Opis maszyn wirtualnych 1. i 2. generacji w programie VMM
Data opublikowania: lipiec 2016
Dotyczy: System Center 2012 R2 Virtual Machine Manager
W programie Virtual Machine Manager (VMM) począwszy od wersji platformy System Center 2012 R2 można tworzyć dwa typy maszyn wirtualnych, w tym typ wprowadzony w funkcji Hyper-V w systemie Windows Server 2012 R2 nazywany „maszyną wirtualną drugiej generacji”, oraz zarządzać tymi maszynami.Zanim pojawiły się maszyny wirtualne drugiej generacji, istniał tylko jeden typ maszyn wirtualnych, teraz określanych jako „maszyny wirtualne pierwszej generacji”.Więcej informacji można znaleźć w temacie Generation 2 Virtual Machine Overview (Maszyny wirtualne drugiej generacji — omówienie).
Maszyna wirtualna musi być maszyną wirtualną pierwszej lub drugiej generacji.Za pomocą kreatorów i arkuszy właściwości w programie VMM można wybrać opcje dotyczące maszyny wirtualnej pierwszej generacji lub maszyny wirtualnej drugiej generacji, ale nie obu jednocześnie.
.jpeg "System_CAPS_ICON_important.jpg"){kind=icon} Ważne |
|---|
Począwszy od pakietu zbiorczego aktualizacji 6 dla programu System Center 2012 R2, usługi w programie VMM obsługują maszyny wirtualne drugiej generacji, co opisano w poniższej sekcji.Ta funkcjonalność była niedostępna przed ukazaniem się pakietu zbiorczego aktualizacji 6. Przed udostępnieniem pakietu zbiorczego aktualizacji 6 użytkownik nie mógł dodać szablonów określających drugą generację do szablonu usługi lub szablonu roli maszyny wirtualnej — można było dodać wyłącznie generację pierwszą.Ponadto w ramach szablonu usługi w arkuszu właściwości maszyny wirtualnej (warstwy) pojawiały się tylko właściwości maszyny wirtualnej pierwszej generacji. Aby uzyskać informacje o innych funkcjach i zmianach w pakiecie zbiorczym aktualizacji 6, zobacz, https://support.microsoft.com/kb/3050317/. |
Używanie maszyn wirtualnych drugiej generacji w programie VMM z pakietem zbiorczym aktualizacji 6 dla programu System Center 2012 R2
Po zastosowaniu pakietu zbiorczego aktualizacji 6 dla programu System Center 2012 R2 w programie VMM można wykonać następujące czynności:
Do szablonu usługi można dodać szablony maszyn wirtualnych pierwszej lub drugiej generacji.W ramach szablonu usługi w arkuszu właściwości maszyny wirtualnej (warstwy) pojawia się właściwość odpowiadająca generacji maszyny wirtualnej.
W przypadku korzystania z programu VMM z dodatkiem Windows Azure Pack można utworzyć szablony ról maszyny wirtualnej określające pierwszą lub drugą generację.Ta funkcja jest dołączona do pakietu zbiorczego aktualizacji 6, ale w celu jej włączenia należy wykonać następujące czynności:
Otwórz właściwości chmury, w której chcesz wdrożyć maszyny wirtualne drugiej generacji.
Kliknij kartę Właściwości niestandardowe, kliknij opcję Zarządzaj właściwościami niestandardowymi, kliknij przycisk Utwórz i wpisz:
SupportedVmGenerationForVmRole
Kliknij przycisk OK, aby powrócić do opcji Zarządzaj właściwościami niestandardowymi.
Wybierz nową właściwość, a następnie kliknij przycisk Dodaj.
Gdy nowa właściwość zostanie przeniesiona na listę Przypisane właściwości, kliknij przycisk OK.
Na karcie Właściwości niestandardowe obok pustego pola pojawia się pozycja SupportedVmGenerationForVmRole.W polu wpisz:
2
Kliknij przycisk OK.
Po wykonaniu tych czynności będzie możliwe wdrożenie nowej usługi wykorzystującej role maszyny wirtualnej drugiej generacji.Użytkownik może również skalować tę usługę przy użyciu dodatkowych maszyn wirtualnych drugiej generacji, nawet jeśli parametrowi SupportedVmGenerationForVmRole zostanie nadana wartość 1.
Aby uzyskać więcej informacji o szablonach ról maszyn wirtualnych, zobacz Tworzenie szablonów roli maszyny wirtualnej przy użyciu programu VMM i pakietu Windows Azure Pack.
Wymagania maszyn wirtualnych drugiej generacji dotyczące hostów
Maszyny wirtualne drugiej generacji mogą działać tylko na hostach z obsługującym je systemem operacyjnym. System operacyjny Windows Server 2012 R2 obsługuje maszyny wirtualne drugiej generacji, a program VMM zapobiegnie umieszczaniu maszyn wirtualnych drugiej generacji na hostach z wcześniejszymi wersjami systemów operacyjnych.Program VMM zapobiegnie na przykład umieszczeniu maszyny wirtualnej drugiej generacji na hoście z uruchomionym systemem Windows Server 2012.
Dostosowywanie kolejności uruchamiania w przypadku maszyny wirtualnej drugiej generacji
Z powodu podstawowych różnic między maszynami wirtualnymi pierwszej i drugiej generacji kolejność uruchamiania (kolejność rozruchu) różnych urządzeń (takich jak dysk twardy i dysk CD) nie jest obsługiwana w taki sam sposób w przypadku maszyn wirtualnych obu generacji.Aby dostosować kolejność uruchamiania dla maszyny wirtualnej drugiej generacji w programie System Center 2012 R2, należy użyć polecenia programu Windows PowerShell określającego pierwsze urządzenie rozruchowe, a nie listy uporządkowanej urządzeń rozruchowych.Poniższa lista przedstawia różnice między metodami dostosowywania kolejności uruchamiania.
Dostosowywanie kolejności uruchamiania w przypadku maszyn wirtualnych pierwszej generacji
Pierwszym sposobem dostosowania kolejności uruchamiania w przypadku maszyn wirtualnych pierwszej generacji jest skorzystanie z konsoli programu VMM.Aby użyć konsoli programu VMM, w kreatorze dodawania profilu sprzętu, maszyny wirtualnej lub szablonu maszyny wirtualnej, na stronie konfigurowania ustawień sprzętu, w obszarze Zaawansowane, w sekcji Oprogramowanie układowe można zmodyfikować kolejność elementów na liście Kolejność uruchamiania.Innym sposobem dostosowania kolejności uruchamiania jest użycie poleceń programu Windows PowerShell z parametrem BootOrder, który został opisany bardziej szczegółowo w tematach biblioteki TechNet dotyczących poleceń cmdlet, takich jak Set-SCVirtualMachine, Set-SCVMTemplate i Set-SCHardwareProfile.
Dostosowywanie kolejności uruchamiania w przypadku maszyn wirtualnych drugiej generacji
Aby dostosować pierwsze urządzenie rozruchowe w przypadku maszyn wirtualnych drugiej generacji, należy użyć poleceń Windows PowerShell z parametrem FirstBootDevice.Domyślnie jako pierwsze urządzenie rozruchowe jest ustawiony wirtualny dysk twardy oznaczony jako Zawiera system operacyjny dla maszyny wirtualnej albo jedyny wirtualny dysk twardy, jeśli maszyna wirtualna ma tylko jeden.
Parametr FirstBootDevice jest opisany bardziej szczegółowo w tematach biblioteki TechNet dotyczących poleceń cmdlet, takich jak Set-SCVirtualMachine, Set-SCVMTemplate i Set-SCHardwareProfile.Można na przykład uruchomić poniższe polecenie w celu skonfigurowania istniejącego szablonu maszyny wirtualnej o nazwie Generation2template w taki sposób, aby pierwszym urządzeniem rozruchowym była pierwsza karta sieciowa.To polecenie jest oparte na założeniu, że karta sieciowa obsługuje środowisko wykonawcze przed uruchomieniem systemu (PXE):
Set-SCVMTemplate -Template "Generation2template" –FirstBootDevice "NIC,0"
Tworzenie maszyny wirtualnej lub szablonu maszyny wirtualnej i określanie generacji
W programie System Center 2012 R2 podczas tworzenia nowej maszyny wirtualnej lub szablonu maszyny wirtualnej za pomocą kreatora program VMM reaguje na dokonywane wybory w następujący sposób:
Jeśli punktem wyjścia używanym do tworzenia maszyny wirtualnej lub szablonu maszyny wirtualnej jest dysk twardy w formacie VHD, automatycznie wybrana zostaje pierwsza generacja, ponieważ maszyny wirtualne drugiej generacji obsługują tylko format VHDX.W tej sytuacji na drugiej stronie kreatora nie zostanie wyświetlone pole listy Generacja i nie będzie można wybrać generacji.
Jeśli punktem wyjścia używanym do tworzenia maszyny wirtualnej lub szablonu maszyny wirtualnej jest dysk twardy w formacie VHDX (nowszy format), po przejściu do drugiej strony kreatora (strona Tożsamość) można wybrać jedną z dwóch opcji dla maszyny wirtualnej lub szablonu maszyny wirtualnej: Generacja 1 lub Generacja 2.Domyślnie wybrana jest opcja Generacja 1.
Ta wytyczna ma zastosowanie również w przypadku tworzenia maszyny wirtualnej i wybrania opcji Utwórz nową maszynę wirtualną z pustym wirtualnym dyskiem twardym.Dla tej opcji pusty dysk będzie używał formatu VHDX.
Jeśli punktem wyjścia używanym do tworzenia nowej maszyny wirtualnej lub szablonu maszyny wirtualnej jest istniejąca maszyna wirtualna lub szablon maszyny wirtualnej, generacja nowej maszyny wirtualnej/szablonu jest określana przez generację istniejącej maszyny wirtualnej/szablonu.
Jeśli tworzony jest profil sprzętu (w celu ułatwienia spójnego stosowania tych samych ustawień sprzętu do wielu maszyn wirtualnych lub szablonów maszyn wirtualnych), na pierwszej stronie kreatora nowego profilu sprzętu należy wybrać opcję Generacja 1 lub Generacja 2.Domyślnie wybrana jest opcja Generacja 1.
Podczas późniejszego wprowadzania tego profilu sprzętu do maszyny wirtualnej lub szablonu maszyny wirtualnej, w odpowiednim kreatorze, generacja maszyny wirtualnej lub szablonu zostanie określona na pierwszej lub drugiej stronie kreatora (zgodnie z opisem we wcześniejszej części niniejszej listy).Następnie na stronie kreatora zawierającej pole listy Profil sprzętu zostaną wyświetlone tylko profile sprzętu dla generacji odpowiadającej generacji tworzonej maszyny wirtualnej lub tworzonego szablonu maszyny wirtualnej.
Po określeniu generacji dla profilu sprzętu, maszyny wirtualnej lub szablonu maszyny wirtualnej, podczas dalszej pracy w kreatorze opcje i możliwości, które nie dotyczą tej generacji, będą nieobecne albo wygaszone.Przykładowo jeśli na stronie Tożsamość zostanie wybrana opcja Generacja 1, po dojściu do strony Konfigurowanie sprzętu w obszarze Konfiguracja magistrali będzie wyświetlana pozycja Urządzenia IDE.Urządzenia IDE znajdują się jedynie w maszynach wirtualnych pierwszej generacji.Natomiast jeśli na stronie Tożsamość zostanie wybrana opcja Generacja 2, po dojściu do strony Konfigurowanie sprzętu w obszarze Konfiguracja magistrali pozycja Urządzenia IDE nie będzie wyświetlana.Zamiast tego pokazywane będą podłączone urządzenia dla wyświetlanej listy Karty SCSI, co odzwierciedla unikatową dla maszyn wirtualnych drugiej generacji możliwość rozruchu z wirtualnego dysku twardego podłączonego do karty SCSI.
Na podobnej zasadzie, jeśli za pomocą polecenia programu Windows PowerShell zostanie podjęta próba połączenia unikatowych możliwości obu generacji w ramach jednej maszyny wirtualnej lub szablonu maszyny wirtualnej, polecenie nie powiedzie się i zostanie wyświetlony komunikat o błędzie.Również w przypadku próby zmodyfikowania istniejącej maszyny wirtualnej lub szablonu maszyny wirtualnej przez dodanie opcji z innej generacji polecenie nie powiedzie się i zostanie wyświetlony komunikat o błędzie.Więcej informacji dotyczących unikatowych możliwości maszyn wirtualnych drugiej generacji można znaleźć w temacie Generation 2 Virtual Machine Overview (Maszyny wirtualne drugiej generacji — omówienie).
Zobacz też
Creating and Deploying Virtual Machines in VMM (Tworzenie i wdrażanie maszyn wirtualnych w programie VMM)
How to Create a Virtual Machine Template (Jak utworzyć szablon maszyny wirtualnej)
Jak utworzyć profil sprzętu
Generation 2 Virtual Machine Overview (Maszyny wirtualne drugiej generacji — omówienie)