Udostępnij za pośrednictwem

Konfiguracja Hyper-V

Wybór sprzętu

Zagadnienia dotyczące sprzętu dla serwerów z systemem Hyper-V zazwyczaj przypominają serwery niezwirtualizowane, ale serwery z systemem Hyper-V mogą wykazywać zwiększone użycie procesora CPU, zużywać więcej pamięci i potrzebować większej przepustowości operacji we/wy z powodu konsolidacji serwerów.

  • Procesorów

    Hyper-V w systemie Windows Server 2016 prezentuje procesory logiczne jako jeden lub więcej procesorów wirtualnych dla każdej aktywnej maszyny wirtualnej. Hyper-V teraz wymaga procesorów obsługujących technologie translacji adresów drugiego poziomu (SLAT), takie jak rozszerzone tabele stron (EPT) lub tabele stron zagnieżdżonych (NPT).

  • pamięci podręcznej

    Hyper-V może korzystać z większych pamięci podręcznych procesora, zwłaszcza w przypadku obciążeń, które mają duży zestaw roboczy w pamięci i w konfiguracjach maszyn wirtualnych, w których stosunek procesorów wirtualnych do procesorów logicznych jest wysoki.

  • Pamięć

    Serwer fizyczny wymaga wystarczającej ilości pamięci dla partycji głównych i podrzędnych. Partycja główna wymaga pamięci do wydajnego wykonywania operacji we/wy w imieniu maszyn wirtualnych i operacji, takich jak migawka maszyny wirtualnej. Hyper-V zapewnia, że wystarczająca ilość pamięci jest dostępna dla partycji głównej i umożliwia przypisanie pozostałej pamięci do partycji podrzędnych. Rozmiar partycji podrzędnych powinien być określany na podstawie potrzeb związanych z przewidywanym obciążeniem każdej z maszyn wirtualnych.

  • Przechowywanie

    Sprzęt magazynu powinien mieć wystarczającą przepustowość i pojemność we/wy, aby zaspokoić bieżące i przyszłe potrzeby maszyn wirtualnych hostujących serwer fizyczny. Podczas wybierania kontrolerów magazynu i dysków należy wziąć pod uwagę te wymagania, a następnie wybrać konfigurację RAID. Umieszczenie maszyn wirtualnych z obciążeniami intensywnie korzystającymi z dysków na różnych dyskach fizycznych prawdopodobnie poprawi ogólną wydajność. Jeśli na przykład cztery maszyny wirtualne współdzielą jeden dysk i aktywnie go używają, każda maszyna wirtualna może uzyskać tylko 25 procent przepustowości tego dysku.

Zagadnienia dotyczące planu zasilania

Jako podstawowa technologia wirtualizacja jest zaawansowanym narzędziem przydatnym w zwiększaniu gęstości obciążenia serwera, zmniejszając liczbę wymaganych serwerów fizycznych w centrum danych, zwiększając wydajność operacyjną i zmniejszając koszty zużycia energii. Zarządzanie energią ma kluczowe znaczenie dla zarządzania kosztami.

W idealnym środowisku centrum danych zarządza się zużyciem energii poprzez najpierw konsolidowanie pracy na maszynach, aż będą prawie w pełni obciążone, a następnie wyłączenie bezczynnych maszyn. Jeśli takie podejście nie jest praktyczne, administratorzy mogą korzystać z planów zasilania na hostach fizycznych, aby upewnić się, że nie zużywają więcej energii niż jest to konieczne.

Techniki zarządzania energią serwera wiążą się z kosztami, szczególnie ponieważ obciążenia pracy najemców nie są zaufane, aby dyktować zasady dotyczące infrastruktury fizycznej dostawcy usług hostingowych. Oprogramowanie warstwy hosta musi samo wywnioskować, jak zmaksymalizować przepływność przy jednoczesnym zminimalizowaniu zużycia energii. W maszynach o niskim obciążeniu może to spowodować, że infrastruktura sprzętowa dojdzie do wniosku, że umiarkowane zużycie energii jest odpowiednie, co powoduje, że obciążenia najemców działają wolniej niż mogłyby.

System Windows Server korzysta z wirtualizacji w wielu różnych scenariuszach. Od lekko załadowanego serwera IIS, przez umiarkowanie zajęty serwer SQL, do hosta w chmurze z Hyper-V, uruchamiającego setki maszyn wirtualnych na serwer. Każdy z tych scenariuszy może mieć unikatowe wymagania dotyczące sprzętu, oprogramowania i wydajności. Domyślnie system Windows Server używa planu zrównoważonego zasilania, który umożliwia ochronę mocy przez skalowanie wydajności procesora na podstawie wykorzystania procesora.

W przypadku planu zasilania Zrównoważonego, najwyższe stany zasilania (i najmniejsze opóźnienia odpowiedzi w obciążeniach dzierżawcy) są stosowane tylko wtedy, gdy host fizyczny jest stosunkowo zajęty. Jeśli cenisz deterministyczną odpowiedź o niskich opóźnieniach dla wszystkich obciążeń najemców, należy rozważyć przełączenie z domyślnego planu zasilania Zrównoważony na plan zasilania Wysoka wydajność. Plan zasilania Wysoka wydajność będzie uruchamiał procesory z pełną szybkością przez cały czas, efektywnie wyłączając Przełączanie Demand-Based wraz z innymi technikami zarządzania energią i optymalizując wydajność zamiast oszczędności energii.

W przypadku klientów, którzy są zadowoleni z obniżenia liczby serwerów fizycznych i chcą mieć pewność, że osiągną maksymalną wydajność dla zwirtualizowanych obciążeń, należy rozważyć użycie planu zasilania o wysokiej wydajności .

Opcja instalacji Server Core

System Windows Server 2016 oferuje opcję instalacji Server Core. Serwer Core oferuje minimalne środowisko do hostowania wybranego zestawu ról serwera, w tym funkcji Hyper-V. Ma mniejszy rozmiar dysku dla systemu operacyjnego hosta oraz mniejszy obszar ataków i obsługi. W związku z tym zdecydowanie zalecamy, aby Hyper-V serwery wirtualizacji używały opcji instalacji Server Core.

Instalacja Server Core oferuje okno konsoli tylko wtedy, gdy użytkownik jest zalogowany, ale Hyper-V udostępnia funkcje zdalnego zarządzania, w tym Windows PowerShell, dzięki czemu administratorzy mogą zarządzać nim zdalnie.

Dedykowana rola serwera

Partycja główna powinna być dedykowana funkcji Hyper-V. Uruchomienie dodatkowych ról serwera na serwerze z systemem Hyper-V może negatywnie wpłynąć na wydajność serwera wirtualizacji, zwłaszcza jeśli zużywają znaczne zasoby procesora (CPU), pamięci lub przepustowości we/wy. Minimalizacja ról serwera w partycji głównej ma dodatkowe korzyści, takie jak zmniejszenie obszaru ataków.

Administratorzy systemu powinni dokładnie rozważyć, jakie oprogramowanie jest zainstalowane w partycji głównej, ponieważ niektóre oprogramowanie może niekorzystnie wpłynąć na ogólną wydajność serwera z uruchomioną funkcją Hyper-V.

Systemy operacyjne gościa

Hyper-V obsługuje i został dostosowany do wielu różnych systemów operacyjnych gościa. Liczba procesorów wirtualnych obsługiwanych przez gościa zależy od systemu operacyjnego gościa. Aby uzyskać listę obsługiwanych systemów operacyjnych gościa, zobacz Hyper-V Omówienie.

Statystyki procesora CPU

Hyper-V publikuje liczniki wydajności, aby ułatwić scharakteryzowanie zachowania serwera wirtualizacji i raportowanie użycia zasobów. Standardowy zestaw narzędzi do wyświetlania liczników wydajności w systemie Windows obejmuje monitor wydajności i Logman.exe, które mogą wyświetlać i rejestrować liczniki wydajności Hyper-V. Nazwy odpowiednich obiektów licznika mają prefiks Hyper-V.

Zawsze należy mierzyć użycie procesora systemu fizycznego przy użyciu liczników wydajności procesora logicznego hypervisora Hyper-V. Liczniki wykorzystania procesora, które Menedżer zadań i Monitor wydajności wskazują w partycjach głównych i podrzędnych, nie odzwierciedlają rzeczywistego fizycznego użycia procesora. Aby monitorować wydajność, użyj następujących liczników wydajności:

  • Hyper-V procesor logiczny funkcji Hypervisor (*)\% łączny czas wykonywania Łączny czas bezczynności procesorów logicznych

  • Hyper-V procesor logiczny funkcji Hypervisor (*)\% czas działania gościa Czas spędzony na cyklach pracy w ramach gościa lub hosta

  • Hyper-V procesor logiczny hypervisora (*)\% czas wykonywania hypervisora Czas spędzony na działaniu w hypervisorze

  • Hyper-V główny procesor wirtualny root w Hypervisorze (*)\\* Mierzy wykorzystanie CPU partycji głównej

  • Hyper-V procesor wirtualny Hypervisora (*)\\* Mierzy użycie CPU partycji gościa

Dodatkowe referencje