Pliki symboli

Zwykle informacje o debugowaniu są przechowywane w pliku symboli oddzielonym od pliku wykonywalnego. Implementacja tych informacji debugowania zmieniła się na przestrzeni lat, a poniższa dokumentacja zawiera wskazówki dotyczące tych różnych implementacji.

Pliki PDB

Wszystkie nowoczesne wersje kompilatorów firmy Microsoft przechowują informacje debugowania o skompilowanym pliku wykonywalnym w osobnym pliku bazy danych programu programu (pdb). Ten plik jest często określany jako plik PDB . Dane są przechowywane w osobnym pliku od pliku wykonywalnego, aby ograniczyć rozmiar pliku wykonywalnego, oszczędzając miejsce na dysku i skracając czas ładowania danych. Ta metodologia umożliwia również rozpowszechnianie pliku wykonywalnego bez ujawniania tych znaczących informacji, co może ułatwić programowi odtwarzanie.

Aby utworzyć plik PDB, skompiluj plik wykonywalny przy użyciu informacji debugowania zgodnie z instrukcjami dotyczącymi narzędzi kompilacji.

Interfejs API DbgHelp umożliwia uzyskanie poniższych informacji przy użyciu plików PDB.

• publiczne i eksporty
• symbole globalne
• symbole lokalne
• typ danych
• pliki źródłowe
• numery wierszy

Pliki DBG i osadzone informacje debugowania

Poprzednie wersje zestawu narzędzi firmy Microsoft używane do osadzania informacji debugowania w pliku wykonywalnym, jednak zwykle byłyby one rozłożone na oddzielny plik z rozszerzeniem dbg. Jest to często nazywane plikiem DBG. Pliki DBG używają tego samego formatu pliku PE co pliki wykonywalne.

Obsługa interfejsu API DbgHelp dla grup DBG i osadzonych informacji debugowania jest ograniczona i obejmuje następujące elementy.

• publiczne i eksporty
• symbole globalne