuje, że element powinien zostać przewinięty do początku widoku:

listView.ScrollTo(monkey, position: ScrollToPosition.Start, animate: true);

Wyśrodkuj

Element ScrollToPosition.Center członkowski wskazuje, że element powinien zostać przewinięty do środka widoku:

listView.ScrollTo(monkey, position: ScrollToPosition.Center, animate: true);

Zakończenie

Element ScrollToPosition.End członkowski wskazuje, że element powinien zostać przewinięty na końcu widoku:

listView.ScrollTo(monkey, position: ScrollToPosition.End, animate: true);

Widoczność paska przewijania

ListView definiuje HorizontalScrollBarVisibility i VerticalScrollBarVisibility właściwości, które są wspierane przez właściwości możliwe do powiązania. Te właściwości pobierają lub ustawiają wartość wyliczenia reprezentującą ScrollBarVisibility , gdy pasek przewijania poziomego lub pionowego jest widoczny. Wyliczenie ScrollBarVisibility definiuje następujące elementy członkowskie:

  • Default wskazuje domyślne zachowanie paska przewijania dla platformy i jest wartością domyślną właściwości HorizontalScrollBarVisibility i VerticalScrollBarVisibility .
  • Always wskazuje, że paski przewijania będą widoczne, nawet jeśli zawartość pasuje do widoku.
  • Never wskazuje, że paski przewijania nie będą widoczne, nawet jeśli zawartość nie pasuje do widoku.

Dodawanie menu kontekstowych

ListView obsługuje elementy menu kontekstowego, które są definiowane jako MenuItem obiekty dodawane do ViewCell.ContextActions kolekcji w elemencie DataTemplate dla każdego elementu:

<ListView x:Name="listView"
          ItemsSource="{Binding Monkeys}">
    <ListView.ItemTemplate>
        <DataTemplate>
            <ViewCell>
                <ViewCell.ContextActions>
                    <MenuItem Text="Favorite"
                              Command="{Binding Source={x:Reference listView}, Path=BindingContext.FavoriteCommand}"
                              CommandParameter="{Binding}" />
                    <MenuItem Text="Delete"
                              Command="{Binding Source={x:Reference listView}, Path=BindingContext.DeleteCommand}"
                              CommandParameter="{Binding}" />
                </ViewCell.ContextActions>

                ...
            </ViewCell>
        </DataTemplate>
    </ListView.ItemTemplate>
</ListView>

Obiekty MenuItem są ujawniane po kliknięciu ListView prawym przyciskiem myszy elementu:

Zrzut ekranu przedstawiający elementy menu kontekstowego CollectionView.

Aby uzyskać więcej informacji na temat elementów menu, zobacz Wyświetlanie elementów menu.

Przeciągnij, aby odświeżyć

ListView obsługuje funkcję ściągania do odświeżania, która umożliwia odświeżanie danych wyświetlanych przez ściąganie na liście elementów.

Aby włączyć odświeżanie ściągania, ustaw IsPullToRefreshEnabled właściwość na true. Po wyzwoleniu ListView odświeżania zgłasza Refreshing zdarzenie, a właściwość zostanie ustawiona IsRefreshing na truewartość . Kod wymagany do odświeżenia zawartości ListView obiektu powinien następnie zostać wykonany przez program obsługi dla Refreshing zdarzenia lub przez implementację ICommand wykonywaną RefreshCommand przez program obsługi. ListView Po odświeżeniu IsRefreshing właściwości należy ustawić falsewartość , lub EndRefresh metodę należy wywołać w ListViewobiekcie , aby wskazać, że odświeżanie zostało ukończone.

W poniższym przykładzie pokazano element , który używa ściągnięcia ListView do odświeżenia:

<ListView ItemsSource="{Binding Animals}"
          IsPullToRefreshEnabled="true"
          RefreshCommand="{Binding RefreshCommand}"
          IsRefreshing="{Binding IsRefreshing}">
    <ListView.ItemTemplate>
        <DataTemplate>
            <ViewCell>
                ...
            </ViewCell>
        </DataTemplate>
    </ListView.ItemTemplate>
</ListView>

W tym przykładzie, gdy użytkownik inicjuje odświeżanie, ICommand jest wykonywany zdefiniowany przez RefreshCommand właściwość, co powinno odświeżyć wyświetlane elementy. Wizualizacja odświeżania jest wyświetlana podczas odświeżania, która składa się z animowanego okręgu postępu. Wartość IsRefreshing właściwości wskazuje bieżący stan operacji odświeżania. Po wyzwoleniu odświeżania ta właściwość zostanie automatycznie przeniesiona do trueelementu . Po zakończeniu odświeżania należy zresetować właściwość do false.