Debugowanie zdalne za pośrednictwem debugera

Debugowanie zdalne bezpośrednio za pośrednictwem debugera jest zwykle najlepszą i najłatwiejszą metodą zdalnego debugowania.

Ta technika obejmuje uruchamianie dwóch debugerów w różnych lokalizacjach. Debuger, który faktycznie wykonuje debugowanie, jest nazywany serwerem debugowania. Debuger kontrolujący sesję z dystansu jest nazywany klientem debugowania.

Dwa komputery nie muszą mieć tej samej wersji systemu Windows; mogą mieć dowolną wersję systemu Windows. Rzeczywiste używane debugery nie muszą być takie same; Klient debugowania WinDbg może nawiązać połączenie z serwerem debugowania usługi CDB itd.

Jednak najlepiej jest, aby pliki binarne debugera na obu komputerach pochodziły z tej samej wersji pakietu Debugowanie narzędzi dla systemu Windows lub co najmniej z ostatnich wersji.

Aby skonfigurować tę sesję zdalną, najpierw skonfigurowano serwer debugowania, a następnie aktywowano klienta debugowania. Dowolna liczba klientów debugowania może łączyć się z serwerem debugowania. Pojedynczy debuger może jednocześnie przekształcić się w kilka serwerów debugowania, aby ułatwić różne rodzaje połączeń.

Jednak żaden pojedynczy debuger nie może być klientem debugowania i serwerem debugowania jednocześnie.

Ta sekcja zawiera następujące elementy:

Aktywowanie serwera debugowania

Wyszukiwanie serwerów debugowania

Aktywowanie klienta debugowania

Przykłady klientów i serwerów

kontrolowanie sesji debugowania zdalnego