Udostępnij za pośrednictwem

Serwery połączone (aparat bazy danych)

Dotyczy:SQL ServerAzure SQL Managed Instance

Serwery połączone umożliwiają aparatowi bazy danych programu SQL Server i usłudze Azure SQL Managed Instance odczytywanie danych ze zdalnych źródeł danych i wykonywanie poleceń względem zdalnych serwerów baz danych (na przykład źródeł danych OLE DB) poza wystąpieniem programu SQL Server. Zazwyczaj połączone serwery są skonfigurowane tak, aby umożliwić aparatowi bazy danych wykonywanie instrukcji Transact-SQL, która zawiera tabele w innym wystąpieniu programu SQL Server lub innym produkcie bazy danych, takim jak Oracle. Wiele typów źródeł danych OLE DB można skonfigurować jako serwery połączone, w tym dostawców baz danych innych firm i usługi Azure Cosmos DB.

Uwaga / Notatka

Połączone serwery są dostępne w usługach SQL Server i Azure SQL Managed Instance (z pewnymi ograniczeniami). Połączone serwery nie są dostępne w usłudze Azure SQL Database.

Kiedy używać serwerów połączonych?

Serwery połączone umożliwiają implementowanie rozproszonych baz danych, które mogą pobierać i aktualizować dane w innych bazach danych. Serwery połączone to dobre rozwiązanie w scenariuszach, w których należy zaimplementować fragmentowanie bazy danych bez konieczności tworzenia niestandardowego kodu aplikacji lub bezpośredniego ładowania z zdalnych źródeł danych. Serwery połączone oferują następujące korzyści:

  • Możliwość uzyskiwania dostępu do danych spoza programu SQL Server.

  • Możliwość wystawiania rozproszonych zapytań, aktualizacji, poleceń i transakcji w heterogenicznych źródłach danych w całym przedsiębiorstwie.

  • Możliwość podobnego rozwiązywania problemów z różnymi źródłami danych.

Serwer połączony można skonfigurować przy użyciu programu SQL Server Management Studio lub instrukcji sp_addlinkedserver . Dostawcy OLE DB różnią się znacznie w typie i liczbie wymaganych parametrów. Na przykład niektórzy dostawcy wymagają podania kontekstu zabezpieczeń dla połączenia przy użyciu sp_addlinkedsrvlogin. Niektórzy dostawcy OLE DB umożliwiają programowi SQL Server aktualizowanie danych w źródle OLE DB. Inne zapewniają dostęp tylko do danych tylko do odczytu. Aby uzyskać informacje o każdym dostawcy OLE DB, zapoznaj się z dokumentacją tego dostawcy OLE DB.

Składniki serwera połączonego

Definicja serwera połączonego określa następujące obiekty:

  • Dostawca OLE DB

  • Źródło danych OLE DB

Dostawca OLE DB to biblioteka DLL, która zarządza określonym źródłem danych i współdziała z nim. Źródło danych OLE DB identyfikuje określoną bazę danych, do których można uzyskać dostęp za pośrednictwem OLE DB. Mimo że źródła danych, których dotyczy zapytanie za pośrednictwem połączonych definicji serwera, są zwykle bazami danych, dostawcy OLE DB istnieją dla różnych plików i formatów plików. Obejmują one pliki tekstowe, dane arkusza kalkulacyjnego oraz wyniki wyszukiwania zawartości pełnotekstowej.

Począwszy od programu SQL Server 2019 (15.x), sterownik Microsoft OLE DB dla programu SQL Server (PROGID: MSOLEDBSQL) jest domyślnym dostawcą OLE DB. We wcześniejszych wersjach domyślny dostawca OLE DB był klientem natywnym programu SQL Server (PROGID: SQLNCLI11).

Ważne

SQL Server Native Client (często skracany jako SNAC) został usunięty z SQL Server 2022 (16.x) i SQL Server Management Studio 19 (SSMS). Zarówno dostawca OLE DB klienta natywnego programu SQL Server (SQLNCLI lub SQLNCLI11), jak i starszy dostawca MICROSOFT OLE DB dla programu SQL Server (SQLOLEDB) nie są zalecane w przypadku nowego programowania. Przełącz się na nowy sterownik Microsoft OLE DB (MSOLEDBSQL) dla programu SQL Server na przyszłość.

Serwery połączone ze źródłami programu Microsoft Access i Excel są obsługiwane tylko przez firmę Microsoft w przypadku korzystania z 32-bitowego dostawcy Microsoft.JET.OLEDB.4.0 OLE DB.

Uwaga / Notatka

Zapytania rozproszone programu SQL Server są przeznaczone do pracy z dowolnym dostawcą OLE DB, który implementuje wymagane interfejsy OLE DB. Jednak program SQL Server został przetestowany pod kątem domyślnego dostawcy OLE DB.

Szczegóły serwera połączonego

Poniższa ilustracja przedstawia podstawy konfiguracji serwera połączonego.

Diagram przedstawiający warstwę klienta, warstwę serwera i warstwę serwera bazy danych.

Zazwyczaj serwery połączone są używane do obsługi zapytań rozproszonych. Gdy aplikacja kliencka wykonuje zapytanie rozproszone za pośrednictwem połączonego serwera, program SQL Server analizuje polecenie i wysyła żądania do bazy danych OLE DB. Żądanie zestawu wierszy może być w formie wykonywania zapytania względem dostawcy lub otwierania tabeli podstawowej od dostawcy.

Uwaga / Notatka

Aby źródło danych zwracało dane za pośrednictwem serwera połączonego, dostawca OLE DB (DLL) dla tego źródła danych musi znajdować się na tym samym serwerze co wystąpienie programu SQL Server.

Ważne

Gdy jest używany dostawca OLE DB, konto, w ramach którego działa usługa SQL Server, musi mieć uprawnienia do odczytu i wykonywania katalogu oraz wszystkich podkatalogów, w których jest zainstalowany dostawca. Obejmuje to dostawców wydanych przez firmę Microsoft i wszystkich dostawców innych firm.

Uwaga / Notatka

Serwery połączone obsługują przekazywane uwierzytelnianie Active Directory w przypadku użycia pełnego delegowania. Począwszy od programu SQL Server 2017 (14.x) CU17, obsługiwane jest również uwierzytelnianie przekazywane z ograniczonym delegowaniem; jednak ograniczone delegowanie oparte na zasobach nie jest obsługiwane.

Zarządzanie dostawcami

Istnieje zestaw opcji, które kontrolują sposób ładowania programu SQL Server i używają dostawców OLE DB określonych w rejestrze.

Zarządzanie definicjami serwera połączonego

Podczas konfigurowania serwera połączonego zarejestruj informacje o połączeniu i informacje o źródle danych za pomocą programu SQL Server. Po zarejestrowaniu tego źródła danych można odwoływać się do niego za pomocą jednej nazwy logicznej.

Aby zarządzać definicjami serwera połączonego, można użyć procedur składowanych i widoków wykazu:

  • Utwórz połączoną definicję serwera, uruchamiając polecenie sp_addlinkedserver.

  • Wyświetl informacje o serwerach powiązanych zdefiniowanych w instancji SQL Server, uruchamiając zapytanie do widoku katalogu systemowego sys.servers.

  • Usuń definicję serwera połączonego, uruchamiając polecenie sp_dropserver. Można również użyć tej procedury składowanej do usunięcia serwera zdalnego.

Serwery połączone można również zdefiniować przy użyciu programu SQL Server Management Studio. W Eksploratorze obiektów kliknij prawym przyciskiem myszy pozycję Obiekty serwera, wybierz pozycję Nowy, a następnie wybierz pozycję Serwer połączony. Możesz usunąć definicję serwera połączonego, klikając prawym przyciskiem myszy nazwę połączonego serwera i wybierając polecenie Usuń.

Podczas wykonywania zapytania rozproszonego na połączonym serwerze dołącz w pełni kwalifikowaną czteroczęściową nazwę tabeli dla każdego źródła danych. Ta czteroczęściowa nazwa powinna mieć postać <linked_server_name>.<catalog>.<schema>.<object_name>.

Odwołania do obiektów tymczasowych zawsze będą rozpoznawane jako lokalne wystąpienia tempdb, w stosownych przypadkach, i nawet gdy poprzedzają nazwę połączonego serwera.

Serwery połączone można zdefiniować tak, aby wskazywały wstecz (w pętli zwrotnej) na serwer, na którym są zdefiniowane. Serwery loopback są najbardziej przydatne podczas testowania aplikacji korzystającej z zapytań rozproszonych w sieci jednego serwera. Serwery połączone poprzez sprzężenie zwrotne są przeznaczone do testowania i nie obsługują wielu operacji, takich jak transakcje rozproszone.

Połączone serwery z usługą Azure SQL Managed Instance

Połączone serwery usługi Azure SQL Managed Instance obsługują zarówno uwierzytelnianie SQL, jak i uwierzytelnianie za pomocą identyfikatora Entra firmy Microsoft (dawniej Azure Active Directory).

Aby użyć zadań agenta SQL w usłudze Azure SQL Managed Instance do wykonywania zapytań do serwera zdalnego za pośrednictwem serwera połączonego, użyj sp_addlinkedsrvlogin, aby utworzyć mapowanie z loginu na serwerze lokalnym do loginu na serwerze zdalnym. Gdy zadanie agenta SQL łączy się z serwerem zdalnym za pośrednictwem połączonego serwera, wykonuje zapytanie T-SQL w kontekście zdalnego logowania. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Zadania agenta SQL w usłudze Azure SQL Managed Instance.

Uwierzytelnianie usługi Microsoft Entra

Dwa obsługiwane tryby uwierzytelniania Microsoft Entra to: tożsamość zarządzana oraz uwierzytelnianie z przekazem. Można użyć uwierzytelniania tożsamości zarządzanej, aby umożliwić lokalne logowanie i odpytywanie zdalnych połączonych serwerów. Uwierzytelnianie przekazywane pozwala jednostce, która potrafi uwierzytelnić się przy użyciu lokalnego wystąpienia, uzyskać dostęp do zdalnego wystąpienia za pośrednictwem połączonego serwera.

Aby użyć uwierzytelniania Microsoft Entra Pass-Through dla serwera połączonego w usłudze Azure SQL Managed Instance, potrzebne są następujące warunki wstępne:

  • Ten sam użytkownik jest dodawany jako login na serwerze zdalnym.
  • Obie instancje są członkami grupy zaufania SQL.

Uwaga / Notatka

Istniejące definicje połączonych serwerów, skonfigurowane dla trybu przekazywania, obsługują uwierzytelnianie Microsoft Entra. Jedynym wymaganiem jest dodanie usługi SQL Managed Instance do grupy zaufania serwera.

Następujące ograniczenia dotyczą uwierzytelniania usługi Microsoft Entra dla serwerów połączonych w usłudze Azure SQL Managed Instance:

  • Uwierzytelnianie Microsoft Entra nie jest obsługiwane dla zarządzanych wystąpień SQL w różnych dzierżawach Microsoft Entra.
  • Uwierzytelnianie Microsoft Entra dla serwerów połączonych jest obsługiwane tylko w przypadku sterownika OLE DB w wersji 18.2.1 lub nowszej.

MSOLEDBSQL19 i serwery połączone

Obecnie MSOLEDBSQL19 zapobiega tworzeniu serwerów połączonych bez szyfrowania i zaufanego certyfikatu (certyfikat z podpisem własnym jest niewystarczający). Jeśli wymagane są serwery połączone, użyj istniejącej obsługiwanej wersji programu MSOLEDBSQL.

Począwszy od wersji zapoznawczej programu SQL Server 2025 (17.x), możesz użyć sterownika MICROSOFT OLE DB w wersji 19 z serwerami połączonymi. Ten zaktualizowany sterownik wprowadza znaczące ulepszenia zabezpieczeń, w tym obsługę TDS 8.0. TDS 8 wprowadza istotną zmianę: należy ustawić parametr Encryption w ciągu połączenia dostawcy.

Parametr Encryption oferuje trzy odrębne ustawienia:

  • Yes/True/Mandatory
  • No/False/Optional
  • Strict

Opcja Strict nakazuje użycie TDS 8.0 i wymaga certyfikatu serwera na potrzeby bezpiecznych połączeń. W przypadku Yes/True/Mandatory oczekiwano zaufanego certyfikatu. Nie można użyć certyfikatu z podpisem własnym.

Wersja OLE DB Parametr szyfrowania Możliwe wartości Wartość domyślna
OLE DB 18 Opcjonalnie Prawda/obowiązkowe, fałsz/nie Fałsz/Nie
OLE DB 19 Wymagane Nie/Fałsz, Tak/Obowiązkowe, Surowe (nowe) Tak/Obowiązkowe

Parametr TrustServerCertificate jest obsługiwany, ale nie jest zalecany. Certyfikat serwera zaufania wyłącza walidację certyfikatu, osłabiając zabezpieczenia szyfrowanych połączeń.

Ustawienie klienta certyfikatu serwera zaufania Parametry połączenia/atrybut połączenia Certyfikat serwera zaufania Walidacja certyfikatu
0 Nie (domyślnie) Tak
0 Tak Tak
1 Nie (domyślnie) Tak
1 Tak Nie.

Te ustawienia muszą być poprawnie określone w parametrach dostawcy podczas konfigurowania połączeń serwera połączonego w celu zapewnienia zgodności i zabezpieczeń nowego sterownika.

Aby uzyskać więcej informacji na temat OLE DB 19 oraz szyfrowania, certyfikatów i zachowania certyfikatu serwera zaufanego dla OLE DB 19, zobacz Szyfrowanie i walidacja certyfikatów w OLE DB.

Treści powiązane