Share via


DTU kıyaslama

Şunlar için geçerlidir:Azure SQL Veritabanı

Veritabanı işlem birimi (DTU), CPU, bellek, okuma ve yazma işlemlerinin karma ölçüsünü temsil eden bir ölçü birimidir. Her DTU ölçüsüyle ilişkili fiziksel özellikler (CPU, bellek, GÇ), gerçek dünya veritabanı iş yükünün benzetimini sağlayan bir karşılaştırma kullanılarak kalibre edilir. Bu makalede DTU karşılaştırması özetlenmiştir ve şema, kullanılan işlem türleri, iş yükü karışımı, kullanıcılar ve ilerleme, ölçeklendirme kuralları ve karşılaştırmayla ilişkili ölçümler hakkında bilgiler paylaşılır.

DTU tabanlı satın alma modeli hakkında genel bilgi için bkz. DTU tabanlı satın alma modeline genel bakış.

Karşılaştırma özeti

DTU karşılaştırması, çevrimiçi işlem işleme (OLTP) iş yüklerinde en sık gerçekleşen temel veritabanı işlemlerinin bir karışımının performansını ölçer. Karşılaştırma bulut bilişim düşünülerek tasarlanmış olsa da, veritabanı şeması, veri popülasyonu ve işlemler OLTP iş yüklerinde en yaygın olarak kullanılan temel öğeleri geniş bir şekilde temsil etmek üzere tasarlanmıştır.

Karşılaştırma sonuçlarını gerçek dünya veritabanı performansıyla ilişkilendirme

Tüm karşılaştırmaların yalnızca temsili ve gösterge niteliğinde olduğunu anlamak önemlidir. Kıyaslama uygulamasıyla elde edilen işlem oranları, diğer uygulamalarla elde edilebilecek işlem oranlarıyla aynı olmayacaktır. Karşılaştırma, bir dizi tablo ve veri türü içeren bir şemaya göre çalıştırılacak farklı işlem türleri koleksiyonundan oluşur. Karşılaştırma tüm OLTP iş yükleri için ortak olan temel işlemlerin aynısını kullansa da, belirli bir veritabanı veya uygulama sınıfını temsil etmez. Karşılaştırmanın amacı, işlem boyutları arasında ölçeği artırma veya azaltma sırasında beklenen bir veritabanının göreli performansına yönelik makul bir kılavuz sağlamaktır.

Gerçekte veritabanları farklı boyutlarda ve karmaşıklıktadır, farklı iş yükleri karışımıyla karşılaşır ve farklı şekillerde yanıt verir. Örneğin, GÇ yoğunluklu bir uygulama GÇ eşiklerine daha erken veya CPU yoğunluklu bir uygulama CPU sınırlarına daha erken çarpabilir. Belirli bir veritabanının artan yük altındaki kıyaslama ile aynı şekilde ölçeklendirileceğinin garantisi yoktur.

Karşılaştırma ve metodolojisi bu makalede daha ayrıntılı olarak açıklanmıştır.

Şema

Şema, çok çeşitli işlemleri desteklemek için yeterli çeşitliliğe ve karmaşıklığa sahip olacak şekilde tasarlanmıştır. Karşılaştırma, altı tablodan oluşan bir veritabanında çalışır. Tablolar üç kategoriye ayrılır: sabit boyutlu, ölçeklendirme ve büyüme. İki sabit boyutlu tablo vardır; üç ölçeklendirme tablosu; ve büyüyen bir masa. Sabit boyutlu tabloların sabit sayıda satırı vardır. Ölçeklendirme tabloları, veritabanı performansıyla orantılı olan ancak karşılaştırma sırasında değişmeyen bir kardinaliteye sahiptir. Büyüyen tablo, ilk yükte ölçeklendirme tablosu gibi boyutlandırılır, ancak ardından satırlar eklenip silindikçe karşılaştırma çalıştırılırken kardinalite değişir.

Şema, tamsayı, sayısal, karakter ve tarih/saat gibi veri türlerinin bir karışımını içerir. Şema birincil ve ikincil anahtarları içerir, ancak herhangi bir yabancı anahtar içermez; yani tablolar arasında bilgi tutarlılığı kısıtlamaları yoktur.

Veri oluşturma programı, ilk veritabanı için verileri oluşturur. Çeşitli stratejilerle tamsayı ve sayısal veriler oluşturulur. Bazı durumlarda değerler bir aralık üzerinde rastgele dağıtılır. Diğer durumlarda, belirli bir dağılımın korunmasını sağlamak için rastgele bir değer kümesi permütasyon yapılır. Metin alanları, gerçekçi görünümlü veriler üretmek için ağırlıklı bir sözcük listesinden oluşturulur.

Veritabanı bir ölçek faktörüne göre boyutlandırılır. Ölçek faktörü (SF olarak kısaltılır), ölçeklendirme ve büyüyen tabloların kardinalitesini belirler. Aşağıda Kullanıcılar ve Pacing bölümünde açıklandığı gibi veritabanı boyutu, kullanıcı sayısı ve maksimum performans birbiriyle orantılı olarak ölçeklendirilir.

İşlemler

İş yükü, aşağıdaki tabloda gösterildiği gibi dokuz işlem türünden oluşur. Her işlem, veritabanı altyapısında ve sistem donanımında diğer işlemlerden yüksek karşıtlık ile belirli bir sistem özellikleri kümesini vurgulamak için tasarlanmıştır. Bu yaklaşım, farklı bileşenlerin genel performans üzerindeki etkisini değerlendirmeyi kolaylaştırır. Örneğin, "Read Heavy" işlemi diskten önemli sayıda okuma işlemi üretir.

İşlem Türü Description
Lite'i okuma SEÇİN; bellek içi; salt okunur
Orta Oku SEÇİN; çoğunlukla bellek içi; salt okunur
Ağır Okuma SEÇİN; çoğunlukla bellek içi değil; salt okunur
Lite'i güncelleştirme GÜNCELLEŞTİRME; bellek içi; okuma-yazma
Update Heavy GÜNCELLEŞTİRME; çoğunlukla bellek içi değil; okuma-yazma
Lite Ekle EKLE; bellek içi; okuma-yazma
Ağır Ekle EKLE; çoğunlukla bellek içi değil; okuma-yazma
Silme SİLMEK; bellek içi değil, bellek içi karışımı; okuma-yazma
CPU Heavy SEÇİN; bellek içi; görece ağır CPU yükü; salt okunur

İş yükü karışımı

İşlemler, aşağıdaki genel karışımı içeren ağırlıklı bir dağılımdan rastgele seçilir. Genel karışımın okuma/yazma oranı yaklaşık 2:1'tir.

İşlem Türü Mix yüzdesi
Lite'i okuma 35
Orta Oku 20
Ağır Okuma 5
Lite'i güncelleştirme 20
Update Heavy 3
Lite Ekle 3
Ağır Ekle 2
Silme 2
CPU Heavy 10

Kullanıcılar ve ilerleme

Karşılaştırma iş yükü, bir dizi eşzamanlı kullanıcının davranışını simüle etmek için bir dizi bağlantı arasında işlem gönderen bir araçtan yönlendirilir. Tüm bağlantılar ve işlemler makine tarafından oluşturulmuş olsa da, kolaylık olması için bu bağlantıları kullanıcı olarak adlandırıyoruz. Her kullanıcı diğer tüm kullanıcılardan bağımsız olarak çalışsa da, tüm kullanıcılar aşağıda gösterilen adımların aynı döngüsünü gerçekleştirir:

  1. Veritabanı bağlantısı kurma.
  2. Çıkış sinyali alınana kadar yineleyin:
    • Rastgele bir işlem seçin (ağırlıklı dağılımdan).
    • Seçili işlemi gerçekleştirin ve yanıt süresini ölçün.
    • Bir ilerleme gecikmesi bekleyin.
  3. Veritabanı bağlantısını kapatın.
  4. Çıkış.

Pacing delay (2c adımında) rastgele seçilir, ancak ortalama 1,0 saniyelik bir dağılımla seçilir. Böylece her kullanıcı ortalama olarak saniyede en fazla bir işlem oluşturabilir.

Ölçeklendirme kuralları

Kullanıcı sayısı veritabanı boyutuna göre belirlenir (ölçek faktörü birimlerinde). Her beş ölçek faktörü birimi için bir kullanıcı vardır. Hız gecikmesi nedeniyle, bir kullanıcı ortalama olarak saniyede en fazla bir işlem oluşturabilir.

Örneğin, 500 (SF=500) veritabanı ölçek faktörü 100 kullanıcıya sahip olur ve en fazla 100 TPS hıza ulaşabilir. TPS hızının daha yüksek olması için daha fazla kullanıcı ve daha büyük bir veritabanı gerekir.

Ölçüm süresi

Geçerli bir karşılaştırma çalıştırması için en az bir saatlik sabit durum ölçüm süresi gerekir.

Ölçümler

Kıyaslamadaki temel ölçümler aktarım hızı ve yanıt süresidir.

  • Aktarım hızı, kıyaslamadaki temel performans ölçüsüdür. Aktarım hızı, tüm işlem türlerinin sayıldığı zaman birimi başına işlemlerde bildirilir.
  • Yanıt süresi, performans tahmin edilebilirliğinin bir ölçüsüdür. Yanıt süresi kısıtlaması hizmet sınıfına göre değişir ve aşağıda gösterildiği gibi daha yüksek hizmet sınıfları daha sıkı yanıt süresi gereksinimine sahiptir.
Hizmet Sınıfı Aktarım Hızı Ölçüsü Yanıt Süresi Gereksinimi
Premium Saniye başına işlem 0,5 saniyede 95. yüzdebirlik
Standart Dakika başına işlem 1,0 saniyede 90. yüzdebirlik
Temel Saat başına işlem 2,0 saniyede 80. yüzdebirlik

Not

Yanıt süresi ölçümleri DTU Karşılaştırmasına özgüdür. Diğer iş yükleri için yanıt süreleri iş yüküne bağlıdır ve farklılık gösterir.

Sonraki adımlar

Aşağıdaki makalelerde model satın alma ve ilgili kavramlar hakkında daha fazla bilgi edinin: