Optymalizacja kodu

2025-07-01

W miarę ewolucji aplikacji opartych na kanwie w celu dostosowania się do różnych potrzeb biznesowych kluczowe znaczenie ma utrzymanie optymalnej wydajności. Obsługa danych, projektowanie interfejsu użytkownika i funkcjonalność aplikacji wymagają starannego podejścia do optymalizacji kodu.

Gdy aplikacje oparte na kanwie stają się bardziej złożone, mogą pojawić się problemy z pobieraniem danych, złożonością formuł i szybkością renderowania. Równoważenie silnej funkcjonalności i responsywnego interfejsu użytkownika oznacza, że potrzebujesz systematycznego podejścia do optymalizacji kodu.

Optymalizacja formuł Power Fx

Funkcja With

Funkcja With ocenia formułę dla pojedynczego rekordu. Formuła może obliczać wartość i/lub wykonywać akcje, takie jak modyfikowanie danych lub współdziałanie z połączeniem. Użyj With, aby poprawić czytelność złożonych formuł, dzieląc je na mniejsze nazwane podformuły. Te nazwane wartości działają tak samo, jak proste zmienne lokalne, które są ograniczone do With. Użycie opcji With jest preferowane w stosunku do zmiennych kontekstowych lub globalnych, ponieważ jest to samodzielna, łatwa do zrozumienia i może być używana w dowolnym kontekście formuł deklaracyjnych. Dowiedz się więcej o funkcji With.

Zrzut ekranu formuły Power Fx, w której jest używana funkcja With.

Funkcja Concurrent

Funkcja Concurrent umożliwia obliczanie wielu formuł w tej samej właściwości w tym samym czasie, jeśli mają łącznik lub wywołania Dataverse. Zwykle wiele formuł jest obliczanych w tym samym czasie, gdy są one połączone z operatorem ; (średnik). Dzięki Concurrent temu aplikacja ocenia wszystkie formuły we właściwości w tym samym czasie, nawet po użyciu operatora ;. Ta współbieżność oznacza, że użytkownicy czekają krócej na wyniki. Jeśli kolejne wywołania danych nie są uruchamiane przed zakończeniem poprzednich, aplikacja musi czekać przez czas będący sumą czasów wszystkich żądań. Jeśli wywołania danych są uruchamiane jednocześnie, czas oczekiwania aplikacji zostanie skrócony do najdłużej wykonywanego żądania. Dowiedz się więcej o funkcji Concurrent.

Concurrent(
    ClearCollect(colAccounts1, Accounts),
    ClearCollect(colUsers1, Users),
    ClearCollect(colEnvDef1, 'Environment Variable Definitions'),
    ClearCollect(colEnvVal1, 'Environment Variable Values')
);

Funkcja Coalesce

Funkcja Coalesce ocenia kolejno swoje argumenty i zwraca pierwszą wartość, która nie jest pusta lub pusty ciąg. Tej funkcji należy użyć do zastąpienia pustej wartości lub pustego ciągu innym ciągiem, ale pozostawienia niepustych i wypełnionych wartości ciągów bez zmian. Jeśli wszystkie argumenty są puste lub zawierają puste ciągi znaków, funkcja zwraca wartość pustą. Coalesce to dobry sposób konwertowania pustych ciągów na puste wartości.

Na przykład:

If(Not IsBlank(value1), value1, Not IsBlank(value2), value2)

Wymaga dwukrotnej oceny wartości 1 i wartości 2. Funkcję tę można sprowadzić do:

Coalesce(value1, value2)

Funkcja IsMatch

Funkcja IsMatch sprawdza, czy ciąg tekstowy jest zgodny ze wzorcem, który może zawierać znaki zwykłe, wstępnie zdefiniowane wzorce lub wyrażenie regularne. Dowiedz się więcej o funkcji IsMatch.

Na przykład ta formuła pasuje do amerykańskiego numeru ubezpieczenia społecznego:

IsMatch(TextInput1.Text, "\d{3}-\d{2}-\d{4}")

Wyjaśnienie wyrażenia regularnego:

\\d dopasowuje dowolną cyfrę (0-9).

{3} Określa, że poprzedzający wzorzec cyfr (\d) powinien wystąpić dokładnie trzy razy.

- dopasowuje znak myślnika.

{2} Określa, że poprzedzający wzorzec cyfr (\d) powinien wystąpić dokładnie 2 razy.

{4} Określa, że poprzedzający wzorzec cyfr (\d) powinien wystąpić dokładnie 4 razy.

Więcej przykładów IsMatch:

IsMatch(TextInput1.Text, "Hello World")
IsMatch(TextInput1\_2.Text, "(?!^\[0-9\]\\\*$)(?!^\[a-zA-Z\]\\\*$)(\[a-zA-Z0-9\]{8,10})")

Optymalizacja aplikacji OnStart

Właściwość OnStart dla aplikacji kanwy odgrywa kluczową rolę w definiowaniu działań, które mają miejsce po uruchomieniu aplikacji. Ta właściwość pozwala twórcom aplikacji na wykonywanie globalnych zadań inicjalizacyjnych, konfigurowanie zmiennych i wykonywanie działań, które powinny być wykonywane tylko raz podczas procesu uruchamiania aplikacji. Zrozumienie i efektywne wykorzystanie właściwości OnStart jest niezbędne do tworzenia responsywnych i wydajnych aplikacji kanwy.

Zalecanym podejściem jest usprawnienie funkcji App.OnStart poprzez migrację ustawień zmiennych do nazwanych formuł. Nazwane formuły, zwłaszcza te skonfigurowane na wczesnym etapie cyklu życia aplikacji, okazują się korzystne. Formuły te obsługują inicjalizację zmiennych na podstawie wywołań danych, zapewniając czystszą i bardziej zorganizowaną strukturę kodu. Więcej szczegółów Buduj duże i złożone aplikacje oparte na kanwie - Power Apps | Microsoft Learn.

Notatka

Właściwość OnStart jest imperatywna. Jest to uporządkowana lista prac, które należy wykonać przed wyświetleniem pierwszego ekranu. Ponieważ jest tak szczegółowy nie tylko w kwestii co należy zrobić, ale także kiedy to zadanie musi zostać wykonane w oparciu o kolejność, ogranicza to zmianę kolejności i odraczanie optymalizacji, które w przeciwnym razie mogłyby zostać wykonane.

Ekran startowy

Jeśli App.OnStart zawiera wywołanie funkcji Navigate, nawet jeśli znajduje się ona w funkcji If i jest rzadko wywoływana, musimy zakończyć wykonywanie App. OnStart przed wyświetleniem pierwszego ekranu aplikacji. App.StartScreen to nowy deklaratywny sposób wskazywania, który ekran powinien zostać wyświetlony jako pierwszy, który nie blokuje optymalizacji.

Ustawienie właściwości StartScreen pokazuje pierwszy ekran przed zakończeniem App.OnStart. App.StartScreen declares który obiekt ekranu ma zostać wyświetlony jako pierwszy, bez konieczności wstępnego przetwarzania.

Zamiast pisać kod typu:

App.OnStart = Collect(OrdersCache, Orders);
If(Param("AdminMode") = "1", Navigate(AdminScreen), Navigate(HomeScreen))

Zmień kod na:

App.OnStart = Collect(OrdersCache, Orders);
App.StartScreen = If(Param("AdminMode") = "1", AdminScreen, HomeScreen)

Więcej informacji można znaleźć na stronie <https://Power Apps.microsoft.com/en-us/blog/app-startscreen-a-new-declarative-alternative-to-navigate-in-app-onstart/>.

Ostrzeżenie

Unikaj zależności pomiędzy StartScreen i OnStart. Odwoływanie się do nazwanej formuły, która z kolei odwołuje się do zmiennej globalnej, może spowodować warunek wyścigu, w którym StartScreen nie jest zastosowane poprawnie. Uwaga: nie powinniśmy mieć zależności między StartScreen i OnStart. Blokujemy odwoływanie się do zmiennych globalnych w StartScreen, ale możemy odwołać się do nazwanej formuły, która z kolei odwołuje się do zmiennej globalnej, co może spowodować warunek wyścigu, w którym StartScreen nie jest poprawnie zastosowany.

Nazwane formuły

Nazwane formuły są statyczne lub stałe, które można zdefiniować w sekcji App.Formulas. Raz zadeklarowane w App.Formulas, mogą być używane w dowolnym miejscu w aplikacji, a ich wartość zawsze pozostaje aktualna. Nazwane formuły w Power Apps umożliwiają definiowanie wartości lub zestawów wartości, które są automatycznie zarządzane i aktualizowane przez platformę. Ta funkcjonalność przenosi odpowiedzialność za obliczanie wartości i utrzymanie z dewelopera na Power Apps, usprawniając proces rozwoju. Nazwane formuły w Power Apps to potężna funkcjonalność, która może znacznie zwiększyć wydajność i łatwość konserwacji aplikacji.

Nazwane formuły mogą również służyć do deklarowania motywów aplikacji. W wielu przypadkach, gdy tworzone są aplikacje korporacyjne, chcemy, aby aplikacja miała wspólne motywy, aby zapewnić spójny wygląd i wrażenia użytkownika. Aby utworzyć motyw, istnieje 10 lub 100 zmiennych, które należy zadeklarować w App OnStart. Zwiększyło to długość kodu i czas inicjalizacji aplikacji.

Nowoczesne kontrolki mogą również znacznie pomóc w tworzeniu motywów i zredukować logikę napisaną przez klienta do obsługi motywów. Nowoczesne sterowanie jest obecnie w wersji zapoznawczej.

Na przykład, poniższy kod w App.OnStart można przenieść do App.Formulas, skracając w ten sposób czas uruchamiania na deklaracjach zmiennych globalnych.

Set(BoardDark, RGBA(181,136,99, 1));
Set(BoardSelect, RGBA(34,177,76,1));
Set(BoardRowWidth, 10);                      // expected 8 plus two guard characters for regular expressions.
Set(BoardMetadata, 8 \* BoardRowWidth + 1);   // which player is next, have pieces moved for castling rules, etc.
Set(BoardBlank, "----------------------------------------------------------------\_00000000000000");
Set(BoardClassic, "RNBQKBNR\_\_PPPPPPPP------------------------\_--------\_\_pppppppp\_\_rnbqkbnr\_\_0000000000");

Kod można przenieść do App.Formulas w następujący sposób:

BoardSize = 70;
BoardLight = RGBA(240,217,181, 1);
BoardDark = RGBA(181,136,99, 1);
BoardSelect = RGBA(34,177,76,1);
BoardRowWidth = 10;                      // expected 8 plus two guard characters for regular expressions
BoardMetadata = 8 \* BoardRowWidth + 1;   // which player is next, have pieces moved for castling rules, etc.
BoardBlank = "----------------------------------------------------------------\_00000000000000";
BoardClassic = "RNBQKBNR\_\_PPPPPPPP------------------------\_--------\_\_pppppppp\_\_rnbqkbnr\_\_0000000000";

Innym przykładem jest ustawienie zajazdu Lookups. W tym przypadku wymagana jest zmiana w formule Lookup, aby uzyskać informacje o użytkowniku z Office 365, zamiast Dataverse. Jest tylko jedno miejsce, w którym zmiana jest wymagana bez zmiany kodu wszędzie.

UserEmail = User().Email;
UserInfo = LookUp(Users, 'Primary Email' = User().Email);
UserTitle = UserInfo.Title;
UserPhone = Switch(UserInfo.'Preferred Phone', 'Preferred Phone (Users)'.'Mobile Phone', UserInfo.'Mobile Phone',
UserInfo.'Main Phone');

Formuły te ucieleśniają istotę obliczeń. Opisują one proces określania UserEmail, UserInfo, UserTitle i UserPhone na podstawie innych wartości. Ta logika jest hermetyzowana, umożliwiając szerokie wykorzystanie w całej aplikacji i może być modyfikowana w jednym miejscu. Zdolność adaptacji rozciąga się na przełączanie z tabeli Dataverse Users na łącznik Office 365 bez konieczności wprowadzania zmian w formułach rozproszonych w całej aplikacji.

Innym podejściem jest optymalizacja countRows.

varListItems = CountRows(SampleList)

W przypadku funkcji Set, zmienna varListItems będzie musiała zostać zainicjowana początkową liczbą wierszy na przykładowej liście i ustawiona ponownie po dodaniu lub usunięciu produktów z listy. W przypadku formuł nazwanych, gdy dane ulegają zmianie, zmienne varListitems są aktualizowane automatycznie.

Nazwane formuły we właściwości App.Formulas zapewniają bardziej elastyczne i deklaratywne podejście do zarządzania wartościami i obliczeniami w całej aplikacji, oferując korzyści w zakresie niezależności czasowej, automatycznych aktualizacji, łatwości konserwacji i niezmiennych definicji w porównaniu do polegania wyłącznie na App.OnStart.

Aspect	Nazwane formuły (App.Formulas)	App.OnStart
Niezależność czasowa	Formuły są dostępne natychmiast, mogą być obliczane w dowolnej kolejności.	Zmienne mogą wprowadzać zależności czasowe, wpływając na dostępność.
Automatyczne aktualizacje	Formuły są automatycznie aktualizowane, gdy zmieniają się zależności.	Zmienne są ustawiane raz podczas uruchamiania; mogą być potrzebne ręczne aktualizacje.
Możliwość konserwacji	Scentralizowane formuły w jednej lokalizacji poprawiają łatwość konserwacji.	Rozproszone zmienne mogą wymagać znalezienia i aktualizacji w wielu miejscach.
Niezmienialne definicje	Definicje formuł w App.Formulas są niezmienne.	Zmienne wartości mogą być podatne na przypadkowe zmiany.

Funkcje zdefiniowane przez użytkownika

Funkcje zdefiniowane przez użytkownika w Power Apps programie Authoring Studio umożliwiają użytkownikom tworzenie własnych funkcji niestandardowych.

Aby korzystać z tej funkcji, w obszarze Ustawienia wersji zapoznawczej włącz opcję Funkcje zdefiniowane przez użytkownika (UDF). Funkcji w wersji zapoznawczej nie należy używać w środowiskach produkcyjnych, dlatego jest ona domyślnie wyłączona, ale wkrótce stanie się ogólnie dostępna.

Zdefiniuj formułę w App.Formulas w następujący sposób:

FunctionName(Parameter1:DataType1, Parameter2:DataType2):OutputDataType = Formula

Kod działa tak:

FunctionName jest używana do wywołania funkcji
Parameter jest nazwą wejścia. Dozwolone jest jedno lub więcej wejść
DataType jest argumentem przekazywanym do funkcji, musi odpowiadać temu typowi danych. Dostępne typy danych to: Boolean, Color, Date, Data i czas, Dynamic, GUID, Hyperlink, Text i Time
OutputDataType jest typem danych, w którym będzie zapisane wyjście funkcji
Formula jest wyjściem funkcji

// Function to calculate the area of a circle based on the radius
calcAreaOfCircle(radius: Number): Number = 
    IfError(Pi() * radius * radius, 0);

Użyj IfError, aby zaimplementować obsługę błędów w zdefiniowanej funkcji.

Wywołanie zdefiniowanej funkcji z kontrolki tekstu/etykiety.

calcAreaOfCircle(Int(*TextInput1*.Text))

Notatka

Jest to funkcja eksperymentalna i może ulec zmianie. Niektóre typy danych, takie jak rekordy i filtry, nie są jeszcze obsługiwane.

Optymalizacja zmiennych

Zmienne definiują i ustawiają wartości lokalne i globalne, których używasz w całej aplikacji. Chociaż są one wygodne, używanie zbyt wielu zmiennych może sprawić, że aplikacja będzie mniej wydajna.

W poniższym przykładzie pokazano, jak ustawić zmienną dla każdego atrybutu obiektu, co wymaga użycia Set dla każdej właściwości.

Set(varEmpName, Office365Users.MyProfile().DisplayName);
Set(varEmpCity, Office365Users.MyProfile().City);
Set(varEmpPhone, Office365Users.MyProfile().BusinessPhones);
Set(varEmpUPN, Office365Users.MyProfile().UserPrincipalName);
Set(varEmpMgrName, Office365Users.ManagerV2(varEmpUPN).DisplayName);

Bardziej efektywnym podejściem jest korzystanie z właściwości tylko wtedy, gdy jest potrzebna:

Set(varEmployee, Office365Users.MyProfile())
"Welcome " & varEmployee.DisplayName

Mądrze używaj zmiennych kontekstowych i globalnych. Jeśli zakres zmiennej wykracza poza pojedynczy ekran, należy użyć zmiennych globalnych zamiast zmiennych kontekstowych.

Zbyt wiele nieużywanych zmiennych zwiększa zużycie pamięci i może spowolnić inicjalizację aplikacji. Zasoby są przydzielane dla tych zmiennych, nawet jeśli ich nie używasz. Nieużywane zmienne również zwiększają złożoność logiki aplikacji. Chociaż wpływ może nie być poważny, dobrą praktyką jest utrzymywanie Power App w przejrzystości i porządku, aby uzyskać lepszą wydajność i łatwiejszy rozwój.

Optymalizowanie kolekcji

Kolekcje to tymczasowe struktury magazynu danych używane do przechowywania danych w aplikacji Power Apps i manipulowania nimi. Jednak kolekcje mogą powodować obciążenie wydajności, jeśli używasz ich zbyt często. Ogranicz korzystanie z kolekcji i korzystaj z nich tylko wtedy, gdy jest to konieczne.

// Use this pattern
ClearCollect(colErrors, {Text: gblErrorText, Code: gblErrorCode});

// Do not use this pattern
Clear(colErrors);
Collect(colErrors, {Text: gblErrorText, Code: gblErrorCode});

Aby zliczać rekordy w kolekcji lokalnej, użyj CountIf zamiast Count(Filter()).

Weź pod uwagę te wskazówki podczas pracy z kolekcjami:

Ograniczenie rozmiaru i liczby kolekcji. Ponieważ kolekcje są lokalne dla aplikacji, są przechowywane w pamięci urządzenia mobilnego. Im więcej kolekcji danych przechowuje lub im więcej kolekcji używasz, tym gorsza wydajność. Użyj funkcji ShowColumns, aby uzyskać tylko określone kolumny. Dodaj funkcję Filter, aby uzyskać tylko istotne dane.

Poniższa przykładowa funkcja zwraca cały zestaw danych.

ClearCollect(colDemoAccount, Accounts);

Porównaj to z poniższym kodem, który zwraca tylko określone rekordy i kolumny:

ClearCollect(colAcc,
              ShowColumns(
                Filter(Accounts, !IsBlank('Address 1: City')),
                "name","address1_city"))

W tym przykładzie zwracany jest następujący zestaw danych:

Zrzut ekranu zestawu danych z tabelą o nazwie colAcc i dwiema kolumnami address1_city i name.

Ustawienie częstotliwości odświeżania źródła danych. Jeśli dodasz nowe rekordy do kolekcji, odśwież ją lub zbierz do niej, aby uzyskać nowe lub zmienione rekordy. Jeśli źródło danych jest aktualizowane przez wielu użytkowników, odśwież kolekcję, aby pobrać nowe lub zmienione rekordy. Więcej wywołań odświeżania oznacza więcej interakcji z serwerem.

Buforowanie danych w kolekcjach i zmiennych

Kolekcja to zmienna tabeli, w której są przechowywane wiersze i kolumny danych, a nie tylko pojedynczy element danych. Kolekcje są przydatne z dwóch głównych powodów: agregowania danych przed wysłaniem ich do źródła danych oraz buforowania informacji w celu uniknięcia częstych zapytań. Ponieważ kolekcje są zgodne ze strukturą tabelaryczną źródła danych i Power Apps umożliwiają efektywną interakcję z danymi, nawet w trybie offline.

// Clear the contents of EmployeeCollection, it already contains data
ClearCollect(
    colEmployee,
    {
        Id: "1",
        Name: "John",
        Department: "IT"
    },
    {
        Id: "2",
        Name: "Nestor",
        Department: "IT"
    }
)

Usuwanie nieużywanych zmiennych i mediów

Chociaż nieużywane multimedia i zmienne mogą nie mieć znaczącego wpływu na wydajność aplikacji, ważne jest, aby wyczyścić aplikację, usuwając wszelkie nieużywane multimedia lub zmienne.

Nieużywane pliki multimedialne zwiększają rozmiar aplikacji, co może spowolnić czas ładowania aplikacji.
Nieużywane zmienne zwiększają zużycie pamięci i mogą nieco spowolnić inicjalizację aplikacji. Zasoby są przydzielane dla tych zmiennych, nawet jeśli nie są używane. Zbyt wiele nieużywanych zmiennych może również sprawić, że logika aplikacji będzie bardziej złożona.
Użyj App Checker, aby sprawdzić nieużywane nośniki i zmienne.

Optymalizacja ekranów i elementów sterujących

Unikanie odwołań do elementów sterujących

Elementy sterujące, które odwołują się do elementów sterujących na innych ekranach, mogą spowolnić ładowanie aplikacji i nawigację. Może to wymusić natychmiastowe załadowanie innych ekranów, zamiast czekać, aż użytkownik przejdzie do tego ekranu. Zamiast tego użyj zmiennych, kolekcji i kontekstu nawigacji w celu współdzielenia stanu między ekranami.

Sprawdzanie aplikacji w Power Apps Studio pokazuje kontrolki, do których istnieją odsyłacze. Regularnie sprawdzaj Kontroler aplikacji, aby rozwiązać ten problem.

Oto przykład kontrolek z odsyłaczami. Na poniższej ilustracji kontrolka Galeria 1 odwołuje się do kontrolki Ekran 2, Etykieta 2.

Zrzut ekranu programu Power Apps Studio przedstawiający kontrolkę z odsyłaczami.

Jeśli odwołujesz się do kontrolki z pierwszego ekranu w aplikacji na drugim ekranie, nie ma spadku wydajności, ponieważ pierwszy ekran jest już załadowany. W rzeczywistości może to być dobra rzecz, ponieważ aplikacja jest deklaratywna, a nie używa zmiennych.

Jeśli odwołujesz się do kontrolek, które nie zostały jeszcze załadowane, na przykład pierwszy ekran odwołujący się do kontrolki o nazwie Label 3 z ekranu 3, aplikacja ładuje ten ekran do pamięci.

Włącz DelayOutput dla kontrolek tekstowych

Ustawienie DelayOutput, gdy jest ustawione na true, rejestruje dane wprowadzone przez użytkownika po półsekundowym opóźnieniu. Jest to przydatne do opóźniania kosztownych operacji do momentu zakończenia wprowadzania tekstu przez użytkownika, np. filtrowania, gdy dane wejściowe są używane w innych formułach.

Na przykład w przypadku galerii, której elementy są filtrowane w zależności od tego, co użytkownik wprowadzi w kontrolce TextInput:

Po ustawieniu parametru DelayOutput na false, co jest ustawieniem domyślnym, galeria jest filtrowana natychmiast po wpisaniu dowolnego tekstu. Jeśli masz galerię z dużą ilością elementów, ponowne wczytanie galerii ze zmianami od razu spowalnia działanie. Lepiej trochę poczekać. Jest to praktyczne, gdy używasz TextInput do wyszukiwania ciągu znaków (patrz Wyszukaj lub nowe funkcje StartsWith).
Po ustawieniu parametru DelayOutput na wartość true istnieje krótkie opóźnienie przed wykryciem zmian. Daje to czas na dokończenie pisania. Opóźnienie działa dobrze z właściwością TextInput.OnChange. Jeśli masz akcje powiązane ze zmianami, nie chcesz, aby były wyzwalane, dopóki nie skończysz wpisywać w polu.

Delegowanie i przetwarzanie po stronie serwera

Delegowanie

Delegowanie w Power Apps to koncepcja, która odnosi się do zdolności aplikacji do odciążania niektórych operacji do bazowego źródła danych zamiast przetwarzania operacji w samej aplikacji Power Apps. Korzystając z delegowania w Power Apps, programiści mogą tworzyć bardziej wydajne i skalowalne aplikacje, które działają dobrze nawet w scenariuszach obejmujących duże zbiory danych. Ważne jest, aby zdawać sobie sprawę z ograniczeń delegacji dla określonych źródeł danych i operacji oraz odpowiednio projektować aplikacje, aby osiągnąć optymalną wydajność.

![UWAGA] Nie wszystkie funkcje można delegować. Aby dowiedzieć się więcej o delegowaniu uprawnień, zapoznaj się z Zrozumienie delegowania.

Delegowanie ma kilka zalet, takich jak optymalizacja zapytań i dodaje obsługę dużych zbiorów danych. Ponadto, jeśli dane źródłowe często się zmieniają, delegowanie pomaga zachować aktualność danych.

Redukcja wywołań API do źródła danych

Czasami tworzenie kolekcji przez wykonywanie sprzężeń w aplikacjach kanwy może wydawać się wygodne. Oto przykład:

W tym przykładzie istnieją dwie tabele: Kierowcy i Ciężarówki. Kod tworzy kolekcję kierowców i szczegółów ciężarówek, a dla każdej ciężarówki wywołuje kierowcę, który posiada ciężarówkę.

// Bad code
ClearCollect(vartruckdata, AddColumns('Truck Details',
    "CITY",LookUp(Drivers, 'Truck Details'\[@'Dummy ID'\] = Drivers\[@'Truck Details'\],City),
        "FIRSTNAME",LookUp(Drivers, 'Truck Details'\[@'Dummy ID'\] = Drivers\[@'Truck Details'\],'Driver First Name'),
    "LASTNAME",LookUp(Drivers, 'Truck Details'\[@'Dummy ID'\] = Drivers\[@'Truck Details'\],'Driver Last Name'),
        "STATE",LookUp(Drivers, 'Truck Details'\[@'Dummy ID'\] = Drivers\[@'Truck Details'\],State)));

Wykonanie takiego sprzężenia w aplikacji kanwy może wygenerować wiele wywołań źródła danych, co prowadzi do powolnego ładowania czasów.

Lepszym podejściem jest:

// Good code
Set(
    varTruckData,
    LookUp(
        Drivers,
        'Dummy ID' = ThisRecord.'Dummy ID',
        'Driver First Name'
    ) & LookUp(
        Drivers,
        'Dummy ID' = ThisRecord.'Dummy ID',
        'Driver Last Name'
        )
);

Set(
    varTruckData,
    With(
        {
            vDriver: LookUp(
                Drivers,
                'Dummy ID' = ThisRecord.'Dummy ID'
            )
        },
        vDriver.'Driver First Name' & vDriver.'Driver Last Name'
    )
)

W scenariuszu czasu rzeczywistego można skrócić czas ładowania z pięciu minut do mniej niż 10 sekund, naprawiając dane u źródła.

Przetwarzanie po stronie serwera

Różne źródła danych, takie jak SQL i Dataverse, umożliwiają delegowanie przetwarzania danych, takiego jak filtry i wyszukiwania, do źródła danych. W serwerze SQL można tworzyć widoki zdefiniowane przez zapytanie. W Dataverse mozesz tworzyć niskokodowe wtyczki do przetwarzania danych na serwerze i zwracania tylko końcowych wyników do swojej aplikacji kanwy.

Delegowanie przetwarzania danych do serwera może poprawić wydajność, zmniejszyć ilość kodu po stronie klienta i ułatwić konserwację aplikacji.

Dowiedz się więcej o wtyczki w Dataverse.

Optymalizacja wzorców danych zapytań

Używanie opcji Jawny wybór kolumny

Funkcja jawnego wyboru kolumn (ECS) jest domyślnie włączona dla wszystkich nowych aplikacji. Jeśli nie jest włączona w Twojej aplikacji, włącz ją. ECS automatycznie zmniejsza liczbę pobieranych kolumn tylko do tych, które są używane w aplikacji. Jeśli usługa ECS nie jest włączona, możesz uzyskać więcej danych niż potrzebujesz, co może mieć wpływ na wydajność. Czasami, gdy aplikacja pobiera dane za pośrednictwem kolekcji, oryginalne źródło kolumny może zostać utracone. ECS porzuca kolumny, jeśli nie może stwierdzić, że są używane. Aby wymusić na ECS zachowanie brakującej kolumny, użyj wyrażenia PowerFx ShowColumns po odwołaniu do kolekcji lub w kontrolce.

Unikanie wywoływania Power Automate w celu wypełnienia kolekcji

Powszechną praktyką jest używanie Power Automate do pobierania i wypełniania kolekcji w Power Apps. Choć podejście to jest godne weryfikacji, istnieją sytuacje, w których może ono nie być najskuteczniejszym wyborem. Wywołanie Power Automate wiąże się z narzutem opóźnienia sieciowego i dodaje 0,6-sekundowy koszt wydajności do wywołania przepływu Power Automate.

Nadużywanie przepływów Power Automate może również prowadzić do limitów wykonania i dławienia. Dlatego zawsze należy oceniać kompromisy między opóźnieniem sieci a kosztami wydajności.

Wyeliminowanie problemu N+1

Problem N+1 jest częstym problemem w zapytaniach do baz danych, w których zamiast pobierać wszystkie wymagane dane w jednym zapytaniu, wykonywanych jest wiele dodatkowych zapytań w celu pobrania powiązanych danych. Może to prowadzić do problemów z wydajnością, ponieważ każde dodatkowe zapytanie wiąże się z dodatkowymi kosztami.

Proste wywołanie takie jak to w celu załadowania kolekcji może wygenerować N+1 wywołań do źródła danych.

ClearCollect(MyCollection, OrdersList,
    {
        LookUp(CustomersList,CustomerID = OrdersList[@CustomerID])
    }
)

W kontekście aplikacji opartych na kanwie i galerii, problem N+1 może pojawić się podczas pracy ze źródłami danych i galeriami, które wyświetlają powiązane rekordy. Problem pojawia się zazwyczaj, gdy wykonywanych jest więcej zapytań dla każdego produktu wyświetlanego w galerii, co prowadzi do wąskiego gardła wydajności.

Użyj obiektów widoku w SQL Server, aby uniknąć problemu z zapytaniami N+1 lub zmień interfejs użytkownika, aby uniknąć wyzwalania scenariusza N+1.

Dataverse automatycznie pobiera wymagane dane z powiązanych tabel i można wybrać kolumny z powiązanych tabel.

ThisItem.Account.'Account Name'

Jeśli rozmiar RelatedDataSourc jest niewielki (<500 rekordów), można buforować go w kolekcji i użyć kolekcji do obsługi scenariusza zapytania Lookup (N+1).

Ograniczenie rozmiaru pakietu

Chociaż Power Apps robi wiele, aby zoptymalizować ładowanie aplikacji, możesz podjąć kroki, aby zmniejszyć ślad swoich aplikacji. Zmniejszony ślad jest szczególnie ważny dla użytkowników starszych urządzeń lub użytkowników w lokalizacjach, w których występują większe opóźnienia lub ograniczona przepustowość.

Oceń multimedia osadzone w aplikacji. Jeśli coś nie jest używane, usuń to.
Osadzone obrazy mogą być zbyt duże. Zamiast plików PNG można użyć obrazów SVG. Należy jednak uważać na używanie tekstu w obrazach SVG, ponieważ używana czcionka musi być zainstalowana na kliencie. Świetnym rozwiązaniem, gdy trzeba wyświetlić tekst, jest nałożenie etykiety tekstowej na obraz.
Oceń, czy rozdzielczość jest odpowiednia dla danej obudowy. Rozdzielczość aplikacji mobilnej nie musi być tak wysoka, jak rozdzielczość aplikacji desktopowej. Eksperymentuj, aby uzyskać odpowiednią równowagę między jakością i rozmiarem obrazu.
Jeśli masz nieużywane ekrany, usuń je. Uważaj, aby nie usunąć żadnych ukrytych ekranów, z których korzystają tylko twórcy aplikacji lub administratorzy.
Oceń, czy nie próbujesz zmieścić zbyt wielu procesów w jednej aplikacji. Na przykład, czy w tej samej aplikacji znajdują się zarówno ekrany administratora, jak i klienta? Jeśli tak, warto rozważyć podzielenie ich na osobne aplikacje. Takie podejście ułatwi również wielu osobom pracę nad aplikacjami w tym samym czasie i ograniczy "promień wybuchu" (ilość testów), gdy zmiany w aplikacji wymagają pełnego przejścia testów.

Optymalizacja ForAll

Funkcja ForAll w Power Apps służy do iteracji po tabeli rekordów i zastosowania formuły lub zestawu formuł do każdego rekordu. Chociaż sama funkcja jest wszechstronna, niewłaściwe użycie funkcji ForAll może szybko obniżyć wydajność aplikacji.

Funkcja ForAll jest pojedynczą funkcją sekwencyjną zamiast funkcją współbieżną. Dlatego też analizuje tylko jeden rekord na raz, uzyskuje wynik, a następnie przechodzi do następnego, aż przejrzy wszystkie rekordy w swoim zakresie.

Za wszelką cenę unikaj zagnieżdżania ForAll. Może to prowadzić do wykładniczych iteracji i znacząco wpływać na wydajność.

ClearCollect(FollowUpMeetingAttendees.ForAll(ForAll(Distinct(AttendeesList.EmailAddress.Address).Lookup(Attendees))))

Aktualizacje wsadowe do bazy danych

ForAll + Patch może być jednym z podejść do wsadowej aktualizacji bazy danych. Należy jednak zachować ostrożność podczas korzystania z kolejności For All i Patch.

Następująca funkcja:

Patch(SampleFoodSalesData, ForAll(colSampleFoodSales,
    {
        demoName:"fromCanvas2"
    })
);

Działa lepiej niż:

ForAll(colSampleFoodSales, Patch(SampleFoodSalesData,
    {
        demoName:"test"
    })
);

Następny krok

Wytyczne dotyczące obsługi błędów