Stałe i ciągi identyfikatora języka

Ważny

Stałe identyfikatora języka są przestarzałe, a ich użycie jest odradzane. Używanie nazw ustawień regionalnych zamiast identyfikatorów ustawień regionalnych jest zawsze preferowane.

Aby uzyskać opis identyfikatorów języka, zobacz identyfikator języka.

Identyfikator podstawowy lub podrzędny może być zdefiniowany przez użytkownika lub wstępnie zdefiniowany. Aby uzyskać wstępnie zdefiniowane identyfikatory języka podstawowego z prawidłowymi identyfikatorami podjęzyczności, zobacz [MS-LCID]: Identyfikator kodu języka systemu Windows (LCID) — dokumentacja.

Nuta

Jeśli nie ma identyfikatora podjęzyczności do użycia z identyfikatorem języka podstawowego, aplikacja powinna używać SUBLANG_DEFAULT. Należy użyć SUBLANG_NEUTRAL dla zasobów, które są takie same dla wszystkich podjęzyczności języka podstawowego.

Identyfikator języka podstawowego zdefiniowanego przez użytkownika ma wartość w zakresie 0x0200 do 0x03ff. Wszystkie inne wartości są zarezerwowane do użytku w systemie operacyjnym.

Identyfikator podjęzyczności zdefiniowanej przez użytkownika ma wartość w zakresie 0x20 do 0x3f. Wszystkie inne wartości są zarezerwowane do użytku w systemie operacyjnym.