Tworzenie aplikacji w Configuration Manager
Dotyczy: programu Configuration Manager (bieżąca gałąź)
Aplikacja Configuration Manager definiuje metadane dotyczące aplikacji. Aplikacja ma co najmniej jeden typ wdrożenia. Te typy wdrażania obejmują pliki instalacyjne i informacje wymagane do zainstalowania oprogramowania na urządzeniach. Typ wdrożenia ma również reguły, takie jak metody wykrywania i wymagania. Te reguły określają, kiedy i jak klient instaluje oprogramowanie.
Tworzenie aplikacji przy użyciu następujących metod:
Automatycznie utwórz aplikacje i typy wdrożeń, czytając pliki instalacyjne aplikacji:
- Tworzenie aplikacji i automatyczne wykrywanie informacji o aplikacji
- Tworzenie typu wdrożenia i automatyczne identyfikowanie informacji o typie wdrożenia
Ręcznie utwórz aplikację, a następnie dodaj typy wdrożeń później:
- Tworzenie aplikacji i ręczne określanie informacji o aplikacji
- Tworzenie typu wdrożenia i ręczne określanie informacji o typie wdrożenia
Importowanie aplikacji z pliku
Ten artykuł zawiera również następujące informacje umożliwiające skonfigurowanie typu wdrożenia:
- Content (Zawartość)
- Sekwencja zadań
- Metoda wykrywania
- Środowisko użytkownika
- Wymagania
- Kody powrotne
- Zależności
Tworzenie aplikacji
W konsoli Configuration Manager przejdź do obszaru roboczego Biblioteka oprogramowania, rozwiń węzeł Zarządzanie aplikacjami i wybierz węzeł Aplikacje.
Na karcie Narzędzia główne wstążki w grupie Tworzenie wybierz pozycję Utwórz aplikację.
Następnie automatycznie wykrywaj lub ręcznie określ informacje o aplikacji:
Automatycznie wykrywaj informacje o aplikacji, aby utworzyć podstawową aplikację z pojedynczym typem wdrożenia. Na przykład plik Instalatora Windows, który nie ma zależności ani wymagań. Po utworzeniu aplikacji przy użyciu tej procedury edytuj ją zgodnie z potrzebami. Można dodawać lub zmieniać typy wdrożeń oraz dodawać metody wykrywania, zależności lub wymagania.
Ręcznie określ informacje o aplikacji, aby utworzyć bardziej złożone aplikacje. Zdefiniuj więcej niż jeden typ wdrożenia, zależności, metody wykrywania lub wymagania.
Automatyczne wykrywanie informacji o aplikacji
Na stronie Ogólne kreatora tworzenia aplikacji wybierz pozycję Automatycznie wykrywaj informacje o tej aplikacji z plików instalacyjnych.
Z listy rozwijanej Typ wybierz typ pliku instalacyjnego aplikacji, którego chcesz użyć do wykrywania informacji o aplikacji. Aby uzyskać więcej informacji na temat dostępnych typów instalacji, zobacz Typy wdrożeń obsługiwane przez Configuration Manager.
W polu Lokalizacja określ plik instalacyjny aplikacji, którego chcesz użyć do wykrywania informacji o aplikacji. Ta lokalizacja jest ścieżką sieciową (
\\server\share\filename) lub linkiem sklepu. Musisz mieć dostęp do ścieżki sieciowej i podfolderów zawierających zawartość aplikacji.Ważna
Po wybraniu instalatora Windows (*.msi pliku) jako typu aplikacji witryna importuje wszystkie pliki w określonym folderze. Następnie wysyła te pliki do punktów dystrybucji. Upewnij się, że określony folder zawiera tylko pliki niezbędne do zainstalowania aplikacji. Microsoft testy Configuration Manager obsługujące do 20 000 plików w pakiecie aplikacji. Jeśli aplikacja ma więcej plików, rozważ utworzenie wielu aplikacji z mniejszą ilością plików.
Na stronie Importuj informacje kreatora tworzenia aplikacji przejrzyj informacje, a następnie wybierz pozycję Dalej. W razie potrzeby wybierz pozycję Poprzednie , aby wrócić i naprawić wszelkie błędy.
Na stronie Informacje ogólne kreatora tworzenia aplikacji określ następujące informacje:
Uwaga
Jeśli Configuration Manager automatycznie wykryje te informacje z plików instalacyjnych aplikacji, są już tutaj wypełnione. Ponadto wyświetlane opcje mogą się różnić w zależności od typu aplikacji, który tworzysz.
Ogólne informacje o aplikacji, takie jak nazwa aplikacji, komentarze administratora, wydawca i wersja oprogramowania. Aby ułatwić znalezienie aplikacji w konsoli Configuration Manager, określ odwołanie opcjonalne lub wybierz pozycję Kategorie administracyjne.
Program instalacyjny: określ program instalacyjny i wszystkie wymagane właściwości, które są potrzebne do zainstalowania typu wdrożenia aplikacji.
Porada
Jeśli program instalacyjny nie jest wyświetlany, wybierz pozycję Przeglądaj i przejdź do lokalizacji programu instalacyjnego.
Zachowanie instalacji: wybierz jedną z trzech opcji sposobu, w jaki Configuration Manager instaluje ten typ wdrożenia. Aby uzyskać więcej informacji na temat tych opcji, zobacz Środowisko użytkownika.
Użyj automatycznego połączenia sieci VPN (jeśli skonfigurowano): jeśli wdrożono profil sieci VPN na urządzeniu, na którym użytkownik uruchamia aplikację, połącz się z siecią VPN po uruchomieniu aplikacji. Ta opcja dotyczy tylko Windows 8.1 i Windows Phone 8.1. Na urządzeniach Windows Phone 8.1 w przypadku wdrożenia na urządzeniu więcej niż jednego profilu sieci VPN automatyczne połączenia sieci VPN nie są obsługiwane. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Profile sieci VPN.
Aprowizuj tę aplikację dla wszystkich użytkowników na urządzeniu: aprowizuj aplikację przy użyciu pakietu aplikacji systemu Windows dla wszystkich użytkowników na urządzeniu. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Tworzenie aplikacji systemu Windows.
Porada
Jeśli modyfikujesz istniejącą aplikację, to ustawienie znajduje się na karcie Środowisko użytkownika właściwości typu wdrożenia pakietu aplikacji systemu Windows.
Wybierz pozycję Dalej, przejrzyj informacje o aplikacji na stronie Podsumowanie , a następnie zakończ pracę kreatora tworzenia aplikacji.
Nowa aplikacja jest teraz wyświetlana w węźle Aplikacje konsoli Configuration Manager. Tworzenie aplikacji zostało zakończone.
Aby dodać więcej typów wdrożeń lub skonfigurować inne ustawienia, zobacz Tworzenie typów wdrożeń dla aplikacji.
Ręczne określanie informacji o aplikacji
Na stronie Ogólne kreatora tworzenia aplikacji wybierz pozycję Ręcznie określ informacje o aplikacji, a następnie wybierz pozycję Dalej.
Określ ogólne informacje o aplikacji:
Nazwa aplikacji jest wymagana i musi zawierać mniej niż 256 znaków.
Komentarze administratora, wydawca i wersja oprogramowania to dodatkowe metadane umożliwiające dalsze opisywanie aplikacji.
Aby ułatwić znalezienie aplikacji w konsoli Configuration Manager, określ odwołanie opcjonalne lub wybierz pozycję Kategorie administracyjne.
Data opublikowania
Wybierz użytkowników lub grupy, którzy są odpowiedzialni za tę aplikację, jako osoby kontaktowe właściciele i pomoc techniczna. Domyślnie te wartości są ustawione na twoją nazwę użytkownika.
Na stronie Centrum oprogramowania kreatora tworzenia aplikacji określ następujące informacje:
Wybrany język: na liście rozwijanej wybierz wersję językową aplikacji, którą chcesz skonfigurować. Wybierz pozycję Dodaj/usuń , aby skonfigurować więcej języków dla tej aplikacji.
Nazwa zlokalizowanej aplikacji: określ nazwę aplikacji w wybranym języku.
Ważna
Dla każdej skonfigurowanej wersji językowej wymagana jest zlokalizowana nazwa aplikacji.
Kategorie użytkowników: wybierz pozycję Edytuj , aby określić kategorie aplikacji w wybranym języku. Użytkownicy Centrum oprogramowania używają tych kategorii, aby ułatwić filtrowanie i sortowanie aplikacji.
Uwaga
Kategorie użytkowników dla wdrożeń aplikacji przeznaczonych dla urządzeń są wyświetlane jako filtry w Centrum oprogramowania. Te wdrożenia mogą być dostępne lub wymagane.
Zmiana nazwy lub usunięcie kategorii nie ma automatycznego zastosowania do aplikacji z tą kategorią. Te zmiany mają zastosowanie do następnej poprawki aplikacji. Aby obejść ten problem w celu zmiany nazwy lub usunięcia:- Najpierw wyczyść pole wyboru dla kategorii w dowolnej aplikacji, która do niej odwołuje się. Następnie zastosuj tę zmianę, która poprawia aplikację.
- Zamiast akcji zmiany nazwy utwórz nową kategorię o nowej nazwie i dodaj nową kategorię do odpowiednich aplikacji.
- Kategorię można usunąć po skorygowaniu aplikacji.
- Najpierw wyczyść pole wyboru dla kategorii w dowolnej aplikacji, która do niej odwołuje się. Następnie zastosuj tę zmianę, która poprawia aplikację.
Dokumentacja użytkownika: określ lokalizację pliku, z którego użytkownicy Centrum oprogramowania mogą uzyskać więcej informacji na temat tej aplikacji. Ta lokalizacja to adres witryny internetowej lub ścieżka sieciowa i nazwa pliku. Upewnij się, że użytkownicy mają dostęp do tej lokalizacji.
Tekst linku: określ tekst wyświetlany zamiast "Dodatkowych informacji" po określeniu dokumentacji użytkownika.
Adres URL prywatności: określ adres witryny internetowej oświadczenia o ochronie prywatności aplikacji.
Zlokalizowany opis: wprowadź opis tej aplikacji w wybranym języku.
Słowa kluczowe: wprowadź listę słów kluczowych w wybranym języku. Te słowa kluczowe ułatwiają użytkownikom Centrum oprogramowania wyszukiwanie aplikacji.
Ikona: wybierz pozycję Przeglądaj , aby wybrać ikonę dla tej aplikacji. Jeśli nie określisz ikony, Configuration Manager używa ikony domyślnej. Ikony mogą mieć wymiary pikseli do 512x512.
Na stronie Typy wdrożeń kreatora Tworzenia aplikacji wybierz pozycję Dodaj , aby utworzyć nowy typ wdrożenia. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Tworzenie typów wdrożeń dla aplikacji.
Wybierz pozycję Dalej, przejrzyj informacje o aplikacji na stronie Podsumowanie , a następnie zakończ pracę kreatora tworzenia aplikacji.
Nowa aplikacja jest teraz wyświetlana w węźle Aplikacje konsoli Configuration Manager.
Tworzenie typów wdrożeń dla aplikacji
Jeśli automatycznie wykryjesz informacje o aplikacji, może nie być konieczne wykonanie niektórych kroków opisanych w tej sekcji.
Uwaga
Podczas wyświetlania właściwości istniejącego typu wdrożenia następujące sekcje odpowiadają kartom okna właściwości typu wdrożenia:
- Content (Zawartość)
- Sekwencja zadań
- Metoda wykrywania
- Środowisko użytkownika
- Wymagania
- Kody powrotne
- Zależności
Aby uzyskać informacje na karcie Zachowanie instalacji we właściwościach typu wdrożenia, zobacz Sprawdzanie uruchamiania plików wykonywalnych.
Uruchamianie kreatora Tworzenia typu wdrożenia
Istnieją trzy sposoby uruchamiania kreatora Tworzenia typu wdrożenia:
W węźle Aplikacje: w konsoli Configuration Manager przejdź do obszaru roboczego Biblioteka oprogramowania, rozwiń węzeł Zarządzanie aplikacjami i wybierz węzeł Aplikacje. Wybierz aplikację, a następnie wybierz pozycję Utwórz typ wdrożenia na wstążce.
Podczas tworzenia aplikacji: po ręcznym określeniu informacji o aplikacji w Kreatorze tworzenia aplikacji wybierz pozycję Dodaj na stronie Typy wdrożenia.
Z właściwości aplikacji: wybierz istniejącą aplikację w węźle Aplikacje i wybierz pozycję Właściwości. Przejdź do karty Typy wdrożenia i wybierz pozycję Dodaj.
Następnie użyj jednej z poniższych procedur, aby automatycznie zidentyfikować lub ręcznie określić informacje o typie wdrożenia.
Automatyczne identyfikowanie informacji o typie wdrożenia
Na stronie Ogólne kreatora Tworzenia typu wdrożenia:
Wybierz typ pliku instalacyjnego aplikacji, aby wykryć informacje o typie wdrożenia.
Wybierz pozycję Automatycznie zidentyfikuj informacje o tym typie wdrożenia z plików instalacyjnych.
W polu Lokalizacja określ plik instalacyjny aplikacji, którego chcesz użyć do wykrywania informacji o typie wdrożenia. Ta lokalizacja jest ścieżką sieciową (
\\server\share\filename) lub linkiem sklepu. Musisz mieć dostęp do ścieżki sieciowej i podfolderów zawierających zawartość aplikacji.
Na stronie Importuj informacje kreatora Tworzenia typu wdrożenia przejrzyj informacje, a następnie wybierz pozycję Dalej. W razie potrzeby wybierz pozycję Poprzednie , aby wrócić i naprawić wszelkie błędy.
Na stronie Informacje ogólne kreatora Tworzenie typu wdrożenia określ następujące informacje:
Uwaga
Niektóre informacje o typie wdrożenia mogą być już obecne, jeśli zostały odczytane z plików instalacyjnych aplikacji. Ponadto wyświetlane opcje mogą się różnić w zależności od typu wdrożenia, który tworzysz.
Ogólne informacje o typie wdrożenia:
Nazwa jest wymagana
Komentarze administratora do dalszego opisu
Języki , które są dla niego dostępne
Program instalacyjny: określ program instalacyjny i wszystkie właściwości wymagane do zainstalowania typu wdrożenia.
Zachowanie instalacji: wybierz jedną z trzech opcji sposobu, w jaki Configuration Manager instaluje ten typ wdrożenia. Aby uzyskać więcej informacji na temat tych opcji, zobacz Środowisko użytkownika.
Użyj automatycznego połączenia sieci VPN (jeśli skonfigurowano): jeśli wdrożono profil sieci VPN na urządzeniu, na którym użytkownik uruchamia aplikację, połącz się z siecią VPN po uruchomieniu aplikacji. Ta opcja dotyczy tylko Windows 8.1 i Windows Phone 8.1. Na urządzeniach Windows Phone 8.1 w przypadku wdrożenia na urządzeniu więcej niż jednego profilu sieci VPN automatyczne połączenia sieci VPN nie są obsługiwane. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Profile sieci VPN.
Wybierz pozycję Dalej, a następnie przejdź do pozycji Opcje zawartości Typu wdrożenia.
Ręczne określanie informacji o typie wdrożenia
Na stronie Ogólne kreatora Tworzenie typu wdrożenia na liście rozwijanej Typ wybierz typ pliku instalacyjnego aplikacji dla tego typu wdrożenia.
Wybierz pozycję Ręcznie określ informacje o typie wdrożenia, a następnie wybierz pozycję Dalej.
Na stronie Informacje ogólne kreatora Tworzenie typu wdrożenia określ nazwę typu wdrożenia. Opcjonalnie określ komentarze administratora, wybierz pozycję Języki dla tego typu wdrożenia, a następnie wybierz pozycję Dalej.
Przejdź do opcji Zawartość typu wdrożenia.
Opcje zawartości typu wdrożenia
Na stronie Zawartość określ następujące informacje:
Uwaga
Podczas wyświetlania właściwości istniejącego typu wdrożenia niektóre z tych opcji są wyświetlane na karcie Zawartość , a niektóre na karcie Programy .
Lokalizacja zawartości: określ lokalizację zawartości dla tego typu wdrożenia lub wybierz pozycję Przeglądaj , aby wybrać folder zawartości typu wdrożenia.
Ważna
Konto systemowe komputera serwera lokacji musi mieć uprawnienia do określonej lokalizacji zawartości.
Utrwalanie zawartości w pamięci podręcznej klienta: klient Configuration Manager przez czas nieokreślony przechowuje w pamięci podręcznej zawartość typu wdrożenia. Klient utrwala zawartość, nawet jeśli aplikacja jest już zainstalowana. Ta opcja jest przydatna w przypadku niektórych wdrożeń, takich jak oprogramowanie oparte na Instalatorze Windows. Instalator Windows wymaga lokalnej kopii zawartości źródłowej do stosowania aktualizacji. Ta opcja zmniejsza ilość dostępnego miejsca w pamięci podręcznej. Wybranie tej opcji może spowodować niepowodzenie dużego wdrożenia w późniejszym momencie, jeśli pamięć podręczna nie ma wystarczającej ilości dostępnego miejsca.
Porada
Ta opcja utrwala określoną wersję zawartości instalowaną przez klienta. Jeśli zaktualizujesz zawartość tej aplikacji, klient nie będzie automatycznie buforować tej zawartości ponownie. Po wykonaniu akcji wymagającej nowej zawartości klient pobierze nową wersję zawartości.
Program instalacyjny: określ nazwę programu instalacyjnego i wszystkie wymagane parametry instalacji.
- Rozpoczynanie instalacji w: opcjonalnie określ folder, który ma program instalacyjny dla typu wdrożenia. Ten folder może być ścieżką bezwzględną na kliencie lub ścieżką do folderu punktu dystrybucji zawierającego pliki instalacyjne.
Program odinstalowywania: opcjonalnie określ nazwę programu dezinstalacji i wszystkie wymagane parametry.
- Odinstaluj w: opcjonalnie określ folder, który ma program odinstalowywania dla typu wdrożenia. Ten folder może być ścieżką bezwzględną na kliencie. Może to być również ścieżka względna w punkcie dystrybucji folderu z pakietem.
Program naprawczy: w przypadku typów wdrożeń Instalator windows i Instalator skryptów opcjonalnie określ nazwę programu naprawczego i wszystkie wymagane parametry.
- Rozpocznij naprawę w: opcjonalnie określ folder, który ma program naprawczy dla typu wdrożenia. Ten folder może być ścieżką bezwzględną na kliencie. Może to być również ścieżka względna w punkcie dystrybucji folderu z pakietem.
Uruchom program instalacyjny i odinstalowywania jako proces 32-bitowy na klientach 64-bitowych: użyj 32-bitowych lokalizacji plików i rejestru na komputerach z systemem Windows, aby uruchomić program instalacyjny dla typu wdrożenia.
Właściwości typu wdrożenia Opcje zawartości
Podczas wyświetlania właściwości typu wdrożenia następujące opcje są wyświetlane tylko na karcie Zawartość :
Odinstaluj ustawienia zawartości:
Taka sama jak zawartość instalacji: jeśli zawartość instalacji i odinstalowywania jest taka sama, wybierz tę opcję. Ta opcja jest domyślna.
Brak zawartości odinstalowywania: jeśli aplikacja nie potrzebuje zawartości do odinstalowania, wybierz tę opcję.
Inaczej niż zawartość instalacji: jeśli zawartość odinstalowywania różni się od zawartości instalacji, wybierz tę opcję.
- Odinstaluj lokalizację zawartości: określ ścieżkę sieci do zawartości używanej do odinstalowania aplikacji.
Zezwalaj klientom na używanie punktów dystrybucji z domyślnej grupy granic lokacji: określ, czy klienci powinni pobierać i instalować oprogramowanie z punktu dystrybucji w domyślnej grupie granic lokacji, gdy zawartość nie jest dostępna z punktu dystrybucji w bieżących lub sąsiednich grupach granic.
Opcje wdrażania: określ, czy klienci powinni pobrać aplikację, gdy używają punktu dystrybucji od sąsiada lub domyślnych grup granic lokacji.
Uwaga
Usługa Windows BranchCache jest zawsze włączona na klientach. Jeśli punkt dystrybucji obsługuje usługę BranchCache, klienci go używają. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz BranchCache.
Opcje sekwencji zadań typu wdrożenia
Aby uzyskać więcej informacji na temat typu wdrożenia sekwencji zadań, zobacz Typ wdrożenia sekwencji zadań.
Na stronie Sekwencja zadań określ następujące informacje:
Sekwencja zadań instalacji: wybierz sekwencję zadań, która uruchamia proces instalacji dla tej aplikacji.
Odinstaluj sekwencję zadań (opcjonalnie): wybierz sekwencję zadań, która usuwa tę aplikację.
Porada
Jeśli sekwencja zadań nie jest wyświetlana na liście, sprawdź, czy nie obejmuje ona żadnych kroków wdrażania systemu operacyjnego ani uaktualniania systemu operacyjnego. Upewnij się również, że nie jest ona oznaczona jako sekwencja zadań o dużym wpływie. Aby uzyskać więcej informacji, zapoznaj się z wymaganiami wstępnymi dotyczącymi typu wdrożenia sekwencji zadań.
Opcje metody wykrywania typu wdrożenia
Ta procedura konfiguruje metodę wykrywania, która wskazuje na obecność typu wdrożenia. Innymi słowy, czy urządzenie z systemem Windows ma już zainstalowaną aplikację. Użyj jednej z dwóch następujących metod, aby utworzyć metodę wykrywania:
- Konfigurowanie reguł w celu wykrywania obecności tego typu wdrożenia
- Wykrywanie obecności tego typu wdrożenia przy użyciu skryptu niestandardowego
Konfigurowanie reguł w celu wykrywania obecności tego typu wdrożenia
Na stronie Metoda wykrywania domyślnie wybrano opcję Konfigurowanie reguł w celu wykrywania obecności tego typu wdrożenia . Wybierz pozycję Dodaj klauzulę.
W oknie dialogowym Reguła wykrywania wybierz typ ustawienia , aby wykryć obecność typu wdrożenia:
System plików: wykryj, czy określony plik lub folder istnieje na urządzeniu. To wykrywanie wskazuje, że aplikacja jest zainstalowana. Określ następujące dodatkowe szczegóły:
Typ: wybierz, czy jest to plik, czy folder.
Ścieżka (wymagane): wprowadź lub przejdź do ścieżki lokalnej na urządzeniu, które zawiera plik lub folder. Na przykład
C:\Program Files. Nie można określić udostępnionej ścieżki sieciowej. Jeśli wybierzesz pozycję Przeglądaj, przejrzyj lokalny system plików lub połącz się z reprezentatywnym klientem w celu przeglądania.Nazwa pliku lub folderu (wymagane): określ nazwę określonego pliku lub folderu do wykrycia w powyższej ścieżce. Jeśli klient wykryje ten plik lub folder na urządzeniu, uzna aplikację za zainstalowaną na urządzeniu.
Ten plik lub folder jest skojarzony z 32-bitową aplikacją w systemach 64-bitowych: klient najpierw sprawdza 32-bitowe lokalizacje plików pod kątem określonego pliku lub folderu. Jeśli plik lub folder nie zostanie znaleziony, klient wyszukuje lokalizacje 64-bitowe.
Rejestr: wykryj, czy określony klucz rejestru lub wartość rejestru istnieje na urządzeniu klienckim. To wykrywanie wskazuje, że aplikacja jest zainstalowana. Określ następujące dodatkowe szczegóły:
Hive (wymagane): wybierz gałąź rejestru z listy rozwijanej. Na przykład
HKEY_LOCAL_MACHINE.Klucz (wymagany): określ klucz rejestru do wyszukania w powyższej gałęzi. Na przykład
SOFTWARE\Microsoft\Office.Wartość (opcjonalnie): wprowadź określoną wartość do wykrycia w powyższym kluczu. Jeśli chcesz, aby klient wykrył wartość (domyślna), włącz opcję Użyj (domyślnej) wartości klucza rejestru do wykrywania. Po wprowadzeniu wartości lub włączeniu tej opcji musisz wybrać typ danych.
Ten klucz rejestru jest skojarzony z aplikacją 32-bitową w systemach 64-bitowych: wybierz tę opcję, aby najpierw sprawdzić 32-bitowe lokalizacje rejestru pod kątem określonego klucza rejestru. Jeśli klucz rejestru nie zostanie znaleziony, klient wyszukuje lokalizacje 64-bitowe.
Instalator Windows: wykryj, czy na urządzeniu klienckim istnieje określony plik Instalatora Windows. To wykrywanie wskazuje, że aplikacja jest zainstalowana. Określ kod produktu MSI do wykrycia na kliencie. Jeśli wybierzesz pozycję Przeglądaj, wybierz plik MSI, z którego chcesz odczytać kod produktu.
W dolnej części okna Reguła wykrywania określ, czy element musi istnieć, czy spełniać regułę. Jeśli na przykład wykryjesz plik, domyślnie wybrana jest następująca opcja: Ustawienie systemu plików musi istnieć w systemie docelowym, aby wskazać obecność tej aplikacji. Wybierz inną opcję, aby utworzyć regułę wykrywania na podstawie właściwości pliku lub folderu. Te właściwości obejmują datę modyfikacji, datę utworzenia, wersję lub rozmiar. Te kryteria reguły są różne dla każdego typu ustawienia.
Wybierz przycisk OK , aby zamknąć okno dialogowe Reguła wykrywania .
Podczas tworzenia więcej niż jednej metody wykrywania dla typu wdrożenia można grupować klauzule w celu utworzenia bardziej złożonej logiki.
Klauzule wykrywania grup (opcjonalnie)
Utwórz co najmniej trzy klauzule metody wykrywania dla typu wdrożenia.
Wybierz co najmniej dwie kolejne klauzule, a następnie wybierz pozycję Grupuj. Zobaczysz nawiasy dodane do skojarzonych kolumn, które pokazują, gdzie grupa zaczyna się i kończy.
Przykład:
Złącze ( Klauzula ) Kod produktu MSI Lub ( plik1.text istnieje I file2.txt istnieje ) Aby usunąć grupę, wybierz zgrupowane klauzule, a następnie wybierz pozycję Rozgrupuj.
Przejdź do następnej sekcji dotyczącej używania niestandardowego skryptu jako metody wykrywania. Możesz też przejść do opcji Środowisko użytkownika dla typu wdrożenia.
Używanie skryptu niestandardowego do sprawdzania obecności typu wdrożenia
Na stronie Metoda wykrywania wybierz pole Użyj skryptu niestandardowego, aby wykryć obecność tego typu wdrożenia . Następnie wybierz pozycję Edytuj.
W oknie dialogowym Edytor skryptów wybierz typ skryptu , aby wykryć typ wdrożenia: PowerShell, VBScript lub JScript.
Uwaga
Gdy skrypt Windows PowerShell jest uruchamiany jako metoda wykrywania aplikacji, klient Configuration Manager wywołuje program PowerShell z parametrem
-NoProfile. Ta opcja uruchamia program PowerShell bez profilów. Profil programu PowerShell to skrypt uruchamiany po uruchomieniu programu PowerShell.W polu Zawartość skryptu wprowadź skrypt, którego chcesz użyć, lub wklej zawartość istniejącego skryptu. Wybierz pozycję Otwórz , aby przejść do istniejącego zapisanego skryptu. Wybierz pozycję Wyczyść , aby usunąć tekst w polu Zawartość skryptu. W razie potrzeby włącz opcję Uruchom skrypt jako proces 32-bitowy na klientach 64-bitowych.
Uwaga
Maksymalny rozmiar skryptu to 32 KB.
Wybierz przycisk OK , aby zapisać skrypt i zamknąć okno dialogowe Edytor skryptów . W kreatorze Tworzenie typu wdrożenia pola Typ skryptu i Długość skryptu są aktualizowane ze szczegółami dotyczącymi skryptu.
Informacje o niestandardowych metodach wykrywania skryptów
Configuration Manager sprawdza wyniki skryptu. Odczytuje on wartości napisane przez skrypt do strumienia danych wyjściowych standardowego (STDOUT), strumienia błędu standardowego (STDERR) i kodu zakończenia. Jeśli skrypt zakończy działanie z wartością inną niż zero, skrypt zakończy się niepowodzeniem, a stan wykrywania aplikacji to Nieznany. Jeśli kod zakończenia wynosi zero, a stdout zawiera dane, stan wykrywania aplikacji jest zainstalowany.
Porada
Jeśli podczas pisania skryptu wykrywania zwrócisz kod zakończenia zerowego, ale nie zwrócisz danych wyjściowych (danych w usłudze STDOUT), aplikacja nie zostanie wykryta jako zainstalowana. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz następujące przykłady.
Użyj następujących tabel, aby sprawdzić, czy aplikacja jest zainstalowana z danych wyjściowych skryptu:
Zero kodu zakończenia
| STDOUT | STDERR | Wynik skryptu | Stan wykrywania aplikacji |
|---|---|---|---|
| Pusty | Pusty | Sukces | Nie zainstalowano |
| Pusty | Niepuste | Awarii | Unknown |
| Niepuste | Pusty | Sukces | Zainstalowana |
| Niepuste | Niepuste | Sukces | Zainstalowana |
Kod zakończenia inny niż zero
| STDOUT | STDERR | Wynik skryptu | Stan wykrywania aplikacji |
|---|---|---|---|
| Pusty | Pusty | Awarii | Unknown |
| Pusty | Niepuste | Awarii | Unknown |
| Niepuste | Pusty | Awarii | Unknown |
| Niepuste | Niepuste | Awarii | Unknown |
Przykłady
Użyj następujących przykładów programu PowerShell/VBScript, aby napisać własne skrypty wykrywania aplikacji:
Przykład 1. Skrypt zwraca kod zakończenia, który nie jest zerowy. Ten kod wskazuje, że nie można pomyślnie uruchomić skryptu. W tym przypadku stan wykrywania aplikacji jest nieznany.
Exit 1
WScript.Quit(1)
Przykład 2. Skrypt zwraca kod zakończenia o wartości zero, ale wartość stderr nie jest pusta. Ten wynik wskazuje, że nie można pomyślnie uruchomić skryptu. W tym przypadku stan wykrywania aplikacji jest nieznany.
Write-Error "Script failed"
Exit 0
WScript.StdErr.Write "Script failed"
WScript.Quit(0)
Przykład 3. Skrypt zwraca kod zakończenia o wartości zero, co oznacza, że został uruchomiony pomyślnie. Jednak wartość stdout jest pusta, co oznacza, że aplikacja nie jest zainstalowana.
Exit 0
WScript.Quit(0)
Przykład 4. Skrypt zwraca kod zakończenia o wartości zero, co oznacza, że został uruchomiony pomyślnie. Wartość stdout nie jest pusta, co oznacza, że aplikacja jest zainstalowana.
Write-Host "The application is installed"
Exit 0
WScript.StdOut.Write "The application is installed"
WScript.Quit(0)
Przykład 5. Skrypt zwraca kod zakończenia o wartości zero, co oznacza, że został uruchomiony pomyślnie. Wartości stdout i stderr nie są puste, co oznacza, że aplikacja jest zainstalowana.
Write-Host "The application is installed"
Write-Error "Completed"
Exit 0
WScript.StdOut.Write "The application is installed"
WScript.StdErr.Write "Completed"
WScript.Quit(0)
Opcje środowiska użytkownika typu wdrożenia
Te ustawienia określają sposób instalowania aplikacji na urządzeniach przez klienta oraz informacje o tym, co widzi użytkownik.
Na stronie Środowisko użytkownika określ następujące informacje:
Zachowanie instalacji: na liście rozwijanej wybierz jedną z następujących opcji:
Zainstaluj dla użytkownika: klient instaluje aplikację tylko dla użytkownika, któremu wdrażasz aplikację.
Zainstaluj dla systemu: klient instaluje aplikację tylko raz. Jest ona dostępna dla wszystkich użytkowników.
Zainstaluj dla systemu, jeśli zasób jest urządzeniem; w przeciwnym razie zainstaluj dla użytkownika: Jeśli wdrożysz aplikację na urządzeniu, klient zainstaluje ją dla wszystkich użytkowników. Jeśli aplikacja zostanie wdrożona dla użytkownika, klient zainstaluje ją tylko dla tego użytkownika.
Wymaganie logowania: wybierz jedną z następujących opcji:
Tylko wtedy, gdy użytkownik jest zalogowany
Czy użytkownik jest zalogowany
Tylko wtedy, gdy żaden użytkownik nie jest zalogowany
Uwaga
Ta opcja jest domyślnie ustawiona na wartość Tylko wtedy, gdy użytkownik jest zalogowany. Jeśli wybierzesz pozycję Zainstaluj dla użytkownika z listy rozwijanej Zachowanie instalacji , nie możesz zmienić tej opcji.
Widoczność programu instalacyjnego: określ tryb, w którym typ wdrożenia jest uruchamiany na urządzeniach klienckich. Wybierz jedną z następujących opcji:
Zmaksymalizowane: typ wdrożenia działa zmaksymalizowanie na urządzeniach klienckich. Użytkownicy widzą wszystkie działania instalacji.
Normalny: typ wdrożenia jest uruchamiany w trybie normalnym na podstawie ustawień domyślnych systemu i programu. Ten tryb jest domyślny.
Zminimalizowane: typ wdrożenia jest zminimalizowany na urządzeniach klienckich. Użytkownicy mogą zobaczyć działanie instalacji w obszarze powiadomień lub na pasku zadań.
Ukryte: Typ wdrożenia jest ukryty na urządzeniach klienckich. Użytkownicy nie widzą żadnych działań instalacyjnych.
Zezwalaj użytkownikom na wyświetlanie instalacji programu i interakcję z nią: określ, czy użytkownik może wchodzić w interakcje z instalacją typu wdrożenia w celu skonfigurowania opcji instalacji.
Jeśli na liście rozwijanej Zachowanie instalacji wybrano opcję Zainstaluj dla użytkownika, ta opcja jest domyślnie włączona.
Ważna
Po wybraniu opcji Zainstaluj dla zachowania systemu to ustawienie jest opcjonalne. Ta zmiana ma na celu przede wszystkim umożliwienie użytkownikowi końcowemu interakcji z instalacją podczas sekwencji zadań. Na przykład, aby uruchomić proces konfiguracji, który monituje użytkownika końcowego o różne opcje. Niektóre instalatory aplikacji nie mogą mieć wyciszenia monitów użytkownika lub proces instalacji może wymagać określonych wartości konfiguracji znanych tylko użytkownikowi.
Instalowanie w kontekście systemu i umożliwienie użytkownikom interakcji z instalacją nie jest bezpieczną konfiguracją. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz zabezpieczenia i prywatność na potrzeby zarządzania aplikacjami.
Maksymalny dozwolony czas wykonywania (minuty): określ maksymalny czas w minutach, który ma zostać uruchomiony na komputerze klienckim. Określ to ustawienie jako liczbę całkowitą większą niż zero. Wartość domyślna to 120 minut (dwie godziny).
Użyj tej wartości dla następujących akcji:
Aby monitorować wyniki z typu wdrożenia.
Aby sprawdzić, czy typ wdrożenia jest zainstalowany podczas definiowania okien obsługi na urządzeniach klienckich. Gdy okno obsługi jest w miejscu, typ wdrożenia jest uruchamiany tylko wtedy, gdy w oknie konserwacji jest dostępna wystarczająca ilość czasu, aby uwzględnić ustawienie Maksymalny dozwolony czas wykonywania .
Ważna
Konflikt może wystąpić, jeśli maksymalny dozwolony czas wykonywania jest dłuższy niż okno zaplanowanej konserwacji. Jeśli użytkownik ustawi maksymalny czas wykonywania na okres większy niż długość dowolnego dostępnego okna obsługi, ten typ wdrożenia nie jest uruchamiany.
Szacowany czas instalacji (minuty): określ szacowany czas instalacji typu wdrożenia. Użytkownicy widzą tym razem w Centrum oprogramowania.
Właściwości typu wdrożenia Opcje środowiska użytkownika
Podczas wyświetlania właściwości typu wdrożenia następujące opcje są wyświetlane tylko na karcie Środowisko użytkownika :
Wymuszanie określonego zachowania po instalacji. Wybierz jedną z następujących opcji:
Określanie zachowania na podstawie kodów powrotnych: Obsługa ponownych uruchomień na podstawie kodów skonfigurowanych na karcie Kody powrotne . ProgramOwe centrum wyświetla może wymagać ponownego uruchomienia. Jeśli użytkownik jest zalogowany podczas instalacji, zostanie wyświetlony monit w zależności od konfiguracji środowiska użytkownika wdrożenia .
Brak określonej akcji: po instalacji nie jest wymagany ponowny rozruch. Program Software Center zgłasza, że nie jest wymagany ponowny rozruch.
Program instalacyjny oprogramowania może wymusić ponowne uruchomienie urządzenia: Configuration Manager nie kontroluje ani nie inicjuje ponownego uruchomienia, ale rzeczywista instalacja może to zrobić bez ostrzeżenia. Użyj tego ustawienia, aby uniemożliwić Configuration Manager zgłaszanie błędów instalacji, gdy instalator inicjuje ponowny rozruch. Ekrany Centrum oprogramowania mogą wymagać ponownego uruchomienia.
Configuration Manager klient wymusi obowiązkowe ponowne uruchomienie urządzenia: Configuration Manager wymusza ponowne uruchomienie urządzenia po pomyślnej instalacji. Program Software Center zgłasza, że wymagany jest ponowny rozruch. Jeśli użytkownik jest zalogowany podczas instalacji, zostanie wyświetlony monit w zależności od konfiguracji środowiska użytkownika wdrożenia .
Wymagania dotyczące typu wdrożenia
Configuration Manager weryfikuje te wymagania na urządzeniach przed zainstalowaniem typu wdrożenia. Wymagania umożliwiają dalsze uściślanie i kontrolowanie urządzeń lub użytkowników, którzy otrzymują tę aplikację. Jeśli na przykład wdrożysz aplikację w kolekcji użytkowników, określ tutaj wymagania sprzętowe aplikacji.
Na stronie Wymagania wybierz pozycję Dodaj , aby otworzyć okno dialogowe Tworzenie wymagania .
Z listy rozwijanej Kategoria wybierz, czy to wymaganie dotyczy urządzenia , czy użytkownika.
Wybierz pozycję Niestandardowe , aby użyć wcześniej utworzonego warunku globalnego. Po wybraniu pozycji Niestandardowe możesz również wybrać pozycję Utwórz , aby utworzyć nowy warunek globalny. Aby uzyskać więcej informacji na temat warunków globalnych, zobacz How to create global conditions (Jak tworzyć warunki globalne).
Ważna
Jeśli wdrożysz aplikację w kolekcji urządzeń, klient zignoruje wszelkie wymagania kategorii Użytkownik i warunek Urządzenie podstawowe.
Z listy rozwijanej Warunek wybierz warunek, aby ocenić, czy użytkownik lub urządzenie spełnia wymagania instalacji. Zawartość tej listy zależy od wybranej kategorii.
Z listy rozwijanej Operator wybierz operator do użycia. Ten operator porównuje wybrany warunek z określoną wartością. Ocenia, czy użytkownik lub urządzenie spełnia wymagania dotyczące instalacji. Dostępne operatory różnią się w zależności od wybranego warunku. W przypadku korzystania z
One Ofoperatora pole Wartości ma weryfikację, że musisz wprowadzić jeden wpis na wiersz.Uwaga
Dostępne wymagania różnią się w zależności od typu urządzenia używanego przez typ wdrożenia.
W polu Wartość określ wartości do użycia na potrzeby porównania. Te wartości wraz z wybranym warunkiem i operatorem oceniają, czy użytkownik lub urządzenie spełnia wymagania instalacji. Dostępne wartości różnią się w zależności od wybranego warunku i wybranego operatora.
Wybierz przycisk OK , aby zapisać wymaganie i zamknąć okno dialogowe Tworzenie wymagania .
Zależności typu wdrożenia
Zależności definiują co najmniej jeden typ wdrożenia z innej aplikacji, którą klient musi zainstalować przed zainstalowaniem tego typu wdrożenia.
Ważna
W niektórych przypadkach typ wdrożenia zależy od typu wdrożenia, który również ma zależności. Maksymalna liczba obsługiwanych zależności w łańcuchu wynosi pięć.
Na stronie Zależności wybierz pozycję Dodaj.
W oknie Dodawanie zależności wprowadź nazwę grupy zależności. Ta nazwa odnosi się do tej grupy zależności aplikacji.
W oknie Dodawanie zależności wybierz pozycję Dodaj.
W oknie Określanie wymaganej aplikacji wybierz dostępną aplikację i co najmniej jeden z jej typów wdrożenia do użycia jako zależność.
Porada
Wybierz pozycję Widok , aby wyświetlić właściwości wybranej aplikacji lub typu wdrożenia.
Wybierz przycisk OK , aby zamknąć okno Określ wymaganą aplikację .
Jeśli chcesz, aby klient automatycznie zainstalował aplikację zależną, wybierz pozycję Zainstaluj automatycznie obok zależności.
Uwaga
Nie musisz wdrażać aplikacji zależnej dla klienta, aby ją automatycznie zainstalować.
Jeśli dodasz więcej niż jedną zależność, użyj przycisków Zwiększ priorytet i Zmniejsz priorytet . Te akcje zmieniają kolejność, w jakiej klient ocenia każdą zależność.
Wybierz przycisk OK , aby zamknąć okno Dodawanie zależności .
Kody powrotne typu wdrożenia
Uwaga
Ta strona nie znajduje się w kreatorze Tworzenie typu wdrożenia. Jest to tylko karta właściwości istniejącego typu wdrożenia.
Określ kody powrotne w celu kontrolowania zachowań po zakończeniu typu wdrożenia. Na przykład zasygnalizuj, że wymagane jest ponowne uruchomienie, instalacja zostanie ukończona.
Na karcie Kody zwrotne okna właściwości typu wdrożenia wybierz pozycję Dodaj.
W oknie Dodawanie kodu zwrotnego określ wartość zwracanego kodu oczekiwaną od tego typu wdrożenia. Ta wartość jest dowolną dodatnią lub ujemną liczbą całkowitą między wartościami
-2147483648i2147483647.Wybierz typ kodu z listy rozwijanej. To ustawienie definiuje sposób, w jaki Configuration Manager interpretuje określony kod powrotny z tego typu wdrożenia. Dostępne typy różnią się w zależności od technologii typu wdrożenia.
Powodzenie (bez ponownego rozruchu): typ wdrożenia został pomyślnie zainstalowany i nie jest konieczne ponowne uruchomienie.
Niepowodzenie (bez ponownego rozruchu): nie można zainstalować typu wdrożenia.
Twardy ponowny rozruch: typ wdrożenia został pomyślnie zainstalowany, ale wymaga ponownego uruchomienia urządzenia. Do czasu ponownego uruchomienia urządzenia nie można zainstalować żadnych innych elementów.
Rozruch nietrwały: typ wdrożenia został pomyślnie zainstalowany, ale żąda ponownego uruchomienia urządzenia. Inne instalacje mogą wystąpić przed ponownym uruchomieniem urządzenia.
Szybkie ponawianie próby: inna instalacja jest już w toku na urządzeniu. Klient ponawia próbę co dwie godziny, w sumie 10 razy.
Opcjonalnie wprowadź nazwę i opis dla tego zwrotnego kodu.
Wybierz przycisk OK , aby zamknąć okno Dodawanie kodu zwrotnego.
Przykład: powodzenie inne niż zero
Wdrażasz aplikację, która zwraca kod zakończenia po pomyślnym zainstalowaniu 1 . Domyślnie Configuration Manager wykrywa ten kod zwracany bez zera jako błąd. Określ wartość zwracanego kodu w pliku 1i wybierz typ kodu powodzenie (bez ponownego rozruchu). Teraz Configuration Manager interpretuje ten kod zwracany jako powodzenie dla tego typu wdrożenia.
Domyślne kody zwrotne
Podczas tworzenia niektórych typów wdrożeń Configuration Manager automatycznie dodaje następujące kody powrotne, które są wspólne dla tej technologii:
Instalator Windows (*plik .msi)
| Value | Typ kodu |
|---|---|
| 0 | Powodzenie (bez ponownego uruchamiania) |
| 1707 | Powodzenie (bez ponownego uruchamiania) |
| 3010 | Nietrwały ponowny rozruch |
| 1641 | Twardy ponowny rozruch |
| 1618 | Szybkie ponawianie próby |
Instalator skryptów
| Value | Typ kodu |
|---|---|
| 0 | Powodzenie (bez ponownego uruchamiania) |
| 1641 | Twardy ponowny rozruch |
| 3010 | Nietrwały ponowny rozruch |
| 1618 | Szybkie ponawianie próby |
Pakiet aplikacji systemu Windows (*.appx, *.appxbundle, *.msix, *.msixbundle)
| Value | Typ kodu |
|---|---|
| 15605 | Szybkie ponawianie próby |
| 15618 | Szybkie ponawianie próby |
Dodatkowe opcje dla typów wdrożeń app-v
Skonfiguruj dodatkowe opcje unikatowe dla typów wdrożeń dla aplikacji wirtualnych (App-V).
Opcje zawartości typu wdrożenia App-V
W konsoli Configuration Manager przejdź do obszaru roboczego Biblioteka oprogramowania, rozwiń węzeł Zarządzanie aplikacjami i wybierz węzeł Aplikacje.
Wybierz aplikację z typem wdrożenia App-V, a następnie wybierz pozycję Właściwości.
We właściwościach aplikacji przejdź do karty Typy wdrożenia . Wybierz typ wdrożenia App-V, a następnie wybierz pozycję Edytuj.
We właściwościach typu wdrożenia przejdź do karty Zawartość . W razie potrzeby skonfiguruj następujące opcje:
Utrwalanie zawartości w pamięci podręcznej klienta: klient Configuration Manager nie usunie z pamięci podręcznej zawartości tego typu wdrożenia.
Załaduj zawartość do pamięci podręcznej App-V przed uruchomieniem: przed uruchomieniem aplikacji klient Configuration Manager ładuje do pamięci podręcznej App-V całą zawartość dla tego typu wdrożenia. Klient nie przypina zawartości w pamięci podręcznej. Usuwa zawartość w razie potrzeby.
Wybierz przycisk OK , aby zamknąć właściwości typu wdrożenia. Następnie wybierz przycisk OK , aby zamknąć właściwości aplikacji.
Opcje publikowania typu wdrożenia App-V
W konsoli Configuration Manager przejdź do obszaru roboczego Biblioteka oprogramowania, rozwiń węzeł Zarządzanie aplikacjami i wybierz węzeł Aplikacje.
Wybierz aplikację z typem wdrożenia App-V, a następnie wybierz pozycję Właściwości.
We właściwościach aplikacji przejdź do karty Typy wdrożenia . Wybierz typ wdrożenia App-V, a następnie wybierz pozycję Edytuj.
We właściwościach typu wdrożenia przejdź do karty Publikowanie . Wybierz elementy w aplikacji wirtualnej, które chcesz opublikować.
Wybierz przycisk OK , aby zamknąć właściwości typu wdrożenia. Następnie wybierz przycisk OK , aby zamknąć właściwości aplikacji.
Importowanie aplikacji
Użyj następującej procedury, aby zaimportować aplikację do Configuration Manager:
W konsoli Configuration Manager przejdź do obszaru roboczego Biblioteka oprogramowania, rozwiń węzeł Zarządzanie aplikacjami i wybierz węzeł Aplikacje.
Na wstążce na karcie Narzędzia główne i w grupie Tworzenie wybierz pozycję Importuj aplikację.
Na stronie Ogólne Kreatora importowania aplikacji określ ścieżkę sieci do pliku do zaimportowania. Na przykład
\\server\share\file.zip. Ten plik jest prawidłowym skompresowanym archiwum (format ZIP) wyeksportowanej aplikacji Configuration Manager.Na stronie Zawartość pliku wybierz akcję do wykonania, jeśli ta aplikacja jest duplikatem istniejącej aplikacji. Utwórz nową aplikację lub zignoruj duplikat i dodaj nową poprawkę do istniejącej aplikacji.
Na stronie Podsumowanie przejrzyj akcje, a następnie zakończ pracę kreatora.
Nowa aplikacja pojawi się w węźle Aplikacje .
Porada
Polecenie cmdlet Windows PowerShell Import-CMApplication ma taką samą funkcję jak ta procedura. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Import-CMApplication.
Aby uzyskać więcej informacji na temat eksportowania aplikacji, zobacz Zarządzanie zadaniami dla aplikacji.
Obsługiwane typy wdrożeń
Configuration Manager obsługuje następujące typy wdrożeń dla aplikacji:
| Nazwa typu wdrożenia | Opis |
|---|---|
| Instalator Windows (*plik .msi) | Plik Instalatora Windows (.msi). |
| Pakiet aplikacji systemu Windows (*.appx, *.appxbundle, *.msix, *.msixbundle) | Pliki pakietu aplikacji systemu Windows (.appx lub .msix) lub pakiety pakietów aplikacji systemu Windows (.appxbundle lub .msixbundle). |
| Pakiet aplikacji systemu Windows (w Sklepie Windows) | Określ link do aplikacji w Sklepie Windows lub przejrzyj sklep, aby wybrać aplikację.Uwaga 1 |
| Instalator skryptów | Określ skrypt lub program uruchamiany na klientach systemu Windows w celu zainstalowania zawartości lub wykonania akcji. Tego typu wdrożenia należy używać w przypadku instalatorów setup.exe lub otok skryptów. |
| Microsoft Application Virtualization 4 | Manifest Microsoft App-V 4. |
| Microsoft Application Virtualization 5 | Plik pakietu Microsoft App-V v5. |
| pakiet aplikacji Windows Phone (*.xap) | Plik pakietu aplikacji Windows Phone. |
| pakiet aplikacji Windows Phone (w sklepie Windows Phone Store) | Określ link do aplikacji w Sklepie Windows. |
| macOS X | W przypadku komputerów z systemem macOS z uruchomionym klientem Configuration Manager. Utwórz plik przy .cmmac użyciu narzędzia CMAppUtil . |
| Aplikacja internetowa | Określ link do aplikacji internetowej. Ten typ wdrożenia instaluje skrót do aplikacji internetowej na urządzeniu użytkownika. |
| Instalator Windows za pośrednictwem rozwiązania MDM (*.msi) | Tworzenie i wdrażanie aplikacji opartych na instalatorze Windows na urządzeniach z systemem Windows przy użyciu lokalnego zarządzania urządzeniami przenośnymi (MDM). Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Deploy Windows Installer apps to MDM-enrolled Windows devices (Wdrażanie aplikacji Instalatora Windows na urządzeniach z systemem Windows zarejestrowanych w rozwiązaniu MDM). |
| Sekwencja zadań | Instalowanie lub odinstalowywanie złożonych aplikacji przy użyciu sekwencji zadań. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Typ wdrożenia sekwencji zadań. |
Uwaga
Konsola Configuration Manager może wyświetlać inne typy wdrożeń, ale są one przeznaczone dla platform, które nie są już obsługiwane. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Co się stało z hybrydą?.
Uwaga 1: Pakiet aplikacji systemu Windows (w Sklepie Windows)
Aby wdrożyć aplikację jako link do Sklepu Windows, skonfiguruj zasady grupy Wyłącz aplikację Sklep. Ustaw tę zasadę na wartość Wyłączone lub Nieskonfigurowane. Jeśli to ustawienie zostanie włączone, klienci nie będą mogli łączyć się ze Sklepem Windows w celu pobierania i instalowania aplikacji.
Klienci systemu Windows zawsze oceniają typy wdrożeń, które używają linku do magazynu przed innymi typami wdrożeń. Następnie klient ocenia typy wdrożeń według priorytetu.
Porada
Niektóre linki do sklepów mogą powodować następujący błąd w Kreatorze tworzenia aplikacji: "Nieprawidłowy link aplikacji". Na przykład niektóre aplikacje polecane w sklepie mogą powodować ten błąd. Nadal możesz wybrać pozycję Dalej na stronie Ogólne kreatora. Configuration Manager pomyślnie tworzy aplikację i można ją pomyślnie wdrożyć.
Następne kroki
Po utworzeniu aplikacji w Configuration Manager następnym krokiem jest wdrożenie aplikacji.
Utwórz grupę aplikacji, które można wysłać do kolekcji użytkowników lub urządzeń jako pojedyncze wdrożenie. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Tworzenie grup aplikacji.
Aby uzyskać więcej informacji na temat tworzenia aplikacji na różnych platformach systemu operacyjnego, zobacz następujące artykuły: