Ponowne włączanie ochrony maszyn wirtualnych platformy Azure przełączonych w tryb failover przy użyciu regionu podstawowego

W przypadku przełączania maszyn wirtualnych platformy Azure w tryb failover z jednego regionu do innego przy użyciu usługi Azure Site Recovery maszyny wirtualne są uruchamiane w regionie pomocniczym w stanie niechronionym . Jeśli chcesz przywrócić maszyny wirtualne po awarii do regionu podstawowego, wykonaj następujące zadania:

1. Ponownie chroń maszyny wirtualne w regionie pomocniczym, aby rozpocząć replikację do regionu podstawowego.
2. Po zakończeniu ponownego włączania ochrony i replikowaniu maszyn wirtualnych można przejść w tryb failover z pomocniczego do regionu podstawowego.

Wymagania wstępne

• Należy zatwierdzać tryb failover maszyny wirtualnej z regionu podstawowego do pomocniczego.
• Podstawowa lokacja docelowa powinna być dostępna i powinno być możliwe uzyskiwanie dostępu do zasobów lub tworzenie ich w tym regionie.

Ponowne włączanie ochrony maszyny wirtualnej

1. W obszarze Replikowane elementy magazynu>kliknij prawym przyciskiem myszy maszynę wirtualną przełączona w tryb failover i wybierz polecenie Ponownie chroń. Kierunek ponownego włączania ochrony powinien być wyświetlany z pomocniczej do podstawowej.

   

2. Przejrzyj grupę zasobów, sieć, magazyn i zestawy dostępności. Następnie wybierz opcję OK. Jeśli istnieją jakiekolwiek zasoby oznaczone jako nowe, są one tworzone w ramach procesu ponownego włączania ochrony.

3. Zadanie ponownego włączania ochrony wysiewuje lokację docelową z najnowszymi danymi. Po zakończeniu zadania następuje replikacja różnicowa. Następnie możesz wrócić w tryb failover do lokacji głównej. Możesz wybrać konto magazynu lub sieć, której chcesz użyć podczas ponownego włączania ochrony, przy użyciu opcji dostosowywania.

   

Dostosowywanie ustawień ponownego włączania ochrony

Podczas ponownego włączania ochrony można dostosować następujące właściwości docelowej maszyny wirtualnej.

Właściwości	Uwagi
Docelowa grupa zasobów	Zmodyfikuj docelową grupę zasobów, w której jest tworzona maszyna wirtualna. W ramach ponownej ochrony docelowa maszyna wirtualna zostanie usunięta. Po ponownym włączeniu ochrony maszyny wirtualnej przełączonej w tryb failover do źródłowej maszyny wirtualnej nie można zmienić docelowej grupy zasobów.
Docelowa sieć wirtualna	Nie można zmienić sieci docelowej podczas ponownego włączania ochrony. Aby zmienić sieć, wykonaj ponownie mapowanie sieci.
Rezerwacja pojemności	Konfigurowanie rezerwacji pojemności dla maszyny wirtualnej. Możesz utworzyć nową grupę rezerwacji pojemności, aby zarezerwować pojemność lub wybrać istniejącą grupę rezerwacji pojemności. Dowiedz się więcej o rezerwacji pojemności.
Magazyn docelowy (dodatkowa maszyna wirtualna nie używa dysków zarządzanych)	Możesz zmienić konto magazynu używane przez maszynę wirtualną po przejściu w tryb failover.
Dyski zarządzane repliki (pomocnicza maszyna wirtualna używa dysków zarządzanych)	Usługa Site Recovery tworzy dyski zarządzane repliki w regionie podstawowym w celu dublowania dysków zarządzanych maszyny wirtualnej pomocniczej.
Magazyn pamięci podręcznej	Konto magazynu pamięci podręcznej można określić do użycia podczas replikacji. Domyślnie jest tworzone nowe konto magazynu pamięci podręcznej, jeśli nie istnieje. Domyślnie używany jest typ konta magazynu (konto magazynu w warstwie Standardowa lub konto magazynu blokowych obiektów blob w warstwie Premium) wybrane dla źródłowej maszyny wirtualnej w oryginalnej lokalizacji podstawowej. Na przykład podczas replikacji z oryginalnego źródła do miejsca docelowego, jeśli wybrano opcję Wysoki współczynnik zmian, podczas ponownej ochrony z miejsca docelowego do oryginalnego źródła blokowy obiekt blob w warstwie Premium będzie domyślnie używany. Można ją skonfigurować i zmienić pod kątem ponownej ochrony. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Odzyskiwanie po awarii maszyny wirtualnej platformy Azure — obsługa wysokiego współczynnika zmian.
Zestaw dostępności	Jeśli maszyna wirtualna w regionie pomocniczym jest częścią zestawu dostępności, możesz wybrać zestaw dostępności dla docelowej maszyny wirtualnej w regionie podstawowym. Domyślnie usługa Site Recovery próbuje znaleźć istniejący zestaw dostępności w regionie podstawowym i użyć go. Podczas dostosowywania można określić nowy zestaw dostępności.

Co się dzieje podczas ponownego włączania ochrony?

Domyślnie są wykonywane następujące czynności:

1. Konto magazynu pamięci podręcznej jest tworzone w regionie, w którym działa maszyna wirtualna przełączona w tryb failover.
2. Jeśli docelowe konto magazynu (oryginalne konto magazynu w regionie podstawowym) nie istnieje, zostanie utworzone nowe. Przypisana nazwa konta magazynu to nazwa konta magazynu używanego przez pomocniczą maszynę wirtualną z sufiksem asr.
3. Jeśli maszyna wirtualna używa dysków zarządzanych, dyski zarządzane repliki są tworzone w regionie podstawowym w celu przechowywania danych replikowanych z dysków pomocniczej maszyny wirtualnej.
4. Tymczasowe repliki dysków źródłowych (dysków dołączonych do maszyn wirtualnych w regionie pomocniczym) są tworzone z nazwą ms-asr-<GUID>, która jest używana do transferu/odczytu danych. Dyski tymczasowe pozwalają wykorzystać pełną przepustowość dysku zamiast tylko 16% przepustowości oryginalnych dysków (które są połączone z maszyną wirtualną). Dyski tymczasowe są usuwane po zakończeniu ponownego włączania ochrony.
5. Jeśli docelowy zestaw dostępności nie istnieje, w razie potrzeby zostanie utworzony nowy zestaw dostępności w ramach zadania ponownego włączania ochrony. Jeśli dostosowano ustawienia ponownego włączania ochrony, zostanie użyty wybrany zestaw.

Po wyzwoleniu zadania ponownego włączania ochrony, a docelowa maszyna wirtualna istnieje, występuje następująca sytuacja:

1. Maszyna wirtualna po stronie docelowej jest wyłączona, jeśli jest uruchomiona.
2. Jeśli maszyna wirtualna używa dysków zarządzanych, zostanie utworzona kopia oryginalnego dysku z sufiksem -ASRReplica . Oryginalne dyski są usuwane. Kopie -ASRReplica są używane do replikacji.
3. Jeśli maszyna wirtualna używa dysków niezarządzanych, dyski danych docelowej maszyny wirtualnej są odłączane i używane do replikacji. Kopia dysku systemu operacyjnego jest tworzona i dołączana na maszynie wirtualnej. Oryginalny dysk systemu operacyjnego jest odłączony i używany do replikacji.
4. Synchronizowane są tylko zmiany między dyskiem źródłowym a dyskiem docelowym. Różnice są obliczane przez porównanie dysków, a następnie transferowanych. Sprawdź poniżej, aby znaleźć szacowany czas ponownego włączania ochrony.
5. Po zakończeniu synchronizacji rozpoczyna się replikacja różnicowa, a punkt odzyskiwania jest tworzony zgodnie z zasadami replikacji.

Po wyzwoleniu zadania ponownej ochrony, a docelowa maszyna wirtualna i dyski nie istnieją, wystąpią następujące czynności:

1. Jeśli maszyna wirtualna używa dysków zarządzanych, dyski repliki są tworzone z sufiksem -ASRReplica . Kopie -ASRReplica są używane do replikacji.
2. Jeśli maszyna wirtualna używa dysków niezarządzanych, dyski repliki są tworzone na docelowym koncie magazynu.
3. Wszystkie dyski są kopiowane z regionu przełączonego w tryb failover do nowego regionu docelowego.
4. Po zakończeniu synchronizacji rozpoczyna się replikacja różnicowa, a punkt odzyskiwania jest tworzony zgodnie z zasadami replikacji.

Uwaga

Dyski ms-asr są dyskami tymczasowymi, które są usuwane po zakończeniu akcji ponownej ochrony . Opłaty będą naliczane za minimalny koszt w zależności od ceny dysku zarządzanego platformy Azure za czas, w którym te dyski są aktywne.

Szacowany czas ponownego włączania ochrony

W większości przypadków usługa Azure Site Recovery nie replikuje pełnych danych do regionu źródłowego. Ilość replikowanych danych zależy od następujących warunków:

1. Usługa Azure Site Recovery nie obsługuje ponownej ochrony, jeśli z jakiegoś powodu dane źródłowej maszyny wirtualnej zostaną usunięte, uszkodzone lub niedostępne. Na przykład zmiana lub usunięcie grupy zasobów. Alternatywnie można wyłączyć poprzednią ochronę odzyskiwania po awarii i włączyć nową ochronę z bieżącego regionu.
2. Jeśli dane źródłowej maszyny wirtualnej są dostępne, różnice są obliczane przez porównanie dysków i tylko różnice są transferowane. W takim przypadku czas ponownego włączania ochrony jest większy lub równy checksum calculation time + checksum differentials transfer time + time taken to process the recovery points from Azure Site Recovery agent + auto scale timewartości .

Czynniki wpływające na czas ponownego włączania ochrony w scenariuszu 2

Następujące czynniki wpływają na czas ponownego włączania ochrony, gdy źródłowa maszyna wirtualna jest dostępna w scenariuszu 2:

1. Czas obliczania sumy kontrolnej — czas potrzebny do ukończenia procesu włączania replikacji z lokalizacji podstawowej do lokalizacji odzyskiwania po awarii jest używany jako punkt odniesienia dla obliczenia różnicowego sumy kontrolnej. Przejdź do magazynów>usługi Recovery Services Monitorowanie>zadań usługi Site Recovery, aby zobaczyć czas potrzebny na ukończenie procesu włączania replikacji. Będzie to minimalny czas wymagany do ukończenia obliczeń sumy kontrolnej.

2. Transfer różnicowych danych sumy kontrolnej wynosi około 23% przepływności dysku.

3. Czas potrzebny na przetworzenie punktów odzyskiwania wysyłanych z agenta usługi Azure Site Recovery — agent usługi Azure Site Recovery nadal wysyła punkty odzyskiwania podczas obliczania sumy kontrolnej i fazy transferu. Jednak usługa Azure Site Recovery przetwarza je tylko po zakończeniu transferu różnic sumy kontrolnej. Czas potrzebny na przetworzenie punktów odzyskiwania będzie około jednej piątej (1/5) czasu potrzebnego na obliczenie różnicowej sumy kontrolnej i czas transferu różnicowego sumy kontrolnej (czas obliczania różnic sumy kontrolnej + czas transferu różnic sumy kontrolnej). Jeśli na przykład czas potrzebny na obliczenie różnicowe sumy kontrolnej i transfer różnicowy sumy kontrolnej wynosi 15 godzin, czas potrzebny na przetworzenie punktów odzyskiwania z agenta będzie wynosić trzy godziny.

4. Czas automatycznego skalowania wynosi około 20–30 minut.

Przykładowy scenariusz:

Przyjrzyjmy się przykładowi z poniższego zrzutu ekranu, na którym włączenie replikacji z lokalizacji podstawowej do lokalizacji odzyskiwania po awarii trwało godzinę i 12 minut. Czas obliczania sumy kontrolnej to co najmniej godzina i 12 minut. Zakładając, że ilość zmian danych po przejściu w tryb failover wynosi 45 GB, a dysk ma przepływność wynoszącą 60 Mb/s, transfer różnicowy nastąpi przy 14 Mb/s, a czas potrzebny na transfer różnicowy wynosi 45 GB/14 Mb/s, czyli około 55 minut. Czas potrzebny na przetworzenie punktów odzyskiwania wynosi około jednej piątej całkowitego czasu potrzebnego na obliczenie sumy kontrolnej (72 minuty) i czas potrzebny na transfer danych (55 minut), czyli około 25 minut. Ponadto skalowanie automatyczne trwa 20–30 minut. Dlatego całkowity czas ponownego włączania ochrony powinien wynosić co najmniej trzy godziny.

Powyższa ilustracja przedstawia sposób szacowania czasu ponownego włączania ochrony.

Gdy maszyna wirtualna jest ponownie chroniona przed regionem odzyskiwania po awarii do regionu podstawowego (czyli po przejściu w tryb failover z regionu podstawowego do regionu odzyskiwania po awarii), docelowa maszyna wirtualna (oryginalna źródłowa maszyna wirtualna) i skojarzone karty sieciowe zostaną usunięte.

Jeśli jednak maszyna wirtualna jest ponownie chroniona z regionu podstawowego do regionu podstawowego po wystąpieniu powrotu po awarii, nie usuwamy maszyny wirtualnej i skojarzonych kart sieciowych w regionie odzyskiwania po awarii utworzonym podczas wcześniejszego przejścia w tryb failover.

Następne kroki

Po ochronie maszyny wirtualnej można zainicjować tryb failover. Tryb failover wyłącza maszynę wirtualną w regionie pomocniczym i tworzy i uruchamia maszynę wirtualną w regionie podstawowym z krótkim przestojem podczas tego procesu. Zalecamy wybranie odpowiedniego czasu dla tego procesu i uruchomienie testu pracy w trybie failover przed zainicjowaniem pełnego przejścia w tryb failover do lokacji głównej.

Dowiedz się więcej o trybie failover usługi Azure Site Recovery.