System.AddIn.Contract Przestrzeń nazw
Ważne
Niektóre informacje odnoszą się do produktu w wersji wstępnej, który może zostać znacząco zmodyfikowany przed wydaniem. Firma Microsoft nie udziela żadnych gwarancji, jawnych lub domniemanych, w odniesieniu do informacji podanych w tym miejscu.
Zawiera interfejsy i struktury, które stanowią podstawę komunikacji między składnikami, które są aktualizowane niezależnie.
Struktury
| RemoteArgument |
Reprezentuje wystąpienie typu, które można przekazać przez granice procesu i domeny aplikacji. |
| SerializableObjectData |
Zawiera informacje na temat obiektu możliwego do serializacji. |
Interfejsy
| IContract |
Reprezentuje interfejs podstawowy dla wszystkich kontraktów, które są używane do komunikacji między składnikami, które są aktualizowane niezależnie. |
| IEnumeratorContract<T> |
Wylicza elementy w IListContract<T> kolekcji. |
| IExecutorExtensionContract |
Definiuje interfejs obsługujący aplikacje, które można zaimplementować w celu rozbudowania wykonawców dodatków. |
| IListContract<T> |
Reprezentuje ogólną listę typów, które są zdefiniowane przez kontrakt i są używane do przekazywania kolekcji tego typu kontraktu między hostem a dodatkiem. |
| INativeHandleContract |
Zapewnia dostęp do dojścia okna (Hwnd) z kodu natywnego. |
| IProfferServiceContract |
Umożliwia klientom dostarczanie niestandardowych usług do składników, w których zaimplementowano kontrakt. |
| ISerializableObjectContract |
Definiuje kontrakt, który zawiera informacje o obiekt, który można serializuje. |
| IServiceProviderContract |
Definiuje mechanizm pobierania kontraktu usługi ze składnika. |
Wyliczenia
| RemoteArgumentKind |
Określa typ argumentu RemoteArgument reprezentowanego przez. |
Uwagi
Przestrzeń nazw definiuje zestaw interfejsów i struktur, które mogą być używane przez niezależnie aktualizowane składniki, takie jak aplikacja i dodatek, do System.AddIn.Contract komunikowania się. Składniki mogą używać interfejsów i struktur w przestrzeni nazw do komunikowania się przez granice procesu lub domeny aplikacji albo do komunikowania się z innymi składnikami w tym samym procesie lub System.AddIn.Contract domenie aplikacji.
Interfejsy w przestrzeni nazw System.AddIn.Contract są również nazywane kontraktami. Wszystkie kontrakty pochodzą z IContract interfejsu . Przeznaczenie składników utworzonych przy użyciu interfejsu .NET Framework jest podobne do przeznaczenia interfejsu dla składników utworzonych IContract IUnknown przy użyciu com. Aby określić, czy obiekt implementuje określony kontrakt, składniki używają QueryContract metody .
Przestrzenie System.AddIn.Contract.Automation nazw i zawierają dodatkowe System.AddIn.Contract.Collections kontrakty, które uzupełniają przestrzeń System.AddIn.Contract nazw. Przestrzeń System.AddIn.Contract.Automation nazw zawiera kontrakty, których składniki używają do uzyskiwania dostępu do informacji o typie i wywoływania składowych typu. Przestrzeń System.AddIn.Contract.Collections nazw zawiera kontrakty, które definiują IContract kolekcje obiektów i RemoteArgument .