ContractArgumentValidatorAttribute Klasa
Definicja
Ważne
Niektóre informacje odnoszą się do produktu w wersji wstępnej, który może zostać znacząco zmodyfikowany przed wydaniem. Firma Microsoft nie udziela żadnych gwarancji, jawnych lub domniemanych, w odniesieniu do informacji podanych w tym miejscu.
Umożliwia uwzględnianie starszego if-then-throw
kodu w oddzielne metody ponownego użycia i zapewnia pełną kontrolę nad zgłoszonymi wyjątkami i argumentami.
public ref class ContractArgumentValidatorAttribute sealed : Attribute
[System.AttributeUsage(System.AttributeTargets.Method, AllowMultiple=false)]
[System.Diagnostics.Conditional("CONTRACTS_FULL")]
public sealed class ContractArgumentValidatorAttribute : Attribute
[<System.AttributeUsage(System.AttributeTargets.Method, AllowMultiple=false)>]
[<System.Diagnostics.Conditional("CONTRACTS_FULL")>]
type ContractArgumentValidatorAttribute = class
inherit Attribute
Public NotInheritable Class ContractArgumentValidatorAttribute
Inherits Attribute
- Dziedziczenie
- Atrybuty
Uwagi
Jeśli kod używa jawnego if-then-throw
kodu do sprawdzania poprawności parametrów, możesz użyć metod pomocnika, które wykonują kontrole i zgłaszają określone wyjątki dotyczące niepowodzenia, jak pokazano w poniższym przykładzie.
using System;
static class ValidationHelper
{
public static void NotNull(object argument, string parameterName)
{
if (argument == null) throw new ArgumentNullException(parameterName,
"The parameter cannot be null.");
}
}
public class Example
{
public void Execute(string value)
{
ValidationHelper.NotNull(value, "value");
// Body of method goes here.
}
}
Class ValidationHelper
Public Shared Sub NotNull(argument As Object, parameterName As String)
If argument Is Nothing Then
Throw New ArgumentNullException(parameterName,
"The parameter cannot be null.")
End If
End Sub
End Class
Module Example
Public Sub Execute(value As String)
ValidationHelper.NotNull(value, "value")
' Body of method goes here.
End Sub
End Module
W tym przykładzie Execute
określono warunek wstępny określający, że wartość parametru nie powinna być null
równa . Aby umożliwić narzędziom kontraktu rozpoznanie, że wywołanie ValidationHelper.NotNull
reprezentujące kontrakt, można oznaczyć wywołaną metodę za pomocą atrybutu ContractArgumentValidatorAttribute . Wywołanie Contract.EndContractBlock metody powinno służyć do umożliwienia narzędziom wyodrębniania odpowiednich specyfikacji generowania dokumentów i sprawdzania statycznego w następujący sposób.
using System;
using System.Diagnostics.Contracts;
static class ValidationHelper
{
[ContractArgumentValidator]
public static void NotNull(object argument, string parameterName)
{
if (argument == null) throw new ArgumentNullException(parameterName,
"The parameter cannot be null.");
Contract.EndContractBlock();
}
}
Imports System.Diagnostics.Contracts
Class ValidationHelper
<ContractArgumentValidator>
Public Shared Sub NotNull(argument As Object, parameterName As String)
If argument Is Nothing Then
Throw New ArgumentNullException(parameterName,
"The parameter cannot be null.")
Contract.EndContractBlock()
End If
End Sub
End Class
Oprócz if-then-throw
instrukcji sekcja kontraktu metod modułu sprawdzania poprawności kontraktu może zawierać wywołania do innych metod modułu sprawdzania poprawności kontraktu. Jednak żadne inne kontrakty (takie jak Contract.Requires, lub Contract.Ensures) nie są dozwolone. Kod, który jest zgodny z Contract.EndContractBlock wywołaniem, jest ignorowany przez wszystkie narzędzia kontraktu.
W poniższym przykładzie przedstawiono moduł sprawdzania poprawności argumentów zakresu napisany pod względem istniejącej NotNull
metody modułu sprawdzania poprawności.
using System;
using System.Diagnostics.Contracts;
static class ValidationHelper
{
[ContractArgumentValidator]
public static void NotNull(object argument, string parameterName)
{
if (argument == null) throw new ArgumentNullException(parameterName,
"The parameter cannot be null.");
Contract.EndContractBlock();
}
[ContractArgumentValidator]
public static void InRange(object[] array, int index, string arrayName, string indexName)
{
NotNull(array, arrayName);
if (index < 0)
throw new ArgumentOutOfRangeException(indexName,
"The index cannot be negative.");
if (index >= array.Length)
throw new ArgumentOutOfRangeException(indexName,
"The index is outside the bounds of the array.");
Contract.EndContractBlock();
}
}
public class Example
{
public void Execute(object[] data, int position)
{
ValidationHelper.InRange(data, position, "data", "position");
// Body of method goes here.
}
}
Imports System.Diagnostics.Contracts
Class ValidationHelper
<ContractArgumentValidator>
Public Shared Sub NotNull(argument As Object, parameterName As String)
If argument Is Nothing Then
Throw New ArgumentNullException(parameterName,
"The parameter cannot be null.")
Contract.EndContractBlock()
End If
End Sub
<ContractArgumentValidator>
Public Shared Sub InRange(array() As Object, index As Integer,
arrayName As String, indexName As String)
NotNull(array, arrayName)
If index < 0 Then
Throw New ArgumentOutOfRangeException(indexName,
"The index cannot be negative.")
End If
If index >= array.Length Then
Throw New ArgumentOutOfRangeException(indexName,
"The index is outside the bounds of the array.")
End If
Contract.EndContractBlock()
End Sub
End Class
Module Example
Public Sub Execute(data() As Object, position As Integer)
ValidationHelper.InRange(data, position, "data", "position")
' Body of method goes here.
End Sub
End Module
Z punktu widzenia Execute
specyfikacji metoda ma następujące trzy kontrakty:
Contract.Requires<ArgumentNullException>(data != null);
Contract.Requires<ArgumentOutOfRangeException>(position >= 0);
Contract.Requires<ArgumentOutOfRangeException>(position < data.Length);
W standardowych metodach wywołania metod sprawdzania poprawności kontraktu mogą być swobodnie mieszane z innymi kontraktami, takimi jak Contract.Ensures lub Contract.Requires.
Konstruktory
ContractArgumentValidatorAttribute() |
Inicjuje nowe wystąpienie klasy ContractArgumentValidatorAttribute. |
Właściwości
TypeId |
Po zaimplementowaniu w klasie pochodnej pobiera unikatowy identyfikator dla tego elementu Attribute. (Odziedziczone po Attribute) |
Metody
Equals(Object) |
Zwraca wartość wskazującą, czy to wystąpienie jest równe podanemu obiektowi. (Odziedziczone po Attribute) |
GetHashCode() |
Zwraca wartość skrótu dla tego wystąpienia. (Odziedziczone po Attribute) |
GetType() |
Type Pobiera bieżące wystąpienie. (Odziedziczone po Object) |
IsDefaultAttribute() |
W przypadku zastąpienia w klasie pochodnej wskazuje, czy wartość tego wystąpienia jest wartością domyślną klasy pochodnej. (Odziedziczone po Attribute) |
Match(Object) |
W przypadku zastąpienia w klasie pochodnej zwraca wartość wskazującą, czy to wystąpienie jest równe określonemu obiektowi. (Odziedziczone po Attribute) |
MemberwiseClone() |
Tworzy płytkią kopię bieżącego Objectelementu . (Odziedziczone po Object) |
ToString() |
Zwraca ciąg reprezentujący bieżący obiekt. (Odziedziczone po Object) |
Jawne implementacje interfejsu
_Attribute.GetIDsOfNames(Guid, IntPtr, UInt32, UInt32, IntPtr) |
Zestaw nazw jest mapowany na odpowiedni zestaw identyfikatorów wysyłania. (Odziedziczone po Attribute) |
_Attribute.GetTypeInfo(UInt32, UInt32, IntPtr) |
Pobiera informacje o typie obiektu, którego można użyć do pobrania informacji o typie interfejsu. (Odziedziczone po Attribute) |
_Attribute.GetTypeInfoCount(UInt32) |
Pobiera informację o liczbie typów interfejsów, jakie zawiera obiekt (0 lub 1). (Odziedziczone po Attribute) |
_Attribute.Invoke(UInt32, Guid, UInt32, Int16, IntPtr, IntPtr, IntPtr, IntPtr) |
Umożliwia dostęp do właściwości i metod udostępnianych przez obiekt. (Odziedziczone po Attribute) |