Badanie klasycznych wzorców wdrażania
Jeśli mamy nasze wymagania wstępne dotyczące ciągłego dostarczania oprogramowania, musimy zacząć myśleć o wzorcu wdrażania.
Tradycyjnie wzorzec wdrażania był prosty.
Oprogramowanie zostało skompilowane i po wdrożeniu wszystkich funkcji oprogramowanie zostało wdrożone w środowisku, w którym grupa osób mogła zacząć z niej korzystać.
Tradycyjny lub klasyczny wzorzec wdrażania przenosił oprogramowanie do etapu programowania, etap testowania, może etap akceptacji lub etapu przejściowego, a na koniec etap produkcji.
Oprogramowanie przeniosło się jako jeden kawałek przez etapy.
Wersja produkcyjna była w większości przypadków wydaniem Big Bang, w którym użytkownicy byli konfrontacji z wieloma zmianami w tym samym czasie.
Pomimo różnych etapów testowania i weryfikowania, takie podejście nadal wiąże się z wieloma zagrożeniami.
Uruchamiając wszystkie testy i walidację w środowiskach nieprodukcyjnych, trudno przewidzieć, co się stanie, gdy użytkownicy produkcyjni zaczną z niego korzystać.
Testy obciążeniowe i testy dostępności można uruchamiać, ale w końcu nie ma miejsca takiego jak produkcja.