IKey Interfejs

Definicja

Przestrzeń nazw:

Microsoft.EntityFrameworkCore.Metadata

Zestaw:

Microsoft.EntityFrameworkCore.dll

Pakiet:

Microsoft.EntityFrameworkCore v8.0.0

Reprezentuje klucz podstawowy lub alternatywny w typie jednostki.

public interface IKey : Microsoft.EntityFrameworkCore.Infrastructure.IAnnotatable, Microsoft.EntityFrameworkCore.Metadata.IReadOnlyKey

type IKey = interface
    interface IReadOnlyKey
    interface IReadOnlyAnnotatable
    interface IAnnotatable

Public Interface IKey
Implements IAnnotatable, IReadOnlyKey

Pochodne

Microsoft.EntityFrameworkCore.Metadata.RuntimeKey

Implementuje

IAnnotatable IReadOnlyAnnotatable IReadOnlyKey

Uwagi

Aby uzyskać więcej informacji i przykłady, zobacz Modelowanie typów jednostek i relacji .

Właściwości

DeclaringEntityType	Pobiera typ jednostki zdefiniowany przez klucz. Może to różnić się od typu Properties zdefiniowanego w przypadku, gdy klucz jest zdefiniowany typ pochodny w hierarchii dziedziczenia (ponieważ właściwości mogą być zdefiniowane w typie podstawowym).
Item[String]	Pobiera wartość adnotacji o podanej nazwie, zwracając null ją, jeśli nie istnieje. (Odziedziczone po IReadOnlyAnnotatable)
Properties	Pobiera właściwości tworzące klucz.

Metody

AddRuntimeAnnotation(String, Object)	Dodaje adnotację środowiska uruchomieniowego do tego obiektu. Zgłasza, jeśli adnotacja o określonej nazwie już istnieje. (Odziedziczone po IAnnotatable)
AnnotationsToDebugString(Int32)	Pobiera ciąg debugowania dla wszystkich adnotacji zadeklarowanych w obiekcie . (Odziedziczone po IReadOnlyAnnotatable)
FindAnnotation(String)	Pobiera adnotację o podanej nazwie, zwracając null ją, jeśli nie istnieje. (Odziedziczone po IReadOnlyAnnotatable)
FindRuntimeAnnotation(String)	Pobiera adnotację środowiska uruchomieniowego o podanej nazwie, zwracając null ją, jeśli nie istnieje. (Odziedziczone po IAnnotatable)
FindRuntimeAnnotationValue(String)	Pobiera wartość adnotacji środowiska uruchomieniowego z daną nazwą, zwracając null ją, jeśli nie istnieje. (Odziedziczone po IAnnotatable)
GetAnnotation(String)	Pobiera adnotację o podanej nazwie, zgłaszając ją, jeśli nie istnieje. (Odziedziczone po IReadOnlyAnnotatable)
GetAnnotations()	Pobiera wszystkie adnotacje dla bieżącego obiektu. (Odziedziczone po IReadOnlyAnnotatable)
GetKeyType()	Zwraca typ właściwości klucza dla kluczy prostych lub tablicę obiektów dla kluczy złożonych.
GetOrAddRuntimeAnnotationValue<TValue,TArg>(String, Func<TArg,TValue>, TArg)	Pobiera wartość adnotacji środowiska uruchomieniowego o podanej nazwie, dodając ją, jeśli nie istnieje. (Odziedziczone po IAnnotatable)
GetPrincipalKeyValueFactory()	Pobiera fabrykę wartości kluczy na podstawie wartości klucza pobranych z różnych form danych jednostki. Ta metoda jest zwykle używana przez dostawców baz danych (i innych rozszerzeń). Zwykle nie jest używany w kodzie aplikacji.
GetPrincipalKeyValueFactory<TKey>()	Pobiera fabrykę wartości kluczy na podstawie wartości klucza pobranych z różnych form danych jednostki. Ta metoda jest zwykle używana przez dostawców baz danych (i innych rozszerzeń). Zwykle nie jest używany w kodzie aplikacji.
GetReferencingForeignKeys()	Pobiera wszystkie klucze obce, które są przeznaczone dla danego klucza podstawowego lub alternatywnego.
GetRuntimeAnnotations()	Pobiera wszystkie adnotacje środowiska uruchomieniowego dla bieżącego obiektu. (Odziedziczone po IAnnotatable)
IsPrimaryKey()	Zwraca wartość wskazującą, czy klucz jest kluczem podstawowym. (Odziedziczone po IReadOnlyKey)
RemoveRuntimeAnnotation(String)	Usuwa daną adnotację środowiska uruchomieniowego z tego obiektu. (Odziedziczone po IAnnotatable)
SetRuntimeAnnotation(String, Object)	Ustawia adnotację środowiska uruchomieniowego przechowywaną w ramach danego klucza. Zastępuje istniejącą adnotację, jeśli adnotacja o określonej nazwie już istnieje. (Odziedziczone po IAnnotatable)
ToDebugString(MetadataDebugStringOptions, Int32)	Tworzy czytelną dla człowieka reprezentację danych metadanych. Ostrzeżenie: nie należy polegać na formacie zwracanego ciągu. Jest ona przeznaczona tylko do debugowania i może zmieniać się arbitralnie między wersjami. (Odziedziczone po IReadOnlyKey)

Metody rozszerzania

FindSharedObjectRootKey(IKey, StoreObjectIdentifier)	Znajduje pierwszy IConventionKey zamapowany na to samo ograniczenie w udostępnionym obiekcie przypominającym tabelę. Ta metoda jest zwykle używana przez dostawców baz danych (i innych rozszerzeń). Zwykle nie jest używany w kodzie aplikacji.
FindSharedObjectRootKey(IReadOnlyKey, StoreObjectIdentifier)	Znajduje pierwszy IKey zamapowany na to samo ograniczenie w udostępnionym obiekcie przypominającym tabelę. Ta metoda jest zwykle używana przez dostawców baz danych (i innych rozszerzeń). Zwykle nie jest używany w kodzie aplikacji.
GetDefaultName(IReadOnlyKey)	Zwraca domyślną nazwę ograniczenia klucza, która będzie używana dla tego klucza.
GetDefaultName(IReadOnlyKey, StoreObjectIdentifier)	Zwraca domyślną nazwę ograniczenia klucza, która będzie używana dla tego klucza dla określonej tabeli.
GetMappedConstraints(IKey)	Pobiera unikatowe ograniczenia, do których jest mapowany klucz.
GetName(IReadOnlyKey)	Zwraca nazwę ograniczenia klucza dla tego klucza.
GetName(IReadOnlyKey, StoreObjectIdentifier)	Zwraca nazwę ograniczenia klucza dla tego klucza dla określonej tabeli.
GetFluentApiCalls(IKey, IAnnotationCodeGenerator)	Pobiera płynne wywołania interfejsu API w celu skonfigurowania klucza.
IsHandledByConvention(IKey)	Pobiera wartość wskazującą, czy klucz zostanie skonfigurowany zgodnie z konwencjami.
IsClustered(IReadOnlyKey)	Zwraca wartość wskazującą, czy klucz jest klastrowany.
IsClustered(IReadOnlyKey, StoreObjectIdentifier)	Zwraca wartość wskazującą, czy klucz jest klastrowany.