Udostępnij za pośrednictwem


IMutableKey Interfejs

Definicja

Reprezentuje klucz podstawowy lub alternatywny w jednostce.

public interface IMutableKey : Microsoft.EntityFrameworkCore.Metadata.IKey, Microsoft.EntityFrameworkCore.Metadata.IMutableAnnotatable
public interface IMutableKey : Microsoft.EntityFrameworkCore.Metadata.IMutableAnnotatable, Microsoft.EntityFrameworkCore.Metadata.IReadOnlyKey
type IMutableKey = interface
    interface IMutableAnnotatable
    interface IAnnotatable
    interface IKey
type IMutableKey = interface
    interface IReadOnlyKey
    interface IReadOnlyAnnotatable
    interface IMutableAnnotatable
Public Interface IMutableKey
Implements IKey, IMutableAnnotatable
Public Interface IMutableKey
Implements IMutableAnnotatable, IReadOnlyKey
Implementuje

Uwagi

Ten interfejs jest używany podczas tworzenia modelu i umożliwia modyfikowanie metadanych. Po utworzeniu IKey modelu reprezentuje widok tylko do odczytu tych samych metadanych.

Aby uzyskać więcej informacji i przykładów, zobacz Modelowanie typów jednostek i relacji .

Właściwości

DeclaringEntityType

Pobiera typ jednostki zdefiniowany przez klucz. Może to różnić się od typu Properties zdefiniowanego w przypadku, gdy klucz jest zdefiniowany typ pochodny w hierarchii dziedziczenia (ponieważ właściwości mogą być zdefiniowane w typie podstawowym).

Item[String]

Pobiera wartość adnotacji o podanej nazwie, zwracając null ją, jeśli nie istnieje.

(Odziedziczone po IReadOnlyAnnotatable)
Properties

Pobiera właściwości tworzące klucz.

Metody

AddAnnotation(String, Object)

Dodaje adnotację do tego obiektu. Zgłasza, jeśli adnotacja o określonej nazwie już istnieje.

(Odziedziczone po IMutableAnnotatable)
AddAnnotations(IEnumerable<IAnnotation>)

Dodaje adnotacje do obiektu.

(Odziedziczone po IMutableAnnotatable)
AddRuntimeAnnotation(String, Object)

Dodaje adnotację środowiska uruchomieniowego do tego obiektu. Zgłasza, jeśli adnotacja o określonej nazwie już istnieje.

(Odziedziczone po IAnnotatable)
AnnotationsToDebugString(Int32)

Pobiera ciąg debugowania dla wszystkich adnotacji zadeklarowanych w obiekcie.

(Odziedziczone po IReadOnlyAnnotatable)
FindAnnotation(String)

Pobiera adnotację o podanej nazwie, zwracając null , jeśli nie istnieje.

(Odziedziczone po IReadOnlyAnnotatable)
FindRuntimeAnnotation(String)

Pobiera adnotację środowiska uruchomieniowego o podanej nazwie, zwracając null , jeśli nie istnieje.

(Odziedziczone po IAnnotatable)
FindRuntimeAnnotationValue(String)

Pobiera wartość adnotacji środowiska uruchomieniowego z daną nazwą, zwracając null , jeśli nie istnieje.

(Odziedziczone po IAnnotatable)
GetAnnotation(String)

Pobiera adnotację o podanej nazwie, zgłaszając, jeśli nie istnieje.

(Odziedziczone po IReadOnlyAnnotatable)
GetAnnotations()

Pobiera wszystkie adnotacje w bieżącym obiekcie.

(Odziedziczone po IReadOnlyAnnotatable)
GetKeyType()

Zwraca typ właściwości klucza dla kluczy prostych lub tablicę obiektów dla kluczy złożonych.

(Odziedziczone po IKey)
GetOrAddRuntimeAnnotationValue<TValue,TArg>(String, Func<TArg,TValue>, TArg)

Pobiera wartość adnotacji środowiska uruchomieniowego o podanej nazwie, dodając ją, jeśli nie istnieje.

(Odziedziczone po IAnnotatable)
GetPrincipalKeyValueFactory()

Pobiera fabrykę wartości kluczy na podstawie wartości klucza pobranych z różnych form danych jednostki.

Ta metoda jest zwykle używana przez dostawców baz danych (i innych rozszerzeń). Zwykle nie jest on używany w kodzie aplikacji.

(Odziedziczone po IKey)
GetPrincipalKeyValueFactory<TKey>()

Pobiera fabrykę wartości kluczy na podstawie wartości klucza pobranych z różnych form danych jednostki.

Ta metoda jest zwykle używana przez dostawców baz danych (i innych rozszerzeń). Zwykle nie jest on używany w kodzie aplikacji.

(Odziedziczone po IKey)
GetReferencingForeignKeys()

Pobiera wszystkie klucze obce przeznaczone dla danego klucza podstawowego lub alternatywnego.

GetRuntimeAnnotations()

Pobiera wszystkie adnotacje środowiska uruchomieniowego w bieżącym obiekcie.

(Odziedziczone po IAnnotatable)
IsPrimaryKey()

Zwraca wartość wskazującą, czy klucz jest kluczem podstawowym.

(Odziedziczone po IReadOnlyKey)
RemoveAnnotation(String)

Usuwa daną adnotację z tego obiektu.

(Odziedziczone po IMutableAnnotatable)
RemoveRuntimeAnnotation(String)

Usuwa daną adnotację środowiska uruchomieniowego z tego obiektu.

(Odziedziczone po IAnnotatable)
SetAnnotation(String, Object)

Ustawia adnotację przechowywaną w ramach danego klucza. Zastępuje istniejącą adnotację, jeśli adnotacja o określonej nazwie już istnieje.

(Odziedziczone po IMutableAnnotatable)
SetOrRemoveAnnotation(String, Object)

Ustawia adnotację przechowywaną pod daną nazwą. Zastępuje istniejącą adnotację, jeśli adnotacja o określonej nazwie już istnieje. Usuwa istniejącą adnotację, jeśli null zostanie dostarczona.

(Odziedziczone po IMutableAnnotatable)
SetRuntimeAnnotation(String, Object)

Ustawia adnotację środowiska uruchomieniowego przechowywaną w ramach danego klucza. Zastępuje istniejącą adnotację, jeśli adnotacja o określonej nazwie już istnieje.

(Odziedziczone po IAnnotatable)
ToDebugString(MetadataDebugStringOptions, Int32)

Tworzy czytelną dla człowieka reprezentację podanych metadanych.

Ostrzeżenie: nie polegaj na formacie zwracanego ciągu. Jest przeznaczony tylko do debugowania i może zmieniać się dowolnie między wydaniami.

(Odziedziczone po IReadOnlyKey)

Metody rozszerzania

AnnotationsToDebugString(IAnnotatable, Int32)

Pobiera ciąg debugowania dla wszystkich adnotacji zadeklarowanych w obiekcie.

GetAnnotation(IAnnotatable, String)

Pobiera adnotację o podanej nazwie, zgłaszając, jeśli nie istnieje.

GetKeyType(IKey)

Zwraca typ właściwości klucza dla kluczy prostych lub tablicę obiektów dla kluczy złożonych.

GetPrincipalKeyValueFactory<TKey>(IKey)

Pobiera fabrykę wartości kluczy na podstawie wartości klucza indeksu pobranych z różnych form danych jednostki.

Ta metoda jest zwykle używana przez dostawców baz danych (i innych rozszerzeń). Zwykle nie jest on używany w kodzie aplikacji.

GetReferencingForeignKeys(IKey)

Pobiera wszystkie klucze obce przeznaczone dla danego klucza podstawowego lub alternatywnego.

IsPrimaryKey(IKey)

Zwraca wartość wskazującą, czy klucz jest kluczem podstawowym.

ToDebugString(IKey, MetadataDebugStringOptions, Int32)

Tworzy czytelną dla człowieka reprezentację podanych metadanych.

Ostrzeżenie: nie polegaj na formacie zwracanego ciągu. Jest przeznaczony tylko do debugowania i może zmieniać się dowolnie między wydaniami.

AddAnnotations(IMutableAnnotatable, IEnumerable<IAnnotation>)

Dodaje adnotacje do obiektu.

GetAnnotation(IMutableAnnotatable, String)

Pobiera adnotację o podanej nazwie, zgłaszając, jeśli nie istnieje.

GetOrAddAnnotation(IMutableAnnotatable, String, String)

Pobiera istniejącą adnotację z danym kluczem lub dodaje nową adnotację, jeśli nie istnieje.

SetOrRemoveAnnotation(IMutableAnnotatable, String, Object)

Ustawia adnotację przechowywaną pod daną nazwą. Zastępuje istniejącą adnotację, jeśli adnotacja o określonej nazwie już istnieje. Usuwa istniejącą adnotację, jeśli null zostanie dostarczona.

GetReferencingForeignKeys(IMutableKey)

Pobiera wszystkie klucze obce przeznaczone dla danego klucza podstawowego lub alternatywnego.

FindSharedObjectRootKey(IKey, StoreObjectIdentifier)

Znajduje pierwszy IConventionKey zamapowany na to samo ograniczenie w udostępnionym obiekcie przypominającym tabelę.

Ta metoda jest zwykle używana przez dostawców baz danych (i innych rozszerzeń). Zwykle nie jest on używany w kodzie aplikacji.

FindSharedObjectRootKey(IMutableKey, StoreObjectIdentifier)

Znajduje pierwszy IMutableKey zamapowany na to samo ograniczenie w udostępnionym obiekcie przypominającym tabelę.

Ta metoda jest zwykle używana przez dostawców baz danych (i innych rozszerzeń). Zwykle nie jest on używany w kodzie aplikacji.

FindSharedObjectRootKey(IReadOnlyKey, StoreObjectIdentifier)

Znajduje pierwszy IKey zamapowany na to samo ograniczenie w udostępnionym obiekcie przypominającym tabelę.

Ta metoda jest zwykle używana przez dostawców baz danych (i innych rozszerzeń). Zwykle nie jest on używany w kodzie aplikacji.

GetDefaultName(IKey)

Zwraca domyślną nazwę ograniczenia klucza, która będzie używana dla tego klucza.

GetDefaultName(IKey, StoreObjectIdentifier)

Zwraca domyślną nazwę ograniczenia klucza, która będzie używana dla tego klucza dla określonej tabeli.

GetDefaultName(IReadOnlyKey)

Zwraca domyślną nazwę ograniczenia klucza, która będzie używana dla tego klucza.

GetDefaultName(IReadOnlyKey, StoreObjectIdentifier)

Zwraca domyślną nazwę ograniczenia klucza, która będzie używana dla tego klucza dla określonej tabeli.

GetMappedConstraints(IKey)

Pobiera unikatowe ograniczenia, do których jest mapowany klucz.

GetName(IKey)

Zwraca nazwę ograniczenia klucza dla tego klucza.

GetName(IKey, StoreObjectIdentifier)

Zwraca nazwę ograniczenia klucza dla tego klucza dla określonej tabeli.

GetName(IReadOnlyKey)

Zwraca nazwę ograniczenia klucza dla tego klucza.

GetName(IReadOnlyKey, StoreObjectIdentifier)

Zwraca nazwę ograniczenia klucza dla tego klucza dla określonej tabeli.

SetName(IMutableKey, String)

Ustawia nazwę ograniczenia klucza dla tego klucza.

Relational(IKey)

Pobiera metadane specyficzne dla relacyjnej bazy danych dla klucza.

Relational(IMutableKey)

Pobiera metadane specyficzne dla relacyjnej bazy danych dla klucza.

Sqlite(IKey)

Pobiera określone metadane SQLite dla klucza.

Sqlite(IMutableKey)

Pobiera określone metadane SQLite dla klucza.

IsClustered(IKey)

Zwraca wartość wskazującą, czy klucz jest klastrowany.

IsClustered(IKey, StoreObjectIdentifier)

Zwraca wartość wskazującą, czy klucz jest klastrowany.

IsClustered(IReadOnlyKey)

Zwraca wartość wskazującą, czy klucz jest klastrowany.

IsClustered(IReadOnlyKey, StoreObjectIdentifier)

Zwraca wartość wskazującą, czy klucz jest klastrowany.

SetIsClustered(IMutableKey, Nullable<Boolean>)

Ustawia wartość wskazującą, czy klucz jest klastrowany.

SqlServer(IKey)

Pobiera SQL Server określonych metadanych klucza.

SqlServer(IMutableKey)

Pobiera SQL Server określonych metadanych klucza.

Dotyczy