Określanie metody wdrożenia systemu operacyjnego w celu użycia w programie Configuration Manager

 

Dotyczy: System Center 2012 Configuration Manager, System Center 2012 Configuration Manager SP1, System Center 2012 Configuration Manager SP2, System Center 2012 R2 Configuration Manager, System Center 2012 R2 Configuration Manager SP1

Dostępnych jest kilka metod wdrażania systemu operacyjnego w środowisku programu System Center 2012 Configuration Manager. Poniższe tabele umożliwiają zidentyfikowanie pewnych kwestii związanych z instalacją, które pomogą określić metodę wdrażania systemów operacyjnych.

Wdrożenia inicjowane przez środowisko PXE

Zależności	Zalety	Wady	Referencje
Punkt dystrybucji obsługujący wdrożenia PXE. Instalacja usług wdrażania systemu Windows. Konfiguracja portów zapory.	Ta metoda jest najlepsza w sytuacji, gdy użytkownik nie korzysta z komputera docelowego, a także w przypadku środowisk centrum danych. Możesz skojarzyć użytkowników z komputerem docelowym w celu obsługi zarządzania skoncentrowanego na użytkowniku.	Opcjonalne wdrożenia PXE wymagają interwencji użytkownika. Uwagi dotyczące protokołu DHCP w przypadku, gdy serwer DHCP jest zainstalowany na tym samym serwerze co punkt dystrybucji z włączoną funkcją PXE.	Planowanie inicjowanych przez środowisko PXE wdrożeń systemu operacyjnego w programie Configuration Manager

Wdrożenia inicjowane z nośnika rozruchowego

Zależności	Zalety	Wady	Referencje
W punkcie dystrybucji, do którego mogą uzyskać dostęp klienci programu Menedżer konfiguracji, musi być dostępna odpowiednia architektura obrazów.	Ta metoda jest najlepsza w scenariuszach wdrażania systemu operacyjnego na komputerach bez zainstalowanego systemu. Możesz skojarzyć użytkowników z komputerem docelowym w celu obsługi zarządzania skoncentrowanego na użytkowniku. Jako najlepsze rozwiązanie w zakresie zabezpieczeń można zabezpieczyć nośnik przy użyciu silnego hasła.	Wymaga fizycznej obecności przy komputerze docelowym.	Wdrażanie systemu operacyjnego za pomocą nośników rozruchowych Tworzenie nośników rozruchowych

Wdrożenia inicjowane z nośnika samodzielnego

Zależności	Zalety	Wady	Referencje
Zestaw mediów obejmujący dysk flash USB, dysk CD lub dysk DVD z wymaganymi plikami instalacyjnymi.	Tej metody należy użyć dla komputerów, które łączą się z programem Menedżer konfiguracji przy użyciu połączenia o niskiej przepustowości. Komputery nie wymagają połączenia z lokacją programu System Center 2012 Configuration Manager. Jako najlepsze rozwiązanie w zakresie zabezpieczeń można zabezpieczyć nośnik przy użyciu silnego hasła.	Wszystkie pliki wymagane do instalacji muszą być zawarte na nośniku. Wszystkie sterowniki urządzeń wymagane do instalacji muszą być zawarte na nośniku. Nie można ustawić daty ważności nośnika.	Wdrażanie systemu operacyjnego za pomocą nośników samodzielnych Tworzenie nośników samodzielnych

Wdrożenia z nośników wstępnie przygotowanych

Zależności	Zalety	Wady	Referencje
Komputery muszą mieć możliwość dostępu do odpowiedniej architektury obrazów w punkcie dystrybucji. Obraz rozruchowy musi zawierać sterowniki karty sieciowej i pamięci masowej, które są wymagane do ukończeniu procesu wdrażania.	Ta metoda obsługuje wstępne ładowanie obrazu systemu operacyjnego i obrazu rozruchowego, dzięki czemu jest przydatna w fabryce lub centrum przygotowywania. Przyspiesza czas wdrażania w lokacji. Obsługuje bieżące sekwencje zadań w celu zapewnienia aktualnych wdrożeń. Jako najlepsze rozwiązanie można zabezpieczyć nośnik przy użyciu hasła. Możesz skojarzyć użytkowników z komputerem docelowym w celu obsługi zarządzania skoncentrowanego na użytkowniku.	Wymagane jest połączenie z lokacją programu Menedżer konfiguracji w celu utworzenia nośnika. Komputer docelowy może być używany tylko w tej lokacji programu Menedżer konfiguracji, w której utworzono nośnik.	Wdrażanie systemu operacyjnego za pomocą nośników wstępnie przygotowanych Tworzenie wstępnie przygotowanych nośników

Wdrożenia równoległe

Zależności	Zalety	Wady	Referencje
Rola lokacji punktu migracji stanu. Należy utworzyć skojarzenie komputera między źródłem a komputerem docelowym.	Kiedy używana jest rola punktu migracji stanu, możliwe jest zapisanie stanu użytkownika na innym komputerze, a następnie przywrócenie na nowym komputerze.	Punkt migracji stanu musi mieć wystarczającą ilość miejsca na dysku w celu zapisania danych stanu użytkownika.	Zarządzanie stanem użytkowników w programie Configuration Manager

Wdrożenia inicjowane przez program Configuration Manager

Zależności	Zalety	Wady	Referencje
Komputer docelowy musi być klientem programu System Center 2012 Configuration Manager.	Istnieje możliwość wdrożenia obrazu systemu operacyjnego bez tworzenia dodatkowego nośnika.	Komputer kliencki musi mieć połączenie z lokacją programu Menedżer konfiguracji. Komputery docelowe muszą być klientami programu Menedżer konfiguracji.	Planowanie wdrożenia obrazów systemu operacyjnego w programie Configuration Manager

Zobacz też

Wdrożenie systemów operacyjnych w programie Configuration Manager