Podsumowanie
Jak już wiesz, obsługa błędów i rejestrowanie w języku Go nie są takie same jak te procesy w innych językach programowania. Najpierw podejście języka Go do obsługi błędów jest proste. Należy użyć if warunku, a wywoływana funkcja powinna zwracać wiele wartości. Konwencjonalnie, ostatnia zwrócona wartość jest błędem. Jeśli zmienna błędu wróci nil, nie ma błędu. Jeśli wartość nie niljest wartością , występuje błąd. Możesz propagować błąd do stosu, po prostu ponownie zwracając błąd, a w razie potrzeby możesz dołączyć więcej kontekstu.
Możesz utworzyć zmienne błędów, które można ponownie użyć jako wartości zwracanych dla typowych komunikatów o błędach w programach.
Musisz również wiedzieć, kiedy panikować. Omówiliśmy już sposób panic i recover pracę. Te funkcje powinny być używane tylko wtedy, gdy program jest jawnie potrzebny do zatrzymania. Czasami program przestanie odpowiadać, nawet jeśli prawidłowo obsługujesz błędy. Ale to powinno być wyjątkiem, a nie regułą.
Na koniec dowiedzieliśmy się, jak działa rejestrowanie w języku Go, i pokazano, jak używać standardowej biblioteki. Oprócz drukowania dzienników w konsoli programu można wysyłać dzienniki do pliku do przetwarzania później, a następnie wysyłać je do scentralizowanej lokalizacji. Gdy baza kodu rośnie, może być konieczne wykonywanie innych czynności, takich jak ustawianie poziomów dziennika lub konfigurowanie różnych danych wyjściowych. Te zadania nie są obsługiwane w standardowej bibliotece. Musisz użyć struktury rejestrowania, takiej jak zerolog.
Ten moduł jest krótki, ale pamiętaj, aby dobrze zrozumieć pojęcia. Będą one pomocne, gdy musisz rozwiązywać problemy w programach.