Wyświetlanie widoku rozszerzenia przestrzeni nazw Self-Contained

Większość rozszerzeń przestrzeni nazw jest podzbiorem przestrzeni nazw powłoki systemowej. Podczas tworzenia punktu połączenia, zgodnie z opisem w Określanie lokalizacji rozszerzenia przestrzeni nazw, Eksplorator Windows umożliwia użytkownikom przechodzenie do i z rozszerzenia przestrzeni nazw tak samo jak w przypadku każdego innego folderu. Można jednak również użyć Eksploratora Windows do wyświetlania tylko zawartości rozszerzenia przestrzeni nazw. Ta opcja wyświetlania jest czasami określana jako zakorzeniony widok . Chociaż nie są powszechnie używane, widoki zakorzenione mogą być preferowane zamiast normalnych widoków dla niektórych typów rozszerzeń.

W widoku rooted zostanie utworzone nowe wystąpienie Eksploratora Windows, które wyświetla zawartość rozszerzenia jako oddzielną przestrzeń nazw. Widok drzewa widoku rooted pokazuje tylko te foldery, które są częścią rozszerzenia. Użytkownicy nie mogą przechodzić z widoku zakorzenionego do innych części przestrzeni nazw powłoki.

Rozszerzenia są implementowane w taki sam sposób dla widoków z korzeniem, jak dla normalnych widoków. Jedyną różnicą jest sposób wyświetlania zawartości rozszerzenia przez Eksploratora Windows. Możliwe jest nawet posiadanie zarówno normalnych, jak i zakorzenionych widoków tego samego rozszerzenia.

Aby otworzyć widok rozszerzenia, należy uruchomić wystąpienie Explorer.exe z flagą /root. Istnieje kilka różnych sposobów uruchamiania widoku rooted w zależności od charakteru rozszerzenia.

• Jak użyć punktu połączenia, aby otworzyć widok z korzenia
• Jak użytkować plik skrótu do otwierania zakorzenionego widoku
• Jak wyświetlić widok z dostępem do katalogu głównego pliku