Udostępnij za pośrednictwem

Rozszerzanie metadanych przy użyciu atrybutów

Środowisko uruchomieniowe języka wspólnego umożliwia dodawanie deklaracji opisowych podobnych do słów kluczowych, nazywanych atrybutami, do dodawania adnotacji do elementów programowania, takich jak typy, pola, metody i właściwości. Podczas kompilowania kodu dla środowiska uruchomieniowego jest on konwertowany na wspólny język pośredni (CIL) i umieszczony wewnątrz przenośnego pliku wykonywalnego (PE) wraz z metadanymi wygenerowanymi przez kompilator. Atrybuty umożliwiają umieszczenie dodatkowych informacji opisowych w metadanych, które można wyodrębnić przy użyciu usług odbicia środowiska uruchomieniowego. Kompilator tworzy atrybuty podczas deklarowania wystąpień klas specjalnych, które pochodzą z klasy System.Attribute.

Platforma .NET używa atrybutów z różnych powodów i do rozwiązywania wielu problemów. Atrybuty opisują, jak serializować dane, określać cechy używane do wymuszania zabezpieczeń i ograniczać optymalizacje przez kompilator just in time (JIT), aby kod pozostał łatwy do debugowania. Atrybuty mogą również zapisywać nazwę pliku lub autora kodu albo kontrolować widoczność kontrolek i elementów podczas tworzenia formularzy.

Nazwa Opis
Stosowanie atrybutów Opisuje sposób stosowania atrybutu do elementu kodu.
Pisanie atrybutów niestandardowych Opisuje sposób projektowania niestandardowych klas atrybutów.
Pobieranie informacji przechowywanych w atrybutach Opisuje sposób pobierania atrybutów niestandardowych dla kodu załadowanego do kontekstu wykonywania.
Metadane i składniki Self-Describing Zawiera omówienie metadanych i opisuje sposób implementacji w przenośnym pliku wykonywalnym (PE) platformy .NET.
Jak ładować assembly do kontekstu Reflection-Only Wyjaśnia, jak pobierać informacje o atrybutach niestandardowych w kontekście tylko odbicia.

Źródło