Udostępnij za pośrednictwem


IConventionForeignKey Interfejs

Definicja

Reprezentuje relację, w której właściwości klucza obcego w typie jednostki zależnej odwołują się do odpowiedniego klucza podstawowego lub alternatywnego w typie jednostki głównej.

public interface IConventionForeignKey : Microsoft.EntityFrameworkCore.Metadata.IConventionAnnotatable, Microsoft.EntityFrameworkCore.Metadata.IForeignKey
public interface IConventionForeignKey : Microsoft.EntityFrameworkCore.Metadata.IConventionAnnotatable, Microsoft.EntityFrameworkCore.Metadata.IReadOnlyForeignKey
type IConventionForeignKey = interface
    interface IForeignKey
    interface IAnnotatable
    interface IConventionAnnotatable
type IConventionForeignKey = interface
    interface IReadOnlyForeignKey
    interface IReadOnlyAnnotatable
    interface IConventionAnnotatable
Public Interface IConventionForeignKey
Implements IConventionAnnotatable, IForeignKey
Public Interface IConventionForeignKey
Implements IConventionAnnotatable, IReadOnlyForeignKey
Implementuje

Uwagi

Ten interfejs jest używany podczas tworzenia modelu i umożliwia modyfikowanie metadanych. Po skompilowania IForeignKey modelu reprezentuje widok tylko do odczytu tych samych metadanych.

Aby uzyskać więcej informacji i przykłady, zobacz Konwencje tworzenia modeli .

Właściwości

Builder

Pobiera konstruktora, którego można użyć do skonfigurowania tego klucza obcego.

DeclaringEntityType

Pobiera typ jednostki zależnej. Może to różnić się od typu Properties zdefiniowanego w przypadku, gdy relacja jest definiowana jako typ pochodny w hierarchii dziedziczenia (ponieważ właściwości mogą być zdefiniowane w typie podstawowym).

DeleteBehavior

Pobiera wartość wskazującą sposób stosowania operacji usuwania do jednostek zależnych w relacji po usunięciu podmiotu zabezpieczeń lub zerwaniu relacji.

(Odziedziczone po IReadOnlyForeignKey)
DependentToPrincipal

Pobiera właściwość nawigacji dla typu jednostki zależnej wskazującej jednostkę główną.

IsInModel

Wskazuje, czy ten obiekt znajduje się w modelu, tj. nie został usunięty z jednego obiektu.

(Odziedziczone po IConventionAnnotatable)
IsOwnership

Pobiera wartość wskazującą, czy ta relacja definiuje własność. Jeśli true, jednostka zależna musi być zawsze dostępna za pośrednictwem nawigacji z jednostki głównej.

(Odziedziczone po IReadOnlyForeignKey)
IsRequired

Pobiera wartość wskazującą, czy jednostka główna jest wymagana. Jeśli truejednostka zależna musi być zawsze przypisana do prawidłowej jednostki głównej.

(Odziedziczone po IReadOnlyForeignKey)
IsRequiredDependent

Pobiera wartość wskazującą, czy jednostka zależna jest wymagana. Jeśli truejednostka główna musi mieć zawsze przypisaną prawidłową jednostkę zależną.

(Odziedziczone po IReadOnlyForeignKey)
IsUnique

Pobiera wartość wskazującą, czy wartości przypisane do właściwości klucza obcego są unikatowe.

(Odziedziczone po IReadOnlyForeignKey)
Item[String]

Pobiera wartość adnotacji o podanej nazwie, zwracając null ją, jeśli nie istnieje.

(Odziedziczone po IReadOnlyAnnotatable)
PrincipalEntityType

Pobiera typ jednostki głównej, dla którego jest przeznaczona ta relacja. Może to różnić się od typu PrincipalKey zdefiniowanego w przypadku, gdy relacja jest przeznaczona dla typu pochodnego w hierarchii dziedziczenia (ponieważ klucz jest zdefiniowany w podstawowym typie hierarchii).

PrincipalKey

Pobiera klucz podstawowy lub alternatywny przeznaczony dla relacji.

PrincipalToDependent

Pobiera właściwość nawigacji dla typu jednostki głównej wskazującej jednostkę zależną.

Properties

Pobiera właściwości klucza obcego w jednostce zależnej.

Metody

AddAnnotation(String, Object, Boolean)

Dodaje adnotację do tego obiektu. Zgłasza, jeśli adnotacja o określonej nazwie już istnieje.

(Odziedziczone po IConventionAnnotatable)
AddAnnotations(IEnumerable<IConventionAnnotation>, Boolean)

Dodaje adnotacje do obiektu.

(Odziedziczone po IConventionAnnotatable)
AddRuntimeAnnotation(String, Object)

Dodaje adnotację środowiska uruchomieniowego do tego obiektu. Zgłasza, jeśli adnotacja o określonej nazwie już istnieje.

(Odziedziczone po IAnnotatable)
AnnotationsToDebugString(Int32)

Pobiera ciąg debugowania dla wszystkich adnotacji zadeklarowanych w obiekcie.

(Odziedziczone po IReadOnlyAnnotatable)
FindAnnotation(String)

Pobiera adnotację o podanej nazwie, zwracając null , jeśli nie istnieje.

(Odziedziczone po IReadOnlyAnnotatable)
FindRuntimeAnnotation(String)

Pobiera adnotację środowiska uruchomieniowego o podanej nazwie, zwracając null , jeśli nie istnieje.

(Odziedziczone po IAnnotatable)
FindRuntimeAnnotationValue(String)

Pobiera wartość adnotacji środowiska uruchomieniowego z daną nazwą, zwracając null , jeśli nie istnieje.

(Odziedziczone po IAnnotatable)
GetAnnotation(String)

Pobiera adnotację o podanej nazwie, zgłaszając, jeśli nie istnieje.

(Odziedziczone po IReadOnlyAnnotatable)
GetAnnotations()

Pobiera wszystkie adnotacje w bieżącym obiekcie.

(Odziedziczone po IReadOnlyAnnotatable)
GetConfigurationSource()

Zwraca źródło konfiguracji dla tej właściwości.

GetDeleteBehaviorConfigurationSource()

Zwraca źródło konfiguracji dla elementu DeleteBehavior.

GetDependentKeyValueFactory()

Tworzy fabrykę dla wartości kluczy na podstawie obcych wartości klucza pobranych z różnych form danych jednostki.

Ta metoda jest zwykle używana przez dostawców baz danych (i innych rozszerzeń). Zwykle nie jest on używany w kodzie aplikacji.

(Odziedziczone po IForeignKey)
GetDependentKeyValueFactory<TKey>()

Tworzy fabrykę wartości kluczy na podstawie wartości klucza obcego pobranych z różnych form danych jednostki.

Ta metoda jest zwykle używana przez dostawców baz danych (i innych rozszerzeń). Zwykle nie jest używany w kodzie aplikacji.

(Odziedziczone po IForeignKey)
GetDependentToPrincipalConfigurationSource()

Zwraca źródło konfiguracji dla elementu DependentToPrincipal.

GetIsOwnershipConfigurationSource()

Zwraca źródło konfiguracji dla elementu IsOwnership.

GetIsRequiredConfigurationSource()

Zwraca źródło konfiguracji dla elementu IsRequired.

GetIsRequiredDependentConfigurationSource()

Zwraca źródło konfiguracji dla elementu IsRequiredDependent.

GetIsUniqueConfigurationSource()

Zwraca źródło konfiguracji dla elementu IsUnique.

GetNavigation(Boolean)

Zwraca nawigację skojarzona z tym kluczem obcym.

GetOrAddRuntimeAnnotationValue<TValue,TArg>(String, Func<TArg,TValue>, TArg)

Pobiera wartość adnotacji środowiska uruchomieniowego o podanej nazwie, dodając ją, jeśli nie istnieje.

(Odziedziczone po IAnnotatable)
GetPrincipalEndConfigurationSource()

Zwraca źródło konfiguracji dla elementu PrincipalEntityType.

GetPrincipalKeyConfigurationSource()

Zwraca źródło konfiguracji dla elementu PrincipalKey.

GetPrincipalToDependentConfigurationSource()

Zwraca źródło konfiguracji dla elementu PrincipalToDependent.

GetPropertiesConfigurationSource()

Zwraca źródło konfiguracji dla elementu Properties.

GetReferencingSkipNavigations()

Pobiera wszystkie pomijanie nawigacji przy użyciu tego klucza obcego.

GetRelatedEntityType(IReadOnlyEntityType)

Pobiera typ jednostki powiązany z danym.

GetRuntimeAnnotations()

Pobiera wszystkie adnotacje środowiska uruchomieniowego w bieżącym obiekcie.

(Odziedziczone po IAnnotatable)
HasDependentToPrincipal(MemberInfo, Boolean)
Przestarzałe.

Ustawia właściwość nawigacji na typ jednostki zależnej wskazujący jednostkę główną.

HasDependentToPrincipal(String, Boolean)
Przestarzałe.

Ustawia właściwość nawigacji na typ jednostki zależnej wskazujący jednostkę główną.

HasPrincipalToDependent(MemberInfo, Boolean)
Przestarzałe.

Ustawia właściwość nawigacji dla typu jednostki głównej wskazującej jednostkę zależną.

HasPrincipalToDependent(String, Boolean)
Przestarzałe.

Ustawia właściwość nawigacji dla typu jednostki głównej wskazującej jednostkę zależną.

IsBaseLinking()

Zwraca wartość wskazującą, czy klucz obcy jest zdefiniowany w kluczu podstawowym i wskazuje ten sam klucz podstawowy.

(Odziedziczone po IReadOnlyForeignKey)
RemoveAnnotation(String)

Usuwa adnotację o podanej nazwie z tego obiektu.

(Odziedziczone po IConventionAnnotatable)
RemoveRuntimeAnnotation(String)

Usuwa daną adnotację środowiska uruchomieniowego z tego obiektu.

(Odziedziczone po IAnnotatable)
SetAnnotation(String, Object, Boolean)

Ustawia adnotację przechowywaną pod daną nazwą. Zastępuje istniejącą adnotację, jeśli adnotacja o określonej nazwie już istnieje.

(Odziedziczone po IConventionAnnotatable)
SetDeleteBehavior(Nullable<DeleteBehavior>, Boolean)

Ustawia wartość wskazującą sposób stosowania operacji usuwania do jednostek zależnych w relacji po usunięciu podmiotu zabezpieczeń lub zerwaniu relacji.

SetDependentToPrincipal(MemberInfo, Boolean)

Ustawia właściwość nawigacji na typ jednostki zależnej wskazujący jednostkę główną.

SetDependentToPrincipal(String, Boolean)

Ustawia właściwość nawigacji na typ jednostki zależnej wskazujący jednostkę główną.

SetIsOwnership(Nullable<Boolean>, Boolean)

Ustawia wartość wskazującą, czy ta relacja definiuje własność. Jeśli truejednostka zależna musi być zawsze dostępna za pośrednictwem nawigacji z jednostki głównej.

SetIsRequired(Nullable<Boolean>, Boolean)

Ustawia wartość wskazującą, czy jednostka główna jest wymagana. Jeśli truejednostka zależna musi być zawsze przypisana do prawidłowej jednostki głównej.

SetIsRequiredDependent(Nullable<Boolean>, Boolean)

Ustawia wartość wskazującą, czy jednostka zależna jest wymagana. Jeśli truejednostka główna musi zawsze mieć przypisaną prawidłową jednostkę zależną.

SetIsUnique(Nullable<Boolean>, Boolean)

Ustawia wartość wskazującą, czy wartości przypisane do właściwości klucza obcego są unikatowe.

SetOrRemoveAnnotation(String, Object, Boolean)

Ustawia adnotację przechowywaną pod daną nazwą. Zastępuje istniejącą adnotację, jeśli adnotacja o określonej nazwie już istnieje. Usuwa istniejącą adnotację, jeśli null zostanie dostarczona.

(Odziedziczone po IConventionAnnotatable)
SetPrincipalToDependent(MemberInfo, Boolean)

Ustawia właściwość nawigacji dla typu jednostki głównej wskazującej jednostkę zależną.

SetPrincipalToDependent(String, Boolean)

Ustawia właściwość nawigacji dla typu jednostki głównej wskazującej jednostkę zależną.

SetProperties(IReadOnlyList<IConventionProperty>, IConventionKey, Boolean)

Ustawia właściwości klucza obcego i ten docelowy klucz główny.

SetRuntimeAnnotation(String, Object)

Ustawia adnotację środowiska uruchomieniowego przechowywaną w ramach danego klucza. Zastępuje istniejącą adnotację, jeśli adnotacja o określonej nazwie już istnieje.

(Odziedziczone po IAnnotatable)
ToDebugString(MetadataDebugStringOptions, Int32)

Tworzy czytelną dla człowieka reprezentację danych metadanych.

Ostrzeżenie: nie należy polegać na formacie zwracanego ciągu. Jest ona przeznaczona tylko do debugowania i może zmieniać się arbitralnie między wersjami.

(Odziedziczone po IReadOnlyForeignKey)

Metody rozszerzania

AddAnnotations(IConventionAnnotatable, IEnumerable<IConventionAnnotation>, Boolean)

Dodaje adnotacje do obiektu.

GetAnnotation(IConventionAnnotatable, String)

Pobiera adnotację o podanej nazwie, zgłaszając, jeśli nie istnieje.

SetOrRemoveAnnotation(IConventionAnnotatable, String, Object, Boolean)

Ustawia adnotację przechowywaną pod daną nazwą. Zastępuje istniejącą adnotację, jeśli adnotacja o określonej nazwie już istnieje. Usuwa istniejącą adnotację, jeśli null zostanie dostarczona.

GetNavigation(IConventionForeignKey, Boolean)

Zwraca nawigację skojarzona z tym kluczem obcym.

GetRelatedEntityType(IConventionForeignKey, IConventionEntityType)

Pobiera typ jednostki powiązany z danym.

GetDependentKeyValueFactory<TKey>(IForeignKey)

Tworzy fabrykę dla wartości kluczy na podstawie obcych wartości klucza pobranych z różnych form danych jednostki.

Ta metoda jest zwykle używana przez dostawców baz danych (i innych rozszerzeń). Zwykle nie jest on używany w kodzie aplikacji.

GetNavigation(IForeignKey, Boolean)

Zwraca nawigację skojarzona z tym kluczem obcym.

GetRelatedEntityType(IForeignKey, IEntityType)

Pobiera typ jednostki powiązany z danym.

IsBaseLinking(IForeignKey)

Zwraca wartość wskazującą, czy klucz obcy jest zdefiniowany na kluczu podstawowym i wskazuje ten sam klucz podstawowy.

ToDebugString(IForeignKey, MetadataDebugStringOptions, Int32)

Tworzy czytelną dla człowieka reprezentację podanych metadanych.

Ostrzeżenie: nie polegaj na formacie zwracanego ciągu. Jest przeznaczony tylko do debugowania i może zmieniać się dowolnie między wydaniami.

AnnotationsToDebugString(IAnnotatable, Int32)

Pobiera ciąg debugowania dla wszystkich adnotacji zadeklarowanych w obiekcie.

GetAnnotation(IAnnotatable, String)

Pobiera adnotację o podanej nazwie, zgłaszając, jeśli nie istnieje.

FindSharedObjectRootForeignKey(IConventionForeignKey, StoreObjectIdentifier)

Znajduje pierwszy IConventionForeignKey zamapowany na to samo ograniczenie w udostępnionym obiekcie przypominającym tabelę.

Ta metoda jest zwykle używana przez dostawców baz danych (i innych rozszerzeń). Zwykle nie jest używany w kodzie aplikacji.

FindSharedObjectRootForeignKey(IForeignKey, StoreObjectIdentifier)

Znajduje pierwszy IConventionForeignKey zamapowany na to samo ograniczenie w udostępnionym obiekcie przypominającym tabelę.

Ta metoda jest zwykle używana przez dostawców baz danych (i innych rozszerzeń). Zwykle nie jest używany w kodzie aplikacji.

FindSharedObjectRootForeignKey(IReadOnlyForeignKey, StoreObjectIdentifier)

Znajduje pierwszy IForeignKey zamapowany na to samo ograniczenie w udostępnionym obiekcie przypominającym tabelę.

Ta metoda jest zwykle używana przez dostawców baz danych (i innych rozszerzeń). Zwykle nie jest używany w kodzie aplikacji.

GetConstraintName(IForeignKey, StoreObjectIdentifier, StoreObjectIdentifier)

Zwraca nazwę ograniczenia klucza obcego.

GetConstraintName(IForeignKey)

Zwraca nazwę ograniczenia klucza obcego.

GetConstraintName(IReadOnlyForeignKey, StoreObjectIdentifier, StoreObjectIdentifier)

Zwraca nazwę ograniczenia klucza obcego.

GetConstraintName(IReadOnlyForeignKey)

Zwraca nazwę ograniczenia klucza obcego.

GetConstraintNameConfigurationSource(IConventionForeignKey)

Pobiera element ConfigurationSource dla nazwy ograniczenia.

GetDefaultName(IForeignKey, StoreObjectIdentifier, StoreObjectIdentifier)

Zwraca domyślną nazwę ograniczenia, która będzie używana dla tego klucza obcego.

GetDefaultName(IForeignKey)

Zwraca domyślną nazwę ograniczenia, która będzie używana dla tego klucza obcego.

GetDefaultName(IReadOnlyForeignKey, StoreObjectIdentifier, StoreObjectIdentifier)

Zwraca domyślną nazwę ograniczenia, która będzie używana dla tego klucza obcego.

GetDefaultName(IReadOnlyForeignKey)

Zwraca domyślną nazwę ograniczenia, która będzie używana dla tego klucza obcego.

GetMappedConstraints(IForeignKey)

Pobiera ograniczenia klucza obcego, do których jest mapowany klucz obcy.

IsRowInternal(IReadOnlyForeignKey, StoreObjectIdentifier)

Zwraca wartość wskazującą, czy ten klucz obcy znajduje się między dwoma typami jednostek współużytkowania tego samego obiektu magazynu przypominającego tabelę.

SetConstraintName(IConventionForeignKey, String, Boolean)

Ustawia nazwę ograniczenia klucza obcego.

Dotyczy