Udostępnij za pośrednictwem

Tworzenie widoku tabeli

  • Artykuł

Widok tabeli wyświetla dane w co najmniej jednej kolumnie. Każdy wiersz w tabeli reprezentuje obiekt .NET, a każda kolumna tabeli reprezentuje właściwość obiektu lub wartości skryptu. Można zdefiniować widok tabeli, który wyświetla wszystkie właściwości obiektu lub podzestaw właściwości obiektu.

Wyświetlanie widoku tabeli

W poniższym przykładzie pokazano, jak program Windows PowerShell wyświetla obiekt System.ServiceProcess.ServiceController zwracany przez polecenie cmdlet get-service. W przypadku tego obiektu program Windows PowerShell zdefiniował widok tabeli, który wyświetla właściwość Status, właściwość Name (ta właściwość jest właściwością aliasu właściwości ServiceName) i właściwością DisplayName. Każdy wiersz w tabeli reprezentuje obiekt zwrócony przez polecenie cmdlet .

Status   Name               DisplayName
------   ----               -----------
Stopped  AJRouter           AllJoyn Router Service
Stopped  ALG                Application Layer Gateway Service
Stopped  AppIDSvc           Application Identity
Running  Appinfo            Application Information

Definiowanie widoku tabeli

Poniższy kod XML przedstawia schemat widoku tabeli służący do wyświetlania obiektu System.ServiceProcess.ServiceController. Należy określić każdą właściwość, która ma być wyświetlana w widoku tabeli.

<View>
  <Name>service</Name>
  <ViewSelectedBy>
    <TypeName>System.ServiceProcess.ServiceController</TypeName>
  </ViewSelectedBy>
  <TableControl>
    <TableHeaders>
      <TableColumnHeader>
        <Width>8</Width>
      </TableColumnHeader>
      <TableColumnHeader>
        <Width>18</Width>
      </TableColumnHeader>
      <TableColumnHeader>
        <Width>38</Width>
      </TableColumnHeader>
    </TableHeaders>
    <TableRowEntries>
      <TableRowEntry>
        <TableColumnItems>
          <TableColumnItem>
           <PropertyName>Status</PropertyName>
          </TableColumnItem>
          <TableColumnItem>
            <PropertyName>Name</PropertyName>
          </TableColumnItem>
          <TableColumnItem>
            <PropertyName>DisplayName</PropertyName>
          </TableColumnItem>
        </TableColumnItems>
      </TableRowEntry>
    </TableRowEntries>
  </TableControl>
</View>

Następujące elementy XML służą do definiowania widoku listy:

  • Element Widok jest elementem nadrzędnym widoku tabeli. (Jest to ten sam element nadrzędny dla list, szerokich i niestandardowych widoków kontrolek).

  • Element Nazwa określa nazwę widoku. Ten element jest wymagany dla wszystkich widoków.

  • Element ViewSelectedBy definiuje obiekty korzystające z widoku. Ten element jest wymagany.

  • Element GroupBy (nie pokazany w tym przykładzie) definiuje, kiedy zostanie wyświetlona nowa grupa obiektów. Nowa grupa jest uruchamiana za każdym razem, gdy wartość określonej właściwości lub skryptu ulegnie zmianie. Ten element jest opcjonalny.

  • Element Controls (nie pokazany w tym przykładzie) definiuje kontrolki niestandardowe zdefiniowane przez widok tabeli. Kontrolki umożliwiają dalsze określanie sposobu wyświetlania danych. Ten element jest opcjonalny. Widok może definiować własne kontrolki niestandardowe lub używać typowych kontrolek, które mogą być używane przez dowolny widok w pliku formatowania. Aby uzyskać więcej informacji na temat kontrolek niestandardowych, zobacz Creating Custom Controls.

  • Element HideTableHeaders (nie pokazano w tym przykładzie) określa, że tabela nie będzie wyświetlać żadnych etykiet w górnej części tabeli. Ten element jest opcjonalny.

  • Element TableControl, który definiuje informacje o nagłówku i wierszu tabeli. Podobnie jak w przypadku wszystkich innych widoków, widok tabeli może wyświetlać wartości właściwości obiektu lub wartości generowane przez skrypty.

Definiowanie nagłówków kolumn

  1. Element TableHeaders i jego elementy podrzędne definiują, co jest wyświetlane w górnej części tabeli.

  2. Element TableColumnHeader definiuje, co jest wyświetlane w górnej części tabeli. Określ te elementy w kolejności, w której mają być wyświetlane nagłówki.

    Nie ma limitu liczby tych elementów, których można użyć, ale liczba elementów TableColumnHeader w widoku tabeli musi być równa liczbie używanych elementów TableRowEntry.

  3. Element Label określa wyświetlany tekst. Ten element jest opcjonalny.

  4. Element Width określa szerokość (w znakach) kolumny. Ten element jest opcjonalny.

  5. Element wyrównania określa sposób wyświetlania etykiety. Etykietę można wyrównać do lewej, do prawej lub wyśrodkowanej. Ten element jest opcjonalny.

Definiowanie wierszy tabeli

Widoki tabel mogą zawierać co najmniej jedną definicję określającą, jakie dane są wyświetlane w wierszach tabeli przy użyciu elementów podrzędnych elementu TableRowEntries. Zwróć uwagę, że można określić wiele definicji wierszy tabeli, ale nagłówki dla wierszy pozostają takie same, niezależnie od używanej definicji wiersza. Zazwyczaj tabela ma tylko jedną definicję.

W poniższym przykładzie widok zawiera jedną definicję, która wyświetla wartości kilku właściwości obiektu System.Diagnostics.Process. Widok tabeli może wyświetlać wartość właściwości lub wartość skryptu (nie pokazaną w przykładzie) w wierszach.

<TableRowEntries>
      <TableRowEntry>
        <TableColumnItems>
          <TableColumnItem>
           <PropertyName>Status</PropertyName>
          </TableColumnItem>
          <TableColumnItem>
            <PropertyName>Name</PropertyName>
          </TableColumnItem>
          <TableColumnItem>
            <PropertyName>DisplayName</PropertyName>
          </TableColumnItem>
        </TableColumnItems>
      </TableRowEntry>
    </TableRowEntries>

Następujące elementy XML mogą służyć do podawania definicji dla wiersza:

  • Element TableRowEntries i jego elementy podrzędne definiują, co jest wyświetlane w wierszach tabeli.

  • Element TableRowEntry zawiera definicję wiersza. Wymagana jest co najmniej jedna TableRowEntry; nie ma jednak maksymalnego limitu liczby elementów, które można dodać. W większości przypadków widok będzie miał tylko jedną definicję.

  • Element EntrySelectedBy określa obiekty wyświetlane według określonej definicji. Ten element jest opcjonalny i jest potrzebny tylko podczas definiowania wielu TableRowEntry elementów, które wyświetlają różne obiekty.

  • Element Zawijanie określa, że tekst przekraczający szerokość kolumny jest wyświetlany w następnym wierszu. Domyślnie tekst przekraczający szerokość kolumny jest obcinany.

  • Element TableColumnItems definiuje właściwości lub skrypty, których wartości są wyświetlane w wierszu.

  • Element TableColumnItem definiuje właściwość lub skrypt, którego wartość jest wyświetlana w kolumnie wiersza. Dla każdej kolumny wiersza wymagany jest element TableColumnItem. Pierwszy wpis jest wyświetlany w pierwszej kolumnie, drugim wpisie w drugiej kolumnie itd.

  • Element PropertyName określa właściwość, której wartość jest wyświetlana w wierszu. Należy określić właściwość lub skrypt, ale nie można określić obu tych właściwości.

  • Element ScriptBlock określa skrypt, którego wartość jest wyświetlana w wierszu. Należy określić skrypt lub właściwość, ale nie można określić obu.

  • Element FormatString określa wzorzec formatu definiujący sposób wyświetlania właściwości lub wartości skryptu. Ten element jest opcjonalny.

  • Element Wyrównanie określa sposób wyświetlania wartości właściwości lub skryptu. Wartość można wyrównać do lewej, do prawej lub wyśrodkowanej. Ten element jest opcjonalny.

Definiowanie obiektów korzystających z widoku tabeli

Istnieją dwa sposoby definiowania, które obiekty platformy .NET używają widoku tabeli. Za pomocą elementu ViewSelectedBy można zdefiniować obiekty, które mogą być wyświetlane przez wszystkie definicje widoku, lub użyć elementu EntrySelectedBy do zdefiniowania obiektów wyświetlanych przez określoną definicję widoku. W większości przypadków widok ma tylko jedną definicję, dlatego obiekty są zwykle definiowane przez element ViewSelectedBy.

W poniższym przykładzie pokazano, jak zdefiniować obiekty wyświetlane w widoku tabeli przy użyciu elementów ViewSelectedBy i TypeName. Nie ma limitu liczby TypeName elementów, które można określić, a ich kolejność nie jest znacząca.

<View>
  <Name>System.ServiceProcess.ServiceController</Name>
  <ViewSelectedBy>
    <TypeName>System.ServiceProcess.ServiceController</TypeName>
  </ViewSelectedBy>
  <TableControl>...</TableControl>
</View>

Następujące elementy XML mogą służyć do określania obiektów używanych przez widok tabeli:

  • Element ViewSelectedBy definiuje, które obiekty są wyświetlane przez widok listy.

  • Element TypeName określa obiekt platformy .NET wyświetlany przez widok. Wymagana jest w pełni kwalifikowana nazwa typu .NET. Musisz określić co najmniej jeden typ lub zestaw zaznaczeń dla widoku, ale nie ma maksymalnej liczby elementów, które można określić.

W poniższym przykładzie użyto elementów ViewSelectedBy i SelectionSetName. Użyj zestawów wyboru, w których masz powiązany zestaw obiektów wyświetlanych przy użyciu wielu widoków, takich jak podczas definiowania widoku listy i widoku tabeli dla tych samych obiektów. Aby uzyskać więcej informacji na temat tworzenia zestawu wyboru, zobacz Definiowanie zestawów wyboru.

<View>
  <Name>System.ServiceProcess.ServiceController</Name>
  <ViewSelectedBy>
    <SelectionSetName>.NET Type Set</SelectionSetName>
  </ViewSelectedBy>
  <TableControl>...</TableControl>
</View>

Następujące elementy XML mogą służyć do określania obiektów używanych przez widok listy:

  • Element ViewSelectedBy definiuje, które obiekty są wyświetlane przez widok listy.

  • Element SelectionSetName określa zestaw obiektów, które mogą być wyświetlane przez widok. Należy określić co najmniej jeden zestaw zaznaczenia lub typ widoku, ale nie ma maksymalnej liczby elementów, które można określić.

W poniższym przykładzie pokazano, jak zdefiniować obiekty wyświetlane według określonej definicji widoku tabeli przy użyciu elementu EntrySelectedBy. Za pomocą tego elementu można określić nazwę typu platformy .NET obiektu, zestaw zaznaczenia obiektów lub warunek wyboru, który określa, kiedy definicja jest używana. Aby uzyskać więcej informacji na temat tworzenia warunków wyboru, zobacz Definiowanie warunków wyświetlania danych.

Uwaga

Podczas tworzenia wielu definicji widoku tabeli nie można określić różnych nagłówków kolumn. Można określić tylko to, co jest wyświetlane w wierszach tabeli, takich jak wyświetlane obiekty.

<TableRowEntry>
  <EntrySelectedBy>
    <TypeName>.NET Type</TypeName>
  </EntrySelectedBy>
</TableRowEntry>

Następujące elementy XML mogą służyć do określania obiektów używanych przez określoną definicję widoku listy:

  • Element EntrySelectedBy definiuje, które obiekty są wyświetlane według definicji.

  • Element TypeName określa obiekt .NET wyświetlany przez definicję. W przypadku korzystania z tego elementu wymagana jest w pełni kwalifikowana nazwa typu .NET. Musisz określić co najmniej jeden typ, zestaw zaznaczenia lub warunek wyboru dla definicji, ale nie ma maksymalnej liczby elementów, które można określić.

  • Element SelectionSetName (nie pokazano) określa zestaw obiektów, które mogą być wyświetlane przez tę definicję. Musisz określić co najmniej jeden typ, zestaw zaznaczenia lub warunek wyboru dla definicji, ale nie ma maksymalnej liczby elementów, które można określić.

  • Element SelectionCondition (nie pokazany) określa warunek, który musi istnieć, aby ta definicja była używana. Musisz określić co najmniej jeden typ, zestaw zaznaczenia lub warunek wyboru dla definicji, ale nie ma maksymalnej liczby elementów, które można określić. Aby uzyskać więcej informacji na temat definiowania warunków wyboru, zobacz Definiowanie warunków wyświetlania danych.

Używanie ciągów formatu

Ciągi formatowania można dodać do widoku, aby dokładniej zdefiniować sposób wyświetlania danych. W poniższym przykładzie pokazano, jak zdefiniować ciąg formatowania dla wartości właściwości StartTime.

<TableColumnItem>
  <PropertyName>StartTime</PropertyName>
  <FormatString>{0:MMM} {0:DD} {0:HH}:{0:MM}</FormatString>
</TableColumnItem>

Następujące elementy XML mogą służyć do określania wzorca formatu:

  • Element TableColumnItem definiuje właściwość lub skrypt, którego wartość jest wyświetlana w kolumnie wiersza. Dla każdej kolumny wiersza wymagany jest element TableColumnItem. Pierwszy wpis jest wyświetlany w pierwszej kolumnie, drugim wpisie w drugiej kolumnie itd.

  • Element PropertyName określa właściwość, której wartość jest wyświetlana w wierszu. Należy określić właściwość lub skrypt, ale nie można określić obu tych właściwości.

  • Element FormatString określa wzorzec formatu definiujący sposób wyświetlania właściwości lub wartości skryptu.

W poniższym przykładzie metoda ToString jest wywoływana w celu sformatowania wartości skryptu. Skrypty mogą wywoływać dowolną metodę obiektu. W związku z tym jeśli obiekt ma metodę, taką jak ToString, która ma parametry formatowania, skrypt może wywołać tę metodę, aby sformatować wartość wyjściową skryptu.

<ListItem>
  <ScriptBlock>
    [string]::Format("{0,-10} {1,-8}", $_.LastWriteTime.ToString("d"), $_.LastWriteTime.ToString("t"))
  </ScriptBlock>
</ListItem>

Do wywoływania metody ToString można użyć następującego elementu XML:

  • Element TableColumnItem definiuje właściwość lub skrypt, którego wartość jest wyświetlana w kolumnie wiersza. Dla każdej kolumny wiersza wymagany jest element TableColumnItem. Pierwszy wpis jest wyświetlany w pierwszej kolumnie, drugim wpisie w drugiej kolumnie itd.

  • Element ScriptBlock określa skrypt, którego wartość jest wyświetlana w wierszu. Należy określić skrypt lub właściwość, ale nie można określić obu.

Zobacz też

zapisywanie pliku formatowania programu PowerShell