Azure'da Oracle Veritabanı Enterprise Sürümü mimarileri

Makale
04/14/2023

Şunlar için geçerlidir: ✔️ Linux VM'leri

Azure, Oracle ile Azure'da en iyi şekilde çalışmaya devam etmesi gereken iş yükleri de dahil olmak üzere tüm Oracle iş yüklerine ev sahipliği yapıyor. Oracle Tanılama Paketi'ne veya Otomatik İş Yükü Deposu'na (AWR) sahipseniz iş yükleriniz hakkında veri toplayabilirsiniz. Oracle iş yükünü değerlendirmek, kaynak gereksinimlerini boyutlandırmak ve iş yükünü Azure'a geçirmek için bu verileri kullanın. Bu raporlarda Oracle tarafından sağlanan çeşitli ölçümler, uygulama performansı ve platform kullanımı hakkında bilgi sağlayabilir.

Bu makale, Bir Oracle iş yükünü Azure'da çalıştırılacak şekilde hazırlamanıza ve en iyi bulut performansı sağlamak için en iyi mimari çözümlerini keşfetmenize yardımcı olur. Oracle tarafından Statspack'te sağlanan veriler ve daha da önemlisi alt öğesi olan AWR, net beklentiler geliştirmenize yardımcı olur. Bu beklentiler mimari aracılığıyla fiziksel ayarlama sınırlarını, veritabanı kodunun mantıksal olarak ayarlanmasının avantajlarını ve genel veritabanı tasarımını içerir.

İki ortam arasındaki farklar

Şirket içi uygulamaları Azure'a geçirirken iki ortam arasındaki birkaç önemli farkı göz önünde bulundurun.

Önemli farklardan biri, Azure uygulamasında VM'ler, diskler ve sanal ağlar gibi kaynakların diğer istemciler arasında paylaşılmasıdır. Ayrıca kaynaklar gereksinimlere göre kısıtlanabilir. Azure, başarısızlığı önlemeye odaklanmak yerine hatadan kurtulmaya daha fazla odaklanır. İlk yaklaşım , hatalar (MTBF) arasındaki ortalama süreyi artırmaya, ikinci yaklaşım ise ortalama kurtarma süresini (MTTR) azaltmaya çalışır.

Aşağıdaki tabloda, şirket içi uygulama ile Oracle veritabanının Azure uygulaması arasındaki farklardan bazıları listelanmaktadır.

	Şirket içi uygulama	Azure uygulaması
Ağ	LAN/WAN	Yazılım tanımlı ağ (SDN)
Güvenlik grubu	IP/bağlantı noktası kısıtlama araçları	Ağ güvenlik grubu (NSG)
Esnek -lik	MTBF	MTTR
Planlı bakım	Düzeltme eki uygulama/yükseltmeler	Azure tarafından yönetilen düzeltme eki uygulama/yükseltmelerle kullanılabilirlik kümeleri
Kaynak	Ayrılmış	Diğer istemcilerle paylaşıldı
Bölgeler	Veri merkezleri	Bölge çiftleri
Depolama	SAN/fiziksel diskler	Azure tarafından yönetilen depolama
Ölçeklendirme	Dikey ölçek	Yatay ölçeklendirme

Gereksinimler

Geçiş işlemine başlamadan önce aşağıdaki gereksinimleri göz önünde bulundurun:

Gerçek CPU kullanımını belirleyin. Çekirdeğe göre Oracle lisansları, vCPU gereksinimlerinizi boyutlandırmanın maliyetleri azaltmanıza yardımcı olması için gerekli olabileceği anlamına gelir.
Veritabanı boyutunu, yedekleme depolama alanını ve büyüme hızını belirleyin.
Oracle Statspack ve AWR raporlarına göre tahminde bulunabileceğiniz G/Ç gereksinimlerini belirleyin. Ayrıca, işletim sisteminde bulunan depolama izleme araçlarından gereksinimleri tahmin edebilirsiniz.

Yapılandırma seçenekleri

Yapılandırma hakkında karar almanıza yardımcı olmak için bir AWR raporu oluşturmak ve bu rapordan bazı ölçümler almak iyi bir fikirdir. Ardından, Azure ortamında performansı geliştirmek için ayarlayabileceğiniz dört olası alan vardır:

Sanal makine boyutu
Ağ aktarım hızı
Disk türleri ve yapılandırmaları
Disk önbelleği ayarları

AWR raporu oluşturma

Mevcut bir Oracle Enterprise Sürümü veritabanınız varsa ve Azure'a geçiş yapmayı planlıyorsanız, çeşitli seçenekleriniz vardır. Oracle örnekleriniz için Tanılama Paketi'ne sahipseniz IOPS, Mbps ve GiB'ler gibi ölçümleri almak için Oracle AWR raporunu çalıştırabilirsiniz. Tanılama Paketi lisansı olmayan veritabanları veya Oracle Standard Edition veritabanı için, el ile anlık görüntüleri topladıktan sonra aynı önemli ölçümleri statspack raporuyla toplayabilirsiniz. Bu iki raporlama yöntemi arasındaki temel farklar, AWR'nin otomatik olarak toplanması ve veritabanı hakkında statspack'ten daha fazla bilgi sağlamasıdır.

Karşılaştırabilmeniz için AWR raporunuzu hem normal hem de en yoğun iş yükleri sırasında çalıştırmayı göz önünde bulundurun. Daha doğru iş yükünü toplamak için, bir gün yerine bir haftalık genişletilmiş bir pencere raporu düşünün. AWR, rapordaki hesaplamalarının bir parçası olarak ortalamaları sağlar. Varsayılan olarak, AWR deposu sekiz günlük verileri korur ve saatlik aralıklarla anlık görüntüler alır.

Veri merkezi geçişi için üretim sistemlerinde boyutlandırma raporları toplamanız gerekir. Kullanıcı testi, test ve geliştirme için kullanılan diğer veritabanı kopyalarını yüzdelere göre tahmin edin. Örneğin, üretim boyutlandırmasının yüzde 50'sini tahmin edin.

Komut satırından bir AWR raporu çalıştırmak için aşağıdaki komutu kullanın:

sqlplus / as sysdba
@$ORACLE_HOME/rdbms/admin/awrrpt.sql;

Ana ölçümler

Rapor sizden aşağıdaki bilgileri ister:

Rapor türü: HTML veya METNEÇEVİr. HTML türü daha fazla bilgi sağlar.
Görüntülenecek anlık görüntülerin gün sayısı. Örneğin, bir saatlik aralıklar için bir haftalık rapor 168 anlık görüntü kimlikleri oluşturur.
Rapor penceresinin başlangıcı SnapshotID .
Rapor penceresinin sonu SnapshotID .
AWR betiğinin oluşturduğu raporun adı.

AWR raporunu Gerçek Uygulama Kümesinde (RAC) çalıştırıyorsanız, komut satırı raporu awrrpt.sql yerine awrgrpt.sql dosyasıdır. Rapor, g RAC veritabanındaki tüm düğümler için tek bir raporda bir rapor oluşturur. Bu rapor, her RAC düğümünde bir rapor çalıştırma gereksinimini ortadan kaldırır.

AWR raporundan aşağıdaki ölçümleri alabilirsiniz:

Veritabanı adı, örnek adı ve ana bilgisayar adı
Oracle tarafından desteklenebilirlik için veritabanı sürümü
CPU/Çekirdekler
SGA/PGA ve size sıfata sahip olup olmadığını bildirmek için danışmanlar
GB cinsinden toplam bellek
CPU meşgul yüzdesi
DB CPU'ları
IOP'ler (okuma/yazma)
MB/sn (okuma/yazma)
Ağ aktarım hızı
Ağ gecikme hızı (düşük/yüksek)
En çok bekleme olayları
Veritabanı için parametre ayarları
Veritabanının RAC, Exadata olması veya gelişmiş özellikler veya yapılandırmalar kullanma

Sanal makine boyutu

En iyi performans için sanal makine boyutunu yapılandırmak için uygulayabileceğiniz bazı adımlar aşağıdadır.

AWR raporundan CPU, bellek ve G/Ç kullanımına göre VM boyutunu tahmin etme

Sistem performans sorunlarının nerede olduğunu gösteren ilk beş zamanlanmış ön plan olayına bakın. Örneğin, aşağıdaki diyagramda günlük dosyası eşitlemesi en üsttedir. Günlük yazıcısı günlük arabelleği yineleme günlük dosyasına yazmadan önce gereken bekleme sayısını gösterir. Bu sonuçlar, daha iyi performans gösteren depolama veya disklerin gerekli olduğunu gösterir. Ayrıca diyagramda CPU çekirdeği sayısı ve bellek miktarı da gösterilir.

Tablonun üst kısmındaki günlük dosyası eşitlemesini gösteren ekran görüntüsü.

Aşağıdaki diyagramda okuma ve yazma işleminin toplam G/Ç'si gösterilmektedir. Rapor sırasında 59 GB okuma ve 247,3 GB yazma vardı.

VM seçme

AWR raporundan topladığınız bilgilere bağlı olarak, bir sonraki adım gereksinimlerinizi karşılayan benzer boyutta bir VM seçmektir. Kullanılabilir VM'ler hakkında daha fazla bilgi için bkz . Bellek için iyileştirilmiş sanal makine boyutları.

ACU'yu temel alan benzer bir VM serisiyle VM boyutlandırmada ince ayar yapma

VM'yi seçtikten sonra VM için Azure işlem birimine (ACU) dikkat edin. Gereksinimlerinize daha uygun olan ACU değerine göre farklı bir VM seçebilirsiniz. Daha fazla bilgi için bkz. Azure işlem birimi.

ACU birimleri sayfasının ekran görüntüsü.

Ağ aktarım hızı

Aşağıdaki diyagramda aktarım hızı ile IOPS arasındaki ilişki gösterilmektedir:

aktarım hızı ile IOPS arasındaki ilişkiyi gösteren ve GÇ boyutunun aktarım hızına eşit IOPS sayısı olan diyagram.

Toplam ağ aktarım hızı aşağıdaki bilgilere göre tahmin edilir:

SQL*Net trafiği
Sunucu sayısının MBps sayısı (Oracle Data Guard gibi giden akış)
Uygulama çoğaltması gibi diğer faktörler

SQL*Net aktarım hızının ekran görüntüsü.

Ağ bant genişliği gereksinimlerinize bağlı olarak, aralarından seçim yapabileceğiniz çeşitli ağ geçidi türleri vardır. Bu türler temel, VpnGw ve Azure ExpressRoute'u içerir. Daha fazla bilgi için bkz. fiyatlandırma VPN Gateway.

Öneriler

Ağ gecikme süresi, şirket içi dağıtıma kıyasla daha yüksektir. Ağ gidiş dönüşlerinin azaltılması performansı büyük ölçüde artırabilir.
Gidiş dönüşleri azaltmak için, aynı sanal makinede yüksek işlem veya gevezli uygulamalara sahip uygulamaları birleştirin.
Daha iyi ağ performansı için hızlandırılmış ağ ile sanal makineleri kullanın.
Bazı Linux dağıtımları için TRIM/UNMAP desteğini etkinleştirmeyi göz önünde bulundurun.
Oracle Enterprise Manager'ı ayrı bir sanal makineye yükleyin.
Linux'ta büyük sayfalar varsayılan olarak etkinleştirilmez. Büyük sayfaları etkinleştirmeyi ve Oracle DB'de ayarlamayı use_large_pages = ONLY göz önünde bulundurun. Bu yaklaşım performansı artırmaya yardımcı olabilir. Daha fazla bilgi için bkz. USE_LARGE_PAGES.

Disk türleri ve yapılandırmaları

Diskleri göz önünde bulundurarak bazı ipuçları aşağıdadır.

Varsayılan işletim sistemi diskleri: Bu disk türleri kalıcı veriler ve önbelleğe alma özellikleri sunar. Başlangıçta işletim sistemi erişimi için iyileştirilmiştir ve işlem veya veri ambarı (analiz) iş yükleri için tasarlanmamıştır.
Yönetilen diskler: Azure, VM diskleriniz için kullandığınız depolama hesaplarını yönetir. Disk türünü ve ihtiyacınız olan diskin boyutunu belirtirsiniz. Tür genellikle Oracle iş yükleri için Premium (SSD) olur. Azure diski sizin için oluşturur ve yönetir. Premium SSD ile yönetilen disk yalnızca bellek için iyileştirilmiş ve tasarlanmış VM serileri için kullanılabilir. Belirli bir VM boyutunu seçtikten sonra menü yalnızca bu VM boyutuna göre kullanılabilir premium depolama SKU'larını gösterir.

Vm'de depolama alanınızı yapılandırdıktan sonra, veritabanı oluşturmadan önce diskleri yüklemek isteyebilirsiniz. G/Ç hızını hem gecikme süresi hem de aktarım hızı açısından bilmek, VM'lerin gecikme hedefleri ile beklenen aktarım hızını destekleyip desteklemediğini belirlemenize yardımcı olabilir. Oracle Orion, Sysbench, SLOB ve Fio gibi uygulama yük testi için çeşitli araçlar vardır.

Oracle veritabanını dağıttığınızda yük testini yeniden çalıştırın. Normal ve en yoğun iş yüklerinizi başlattığınızda sonuçlar size ortamınızın temelini gösterir. İş yükü testinde gerçekçi olun. Gerçekte VM'de çalıştırdığınıza benzer bir iş yükü çalıştırmak mantıklı değildir.

Oracle G/Ç yoğunluklu bir veritabanı olabileceğinden depolama boyutunu depolama boyutu yerine IOPS hızına göre boyutlandırmak önemlidir. Örneğin, gerekli IOPS değeri 5.000 ise ancak yalnızca 200 GB'a ihtiyacınız varsa, 200 GB'tan fazla depolama alanıyla birlikte gelse bile P30 sınıfı premium diski almaya devam edebilirsiniz.

IOPS oranını AWR raporundan alabilirsiniz. IOPS hızını yineleme günlüğü, fiziksel okuma ve yazma hızı belirler. Seçtiğiniz VM serisinin iş yükünün G/Ç talebini işleme özelliğine sahip olduğunu her zaman doğrulayın. VM'nin G/Ç sınırı depolamadan daha düşükse, VM maksimum sınırı ayarlar.

AWR rapor sayfasının ekran görüntüsü.

Örneğin, yineleme boyutu saniyede 12.200.000 bayttır ve bu da 11,63 MB/sn'ye eşittir. IOPS değeri 12.200.000 / 2.358 = 5.174'dür.

G/Ç gereksinimlerini net bir şekilde görüntüledikten sonra, bu gereksinimleri karşılamak için en uygun sürücülerin bir bileşimini seçebilirsiniz.

Disk türü önerileri

Veri tablo alanı için, yönetilen depolama veya Oracle Otomatik Depolama Yönetimi (ASM) kullanarak G/Ç iş yükünü birkaç diske dağıtın.
Hem veriler hem de dizinler için G/Ç'yi azaltmak için Oracle gelişmiş sıkıştırmayı kullanın.
Ayrı veri disklerinde yineleme günlüklerini, geçici ve tablo boşluklarını ayırın.
Varsayılan işletim sistemi disklerine uygulama dosyası yerleştirmeyin. Bu diskler hızlı VM önyükleme süreleri için iyileştirilmemiştir ve uygulamanız için iyi performans sağlamayabilir.
Premium depolamada M Serisi VM'leri kullanırken yineleme günlükleri diskinde yazma hızlandırıcısını etkinleştirin.
Yüksek gecikme süresine sahip yineleme günlüklerini ultra diske taşımayı göz önünde bulundurun.

Disk önbelleği ayarları

Konak önbelleğe alma için üç seçeneğiniz olsa da, Oracle veritabanındaki bir veritabanı iş yükü için yalnızca salt okunur önbelleğe alma önerilir. Veritabanı yazmanın amacı bilgileri önbelleğe almak değil veri dosyasına kaydetmek olduğundan, okuma/yazma veri dosyasında önemli güvenlik açıklarına neden olabilir. Salt okunur ile tüm istekler gelecekteki okumalar için önbelleğe alınır. Tüm yazma işlemleri diske yazılmaya devam eder.

Disk önbelleği önerileri

Aktarım hızını en üst düzeye çıkarmak için mümkün olduğunda konak önbelleği için salt okunur ile başlayın. Premium depolama için, dosya sistemini salt okunur seçeneklerle bağlarken engelleri devre dışı bırakmanız gerektiğini unutmayın. /etc/fstab dosyasını disklere evrensel olarak benzersiz tanımlayıcıyla güncelleştirin.

İşletim sistemi diskleri için okuma-yazma konağı önbelleğe alma ile premium SSD kullanın.
Aşağıdakileri içeren veri diskleri için salt okunur konak önbelleğe alma özelliğine sahip premium SSD kullanın: Oracle veri dosyaları, geçici dosyalar, denetim dosyaları, blok değişiklik izleme dosyaları, BFIL'ler, dış tablolar için dosyalar ve flashback günlükleri.
Oracle çevrimiçi yineleme günlük dosyalarını içeren veri diskleri için, ana bilgisayar önbelleği olmadan premium SSD veya UltraDisk kullanın, Hiçbiri seçeneği. Arşivlenen Oracle yineleme günlük dosyaları ve Oracle Kurtarma Yöneticisi yedekleme kümeleri, çevrimiçi yineleme günlük dosyalarında da bulunabilir. Konak önbelleği 4095 GiB ile sınırlıdır, bu nedenle konak önbelleğe alma ile P50'den büyük bir premium SSD ayırmayın. 4 TiB'den fazla depolama alanına ihtiyacınız varsa, RAID-0 ile çeşitli premium SSD'leri soyun. Linux LVM2 veya Oracle Otomatik Depolama Yönetimi'ni kullanın.

İş yükleri gün ile akşam arasında büyük ölçüde farklılık gösteriyorsa ve G/Ç iş yükü bunu destekleyebilirse, ani artışa sahip P1-P20 premium SSD, gece toplu iş yükleri veya sınırlı G/Ç talepleri sırasında gereken performansı sağlayabilir.

Güvenlik

Azure ortamınızı ayarlayıp yapılandırdıktan sonra ağınızın güvenliğini sağlamanız gerekir. İşte birkaç öneri:

NSG ilkesi: NSG'nizi bir alt ağ veya ağ arabirimi kartıyla tanımlayabilirsiniz. Alt ağ düzeyinde erişimi denetlemek hem güvenlik hem de uygulama güvenlik duvarlarını zorlamak için daha kolaydır.
Sıçrama kutusu: Daha güvenli erişim için yöneticilerin uygulama hizmetine veya veritabanına doğrudan bağlanmaması gerekir. Yönetici makinesi ile Azure kaynakları arasında bir sıçrama kutusu kullanın.

Yönetici makinesi yalnızca sıçrama kutusuna IP ile kısıtlanmış erişim sunmalıdır. Sıçrama kutusunun uygulamaya ve veritabanına erişimi olmalıdır.
Özel ağ (alt ağlar): NSG ilkesinin daha iyi denetim ayarlayabilmesi için uygulama hizmetinin ve veritabanının ayrı alt ağlarda olması iyi bir fikirdir.