Program przykładowy

Następujący program źródłowy C składa się z dwóch plików źródłowych. To daje przegląd różnych deklaracji i możliwych definicji w programie C. W kolejnych sekcjach tej książki opisano sposób pisania tych deklaracji, definicji i inicjalizacji oraz używania słów kluczowych języka C, takich jak static i extern. Funkcja printf jest zadeklarowana w pliku nagłówkowym STDIO.H języka C.

Założono, że funkcje main i max są w oddzielnych plikach i wykonywanie programu rozpoczyna się od funkcji main. Niejawne funkcje użytkownika są wykonywane przed main.

/*****************************************************************
                    FILE1.C - main function
*****************************************************************/

#define ONE     1
#define TWO     2
#define THREE   3
#include <stdio.h>

int a = 1;                       // Defining declarations
int b = 2;                       //  of external variables

extern int max( int a, int b );  // Function prototype

int main()                       // Function definition
{                                //  for main function
    int c;                       // Definitions for
    int d;                       //  two uninitialized
                                 //  local variables

    extern int u;                // Referencing declaration
                                 //  of external variable
                                 //  defined elsewhere
    static int v;                // Definition of variable
                                 //  with continuous lifetime

    int w = ONE, x = TWO, y = THREE;
    int z = 0;

    z = max( x, y );             // Executable statements
    w = max( z, w );
    printf_s( "%d %d\n", z, w );
    return 0;
}

/****************************************************************
            FILE2.C - definition of max function
****************************************************************/

int max( int a, int b )          // Note formal parameters are
                                 //  included in function header
{
    if( a > b )
        return( a );
    else
        return( b );
}

FILE1.C zawiera prototyp dla funkcji max. Tego rodzaju deklaracja jest czasami nazywana „deklaracją do przodu”, gdyż funkcja jest zadeklarowana przed użyciem. Definicja dla funkcji main obejmuje wywołania do max.

Wiersze rozpoczynające się od #define są dyrektywami preprocesora. Dyrektywy informują preprocesor, aby zastąpił identyfikatory ONE, TWO, i THREE odpowiednio numerami 1, 2 i 3, w całym FILE1.C. Jednakże dyrektywy nie dotyczą FILE2.C, które jest kompilowany oddzielnie, a następnie łączony z FILE1.C. Wiersz zaczynający się od #include informuje kompilator o dołączenie pliku STDIO.H, który zawiera prototyp dla funkcji printf. Dyrektywy preprocesora zostały wyjaśnione w dokumentacji preprocesora.

FILE1.C używa deklaracji definiujących do inicjowania zmiennych globalnych a i b. Zmienne lokalne c i d są zadeklarowane, ale nie zainicjowane. Magazyn jest przydzielany dla wszystkich zmiennych. Zmienne statyczne i zewnętrzne u i v, są automatycznie inicjowane z wartością 0. Dlatego tylko a, b, u i v zawierają istotne wartości, gdy są deklarowane, gdyż są inicjowanie jawnie lub niejawnie. FILE2.C zawiera definicję funkcji dla max. Definicja spełnia wywołania do max w FILE1.C.

Okres istnienia i widoczność identyfikatorów są omawiane w temacie Okres istnienia, Zakres, Widoczność i Łączenie. Aby uzyskać więcej informacji na temat funkcji, zobacz Funkcje.

Zobacz też

Pliki źródłowe i programy źródłowe