Udostępnij za pomocą

Tworzenie widoku szerokiego

Widok szeroki wyświetla pojedynczą wartość dla każdego wyświetlanego obiektu. Wyświetlana wartość może być wartością właściwości obiektu .NET lub wartością skryptu. Domyślnie nie ma etykiety ani nagłówka dla tego widoku.

Wyświetlanie szerokiego widoku

Poniższy przykład pokazuje, jak program Windows PowerShell wyświetla obiekt System.Diagnostics.Process zwrócony przez polecenie cmdlet Get-Process, gdy jego dane wyjściowe są przesyłane potokowo do polecenia cmdlet Format.Wide. (Domyślnie polecenie cmdlet get-process zwraca widok tabeli). W tym przykładzie dwie kolumny są używane do wyświetlania nazwy procesu dla każdego zwróconego obiektu. Nazwa właściwości obiektu nie jest wyświetlana, tylko wartość właściwości.

Get-Process | Format-Wide

AEADISRV                     agrsmsvc
Ati2evxx                     Ati2evxx
audiodg                      CCC
CcmExec                      communicator
Crypserv                     csrss
csrss                        DevDtct2
DM1Service                   dpupdchk
dwm                          DxStudio
EXCEL                        explorer
GoogleToolbarNotifier        GrooveMonitor
hpqwmiex                     hpservice
Idle                         InoRpc
InoRT                        InoTask
ipoint                       lsass
lsm                          MOM
MSASCui                      notepad
...                          ...

Definiowanie widoku szerokiego

Poniższy kod XML przedstawia szeroki schemat widoku dla obiektu System.Diagnostics.Process.

<View>
  <Name>process</Name>
  <ViewSelectedBy>
    <TypeName>System.Diagnostics.Process</TypeName>
  </ViewSelectedBy>
  <GroupBy>...</GroupBy>
  <Controls>...</Controls>
  <WideControl>
    <WideEntries>
      <WideEntry>
        <WideItem>
          <PropertyName>ProcessName</PropertyName>
        </WideItem>
      </WideEntry>
    </WideEntries>
  </WideControl>
</View>

Następujące elementy XML służą do definiowania szerokiego widoku:

  • Element View jest elementem nadrzędnym szerokiego widoku. (Jest to ten sam element nadrzędny dla tabel, list i niestandardowych widoków kontrolek).
  • Element Nazwa określa nazwę widoku. Ten element jest wymagany dla wszystkich widoków.
  • Element ViewSelectedBy definiuje obiekty korzystające z widoku. Ten element jest wymagany.
  • Element GroupBy określa, kiedy zostanie wyświetlona nowa grupa obiektów. Nowa grupa jest uruchamiana za każdym razem, gdy wartość określonej właściwości lub skryptu ulegnie zmianie. Ten element jest opcjonalny.
  • Kontrolki definiują kontrolki niestandardowe zdefiniowane przez szeroki widok. Kontrolki umożliwiają dalsze określanie sposobu wyświetlania danych. Ten element jest opcjonalny. Widok może definiować własne kontrolki niestandardowe lub używać typowych kontrolek, które mogą być używane przez dowolny widok w pliku formatowania. Aby uzyskać więcej informacji na temat kontrolek niestandardowych, zobacz Creating Custom Controls.
  • Element WideControl i jego elementy podrzędne definiują, co jest wyświetlane w widoku. W poprzednim przykładzie widok jest przeznaczony do wyświetlania właściwości System.Diagnostics.Process.Process.ProcessName.

Aby zapoznać się z przykładem kompletnego pliku formatowania definiującego prosty szeroki widok, zobacz Wide View (Basic).

Udostępnianie definicji dla widoku szerokiego

Szerokie widoki mogą udostępniać co najmniej jedną definicję przy użyciu elementów podrzędnych WideControl. Zazwyczaj widok będzie miał tylko jedną definicję. W poniższym przykładzie widok zawiera pojedynczą definicję, która wyświetla właściwość System.Diagnostics.Process.Process.ProcessName. Szeroki widok może wyświetlać wartość właściwości lub wartość skryptu (nie pokazano w przykładzie).

<WideControl>
  <AutoSize/>
  <ColumnNumber></ColumnNumber>
  <WideEntries>
    <WideEntry>
      <WideItem>
        <PropertyName>ProcessName</PropertyName>
      </WideItem>
    </WideEntry>
  </WideEntries>
</WideControl>

Następujące elementy XML mogą służyć do udostępniania definicji dla szerokiego widoku:

  • Element WideControl i jego elementy podrzędne definiują, co jest wyświetlane w widoku.
  • Element AutoSize określa, czy rozmiar kolumny i liczba kolumn są dostosowywane na podstawie rozmiaru danych. Ten element jest opcjonalny.
  • Element ColumnNumber określa liczbę kolumn wyświetlanych w widoku szerokim. Ten element jest opcjonalny.
  • Element WideEntries zawiera definicje widoku. W większości przypadków widok będzie miał tylko jedną definicję. Ten element jest wymagany.
  • Element WideEntry zawiera definicję widoku. Wymagana jest co najmniej jedna WideEntry; nie ma jednak maksymalnego limitu liczby elementów, które można dodać. W większości przypadków widok będzie miał tylko jedną definicję.
  • Element EntrySelectedBy określa obiekty wyświetlane według określonej definicji. Ten element jest opcjonalny i jest potrzebny tylko podczas definiowania wielu elementów WideEntry, które wyświetlają różne obiekty.
  • Element WideItem określa dane wyświetlane przez widok. W przeciwieństwie do innych typów widoków, szeroka kontrolka może wyświetlać tylko jeden element.
  • Element PropertyName określa właściwość, której wartość jest wyświetlana przez widok. Należy określić właściwość lub skrypt, ale nie można określić obu tych elementów.
  • Element ScriptBlock określa skrypt, którego wartość jest wyświetlana przez widok. Należy określić skrypt lub właściwość, ale nie można określić obu tych elementów.
  • Element FormatString określa wzorzec używany do wyświetlania danych. Ten element jest opcjonalny.

Aby zapoznać się z przykładem kompletnego pliku formatowania definiującego szeroką definicję widoku, zobacz Wide View (Basic).

Definiowanie obiektów korzystających z widoku szerokiego

Istnieją dwa sposoby definiowania, które obiekty platformy .NET używają szerokiego widoku. Za pomocą elementu ViewSelectedBy można zdefiniować obiekty, które mogą być wyświetlane przez wszystkie definicje widoku, lub użyć elementu EntrySelectedBy do zdefiniowania obiektów wyświetlanych przez określoną definicję widoku. W większości przypadków widok ma tylko jedną definicję, dlatego obiekty są zwykle definiowane przez element ViewSelectedBy.

W poniższym przykładzie pokazano, jak zdefiniować obiekty wyświetlane przez szeroki widok przy użyciu elementów ViewSelectedBy i TypeName. Nie ma limitu liczby elementów TypeName, które można określić, a ich kolejność nie jest znacząca.

<View>
  <Name>System.ServiceProcess.ServiceController</Name>
  <ViewSelectedBy>
    <TypeName>System.Diagnostics.Process</TypeName>
  </ViewSelectedBy>
  <WideControl>...</WideControl>
</View>

Następujące elementy XML mogą służyć do określania obiektów używanych przez szeroki widok:

  • Element ViewSelectedBy definiuje, które obiekty są wyświetlane przez szeroki widok.
  • Element TypeName określa platformę .NET wyświetlaną przez widok. Wymagana jest w pełni kwalifikowana nazwa typu .NET. Musisz określić co najmniej jeden typ lub zestaw zaznaczeń dla widoku, ale nie ma maksymalnej liczby elementów, które można określić.

Aby zapoznać się z przykładem kompletnego pliku formatowania, zobacz Wide View (Basic).

W poniższym przykładzie użyto elementów ViewSelectedBy i SelectionSetName. Użyj zestawów wyboru, w których masz powiązany zestaw obiektów wyświetlanych przy użyciu wielu widoków, takich jak podczas definiowania widoku szerokiego i widoku tabeli dla tych samych obiektów. Aby uzyskać więcej informacji na temat tworzenia zestawu wyboru, zobacz Definiowanie zestawów wyboru.

<View>
  <Name>System.ServiceProcess.ServiceController</Name>
  <ViewSelectedBy>
    <SelectionSetName>.NET Type Set</SelectionSetName>
  </ViewSelectedBy>
  <WideControl>...</WideControl>
</View>

Następujące elementy XML mogą służyć do określania obiektów używanych przez szeroki widok:

  • Element ViewSelectedBy definiuje, które obiekty są wyświetlane przez szeroki widok.
  • Element SelectionSetName określa zestaw obiektów, które mogą być wyświetlane przez widok. Należy określić co najmniej jeden zestaw zaznaczenia lub typ widoku, ale nie ma maksymalnej liczby elementów, które można określić.

W poniższym przykładzie pokazano, jak zdefiniować obiekty wyświetlane według określonej definicji szerokiego widoku przy użyciu elementu EntrySelectedBy. Za pomocą tego elementu można określić nazwę typu platformy .NET obiektu, zestaw zaznaczenia obiektów lub warunek wyboru, który określa, kiedy definicja jest używana. Aby uzyskać więcej informacji na temat tworzenia warunków wyboru, zobacz Definiowanie warunków wyświetlania danych.

<WideEntry>
  <EntrySelectedBy>
    <TypeName>.NET Type</TypeName>
  </EntrySelectedBy>
</WideEntry>

Następujące elementy XML mogą służyć do określania obiektów, które są używane przez określoną definicję szerokiego widoku:

  • Element EntrySelectedBy definiuje, które obiekty są wyświetlane według definicji.
  • Element TypeName określa platformę .NET wyświetlaną przez definicję. W przypadku korzystania z tego elementu wymagana jest w pełni kwalifikowana nazwa typu .NET. Musisz określić co najmniej jeden typ, zestaw zaznaczenia lub warunek wyboru dla definicji, ale nie ma maksymalnej liczby elementów, które można określić.
  • Element SelectionSetName (nie pokazano) określa zestaw obiektów, które mogą być wyświetlane przez tę definicję. Musisz określić co najmniej jeden typ, zestaw zaznaczenia lub warunek wyboru dla definicji, ale nie ma maksymalnej liczby elementów, które można określić.
  • Element SelectionCondition (nie pokazany) określa warunek, który musi istnieć, aby ta definicja była używana. Musisz określić co najmniej jeden typ, zestaw zaznaczenia lub warunek wyboru dla definicji, ale nie ma maksymalnej liczby elementów, które można określić. Aby uzyskać więcej informacji na temat definiowania warunków wyboru, zobacz Definiowanie warunków wyświetlania danych.

Wyświetlanie grup obiektów w widoku szerokim

Obiekty wyświetlane w szerokim widoku można oddzielić od grup. Nie oznacza to, że definiujesz grupę, tylko program Windows PowerShell uruchamia nową grupę za każdym razem, gdy wartość określonej właściwości lub skryptu ulegnie zmianie. W poniższym przykładzie nowa grupa jest uruchamiana za każdym razem, gdy zmienia się wartość właściwości System.ServiceProcess.ServiceController.ServiceType.

<GroupBy>
  <Label>Service Type</Label>
  <PropertyName>ServiceType</PropertyName>
</GroupBy>

Następujące elementy XML są używane do definiowania, kiedy grupa jest uruchomiona:

  • Element GroupBy definiuje właściwość lub skrypt, który uruchamia nową grupę i definiuje sposób wyświetlania grupy.
  • Element PropertyName określa właściwość uruchamiającą nową grupę za każdym razem, gdy zmienia się jego wartość. Musisz określić właściwość lub skrypt, aby uruchomić grupę, ale nie można określić obu tych elementów.
  • Element ScriptBlock określa skrypt, który uruchamia nową grupę za każdym razem, gdy zmienia się jego wartość. Należy określić skrypt lub właściwość, aby uruchomić grupę, ale nie można określić obu tych elementów.
  • Element Label definiuje etykietę wyświetlaną na początku każdej grupy. Oprócz tekstu określonego przez ten element program Windows PowerShell wyświetla wartość, która wyzwoliła nową grupę i dodaje pusty wiersz przed etykietą i po nim. Ten element jest opcjonalny.
  • Element CustomControl definiuje kontrolkę używaną do wyświetlania danych. Ten element jest opcjonalny.
  • Element CustomControlName określa wspólną kontrolkę lub widok używaną do wyświetlania danych. Ten element jest opcjonalny.

Aby zapoznać się z przykładem kompletnego pliku formatowania definiującego grupy, zobacz Wide View (GroupBy).

Używanie ciągów formatu

Ciągi formatowania można dodać do szerokiego widoku, aby dokładniej zdefiniować sposób wyświetlania danych. W poniższym przykładzie pokazano, jak zdefiniować ciąg formatowania dla wartości właściwości StartTime.

<WideItem>
  <PropertyName>StartTime</PropertyName>
  <FormatString>{0:MMM} {0:DD} {0:HH}:{0:MM}</FormatString>
</WideItem>

Następujące elementy XML mogą służyć do określania wzorca formatu:

  • Element WideItem określa dane wyświetlane przez widok.
  • Element PropertyName określa właściwość, której wartość jest wyświetlana przez widok. Należy określić właściwość lub skrypt, ale nie można określić obu tych elementów.
  • Element FormatString określa wzorzec formatu definiujący sposób wyświetlania wartości właściwości lub skryptu w widoku
  • Element ScriptBlock (nie pokazany) określa skrypt, którego wartość jest wyświetlana przez widok. Należy określić skrypt lub właściwość, ale nie można określić obu tych elementów.

W poniższym przykładzie metoda ToString jest wywoływana w celu sformatowania wartości skryptu. Skrypty mogą wywoływać dowolną metodę obiektu. W związku z tym jeśli obiekt ma metodę, taką jak ToString, która ma parametry formatowania, skrypt może wywołać tę metodę, aby sformatować wartość wyjściową skryptu.

<WideItem>
  <ScriptBlock>
    [string]::Format("{0,-10} {1,-8}", $_.LastWriteTime.ToString("d"), $_.LastWriteTime.ToString("t"))
  </ScriptBlock>
</WideItem>

Do wywoływania metody ToString można użyć następującego elementu XML:

  • Element WideItem określa dane wyświetlane przez widok.
  • Element ScriptBlock (nie pokazany) określa skrypt, którego wartość jest wyświetlana przez widok. Należy określić skrypt lub właściwość, ale nie można określić obu tych elementów.

Zobacz też

  • Last updated on