dotnet new için .NET varsayılan şablonları

.NET SDK'sını yüklediğinizde konsol uygulamaları, sınıf kitaplıkları, birim testi projeleri, ASP.NET Core uygulamaları (Angular ve React projeleri dahil) ve yapılandırma dosyaları dahil olmak üzere proje ve dosya oluşturmak için bir düzineden fazla yerleşik şablon alırsınız. Yerleşik şablonları listelemek için komutunu dotnet new list çalıştırın:

dotnet new list

Aşağıdaki tabloda .NET SDK'sı ile önceden yüklenmiş olarak gelen şablonlar gösterilmektedir. Şablonun varsayılan dili köşeli ayraç içinde gösterilir. Belirli şablon seçeneklerini görmek için kısa ad bağlantısına tıklayın.

Şablonlar Kısa ad Dil Etiketler Sunulan özellikler
Konsol Uygulaması console [C#], F#, VB Ortak/Konsol 1.0
Sınıf kitaplığı classlib [C#], F#, VB Ortak/Kitaplık 1.0
WPF Uygulaması wpf [C#], VB Ortak/WPF 3.0 (VB için 5.0)
WPF Sınıf kitaplığı wpflib [C#], VB Ortak/WPF 3.0 (VB için 5.0)
WPF Özel Denetim Kitaplığı wpfcustomcontrollib [C#], VB Ortak/WPF 3.0 (VB için 5.0)
WPF Kullanıcı Denetimi Kitaplığı wpfusercontrollib [C#], VB Ortak/WPF 3.0 (VB için 5.0)
Windows Forms (WinForms) Uygulaması winforms [C#], VB Ortak/WinForms 3.0 (VB için 5.0)
Windows Forms (WinForms) Sınıf kitaplığı winformslib [C#], VB Ortak/WinForms 3.0 (VB için 5.0)
Çalışan Hizmeti worker [C#] Ortak/Çalışan/Web 3.0
Birim Testi Projesi mstest [C#], F#, VB Test/MSTest 1.0
NUnit 3 Test Projesi nunit [C#], F#, VB Test/NUnit 2.1.400
NUnit 3 Test Öğesi nunit-test [C#], F#, VB Test/NUnit 2.2
xUnit Test Projesi xunit [C#], F#, VB Test/xUnit 1.0
Razor Bileşeni razorcomponent [C#] Web/ASP.NET 3.0
Razor Sayfası page [C#] Web/ASP.NET 2.0
MVC ViewImports viewimports [C#] Web/ASP.NET 2.0
MVC ViewStart viewstart [C#] Web/ASP.NET 2.0
Blazor Web Uygulaması blazor [C#] Web/Blazor 8.0.100
BlazorWebAssembly Tek Başına Uygulama blazorwasm [C#] Web/Blazor//WebAssemblyPWA 3.1.300
ASP.NET Çekirdeği Boş web [C#], F# Web/Boş 1.0
ASP.NET Core Web App (Model-View-Controller) mvc [C#], F# Web/MVC 1.0
ASP.NET Core Web App webapp, razor [C#] Web/MVC/Razor Sayfaları 2.2, 2.0
Razor Sınıf Kitaplığı razorclasslib [C#] Web/Razor/Library/Razor Sınıf Kitaplığı 2.1
ASP.NET Core Web API'si webapi [C#], F# Web/Web API/API/Service/WebAPI 1.0
ASP.NET Core API webapiaot [C#] Web/Web API'si/API/Hizmet 8.0
ASP.NET Core API denetleyicisi apicontroller [C#] Web/ASP.NET 8.0
ASP.NET Core gRPC Hizmeti grpc [C#] Web/gRPC 3.0
dotnet gitignore dosyası gitignore Config 3.0
global.json dosyası globaljson Config 2.0
NuGet Yapılandırması nugetconfig Config 1.0
Dotnet yerel araç bildirim dosyası tool-manifest Config 3.0
Web Yapılandırması webconfig Config 1.0
Çözüm Dosyası sln Çözüm 1.0
Protokol Arabellek Dosyası proto Web/gRPC 3.0
EditorConfig dosyası editorconfig Config 6,0

Aşağıdaki tabloda, sonlandırılan ve artık .NET SDK'sı ile önceden yüklenmemiş şablonlar gösterilmektedir. Belirli şablon seçeneklerini görmek için kısa ad bağlantısına tıklayın.

Şablonlar Kısa ad Dil Etiketler Sona erdiğinden beri
Angular ile ASP.NET Core angular [C#] Web/MVC/SPA 8.0
React.js ile ASP.NET Core react [C#] Web/MVC/SPA 8.0
Blazor Sunucu Uygulaması blazorserver [C#] Web/Blazor 8.0
Blazor Sunucu Uygulaması Boş blazorserver-empty [C#] Web/Blazor 8.0
BlazorWebAssembly Uygulama Boş blazorwasm-empty [C#] Web/Blazor/WebAssembly 8.0

Şablon seçenekleri

Her şablonda ek seçenekler bulunabilir. Şablon için kullanılabilen ek seçenekleri göstermek için şablon adı bağımsız değişkeniyle seçeneğini kullanın --help ; örneğin: dotnet new console --help. Şablonun birden çok dili desteklemesi durumunda, bu komut şablon için varsayılan dilde yardım gösterir. Seçeneğiyle --language birleştirerek diğer diller için yardımı görebilirsiniz: dotnet new console --help --language F#. .NET SDK ile birlikte gelen şablonlar aşağıdaki ek seçeneklere sahiptir:

console

  • -f|--framework <FRAMEWORK>

    Hedef çerçeveyi belirtir. .NET Core 3.0 SDK'sı ile kullanılabilir.

    Aşağıdaki tabloda, kullandığınız SDK sürümüne göre varsayılan değerler listelenir:

    SDK sürümü Default value
    8.0 net8.0
    7.0 net7.0
    6,0 net6.0
    3.1 netcoreapp3.1

    Önceki bir TFM için proje oluşturabilme özelliği, SDK'nın bu sürümünün yüklü olmasına bağlıdır. Örneğin, yalnızca .NET 7 SDK'sı yüklüyse için kullanılabilen --framework tek değer olur net7.0. .NET 6 SDK'sını yüklerseniz, değeri net6.0 için --frameworkkullanılabilir hale gelir. .NET Core 3.1 SDK'sını netcoreapp3.1 yüklerseniz kullanılabilir duruma gelir ve bu şekilde devam eder. Bu nedenle belirterek --framework netcoreapp3.1 .NET 6 SDK'sında çalışırken dotnet new bile .NET Core 3.1'i hedefleyebilirsiniz.

    Alternatif olarak, kullandığınız SDK'dan önceki bir çerçeveyi hedefleyen bir proje oluşturmak için, şablonun NuGet paketini yükleyerek bunu yapabilirsiniz. Yaygın, web ve SPA proje türleri hedef çerçeve adı (TFM) başına farklı paketler kullanır. Örneğin, hedef alan bir console proje oluşturmak için üzerinde Microsoft.DotNet.Common.ProjectTemplates.1.xkomutunu çalıştırındotnet new install.netcoreapp1.0

  • --langVersion <VERSION_NUMBER>

    LangVersion Oluşturulan proje dosyasında özelliğini ayarlar. Örneğin, C# 7.3 kullanmak için kullanın --langVersion 7.3 . F# için desteklenmez. .NET Core 2.2 SDK'sı ile kullanılabilir.

    Varsayılan C# sürümlerinin listesi için bkz . Varsayılanlar.

  • --no-restore

    Belirtilirse, proje oluşturma sırasında örtük bir geri yükleme yürütmez. .NET Core 2.2 SDK'sı ile kullanılabilir.

  • --use-program-main

    Belirtilirse, üst düzey deyimler yerine açık Program bir sınıf ve Main yöntem kullanılır. .NET SDK 6.0.300'den itibaren kullanılabilir. Varsayılan değer: false. Yalnızca C# için kullanılabilir.


classlib

  • -f|--framework <FRAMEWORK>

    Hedef çerçeveyi belirtir. Değerler: net8.0, net7.0veya net6.0 .NET Sınıf Kitaplığı oluşturmak veya netstandard2.0netstandard2.1 .NET Standart Sınıf Kitaplığı oluşturmak için. .NET SDK 8.0.x için varsayılan değerdir net8.0.

    Kullandığınız SDK'dan önceki bir çerçeveyi hedefleyen bir proje oluşturmak için bu makalenin önceki bölümlerindeki projelereconsole bakın--framework.

  • --langVersion <VERSION_NUMBER>

    LangVersion Oluşturulan proje dosyasında özelliğini ayarlar. Örneğin, C# 7.3 kullanmak için kullanın --langVersion 7.3 . F# için desteklenmez. .NET Core 2.2 SDK'sı ile kullanılabilir.

    Varsayılan C# sürümlerinin listesi için bkz . Varsayılanlar.

  • --no-restore

    Proje oluşturma sırasında örtük geri yükleme yürütmez.


wpf, wpflib, wpfcustomcontrollib, wpfusercontrollib

  • -f|--framework <FRAMEWORK>

    Hedef çerçeveyi belirtir. .NET 8 SDK'sı için varsayılan değerdir net8.0. .NET Core 3.1 SDK'sı ile kullanılabilir.

  • --langVersion <VERSION_NUMBER>

    LangVersion Oluşturulan proje dosyasında özelliğini ayarlar. Örneğin, C# 7.3 kullanmak için kullanın --langVersion 7.3 .

    Varsayılan C# sürümlerinin listesi için bkz . Varsayılanlar.

  • --no-restore

    Proje oluşturma sırasında örtük geri yükleme yürütmez.


winforms, winformslib

  • --langVersion <VERSION_NUMBER>

    LangVersion Oluşturulan proje dosyasında özelliğini ayarlar. Örneğin, C# 7.3 kullanmak için kullanın --langVersion 7.3 .

    Varsayılan C# sürümlerinin listesi için bkz . Varsayılanlar.

  • --no-restore

    Proje oluşturma sırasında örtük geri yükleme yürütmez.


worker, grpc

  • -f|--framework <FRAMEWORK>

    Hedef çerçeveyi belirtir. .NET 8 SDK'sı için varsayılan değerdir net8.0. .NET Core 3.1 SDK'sı ile kullanılabilir.

    Kullandığınız SDK'dan önceki bir çerçeveyi hedefleyen bir proje oluşturmak için bu makalenin önceki bölümlerindeki projelereconsole bakın--framework.

  • --exclude-launch-settings

    Başlatma Ayarlar.json oluşturulan şablondan dışlar.

  • --no-restore

    Proje oluşturma sırasında örtük geri yükleme yürütmez.

  • --use-program-main

    Belirtilirse, üst düzey deyimler yerine açık Program bir sınıf ve Main yöntem kullanılır. .NET SDK 6.0.300'den itibaren kullanılabilir. Varsayılan değer: false.


mstest, xunit

  • -f|--framework <FRAMEWORK>

    Hedef çerçeveyi belirtir. .NET Core 3.0 SDK'dan bu yana kullanılabilir seçenek.

    Aşağıdaki tabloda, kullandığınız SDK sürüm numarasına göre varsayılan değerler listelenir:

    SDK sürümü Default value
    8.0 net8.0
    7.0 net7.0
    6,0 net6.0
    5.0 net5.0
    3.1 netcoreapp3.1

Önceki bir TFM için proje oluşturabilme özelliği, SDK'nın bu sürümünün yüklü olmasına bağlıdır. Örneğin, yalnızca .NET 6 SDK'sı yüklüyse için kullanılabilen --framework tek değer olur net6.0. .NET 5 SDK'sını yüklerseniz, değeri net5.0 için --frameworkkullanılabilir hale gelir. .NET Core 3.1 SDK'sını netcoreapp3.1 yüklerseniz kullanılabilir duruma gelir ve bu şekilde devam eder. Bu nedenle belirterek --framework netcoreapp3.1 .NET 6 SDK'sında çalışırken dotnet new bile .NET Core 3.1'i hedefleyebilirsiniz.

  • -p|--enable-pack

    dotnet pack kullanarak proje için paketlemeyi etkinleştirir.

  • --no-restore

    Proje oluşturma sırasında örtük geri yükleme yürütmez.


nunit

  • -f|--framework <FRAMEWORK>

    Hedef çerçeveyi belirtir.

    Aşağıdaki tabloda, kullandığınız SDK sürüm numarasına göre varsayılan değerler listelenir:

    SDK sürümü Default value
    8.0 net8.0
    7.0 net7.0
    6,0 net6.0
    5.0 net5.0
    3.1 netcoreapp3.1

Önceki bir TFM için proje oluşturabilme özelliği, SDK'nın bu sürümünün yüklü olmasına bağlıdır. Örneğin, yalnızca .NET 6 SDK'sı yüklüyse için kullanılabilen --framework tek değer olur net6.0. .NET 5 SDK'sını yüklerseniz, değeri net5.0 için --frameworkkullanılabilir hale gelir. .NET Core 3.1 SDK'sını netcoreapp3.1 yüklerseniz kullanılabilir duruma gelir ve bu şekilde devam eder. Bu nedenle belirterek --framework netcoreapp3.1 .NET 6 SDK'sında çalışırken dotnet new bile .NET Core 3.1'i hedefleyebilirsiniz.

  • -p|--enable-pack

    dotnet pack kullanarak proje için paketlemeyi etkinleştirir.

  • --no-restore

    Proje oluşturma sırasında örtük geri yükleme yürütmez.


page

  • -na|--namespace <NAMESPACE_NAME>

    Oluşturulan kod için ad alanı. Varsayılan değer şudur: MyApp.Namespace.

  • -np|--no-pagemodel

    Sayfayı PageModel olmadan oluşturur.


viewimports, proto

  • -na|--namespace <NAMESPACE_NAME>

    Oluşturulan kod için ad alanı. Varsayılan değer şudur: MyApp.Namespace.


blazorserver

.NET 8 SDK'sı ile kullanımdan kaldırıldı.

  • -au|--auth <AUTHENTICATION_TYPE>

    Kullanılacak kimlik doğrulaması türü. Olası değerler:

    • None - Kimlik doğrulaması yok (Varsayılan).
    • Individual - Bireysel kimlik doğrulaması.
    • IndividualB2C - Azure AD B2C ile bireysel kimlik doğrulaması.
    • SingleOrg - Tek bir kiracı için kuruluş kimlik doğrulaması. Dış Kimlik kiracıları da kullanır SingleOrg.
    • MultiOrg - Birden çok kiracı için kurumsal kimlik doğrulaması.
    • Windows - Windows kimlik doğrulaması.
  • --aad-b2c-instance <INSTANCE>

    Bağlanacak Azure Active Directory B2C örneği. Kimlik doğrulaması ile IndividualB2C kullanın. Varsayılan değer şudur: https://login.microsoftonline.com/tfp/.

  • -ssp|--susi-policy-id <ID>

    Bu projenin oturum açma ve kaydolma ilkesi kimliği. Kimlik doğrulaması ile IndividualB2C kullanın.

  • -rp|--reset-password-policy-id <ID>

    Bu projenin parola ilkesi kimliğini sıfırla. Kimlik doğrulaması ile IndividualB2C kullanın.

  • -ep|--edit-profile-policy-id <ID>

    Bu projenin profil ilkesi kimliğini düzenle. Kimlik doğrulaması ile IndividualB2C kullanın.

  • --aad-instance <INSTANCE>

    Bağlanacak Azure Active Directory örneği. veya kimlik doğrulaması ile SingleOrgMultiOrg kullanın. Varsayılan değer şudur: https://login.microsoftonline.com/.

  • --client-id <ID>

    Bu projenin İstemci Kimliği. , SingleOrgveya MultiOrg kimlik doğrulaması ile IndividualB2Ckullanın. Varsayılan değer şudur: 11111111-1111-1111-11111111111111111.

  • --domain <DOMAIN>

    Dizin kiracısının etki alanı. veya kimlik doğrulaması ile SingleOrgIndividualB2C kullanın. Varsayılan değer şudur: qualified.domain.name.

  • --tenant-id <ID>

    Bağlanacak dizinin TenantId kimliği. Kimlik doğrulaması ile SingleOrg kullanın. Varsayılan değer şudur: 22222222-2222-2222-2222-222222222222.

  • --callback-path <PATH>

    Uygulamanın yeniden yönlendirme URI'sinin temel yolu içindeki istek yolu. veya kimlik doğrulaması ile SingleOrgIndividualB2C kullanın. Varsayılan değer şudur: /signin-oidc.

  • -r|--org-read-access

    Bu uygulamanın dizine okuma erişimine izin verir. Yalnızca veya MultiOrg kimlik doğrulaması için SingleOrg geçerlidir.

  • --exclude-launch-settings

    Başlatma Ayarlar.json oluşturulan şablondan dışlar.

  • --no-https

    HTTPS'i kapatır. Bu seçenek yalnızca , IndividualB2C, SingleOrgveya MultiOrg için --authkullanılmıyorsa Individualgeçerlidir.

  • -uld|--use-local-db

    SQLite yerine LocalDB'nin kullanılması gerektiğini belirtir. Yalnızca veya IndividualB2C kimlik doğrulaması için Individual geçerlidir.

  • --no-restore

    Proje oluşturma sırasında örtük geri yükleme yürütmez.

  • --kestrelHttpPort

    Başlatma Ayarlar.json HTTP uç noktası için kullanılacak bağlantı noktası numarası.

  • --kestrelHttpsPort

    Başlatma Ayarlar.json HTTPS uç noktası için kullanılacak bağlantı noktası numarası. Parametre no-https kullanıldığında bu seçenek geçerli değildir (ancak no-https için --authbir bireysel veya kurumsal kimlik doğrulama ayarı seçildiğinde yoksayılır).

  • --use-program-main

    Belirtilirse, üst düzey deyimler yerine açık Program bir sınıf ve Main yöntem kullanılır. .NET SDK 6.0.300'den itibaren kullanılabilir. Varsayılan değer: false.


blazor

  • -f|--framework <FRAMEWORK>

    Hedef çerçeveyi belirtir.

    Bu şablon .NET 8 veya sonraki sürümlerde kullanılabilir.

  • --no-restore

    Proje oluşturma sırasında örtük geri yükleme yürütmez.

  • --exclude-launch-settings

    Başlatma Ayarlar.json oluşturulan uygulamanın dışında tutar.

  • -int|--interactivity <None|Server|Webassembly|Auto >

    Etkileşimli bileşenler için hangi etkileşimli işleme modunun kullanılacağını belirtir. Olası değerler:

    • None - Etkileşim yok (yalnızca statik sunucu tarafı işleme).
    • Server - (Varsayılan) Uygulamayı sunucuda etkileşimli sunucu tarafı işleme ile çalıştırır.
    • WebAssembly - ile WebAssemblytarayıcıda istemci tarafı işleme kullanarak uygulamayı çalıştırır.
    • Auto - Paketi indirirken Blazor ve istemcide çalışma zamanını etkinleştirirken Blazor etkileşimli sunucu tarafı işlemeyi kullanır, ardından ile WebAssemblyistemci tarafı işlemeyi kullanır.
  • --empty

    Temel kullanım desenlerini gösteren örnek sayfaları ve stili atlar.

  • -au|--auth <AUTHENTICATION_TYPE>

    Kullanılacak kimlik doğrulaması türü. Olası değerler:

    • None - Kimlik doğrulaması yok (Varsayılan).
    • Individual - Bireysel kimlik doğrulaması.
  • -uld|--use-local-db

    SQLite yerine LocalDB'nin kullanılması gerektiğini belirtir. Yalnızca kimlik doğrulaması için Individual geçerlidir.

  • -ai|--all-interactive

    En üst düzeyde etkileşimli bir işleme modu uygulayarak her sayfayı etkileşimli hale getirir. sayfaları falsevarsayılan olarak statik sunucu tarafı işleme kullanır ve sayfa başına veya bileşen başına etkileşimli olarak işaretlenebilir. Bu seçenek yalnızca seçeneği olarak ayarlı Nonedeğilse geçerlidir-i|--interactivity.

  • --no-https

    HTTPS'i kapatır. Bu seçenek yalnızca seçenek için -au|--auth seçilmediyse geçerlidirIndividual.

  • --use-program-main

    Belirtilirse, üst düzey deyimler yerine açık Program bir sınıf ve Main yöntem oluşturulur.


blazorwasm

  • -f|--framework <FRAMEWORK>

    Hedef çerçeveyi belirtir.

    Aşağıdaki tabloda, kullandığınız SDK sürüm numarasına göre varsayılan değerler listelenir:

    SDK sürümü Default value
    8.0 net8.0
    7.0 net7.0
    6,0 net6.0
    5.0 net5.0
    3.1 netcoreapp3.1

    Kullandığınız SDK'dan önceki bir çerçeveyi hedefleyen bir proje oluşturmak için bu makalenin önceki bölümlerindeki projelereconsole bakın--framework.

  • --no-restore

    Proje oluşturma sırasında örtük geri yükleme yürütmez.

  • -ho|--hosted

    Uygulama için bir ASP.NET Core konağı BlazorWebAssembly içerir.

  • -au|--auth <AUTHENTICATION_TYPE>

    Kullanılacak kimlik doğrulaması türü. Olası değerler:

    • None - Kimlik doğrulaması yok (Varsayılan).
    • Individual - Bireysel kimlik doğrulaması.
    • IndividualB2C - Azure AD B2C ile bireysel kimlik doğrulaması.
    • SingleOrg - Tek bir kiracı için kuruluş kimlik doğrulaması. Entra Dış Kimlik kiracıları da SingleOrg kullanır.
  • --authority <AUTHORITY>

    OIDC sağlayıcısının yetkilisi. Kimlik doğrulaması ile Individual kullanın. Varsayılan değer şudur: https://login.microsoftonline.com/.

  • --aad-b2c-instance <INSTANCE>

    Bağlanacak Azure Active Directory B2C örneği. Kimlik doğrulaması ile IndividualB2C kullanın. Varsayılan değer şudur: https://aadB2CInstance.b2clogin.com/.

  • -ssp|--susi-policy-id <ID>

    Bu projenin oturum açma ve kaydolma ilkesi kimliği. Kimlik doğrulaması ile IndividualB2C kullanın.

  • --aad-instance <INSTANCE>

    Bağlanacak Azure Active Directory örneği. Kimlik doğrulaması ile SingleOrg kullanın. Varsayılan değer şudur: https://login.microsoftonline.com/.

  • --client-id <ID>

    Bu projenin İstemci Kimliği. Tek başına senaryolarda , SingleOrgveya Individual kimlik doğrulaması ile IndividualB2Ckullanın. Varsayılan değer şudur: 33333333-3333-3333-33333333333333333.

  • --domain <DOMAIN>

    Dizin kiracısının etki alanı. veya kimlik doğrulaması ile SingleOrgIndividualB2C kullanın. Varsayılan değer şudur: qualified.domain.name.

  • --app-id-uri <URI>

    Çağırmak istediğiniz sunucu API'si için Uygulama Kimliği Uri'si. veya kimlik doğrulaması ile SingleOrgIndividualB2C kullanın. Varsayılan değer şudur: api.id.uri.

  • --api-client-id <ID>

    Sunucunun barındırdığını API'nin İstemci Kimliği. veya kimlik doğrulaması ile SingleOrgIndividualB2C kullanın. Varsayılan değer şudur: 11111111-1111-1111-11111111111111111.

  • -s|--default-scope <SCOPE>

    İstemcinin erişim belirteci sağlamak için istemesi gereken API kapsamı. veya kimlik doğrulaması ile SingleOrgIndividualB2C kullanın. Varsayılan değer şudur: user_impersonation.

  • --tenant-id <ID>

    Bağlanacak dizinin TenantId kimliği. Kimlik doğrulaması ile SingleOrg kullanın. Varsayılan değer şudur: 22222222-2222-2222-2222-222222222222.

  • -r|--org-read-access

    Bu uygulamanın dizine okuma erişimine izin verir. Yalnızca kimlik doğrulaması için SingleOrg geçerlidir.

  • --exclude-launch-settings

    Başlatma Ayarlar.json oluşturulan şablondan dışlar.

  • -p|--pwa

    yükleme ve çevrimdışı kullanımı destekleyen bir Aşamalı Web Uygulaması (PWA) oluşturur.

  • --no-https

    HTTPS'i kapatır. Bu seçenek yalnızca , IndividualB2Cveya SingleOrg için --authkullanılmıyorsa Individualgeçerlidir.

  • -uld|--use-local-db

    SQLite yerine LocalDB'nin kullanılması gerektiğini belirtir. Yalnızca veya IndividualB2C kimlik doğrulaması için Individual geçerlidir.

  • --called-api-url <URL>

    Web uygulamasından çağrılacak API'nin URL'si. Yalnızca ASP.NET Core konağı belirtilmediğinde veya IndividualB2C kimlik doğrulaması için SingleOrg geçerlidir. Varsayılan değer şudur: https://graph.microsoft.com/v1.0/me.

  • --calls-graph

    Web uygulamasının Microsoft Graph'i çağırarak çağırmadığını belirtir. Yalnızca kimlik doğrulaması için SingleOrg geçerlidir.

  • --called-api-scopes <SCOPES>

    Web uygulamasından API'yi çağırma isteğinde bulunacak kapsamlar. Yalnızca ASP.NET Core konağı belirtilmediğinde veya IndividualB2C kimlik doğrulaması için SingleOrg geçerlidir. Varsayılan değer: user.read.

  • --kestrelHttpPort

    Başlatma Ayarlar.json HTTP uç noktası için kullanılacak bağlantı noktası numarası.

  • --kestrelHttpsPort

    Başlatma Ayarlar.json HTTPS uç noktası için kullanılacak bağlantı noktası numarası. Parametre no-https kullanıldığında bu seçenek geçerli değildir (ancak no-https için --authbir bireysel veya kurumsal kimlik doğrulama ayarı seçildiğinde yoksayılır).

  • --use-program-main

    Belirtilirse, üst düzey deyimler yerine açık Program bir sınıf ve Main yöntem kullanılır. .NET SDK 6.0.300'den itibaren kullanılabilir. Varsayılan değer: false.


web

  • --exclude-launch-settings

    Başlatma Ayarlar.json oluşturulan şablondan dışlar.

  • -f|--framework <FRAMEWORK>

    Hedef çerçeveyi belirtir. .NET Core 2.2 SDK'sında seçenek kullanılamaz.

    Aşağıdaki tabloda, kullandığınız SDK sürüm numarasına göre varsayılan değerler listelenir:

    SDK sürümü Default value
    8.0 net8.0
    7.0 net7.0
    6,0 net6.0
    5.0 net5.0
    3.1 netcoreapp3.1
    3.0 netcoreapp3.0
    2.1 netcoreapp2.1

    Kullandığınız SDK'dan önceki bir çerçeveyi hedefleyen bir proje oluşturmak için bu makalenin önceki bölümlerindeki projelereconsole bakın--framework.

  • --no-restore

    Proje oluşturma sırasında örtük geri yükleme yürütmez.

  • --no-https

    HTTPS'i kapatır.

  • --kestrelHttpPort

    Başlatma Ayarlar.json HTTP uç noktası için kullanılacak bağlantı noktası numarası.

  • --kestrelHttpsPort

    Başlatma Ayarlar.json HTTPS uç noktası için kullanılacak bağlantı noktası numarası. Parametre no-https kullanıldığında bu seçenek geçerli değildir (ancak no-https için --authbir bireysel veya kurumsal kimlik doğrulama ayarı seçildiğinde yoksayılır).

  • --use-program-main

    Belirtilirse, üst düzey deyimler yerine açık Program bir sınıf ve Main yöntem kullanılır. .NET SDK 6.0.300'den itibaren kullanılabilir. Varsayılan değer: false.


mvc, webapp

  • -au|--auth <AUTHENTICATION_TYPE>

    Kullanılacak kimlik doğrulaması türü. Olası değerler:

    • None - Kimlik doğrulaması yok (Varsayılan).
    • Individual - Bireysel kimlik doğrulaması.
    • IndividualB2C - Azure AD B2C ile bireysel kimlik doğrulaması.
    • SingleOrg - Tek bir kiracı için kuruluş kimlik doğrulaması. Entra Dış Kimlik kiracıları da SingleOrg kullanır.
    • MultiOrg - Birden çok kiracı için kurumsal kimlik doğrulaması.
    • Windows - Windows kimlik doğrulaması.
  • --aad-b2c-instance <INSTANCE>

    Bağlanacak Azure Active Directory B2C örneği. Kimlik doğrulaması ile IndividualB2C kullanın. Varsayılan değer şudur: https://login.microsoftonline.com/tfp/.

  • -ssp|--susi-policy-id <ID>

    Bu projenin oturum açma ve kaydolma ilkesi kimliği. Kimlik doğrulaması ile IndividualB2C kullanın.

  • -rp|--reset-password-policy-id <ID>

    Bu projenin parola ilkesi kimliğini sıfırla. Kimlik doğrulaması ile IndividualB2C kullanın.

  • -ep|--edit-profile-policy-id <ID>

    Bu projenin profil ilkesi kimliğini düzenle. Kimlik doğrulaması ile IndividualB2C kullanın.

  • --aad-instance <INSTANCE>

    Bağlanacak Azure Active Directory örneği. veya kimlik doğrulaması ile SingleOrgMultiOrg kullanın. Varsayılan değer şudur: https://login.microsoftonline.com/.

  • --client-id <ID>

    Bu projenin İstemci Kimliği. , SingleOrgveya MultiOrg kimlik doğrulaması ile IndividualB2Ckullanın. Varsayılan değer şudur: 11111111-1111-1111-11111111111111111.

  • --domain <DOMAIN>

    Dizin kiracısının etki alanı. veya kimlik doğrulaması ile SingleOrgIndividualB2C kullanın. Varsayılan değer şudur: qualified.domain.name.

  • --tenant-id <ID>

    Bağlanacak dizinin TenantId kimliği. Kimlik doğrulaması ile SingleOrg kullanın. Varsayılan değer şudur: 22222222-2222-2222-2222-222222222222.

  • --callback-path <PATH>

    Uygulamanın yeniden yönlendirme URI'sinin temel yolu içindeki istek yolu. veya kimlik doğrulaması ile SingleOrgIndividualB2C kullanın. Varsayılan değer şudur: /signin-oidc.

  • -r|--org-read-access

    Bu uygulamanın dizine okuma erişimine izin verir. Yalnızca veya MultiOrg kimlik doğrulaması için SingleOrg geçerlidir.

  • --exclude-launch-settings

    Başlatma Ayarlar.json oluşturulan şablondan dışlar.

  • --no-https

    HTTPS'i kapatır. Bu seçenek yalnızca , IndividualB2C, SingleOrgveya MultiOrg kullanılmıyorsa Individualgeçerlidir.

  • -uld|--use-local-db

    SQLite yerine LocalDB'nin kullanılması gerektiğini belirtir. Yalnızca veya IndividualB2C kimlik doğrulaması için Individual geçerlidir.

  • -f|--framework <FRAMEWORK>

    Hedef çerçeveyi belirtir. .NET Core 3.0 SDK'dan bu yana kullanılabilir seçenek.

    Aşağıdaki tabloda, kullandığınız SDK sürüm numarasına göre varsayılan değerler listelenir:

    SDK sürümü Default value
    8.0 net8.0
    7.0 net7.0
    6,0 net6.0
    5.0 net5.0
    3.1 netcoreapp3.1
    3.0 netcoreapp3.0

    Kullandığınız SDK'dan önceki bir çerçeveyi hedefleyen bir proje oluşturmak için bu makalenin önceki bölümlerindeki projelereconsole bakın--framework.

  • --no-restore

    Proje oluşturma sırasında örtük geri yükleme yürütmez.

  • --use-browserlink

    Projeye BrowserLink ekler. .NET Core 2.2 ve 3.1 SDK'sında seçenek kullanılamaz.

  • -rrc|--razor-runtime-compilation

    Projenin Hata ayıklama derlemelerinde Razor çalışma zamanı derlemesini kullanacak şekilde yapılandırılıp yapılandırılmadığını belirler. .NET Core 3.1.201 SDK'sı ile sunulan seçenek.

  • --kestrelHttpPort

    Başlatma Ayarlar.json HTTP uç noktası için kullanılacak bağlantı noktası numarası.

  • --kestrelHttpsPort

    Başlatma Ayarlar.json HTTPS uç noktası için kullanılacak bağlantı noktası numarası. Parametre no-https kullanıldığında bu seçenek geçerli değildir (ancak no-https için --authbir bireysel veya kurumsal kimlik doğrulama ayarı seçildiğinde yoksayılır).

  • --use-program-main

    Belirtilirse, üst düzey deyimler yerine açık Program bir sınıf ve Main yöntem kullanılır. .NET SDK 6.0.300'den itibaren kullanılabilir. Varsayılan değer: false.


angular, react

.NET 8 SDK'sı ile kullanımdan kaldırıldı.

  • -au|--auth <AUTHENTICATION_TYPE>

    Kullanılacak kimlik doğrulaması türü. .NET Core 3.0 SDK'sı ile kullanılabilir.

    Olası değerler:

    • None - Kimlik doğrulaması yok (Varsayılan).
    • Individual - Bireysel kimlik doğrulaması.
  • --exclude-launch-settings

    Başlatma Ayarlar.json oluşturulan şablondan dışlar.

  • --no-restore

    Proje oluşturma sırasında örtük geri yükleme yürütmez.

  • --no-https

    HTTPS'i kapatır. Bu seçenek yalnızca kimlik doğrulaması ise Nonegeçerlidir.

  • -uld|--use-local-db

    SQLite yerine LocalDB'nin kullanılması gerektiğini belirtir. Yalnızca veya IndividualB2C kimlik doğrulaması için Individual geçerlidir. .NET Core 3.0 SDK'sı ile kullanılabilir.

  • -f|--framework <FRAMEWORK>

    Hedef çerçeveyi belirtir. .NET Core 2.2 SDK'sında seçenek kullanılamaz.

    Aşağıdaki tabloda, kullandığınız SDK sürüm numarasına göre varsayılan değerler listelenir:

    Not

    için net8.0react şablonu yoktur ancak ASP.NET Core ile React uygulamaları geliştirmek istiyorsanız bkz . ASP.NET Core'da Tek Sayfalı Uygulamalara (SPA) Genel Bakış.

    SDK sürümü Default value
    7.0 net7.0
    6,0 net6.0
    5.0 net5.0
    3.1 netcoreapp3.1
    3.0 netcoreapp3.0
    2.1 netcoreapp2.0

    Kullandığınız SDK'dan önceki bir çerçeveyi hedefleyen bir proje oluşturmak için bu makalenin önceki bölümlerindeki projelereconsole bakın--framework.

  • --kestrelHttpPort

    Başlatma Ayarlar.json HTTP uç noktası için kullanılacak bağlantı noktası numarası.

  • --kestrelHttpsPort

    Başlatma Ayarlar.json HTTPS uç noktası için kullanılacak bağlantı noktası numarası. Parametre no-https kullanıldığında bu seçenek geçerli değildir (ancak no-https için --authbir bireysel veya kurumsal kimlik doğrulama ayarı seçildiğinde yoksayılır).

  • --use-program-main

    Belirtilirse, üst düzey deyimler yerine açık Program bir sınıf ve Main yöntem kullanılır. .NET SDK 6.0.300'den itibaren kullanılabilir. Varsayılan değer: false.


razorclasslib

  • --no-restore

    Proje oluşturma sırasında örtük geri yükleme yürütmez.

  • -s|--support-pages-and-views

    Bu kitaplığa bileşenlere ek olarak geleneksel Razor sayfaları ve Görünümler eklemeyi destekler. .NET Core 3.0 SDK'sı ile kullanılabilir.


webapiaot

AOT yayımlama etkinleştirilmiş bir web API'si projesi oluşturur. Daha fazla bilgi için bkz . Yerel AOT dağıtımı ve Web API'si (Yerel AOT) şablonu.

  • --exclude-launch-settings

    Başlatma Ayarlar.json oluşturulan şablondan dışlar.

  • -f|--framework <FRAMEWORK>

    Hedef çerçeveyi belirtir.

    Aşağıdaki tabloda, kullandığınız SDK sürüm numarasına göre varsayılan değerler listelenir:

    SDK sürümü Default value
    8.0 net8.0
  • --no-restore

    Proje oluşturma sırasında örtük geri yükleme yürütmez.

  • --use-program-main

    Belirtilirse, üst düzey deyimler yerine açık Program bir sınıf ve Main yöntem kullanılır. .NET SDK 6.0.300'den itibaren kullanılabilir. Varsayılan değer: false.


webapi

  • -au|--auth <AUTHENTICATION_TYPE>

    Kullanılacak kimlik doğrulaması türü. Olası değerler:

    • None - Kimlik doğrulaması yok (Varsayılan).
    • IndividualB2C - Azure AD B2C ile bireysel kimlik doğrulaması.
    • SingleOrg - Tek bir kiracı için kuruluş kimlik doğrulaması. Entra Dış Kimlik kiracıları da SingleOrg kullanır.
    • Windows - Windows kimlik doğrulaması.
  • --aad-b2c-instance <INSTANCE>

    Bağlanacak Azure Active Directory B2C örneği. Kimlik doğrulaması ile IndividualB2C kullanın. Varsayılan değer şudur: https://login.microsoftonline.com/tfp/.

  • -minimal|--use-minimal-apis

    ASP.NET Core minimal API'sini kullanan bir proje oluşturun. Varsayılan değeridir false, ancak bu seçenek tarafından -controllersgeçersiz kılınmış olur. için -controllers varsayılan değeri olduğundan false, herhangi bir seçenek belirtmeden girilmesi dotnet new webapi en az API projesi oluşturur.

  • -ssp|--susi-policy-id <ID>

    Bu projenin oturum açma ve kaydolma ilkesi kimliği. Kimlik doğrulaması ile IndividualB2C kullanın.

  • --aad-instance <INSTANCE>

    Bağlanacak Azure Active Directory örneği. Kimlik doğrulaması ile SingleOrg kullanın. Varsayılan değer şudur: https://login.microsoftonline.com/.

  • --client-id <ID>

    Bu projenin İstemci Kimliği. veya kimlik doğrulaması ile IndividualB2CSingleOrg kullanın. Varsayılan değer şudur: 11111111-1111-1111-11111111111111111.

  • -controllers|--use-controllers

    En düşük API'ler yerine denetleyicilerin kullanılıp kullanılmaymayacağı. Hem bu seçenek hem -minimal de belirtilirse, bu seçenek tarafından -minimalbelirtilen değeri geçersiz kılar. Varsayılan false değeridir. .NET 8 SDK'sı ile kullanılabilir.

  • --domain <DOMAIN>

    Dizin kiracısının etki alanı. veya kimlik doğrulaması ile IndividualB2CSingleOrg kullanın. Varsayılan değer şudur: qualified.domain.name.

  • --tenant-id <ID>

    Bağlanacak dizinin TenantId kimliği. Kimlik doğrulaması ile SingleOrg kullanın. Varsayılan değer şudur: 22222222-2222-2222-2222-222222222222.

  • -r|--org-read-access

    Bu uygulamanın dizine okuma erişimine izin verir. Yalnızca kimlik doğrulaması için SingleOrg geçerlidir.

  • --exclude-launch-settings

    Başlatma Ayarlar.json oluşturulan şablondan dışlar.

  • --no-openapi

    OpenAPI (Swagger) desteğini kapatır. AddSwaggerGen, UseSwaggerve UseSwaggerUI çağrılmaz.

  • --no-https

    HTTPS'i kapatır. içinde https başlatma profili oluşturulmazlaunchSettings.json. app.UseHstsProgram.cs app.UseHttpsRedirection Startup.cs/ çağrılmaz. Bu seçenek yalnızca kimlik doğrulaması için kullanılıyorsa veya SingleOrg kullanılmıyorsa IndividualB2C geçerlidir.

  • -uld|--use-local-db

    SQLite yerine LocalDB'nin kullanılması gerektiğini belirtir. Yalnızca kimlik doğrulaması için IndividualB2C geçerlidir.

  • -f|--framework <FRAMEWORK>

    Hedef çerçeveyi belirtir. .NET Core 2.2 SDK'sında seçenek kullanılamaz.

    Aşağıdaki tabloda, kullandığınız SDK sürüm numarasına göre varsayılan değerler listelenir:

    SDK sürümü Default value
    8.0 net8.0
    7.0 net7.0
    6,0 net6.0
    5.0 net5.0
    3.1 netcoreapp3.1
    3.0 netcoreapp3.0
    2.1 netcoreapp2.1

    Kullandığınız SDK'dan önceki bir çerçeveyi hedefleyen bir proje oluşturmak için bu makalenin önceki bölümlerindeki projelereconsole bakın--framework.

  • --no-restore

    Proje oluşturma sırasında örtük geri yükleme yürütmez.

  • --use-program-main

    Belirtilirse, üst düzey deyimler yerine açık Program bir sınıf ve Main yöntem kullanılır. .NET SDK 6.0.300'den itibaren kullanılabilir. Varsayılan değer: false.


apicontroller

OKUMA/yazma eylemleri olan veya olmayan API Denetleyicisi.

  • -p:n|--name <NAME>

    Oluşturulan kodun ad alanı. Varsayılan MyApp.Namespace değeridir.

  • -ac|--actions

    Okuma/yazma eylemleriyle bir denetleyici oluşturun. Varsayılan false değeridir.


globaljson

  • --sdk-version <VERSION_NUMBER>

    global.json dosyasında kullanılacak .NET SDK sürümünü belirtir.

editorconfig

Kod stili tercihlerini yapılandırmak için bir .editorconfig dosyası oluşturur.

  • --empty

    .NET için varsayılanlar yerine boş bir .editorconfig oluşturur.

Ayrıca bkz.